يٰا جٰاعِلَ اللَّيْلِ وَالنَّهٰارِ آيَتَیْنِ، يٰا مٰاحِيَ آيَةِ اللَّيْلِ وَجٰاعِلَ آيَةِ النَّهٰارِ مُبْصِـرَةً لِنَبْتَغِيَ فَضْلًا مِنْهُ وَرِضْوَاناً، يٰا مُفَصِّلَ كُلِّ شَیْءٍ تَفْصِيلًا، يٰا مٰانِعَ السَّمٰاوَاتِ أَنْ تَقَعَ عَلَی الْأَرْضِ إِلّٰا بِإِذْنِهِ وَحَافِظَهُمٰا أَنْ تَزُولاٰ، ﴿وَلَئِـنْ زَالَتٰا إِنْ أَمْسَكَهُمٰا مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِەِ إِنَّهُ كَانَ حَلِيماً غَفُوراً﴾.
اى خدايى كه شب و روز را به عنوان دو نشانه قرار داده‌اى و نشانۀ شب را زدوده و نشانۀ روز را روشن گردانيده‌اى تا روزى افزون و خشنودى تو را بطلبيم، اى بخش‌بخش‌كنندۀ هر چيز به نحو شايسته، اى خدايى كه آسمان‌ها را از اين‌كه جز به اذن تو بر زمین بيفتند، بازمى‌دارى و آن دو را از ناپايدارى و نابودى حفظ مى‌كنى «و اگر از بین بروند، هيچ‌كس ديگر جز تو نـمى‌تواند آن دو را نگاه دارد، به راستى كه تو بردبار و بسيار آمرزنده‌اى».
يٰا اَللّٰهُ يٰا وَاحِدُ، يٰا اَللّٰهُ يٰا أَحَدُ، يٰا اَللّٰهُ يٰا صَمَدُ، يٰا اَللّٰهُ يٰا وَهّٰابُ، يٰا اَللّٰهُ يٰا جَوَاداً لاٰ يَبْخَلُ، يٰا اَللّٰهُ لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنىٰ، وَالْأَمْثٰالُ الْعُلْيٰا وَالْكِبْـرِيٰاءُ وَالْآلٰاءُ، أَسْأَلُكَ أَنْفَةً عَنِ الدُّنْيَا، وَبُغْضاً لِأَهْلِهٰا، فَإِنَّ خَیْرَهٰا زَهِيدٌ وَشَـرَّهٰا عَتِيدٌ، وَجَمْعَهٰا يَنْفَدُ، وَصَفْوَهٰا يَرْنَقُ، وَجَدِيدَهَا يَخْلَقُ، وَخَیْرَهَا يَتَكَدَّرُ، مٰا فَاتَ مِنْهٰا حَسْـرَةٌ، وَمٰا أُصِيبَ مِنْهٰا فِتْنَةٌ، إِلّٰا مَنْ نَالَتْهُ مِنْهُ عِصْمَةٌ،
اى خدا اى يگانه، اى خدا اى بی‌همتا، اى خدا اى بی‌نياز اى خدا اى بسيار بخشنده، اى خدا اى بخشاينده‌اى كه بخل نـمى‌ورزى، اى خدا زيباترين نام‌ها و اوصاف برتر و بزرگمنشی و نعمت‌ها از آن تو است. از تو سـر باز زدن از دنيا و دشمنى با اهل آن را خواهانم، زيرا خیر دنيا اندک و شـرّ آن آماده است و گردآمدۀ آن پايان مى‌پذيرد و بی‌آلايش آن آلوده مى‌گردد و نو آن مى‌پوسد و خیر آن مكدّر مى‌گردد و هرچه از آن از دست انسان برود، مايۀ حسـرت و افسوس است و هرچه از آن به دست آيد موجب فريفتگى است مگر آنكه [كسی كه]عصمت و نگاه‌دارى تو او را دريابد،
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ الْعِصْمَةَ مِنْهٰا، وَأَنْ لاٰتَجْعَلَنِي مِمَّنِ اطْمَأَنَّ إِلَيْهٰا وَأَخْلَدَ إِلَيْهٰا، وَاتَّبَعَ هَواهُ. إِلٰهٖي وَسَيِّدِي، كَمْ لیٖ مِنْ ذَنْبٍ بَعْدَ ذَنْبٍ، وَسَـرَفٍ بَعْدَ سَـرَفٍ سَتَـرْتَهُ يٰارَبِّ وَلَمْ تَكْشِفْ سِتْـرَكَ عَنِّي، بَلْ سَتَـرْتَ الْعَوْرَةَ، وَكَثُـرَتْ مِنِّي الْإِسَاءَةُ وَعَظُمَ حِلْمُكَ عَنِّي حَتّٰى خِفْتُ أَنْ أَكُونَ مُسْتَدْرَجاً.
خداوندا، از تو عصمت و نگاه‌دارى از دنيا را خواهانم و اين‌كه مرا همانند كسانی كه به آن آرام گرفته و علاقمند گرديده و از هوس خود پیروى نـموده‌اند، قرار ندهى. اى معبود و آقاى من، چه گناه‌ها و اسـراف‌هاى پى‌درپى كه پوشاندی، اى پروردگار من و پرده‌ات را از من بركنار نزدى، بلكه زشتى‌ام را پوشاندى و بدكارى من بسيار گرديد و بردبارى تو از من بسيار بزرگ شد، به حدّى كه ترسيدم مشمول استدراج [پلّه پلّه مهلت دادن به گناهكار]تو شده باشم.
إِلٰهٖي وَسَيِّدِي، هٰذِہِ يَدَيَّ وَنَاصِيَتِي بِيَدِكَ، مُقِرٌّ بِذَنْبِي مُعْتَـرِفٌ بِخَطِيئَتِي، فَإِنْ تَعْفُ فَرُبَّـمٰا عَفَوْتَ وَصَفَحْتَ وَأَحْسَنْتَ فَتَفَضَّلْتَ، وَإِنْ تُعَذِّبْنِي فَبِمٰا قَدَّمَتْ يَدَايَ، وَمٰا أَنْتَ بِظَلّٰامٍ لِلْعَبِيدِ.
اى معبود و سـرور من، اين دست و [موى]پيشانی من است كه در دست تو است، به گناهم اقرار و به خطايم اعتـراف مى‌كنم. اگر از من گذشت كنى، چه بسيار عفو كردى و چشم‌پوشی نـمودى و نيكی و تفضّل كردى؛ و اگر عذابم كنى، به واسطۀ اعمالی است كه پيش فرستاده‌ام و تو هرگز به بندگان ستم روا نـمى‌دارى.
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، يٰا مٰالِكَ الدُّنْيٰا وَالْآخِرَةِ، يٰا مَنْ لَهُ السَّمٰاوَاتُ وَالْأَرْضُ، يٰا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ، يٰا مَنْ بِيَدِہِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَیْءٍ، يٰا مَنْ يُجِیرُ وَلاٰ يُجارُ عَلَيْهِ، أَسْأَلُكَ فیٖ هَذِہِ السَّاعَةِ بِجَاهِ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُجِیرَنِی مِنَ النّٰارِ فیٖ يَوْمِ الدِّينِ يَوْمَ يُحْشَـرُ الظَّالِمُونَ، ﴿يَوْمَ لاٰيَنْفَعُ مالٌ وَلاٰ بَنُونَ إِلّٰا مَنْ أَتَی اللّٰهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ﴾، اَللّٰهُمَّ سَلِّمْ لیٖ قَلْبِي مِنَ الْبَغْيِ وَالْحَسَدِ وَالْكِبْـرِ وَالْعُجْبِ وَالرِّيٰاءِ وَالنِّفٰاقِ وَسُوءِ الْأَخْلَاقِ.
خداوندا، از تو درخواست مى‌كنم بر محمّد و آل محمّد درود فرستى اى خداوندگار دنيا و آخرت، اى كسی كه آسمان‌ها و زمین از آن تو است، اى خدايى كه آفرينش و فرمان از آن تو است، اى كسی كه سلطنت برتر همۀ اشيا به دست تو است، اى خدايى كه پناه مى‌دهى و هيچ‌كسی نـمى‌تواند چيزى را برخلاف نظر تو در پناه خود درآورد، در اين لحظه به مقام و منزلت محمّد و آل محمّد از تو خواستارم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و مرا در روز پاداش از آتش جهنّم در پناه خود درآورى، روزى كه ستمگران محشور مى‌گردند، «روزى كه دارايى و فرزندان سود نـمى‌رسانند، مگر كسی كه با دل سالـم و بی‌گزند به نزد خدا بيايد»، خداوندا، دل مرا از حسادت و تجاوز و خودبزرگ‌پندارى و خودپسندى و ريا و نفاق و خوى‌هاى زشت سالـم بدار.
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ يٰا إِلٰهٖي مِنْ غِنًى يُطْغيٖ، وَمِنْ فَقْرٍ يُنْسیٖ، وَمِنْ جَارٍ يُؤْذيٖ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فَضَائِحِ الْفَقْرِ، وَمِنْ مَذَلَّةِ الدَّينِ، وَمِنْ شَمَاتَةِ الْعَدُوِّ.
خداوندا به تو پناه مى‌برم از بی‌نيازى‌اى كه موجب طغيان مى‌شود و از فقری كه [تو را]از ياد انسان مى‌برد و از همسايه‌اى كه آزار مى‌رساند و به تو پناه مى‌برم از رسوايى‌هاى فقر و از خوارى وام و از شادى دشمن.
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ مِنْ مَوْقِفٍ يُعْرِضُ فِيهِ الصَّدِيقُ، وَيَشْمَتُ بیٖ فِيهِ الْعَدُوُّ، وَيَرْحَمُنِي فِيهِ الْحَمِيمُ، وَتَزْدَرِينِي فِيهِ الْعُيُونُ، وَتَسُوءُنِی فِيهِ الذُّنُوبُ، وَأَعُوذُ بِكَ يٰارَبِّ أَنْ أُعَادِيَ لَكَ وَلِيّاً، أَوْ أُوَالِیَ لَكَ عَدُوّاً، أَوْ أَقُولَ لِحَقٍّ هٰذَا بَاطِلٌ، أَوْ أَقُولَ لِبَاطِلٍ هٰذَا حَقٌّ، أَوْ أَقُولَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هٰؤُلاٰءِ أَهْدىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا.
خداوندا به تو پناه مى‌برم از موقعيّتى كه دوست انسان از او روى مى‌گرداند و دشمن شاد مى‌گردد و تنها دوست صميمى رحم مى‌آورد و چشم‌ها به انسان خرده مى‌گیرند و گمان‌ها نسبت به انسان بد مى‌گردد و اى پروردگار من به تو پناه مى‌برم از اين‌كه دوست تو را دشمن يا دشمن تو را دوست بدارم يا به حقّ بگويم كه باطل است يا به باطل بگويم كه حقّ است يا بگويم كافران از مؤمنان ره‌يافته‌تر هستند.
اَللّٰهُمَّ سَلِّمْنِي وَسَلِّمْ لیٖ دِينِي، وَأَعِنِّي عَلیٰ طَاعَتِكَ، وَوَفِّقْنِي لِمَرْضَاتِكَ، وَاجْعَلْنِي مِمَّنْ يَعْتَصِمُ بِحَبْلِكَ، وَمِمَّنْ يُحِلُّ حَلَالَكَ، وَيُحَرِّمُ حَرَامَكَ، وَيُؤْمِنُ بِكَ، وَيَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ، وَيَرُدُّ أُمُورَہُ كُلَّهٰا إِلَيْكَ، وَفَوَّضْتُ أَمْرِي إِلَيْكَ، وَأَسْلَمْتُ نَفْسِی،
خداوندا، مرا سالـم بدار و دينم را براى من سالـم بدار و بر طاعتت يارى كن و به خشنودى‌ات موفق بدار و از كسانی قرار ده كه به ريسمانت چنگ مى‌زنند و حلالت را حلال و حرامت را حرام مى‌شمارند و به تو ایمان مى‌آورند و بر تو توكّل مى‌كنند و همۀ امورشان را به تو بازمى‌گردانند و من كارم را به تو واگذار كردم و خود را تسليم تو نـمودم،
وَأَلْجَأْتُ ظَهْريٖ فَلاٰ تَكِلْنِي إِلیٰ نَفْسِی وَلاٰ إِلیٰ مَخْلُوقٍ وَأَنْتَ خَلَقْتَنِي، وَلاٰ تُسَلِّطْ عَلَیَّ مَنْ لاٰيَرْحَمُنِي، وَلاٰتَجْعَلْنِي عِبْـرَةً لِغَیْرِي، وَخِرْ لیٖ فیٖ جَمِيعِ أُمُورِي خِیَرَةً فیٖ عَافِيَةٍ، وَسَهِّلْ عَلَیَّ أُمُورَ دُنْيَايَ وَآخِرَتِی.
و پشتم را در پناه تو درآوردم، پس مرا به خود و يا هيچ آفريده واگذار مكن درحالی كه خود مرا آفريده‌اى و كسی را كه بر من رحم نـمى‌كند بر من مسلّط مكن و مرا مايۀ پند و عبـرت ديگران قرار مده و براى من خیر مقدّر كن و در تـمام امور خیر را همراه با عافيت براى من برگزين و امور دنيا و آخرت مرا آسان كن.
إِلٰهٖي وَسَيِّدِي، عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدَیْكَ يَسْأَلُكَ وَيَتَضَـرَّعُ إِلَيْكَ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُعِينَنِي عَلیٰ جِهٰادِ نَفْسِی، وَتُبْ عَلَیَّ وَاعْصِمْنِي، فَإِنِّی فَقِیرٌ إِلَيْكَ فَأَغْنِ فَقْرِي، رَبِّ هَبْ لیٖ تَوْبَةً نَصُوحاً وَنِيَّةً صَادِقَةً، وَمُكْتَسَباً حَلٰالًا، وَعَمَلًا مُتَقَبَّلًا، وَأَجِرْنِی مِنَ الْجَهْلِ وَالنَّارِ.
اى معبود و سـرور من، اين بنده و پسـر دو بندۀ تو است كه از تو درخواست و به درگاه تو تضـرّع مى‌كند. از تو خواهانم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و مرا عليه نادانی نفسم يارى كنى و توبه‌ام را بپذيرى و [از گناه و غفلت]نگاه دارى، زيرا من به درگاه تو نيازمندم، پس نيازمندى‌ام را به بی‌نيازى مبدّل كن. پروردگارا، مرا به توبۀ خالصانه و نيت راستین و كسب حلال و كردار مورد قبول مؤفق گردان و از نادانی و آتش جهنّم در پناه خود درآور.
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ، اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَتَيْتُكَ هَارِباً مِنْ ذُنُوبِی تٰائِباً، وَلِمَغْفِرَتِكَ طٰالِباً، وَإِلَيْكَ رٰاغِباً، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لیٖ وَارْحَمْنِي وَاعْصِمْنِي وَتُبْ عَلَیَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ رَسُولِهِ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَآلِهِ وَسَلَّم.
خداوندا، گذشت و عافيت را از تو خواهانم، خداوندا گريزان و توبه‌كنان از گناهانم و درحالی‌كه خواهان آمرزش و مشتاق توام، به درگاهت آمده‌ام، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا بيامرز و بر من رحم آر و مرا نگاه دار و توبه‌ام را بپذير، به راستى كه تو توبه‌پذير و مهربان هستى. درود و سلام خداوند بر فرستاده‌اش سـرور ما حضـرت محمّد، پيامبـر خدا و خاندانش و سلام او بر آنان باد.