دعای دویست‌ و شصت‌ و شش – هنگامی که گفته شد: خداوندا، بهشت را بر من صدقه ده

حضـرت (علیه‌السلام) فرمود: کسی از شما نگوید: «اَللّٰهُمَّ تصدّق علیّ بالجنّة» «خداوندا بهشت را بر من صدقه ده» زیرا که صاحبان گناهان صدقه می‌دهند، ولی باید بگوید:

اَللّٰهُمَّ ارْزُقْنِی الْجَنَّةَ، اَللّٰهُمَّ مُنَّ عَلَیَّ بِالْجَنَّةِ.

خداوندا بهشت را روزی‌ام کن، خداوندا به بهشت بر من منت گذار.