از عباس بن مجاهد از پدرش روایت شده است که گفت: حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) دعا میکرد هنگام زوال در روزهای ماه شعبان، و در شب نیمۀ آن، و صلوات میفرستاد بر حضـرت پیامبـر (صلیاللهعلیهوآله) با این صلوات و میفرمود:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَهِ النُّبُوَّهِ، وَمَوْضِعِ الرِّسَالَهِ وَمُخْتَلَفِ الْمَلاٰئِکَهِ، وَمَعْدِنِ الْعِلْمِ، وَأَهْلِ بَیْتِ الْوَحْیِ.
خداوندا، بر محمّد و خاندان محمد درود فرست، درخت نبوت و جایگاه رسالت و محل آمد و شد فرشتگان و معدن دانش و خانواده وحی،
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْفُلْکِ الْجَارِیَهِ فِی اللُّجَجِ الْغَامِرَهِ، یَأْمَنُ مَنْ رَکِبَهَا، وَیَغْرَقُ مَنْ تَرَکَهَا، اَلْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مَارِقٌ، وَالْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زَاهِقٌ، وَاللّٰازِمُ لَهُمْ لاٰحِقٌ،
خداوندا، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، آن کشتی روان در اقیانوسهای عمیق، هرکه به آن توسّل جوید ایمنی یابد و هرکه آن را رها کند غرق شود، پیش افتاده از آنها از دین خارج است و عقب مانده از آنان نابود است و همراه آنان ملحق بهحق است.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْکَهْفِ الْحَصِینِ، وَغِیَاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکِینِ، وَمَلْجَأِ الْهَارِبِینَ، وَمُنْجِی الْخَائِفِینَ، وَعِصْمَهِ الْمُعْتَصِمِینَ.
خداوندا، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، پناهگاه محکم و فریادرس بیچارگان درمانده و پناه گریختگان و دستاویز استوار برای چنگاندازان،
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلاٰهً کَثِیرَهً تَکُونُ لَهُمْ رِضیً، وَلِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أَدَاءً وَقَضَاءً، بِحَوْلٍ مِنْکَ وَقُوَّهٍ یٰا رَبَّ الْعَالَمِینَ،
خداوندا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، درودی فراوان که برای آنان موجب خشنودی و برای ما مایه اداکردن و بجا آوردن حق محمّد و خاندان محمّد باشد، به حول و نیرویت ای پروردگار جهانیان،
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبِینَ الْاَبْرَارِ الْاَخْیَارِ، اَلَّذِینَ أَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ، وَمَوَدَّتَهُمْ، وَفَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ وَوِلاٰیَتَهُمْ.
خداوندا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، آن پاکان و نیکان و خوبان که حقوقشان را بر همه واجب کردی و پیروی ولایتشان را بر همگان فرض نـمودی.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاعْمُرْ قَلْبِی بِطَاعَتِکَ، وَلاٰ تُخْزِنِی بِـمَعْصِیَتِکَ، وَارْزُقْنِى مُواساهَ مَنْ قَتَّـرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ بِمٰا وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ، وَنَشَـرْتَ عَلَیَّ مِنْ عَدْلِکَ، وَأَحْیَیْتَنِى تَحْتَ ظِلِّکَ، وَهٰذَا شَهْرُ نَبِیِّکَ سَیِّدِ رُسُلِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ، شَعْبانُ الَّذِى حَفَفْتَهُ مِنْکَ بِالرَّحْمَهِ وَالرِّضْوانِ، الَّذِى کَانَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ یَدْأَبُ فیٖ صِیامِهِ وَقِیامِهِ، فیٖ لَیالِیهِ وَأَیَّامِهِ، بُخُوعاً لَکَ فیٖ إِکْرامِهِ وَإِعْظامِهِ إِلیٰ مَحَلِّ حِمامِهِ.
خداوندا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و دلـم را با طاعتت آباد کن و به نافرمانی از خود رسوایم مساز و این امور را روزی من کن: حمایت از آنکه رزقت را بر او تنگ گرفتی؛ به مدد آنچه از احسانت بر من وسعت دادی و از عدلت بر من گستـردی و مرا در سایه رحمتت زنده داشتی، این است ماه پیامبـرت، آن سـرور فرستادگان، شعبانی که آن را به رحمت و رضوانت پوشاندی، ماهی که رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش باد) در روزهداری و به پا داشتـن عبادت در شبها و روزهایش تا هنگام مرگ، با تـمام توان کوشش میکرد، تنها برای فروتنی در برابرت و گرامی داشت و بزرگداشت ماه شعبان،
اَللّٰهُمَّ فَأَعِنَّا عَلَی الْاِسْتِنَانِ بِسُنَّتِهِ فِیهِ، وَنَیْلِ الشَّفاعَهِ لَدَیْهِ. اَللّٰهُمَّ وَاجْعَلْهُ لیٖ شَفِیعاً مُشَفَّعاً، وَطَرِیقاً إِلَیْکَ مَهْیَعاً، وَاجْعَلْنِى لَهُ مُتَّبِعاً حَتّٰى أَلْقاکَ یَوْمَ الْقِیامَهِ عَنِّى رَاضِیاً، وَعَنْ ذُنُوبِی غَاضِیاً، قَدْ أَوْجَبْتَ لیٖ مِنْکَ الرَّحْمَهَ وَالرِّضْوانَ، وَأَنْزَلْتَنِى دَارَالْقَرارِ، وَمَحَلَّ الْأَخْیارِ.
خداوندا ما را در این ماه به پیروی از سنتش و رسیدن به شفاعتش یاری کن، خداوندا او را برای من شفیعی با شفاعت پذیرفته و راهی روشن به سویت قرار ده و ما را پیرو او گردان تا آنگاه که تو را در قیامت دیدار کنم، درحالیکه از من خشنود باشی و از گناهانم چشم پوشی و رحمت و رضوانت را بر من واجب نـموده و مرا در بهشت و جایگاه خوبان درآورده باشی.