هرگاه اراده کردی نماز شب را، پس دو رکعت نـماز بجای آور و این دعا را بخوان:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ، وَمَوْضِعِ الرِّسَالَةِ، وَمُخْتَلَفِ الْمَلَائِكَةِ، وَمَعْدِنِ الْعِلْمِ، وَأَهْلِ بَيْتِ الْوَحْيِ، وَأَعْطِنِي فیٖ هٰذِہِ اللَّيْلَةِ أُمْنِيَّتِي، وَتَقَبَّلْ وَسِيلَتِي، فَإِنِّی بِـمُحَمَّدٍ وَعَلِیٍّ وَأَوْصِيَائِهِمَا إِلَيْكَ أَتَوَسَّلُ، وَعَلَيْكَ أَتَوَكَّلُ، وَلَكَ أَسْأَلُ، يٰا مُجِيبَ الْمُضْطَرِّينَ، يٰا مَلْجَأَ الْهَارِبِینَ، وَمُنْتَهىٰ رَغْبَةِ الرَّاغِبِینَ، وَنَيْلِ الطَّالِبِینَ.
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست، هم آنان كه درخت نبوت، جايگاه رسالت، محل آمدوشد فرشتگان، معدن دانش و خاندان وحى هستند و در اين شب، آرزويم را به من عطا كن و كسانی را كه به آن‌ها توسل نـمودم بپذير؛ زيرا من با توسل به حضـرت محمد و علی و جانشينان آن دو به درگاهت روى آورده و بر تو توكل نـمودم و از تو درخواست كردم، اى اجابت‌كنندۀ [دعاى]بيچارگان، اى پناه‌گاه گريختگان و منتهاى گرايش گرايندگان و خواستۀ نهايى طالبان.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلَاةً كَثِیرَةً طَيِّبَةً تَكُونُ لَكَ رِضًا، وَلِحَقِّهِمْ قَضَاءً، اَللّٰهُمَّ اعْمُرْ قَلْبِي بِطَاعَتِكَ، وَلاٰتُخْزِنِی بِـمَعْصِيَتِكَ، وَارْزُقْنِي مُوَاسَاةَ مَنْ قَتَّـرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ بِـمٰا وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنَّكَ وَاسِعُ الْفَضْلِ، وٰازِعُ الْعَدْلِ لِكُلِّ خَیْرٍ أَهْلٌ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، درودى فراوان و پاكيزه كه موجب خشنودى تو و اداى حق آنان گردد. خدايا، دلـم را با طاعتت زنده دار و به واسطۀ معصيت رسوايم مكن و كارى كن با كسانی كه روزى‌شان را تنگ و اندک قرار داده‌اى با روزى افزونی كه بر من گستـرده‌اى، هم دردى كنم؛ زيرا تو گستـرندۀ روزى افزون و توزيع‌كنندۀ عدل و داد و زيبندۀ هر خیر و خوبی هستى.
پس از آن دو ركعت نـماز بجای آور و بگو:
اَللّٰهُمَّ أَنْتَ الْمَدْعُوُّ، وَأَنْتَ الْمَرْجُوُّ، وَرَازِقُ الْخَیْرِ، وَكَاشِفُ السُّوءِ، الْغَفَّارُ ذُوالْعَفْوِ الرَّفِيعِ، وَالدُّعَاءِ السَّمِيعِ.
خداوندا، تو خوانده مى‌شوى و به تو اميد بسته مى‌شود و تو عطاكنندۀ خیر و برطرف‌كنندۀ بدى و بسيار آمرزنده و داراى گذشت بلند، و دعای شنيده شده.
أَسْأَلُكَ فیٖ هٰذِہِ اللَّيْلَةِ الْإِجَابَةَ، وَحُسْنَ الْإِنَابَةِ، وَالتَّوْبَةَ وَالْأَوْبَةَ، وَخَیْرَ مٰا قَسَمْتَ فِيهٰا وَفَرَقْتَ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ حَكِيمٍ، فَأَنْتَ بِحَالِی زَعِيمٌ عَلِيمٌ، وَبِی رَحِيمٌ. اُمْنُنْ عَلَیَّ بِـمٰا مَنَنْتَ بِهِ عَلَی الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنْ عِبَادِكَ، وَاجْعَلْنِي مِنَ الْوَارِثِینَ، وَفیٖ جِوَارِكَ مِنَ اللَّابِثِینَ، فیٖ دَارِالْقَرَارِ وَمَحَلِّ الْأَخْيَارِ.
از تو می‌خواهم در این شب اجابت را، انابه [توبه با تـمام وجود]، توبه و بازگشت نيک و نيز بهتـرين چيزهايى را كه در اين شب تقسيم نـموده و تـمامى امور استوار را كه در آن فيصله مى‌دهى، از تو درخواست مى‌كنم؛ زيرا تو ضامن حال من هستى و از آن آگاهى و نسبت به من مهربانی. [پس]هرچه بر بندگان ناتوانت ارزانی داشته‌اى، بر من ارزانی دار و مرا از وارثان و از كسانی قرار ده كه در سـراى آرامش و جايگاه نيكان، در جوار [و تحت حمايت]تو جاى مى‌گيـرند.
پس از آن دو ركعت نـماز بجای آور و بگو:
سُبْحَانَ الْوَاحِدِ الَّذِي لاٰ إِلٰهَ غَیْرُہُ، الْقَدِيمِ الَّذِي لاٰبِدْءَ لَهُ، الدَّائِمِ الَّذِي لاٰنَفَادَ لَهُ، الدَّائِبِ الَّذِي لاٰفَرَاغَ لَهُ، الْحَيِّ الَّذِي لاٰيـَمُوتُ، خَالِقِ مٰا يُرىٰ وَمٰا لاٰيُرىٰ، عَالِمِ كُلِّ شَیْءٍ بِغَیْرِ تَعْلِيمٍ، السَّابِقِ فیٖ عِلْمِهِ مٰا لاٰيَهْجُسُ الْمَرْءُ فیٖ وَهْمِهِ، سُبْحانَهُ وَتَعَالیٰ عَمّٰا يُشْـرِكُونَ.
پاک است خداى يگانه‌اى كه معبودى جز او نيست و ديرينه‌اى كه آغازى ندارد و جاودانه‌اى كه پايانی و كوشايى كه فراغتى براى او نيست و زنده‌اى كه هرگز نـمى‌میرد و آفرينندۀ تـمام چيزهايى است كه ديده مى‌شود و يا ديده نـمى‌شود و بدون آموزش از هر چيز آگاه است و آنچه در انديشۀ انسان نـمى‌گذرد، در علم او پيشی گرفته و ثبت است. پاک و بلندمرتبه باد خداوند از آنچه شـريک او قرار مى‌دهند.
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ سُؤٰالَ مُعْتَـرِفٍ بِبَلَائِكَ الْقَدِيمِ وَنَعْمَائِكَ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ خَیْرِ أَنْبِيَائِكَ، وَأَهْلِ بَيْتِهِ أَصْفِيَائِكَ وَأَحِبَّائِكَ، وَأَنْ تُبَارِكَ لیٖ فیٖ لِقَائِكَ.
خداوندا همانند كسی كه به نيكوكارى ديرينه و نعمت‌هايت اعتـراف دارد، از تو درخواست مى‌كنم كه بر حضـرت محمد، بهتـرين پيامبـران و خاندان برگزيده و دوستان او درود فرستى و ملاقات با خود را برايم مبارک گردانی.
سپس دو ركعت نـماز بجای آور و بگو:
يٰا كَاشِفَ الْكَرْبِ، وَمُذَلِّلَ كُلِّ صَعْبٍ، وَمُبْتَدِئَ النِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا، وَيٰا مَنْ مَفْزَعُ الْخَلْقِ إِلَيْهِ، وَتَوَكُّلُهُمْ عَلَيْهِ، أَمَرْتَ بِالدُّعَاءِ وَضَمِنْتَ الْإِجَابَةَ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَابْدَأْ بِهِمْ فیٖ كُلِّ خَیْرٍ، وَافْرِجِ هَمِّي، وَارْزُقْنِي بَرْدَ عَفْوِكَ، وَحَلَاوَةَ ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ، وَانْتِظَارَ أَمْرِكَ.
اى برطرف‌كنندۀ اندوه و خوارى و آسان‌سازندۀ سختى‌ها و آغازگر نعمت‌ها پيش از استحقاق و اى كسی كه آفريده‌ها به تو پناه آورده و بر تو توكل دارند، به دعا كردن دستور دادى و اجابت آن را ضمانت كردى. پس بر محمد و آل محمد درود فرست و هر خیر را نخست به آنان عطا كن و آن‌گاه اندوه مرا بگشا و خنكی گذشت و شيـرينى ياد و سپاسگزارى از خود و چشم به راه بودن فرمانت را روزى‌ام كن.
اُنْظُرْ إِلَیَّ نَظْرَةً رَحِيمَةً مِنْ نَظَرَاتِكَ، وَأَحْيِنِي مٰا أَحْيَيْتَنِي مَوْفُوراً مَسْتُوراً، وَاجْعَلِ الْمَوْتَ لیٖ جَذَلًا وَسُـرُوراً، وَاَقْدِرْ لیٖ وَلاٰتُقَتّـِرْ عَلَیَّ فیٖ حَيَاتِی إِلیٰ حِینَ وَفَاتِی حَتّٰى أَلْقَاكَ مِنَ الْعَيْشِ سَئِماً، وَإِلَی الْآخِرَةِ قَرِماً، إِنَّكَ عَلیٰ كُلِّ شَیْءٍ قَدِيرٌ.
نگاه کن به من نگاهی از روی مهربانی از نگاه‌هایت، و زنده دار مرا تا آنجا که زنده می‌داری، بی‌نیاز و پوشیده داشته شده، و مرگ را شادی و شادمانی من قرار ده، و مقدر ساز برای من، و مگیر بر من تنگ در زندگی‌ام تا هنگام فوتم، تا به دیدارت آیم به ستوه آمده از زندگی، و به آخرت مشتاق، که تو بر هر چیزی توانا هستی.
سپس دو ركعت شفع را بجای آورد و بعد از آن قبل از برخاستـن برای وتر، بگو:
اَللّٰهُمَّ رَبَّ ﴿الشَّفْعِ وَالْوَتْرِ وَاللَّيْلِ إِذا يَسْـرِ﴾ بِحَقِّ هَذِہِ اللَّيْلَةِ الْمَقْسُومِ فِيهٰا بَیْنَ عِبَادِكَ مٰا تَقْسِمُ، وَالْمَحْتُومِ فِيهٰا مٰا تَحْتِمُ، أَجْزِلْ فِيهٰا قِسْمِي وَلاٰ تُبَدِّلِ اسْمِي، وَلاٰ تُغَیِّرْ جِسْمِي، وَلاٰ تَجْعَلْنِی مِمَّنْ عَنِ الرُّشْدِ عَمِىَ، وَاخْتِمْ لیٖ بِالسَّعَادَةِ وَالْقَبُولِ، يٰاخَیْرَ مَرْغُوبٍ إِلَيْهِ وَمَسْؤُولٍ.
خداوندا، اى پروردگار «زوج و فرد و پروردگار شب هنگامی که در گذر باشد»، به حق اين شب كه قسمت‌هاى خود را در آن ميان بندگانت تقسيم مى‌كنى و امور حتمى را مقرر مى‌دارى، قسمت مرا در آن فراوان گردان و نامم را تغيیر مده و تنم را دگرگون مساز و به جاى راه يافتگى دچار كورى باطنى مفرما و كار مرا به نيكبختى و پذيرش پايان ده، اى بهتـرين كسی كه به درگاه او گراييده و از او درخواست مى‌شود.
سپس برخيز و نـماز وتر را بخوان و بعد از آنكه دعاى نـماز وتر را خواندى، در حال ايستاده پيش از ركوع بگو:
اَللّٰهُمَّ يٰا مَنْ شَأْنُهُ الْكِفَايَةُ، وَسُـرَادِقُهُ الرِّعَايَةُ، يٰا مَنْ هُوَ الرَّجَاءُ وَالْأَمَلُ، وَعَلَيْهِ فِی الشَّدَائِدِ الْمُتَّكَلُ، مَسَّنِيَ الضُّـرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، وَضَاقَتْ عَلَیَّ الْمَذَاهِبُ وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ، كَيْفَ أَخَافُ وَأَنْتَ رَجَائِی، وَكَيْفَ أَضِيعُ وَأَنْتَ لِشِدَّتِی وَرَخَائِی.
خداوندا اى كسی كه كار تو كفايت و سـراپرده‌ات رعايت است و اى خدايى كه اميد و آرزو و تكيه‌گاه همه در سختى‌ها هستى، اكنون رنجورى به من رسيده و تو مهربان‌ترين مهربانان هستى و در اثر گوناگونی راه‌ها و روش‌ها [ى كسب روزى]دچار تنگنا شده‌ام و تو بهتـرين روزى‌رسان هستى. چگونه بيمناک گردم در حالی كه تو اميد منى و چگونه تباه گردم در حالی كه تو اندوختۀ من براى حال سختى و اميد منى [حال گرفتارى من هستى]
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِـمٰا وَارَتِ الْحُجُبُ مِنْ جَلَالِكَ وَجَمَالِكَ، وَبِـمٰا أَطَافَ الْعَرْشُ مِنْ بَهَاءِ كَمَالِكَ، وَبِـمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ الثَّابِتِ الْأَرْكَانِ، وَبِـمٰا تُحِيطُ بِهِ قُدْرَتُكَ مِنْ مَلَكُوتِ السُّلْطَانِ، يٰا مَنْ لاٰرَادَّ لِأَمْرِہِ، وَلاٰ مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ، اضْـرِبْ بَيْنِي وَبَیْنَ أَعْدَائِی سِتْـراً مِنْ سِتْـرِكَ، وَكَافِيَةً مِنْ أَمْرِكَ، يٰا مَنْ لاٰتَخْرِقُ قُدْرَتَهُ عَوَاصِفُ الرِّيَاحِ،
خداوندا به جلال و جمال تو كه در پردۀ حجاب هستند و به حسن كمال تو كه گرداگرد عرش را فرا گرفته است و به گره‌گاه‌هاى سـربلندى از عرش تو كه پايه‌هايش استوار است و به ملكوت سلطه‌ات كه قدرتت بر آن احاطه دارد، از تو درخواست مى‌كنم. اى كسی كه هيچ‌كس نـمى‌تواند دستور تو را برگردانده و فرمانت را به تأخیر اندازد، ميان من و دشمنانم پرده‌اى از پرده‌هاى خود و كفايت‌كننده‌اى از فرمانت ايجاد كن، اى خدايى كه بادهاى سخت و ويرانگر نـمى‌توانند قدرت او را بشكافند،
وَلاٰ تُقَطِّعُهُ بَوَاتِرُ الصِّفَاحِ، وَلاٰ تَنْفُذُ فِيهِ عَوَامِلُ الرِّمَاحِ، يٰا شَدِيدَ الْبَطْشِ، يٰا عَالِیَ الْعَرْشِ، اكْشِفْ ضُـرِّي يٰا كَاشِفَ ضُـرِّ أَيُّوبَ وَاضْـرِبْ بَيْنِي وَبَیْنَ مَنْ يَرْمِينِي بِبَوَائِقِهِ، وَيُسْـرِي إِلَیَّ طَوَارِقَهُ، بِكَافِيَةٍ مِنْ كَوَافِيكَ، وَوَاقِيَةٍ مِنْ دَوَاعِيكَ، وَفَرِّجْ هَمِّي وَغَمِّي يٰا فَارِجَ غَمِّ يَعْقُوبَ، وَاغْلِبْ لیٖ مَنْ غَلَبَنِي يٰا غَالِباً غَیْرَ مَغْلُوبٍ،
و شمشیرهاى برنده نـمى‌توانند او را قلع كنند و سـرنيزه‌هاى تيز نـمى‌توانند در او كارگر افتند. اى سخت‌گیر، اى داراى عرش بلند، رنجورى‌ام را برطرف نـما، اى برطرف‌كنندۀ رنجورى حضـرت ايوب و نيز ميان من كسانی كه مرا آماج گرفتارى‌ها قرار داده و حوادث سـركوب‌كننده را به سوى من روانه مى‌سازند، با يكی از كفايت‌ها و انگيزه‌هاى نگاه‌دارنده‌ات مانع ايجاد كن و اندوه و غم مرا بزدا، اى زدايندۀ غم حضـرت يعقوب، و مرا بر كسانی كه مى‌خواهند بر من چیره گردند چیره گردان، اى چیره‌اى كه هرگز مغلوب نـمى‌گردى.
﴿وَرَدَّ اللّٰهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنالُوا خَیْراً وَكَفَى اللّٰهُ الْمُؤْمِنِینَ الْقِتالَ وَكانَ اللّٰهُ قَوِيًّا عَزِيزاً﴾،﴿فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلیٰ عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ﴾
«و خداوند آنان را كه كفر ورزيده‌اند، بی‌آنكه به مالی رسيده باشند به غيظ و حسـرت برگرداند و زحمت جنگ از مؤمنان برداشت و خدا همواره نیرومند و شكست‌ناپذير است.» «و كسانی را كه ایمان آورده بودند، بر دشمنان‌شان يارى كرديم تا بر آنان چیره شدند.»
يٰا مَنْ نَجَّىٰ نُوحاً مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ، يٰا مَنْ نَجَّىٰ لُوطاً مِنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ، يٰا مَنْ نَجَّىٰ هُوداً مِنَ الْقَوْمِ الْعَادِينَ، يٰا مَنْ نَجَّىٰ مُحَمَّداً مِنَ الْقَوْمِ الْمُسْتَهْزِئِینَ.
اى خدايى كه حضـرت نوح را از قوم ستمگر نجات دادى، اى كسی كه حضـرت لوط را از دست قوم گناه‌كار رهانيدى، اى خدايى كه حضـرت هود را از قوم ستم‌پيشه نجات دادى، اى خدايى كه حضـرت محمد را از دست قوم استهزاكننده رهانيدى.
أَسْأَلُكَ بِحَقِّ شَهْرِنَا هٰذَا وَأَيّٰامِهِ، الَّذِي كَانَ رَسُولُكَ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ يَدْأَبُ فیٖ صِيَامِهِ وَقِيَامِهِ مَدىٰ سِنِّيهِ وَأَعْوَامِهِ، أَنْ تَجْعَلَنِي فِيهِ مِنَ الْمَقْبُولِینَ أَعْمَالَهُمْ، الْبَالِغِینَ فِيهِ آمَالَهُمْ، وَالْقَاضِینَ فیٖ طَاعَتِكَ آجَالَهُمْ، وَأَنْ تُدْرِكَ بیٖ صِيَامَ الشَّهْرِ الْمُفْتَـرَضِ، شَهْرِ الصِّيَامِ عَلَی التَّكْمِلَةِ وَالتَّمَامِ، وَاسْلَخْهُمٰا عَنِّی بِانْسِلَاخِي مِنَ الْآثَامِ، فَإِنِّی مُتَحَصِّنٌ بِكَ، ذُو اعْتِصَامٍ بِأَسْمَائِكَ الْعِظَامِ، وَمُوَالاٰةِ أَوْلِيَائِكَ الْكِرَامِ، أَهْلِ النَّقْضِ وَالْإِبْرَامِ، إِمَامٍ مِنْهُمْ بَعْدَ إِمَامِ، مَصَابِيحِ الظَّلَامِ وَحُجَجِ اللّٰهِ عَلیٰ جَمِيعِ الْأَنَامِ، عَلَيْهِمْ مِنْكَ أَفْضَلُ الصَّلَاةِ وَالسَّلَامُ.
به حق اين ماه و روزهاى آنكه عادت رسول تو- درود خدا بر او و خاندان او-در طول سال‌هاى عمر شـريف خويش اين بود كه روزهاى آن را روزه گرفته و در شب‌هاى آن به شب‌خيزى بپردازد، از تو خواستارم كه مرا از كسانی قرار دهى كه اعمال‌شان را پذيرفته و به آرزوهاي‌شان نايل ساخته‌اى و عمرشان را در طاعت تو به‌سـر آورده‌اند و به من توفيق دهى كه روزۀ ماه صيام را كه روزه‌دارى آن واجب است، به صورت كامل تا آخرين روز درك كنم و با پايان يافتـن آن از همۀ گناهان درآيم؛ زيرا من به تو پناهنده شده و به اسم‌هاى بزرگ تو و ولايت دوستان گرامى‌ات كه شكست و بست امور به دست آن‌ها است و يكی پس از ديگرى پيشواى [امت]را عهده دارند و چراغ‌هاى [روشنگر]تاريكی و حجت‌هاى خدا بر همۀ مردمان هستند -برترين درود و سلام بر آنان- چنگ زده‌ام.
اَللّٰهُمَّ وَإِنِّی أَسْأَلُكَ بِحَقِّ الْبَيْتِ الْحَرَامِ، وَالرُّكْنِ وَالْمَقَامِ وَالْمَشَاعِرِ الْعِظَامِ، أَنْ تَهَبَ لِیَ اللَّيْلَةَ الْجَزِيلَ مِنْ عَطَائِكَ، وَالْإِعَاذَةَ مِنْ بَلَائِكَ، اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ الْأَوْصِيَاءِ الْهُدَاةِ الدُّعَاةِ، وَأَنْ لاٰتَجْعَلَ حَظِّي مِنْ هٰذَا الدُّعَاءِ تِلَاوَتَهُ، وَاجْعَلْ حَظِّي مِنْهُ إِجَابَتَهُ إِنَّكَ عَلیٰ كُلِّ شَیْءٍ قَدِيرٌ.
خداوندا، به حق خانۀ محتـرم و ركن [كعبه]و مقام [ابراهيم]و جايگاه‌هاى عبادت بزرگ از تو درخواست مى‌كنم كه عطاى فراوانت و در آمدن از بلاها [يى را كه بدان دچار هستم]در اين شب به من ارزانی دارى. خداوندا، بر حضـرت محمد و خاندان او كه جانشينان هدايتگر و فراخواننده [مردم به سوى خدا]هستند، درود فرست و بهرۀ مرا از اين دعا، فقط خواندن آن قرار مده، بلكه بهرۀ مرا از آن، اجابت آن بگردان، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.