اگر بگوییم که با پیشرفت علوم و به مرور از ناشناخته­‌های وجود انسان پرده برداشته می­‌شود، باید بپذیریم که اسلام آن­‌گونه که خود ادعا می­‌کند، دینی جامع برای تمامی دوران­‌ها نیست و فقط مختص بشر پیشرفته‌­ای است که در آینده خواهد آمد. تا آن زمان که پیشرفت تکنولوژی ما را به دیدی کامل و جامع از خود برساند، نسل‌های زیادی زاده شده و خواهند مرد، بدون این‌که به پاسخی قانع کننده حتی برای همین سوال مرگ چیست، برسند.

شاید باید تعصب را کنار بگذاریم و بپذیریم که انسان به راستی در شناخت خود به بیراهه رفته است. فرضیات و نظریات در شاخه‌­های مختلف از علوم تجربی تا علوم انسانی روز به روز کهنه و نو می­‌شوند. نظریه‌هایی که روزگاری انسان را معنا کرده  و به زندگی میلیون­ها انسان جهت می­‌دادند، امروزه به فرضیاتی کودکانه تبدیل شده و دیگر محلی از اعراب ندارند. زندگی انسان‌ها تحت شعاع نظریات دانشمندان علوم مختلف در هر دوره‌­ای معنایی خاص یافته و از معانی دیگر تهی شده، تا جایی که امروزه شناخت علوم انسانی از انسان تنها به بدن، نیازها و تجارب مربوط به آن خلاصه می‌شود و هرگونه تجربه‌­ای که در این ابعاد نگنجد .کنار گذاشته شده است

در دوره مقدماتی مدرسه انسان شناسی قصد ما تاباندن نور بر وجود انسان است. می‌خواهیم تمامی پیش‌فرض‌ها و دانسته‌های‌مان را بیرون از این مدرسه بگذاریم و یک بار بی‌هیچ تعصبی انسان را مطالعه کنیم. آن هم نه به عنوان یک گونۀ طبیعی بلکه می‌خواهیم هر کدام از ما وجود خودش را مطالعه کند. در دوره مقدماتی مدرسه انسان شناسی می‌خواهیم خودمان را در آیینه وجود خودمان ببینیم. زیرا جامع‌ترین شناختی که ممکن است به آن دست پیدا کنیم، از وجود خودمان می‌گذرد و در درون خودمان معنا می‌یابد. در دوره مقدماتی مدرسۀ انسان شناسی می‌خواهیم مقدمات دوستی و آشتی با خود را یاد بگیریم و هر آشتی پایداری هم نیازمند شناخت است. پس اینجا می‌خواهیم خودمان را بشناسیم.

می‌خواهیم بدانیم، ما انسان‌ها کجای جهان پهناور حیات ایستاده‌ایم. اصلاً مرگ چیست و زندگی چه معنایی دارد؟دوره مقدماتی مدرسه انسان شناسی شش کلاس دارد که در هر کلاس بخشی از دانش و شناخت اولیه برای مواجهه با خود را می‌آموزیم. ما انسانیم. اما انسان چیست؟