دعای نود و پنج – هنگامی که گرفتار می‌شد یا کسی را گرفتار رسوایی گناهی می‌دید

اَللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلیٰ سِتْـرِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ، وَمُعَافَاتِكَ بَعْدَ خُبْـرِكَ، فَكُلُّنَا قَدِ اقْتَـرَفَ الْعَائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْہُ، وَارْتَكَبَ الْفَاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ، وَتَسَتَّـرَ بِالْمَسَاوِئِ فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَيْهِ.

خداوندا تو را سپاس بر پرده‌پوشی‌ات بعد از آگاهی‌ات و بر قدرتت پس از دانستنت. همۀ ما مرتکب گناهان و معاصی شدیم و تو احدی از ما را بین مردم به گناه مشهور نکردی؛ و به کارهای زشت و ناپسند آلوده شدیم و تو یک نفر از ما را در برابر بندگانت رسوا نساختی. هر یک از ما خود را به پردۀ زشتی و گناه پوشاند و تو احدی را بر زشتی‌ها و گناهانش راهنمایی نکردی.

كَمْ نَهْيٍ لَكَ قَدْ أَتَيْنَاهُ، وَأَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنَا عَلَيْهِ فَتَعَدَّيْنَاهُ، وَسَيِّئَةٍ اكْتَسَبْنَاهَا، وَخَطِيئَةٍ ارْتَكَبْنَاهَا، كُنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَيْهَا دُونَ النَّاظِرِينَ، وَالْقَادِرَ عَلیٰ إِعْلَانِهَا فَوْقَ الْقَادِرِينَ، كَانَتْ عَافِيَتُكَ لَنَا حِجَاباً دُونَ أَبْصَارِهِمْ، وَرَدْماً دُونَ أَسْمَاعِهِمْ.

چه بسیار نهی تو را به جا آوردیم و چه بسیار دستور تو را که گفتی نسبت به آن قیام کنیم و آن را انجام دهیم، ما از آن تجاوز کردیم؛ و چه بسیار زشتی‌هایی که به دست آوردیم و خطاهایی که مرتکب شدیم، در حالی که تو بر آن‌ها آگاه بودی نه بینندگان دیگر؛ و تو بر افشایش قدرت داشتی؛ قدرتی فوق همۀ قدرتـمندان؛ ولی عفو و چشم‌پوشی و نیرومندی‌ات برای ما در برابر دیده بینندگان پرده‌ای و در مقابل گوششان سدّی بود.

فَاجْعَلْ مٰا سَتَـرْتَ مِنَ الْعَوْرَةِ، وَأَخْفَيْتَ مِنَ الدَّخِيلَةِ، وَاعِظاً لَنٰا وَزَاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلْقِ، وَاقْتِـرَافِ الْخَطِيئَةِ، وَسَعْياً إِلَی التَّوْبَةِ الْمَاحِيَةِ وَالطَّرِيقِ الْمَحْمُودَةِ،

پس آنچه از زشتی‌ها بر ما پوشاندی و آنچه از علل فساد و تباهی از ما پنهان کردی، برای ما پند دهنده و بازدارندۀ از بدخویی و نگاه‌دارندۀ ارتکاب معصیت و سبب کوشش به سوی توبۀ نابودکنندۀ گناه و راه پسندیده، قرار ده.

وَقَرِّبِ الْوَقْتَ فِيهِ، وَلاٰ تَسُمْنَا الْغَفْلَةَ عَنْكَ، إِنّٰا إِلَيْكَ رَاغِبُونَ، وَمِنَ الذُّنُوبِ تَائِبُونَ، وَصَلِّ عَلیٰ خِیَرَتِكَ اللَّهُمَّ مِنْ خَلْقِكَ، مُحَمَّدٍ وَعِتْـرَتِهِ الصِّفْوَةِ مِنْ بَرِيَّتِكَ الطَّاهِرِينَ، وَاجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِینَ وَمُطِيعِینَ كَمٰا اَمَرْتَ.

و زمان قرار گرفتـن در تـمام این امور مثبت را نزدیک گردان و داغ غفلت از خود را به پیشانی ما نزن که ما به سوی تو مشتاقیم و از گناهان تائبیم، خداوندا و بر انتخاب‌شده از آفریده‌هایت محمّد و عتـرتش درود فرست؛ عتـرتی که از میان تـمام مخلوقاتت برگزیدی و عتـرتی که پاک و پاکیزه‌اند و ما را گوش دهندۀ کلام آنان و فرمان‌بردار دستورات‌شان قرار ده؛ همان‌گونه که ما را به شنیدن کلام‌شان و اطاعت از دستورات‌شان، فرمان دادی.