بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
سُبْحَانَكَ مٰا أَضْيَقَ الطُّرُقَ عَلیٰ مَنْ لَمْ تَكُنْ دَلِيلَهُ، وَمٰا أَوْضَحَ الْحَقَّ عِنْدَ مَنْ هَدَيْتَهُ سَبِيلَهُ!
منزّهی تو، چه تنگ است راه‌ها بر کسی که تو راهنمایش نباشی و چه آشکار است حق، نزد کسی که راه را نشانش دادی.
إِلٰهىٖ فَاسْلُكْ بِنٰا سُبُلَ الْوُصُولِ إِلَيْكَ، وَسَيِّـرْنا فیٖ أَقْرَبِ الطُّرُقِ لِلْوُفُودِ عَلَيْكَ، قَرِّبْ عَلَيْنَا الْبَعِيدَ، وَسَهِّلْ عَلَيْنَا الْعَسِيـرَ الشَّدِيدَ، وَأَلْحِقْنَا بِعِبَادِكَ الَّذِينَ هُمْ بِالْبِدَارِ إِلَيْكَ يُسَارِعُونَ، وَبَابَكَ عَلَی الدَّوَامِ يَطْرُقُونَ،
خدای من، ما را به راه‌های رسیدن به سویت بکشان و ما را از نزدیک‌ترین راه‌های ورود به بارگاهت ببـر، دور را بر ما نزدیک کن و دشوار و سخت را بر ما آسان گردان و ما را به آن بندگانت که با چالاکی به‌سویت می‌شتابند و همواره درِ رحمتت را می‌کوبند، ملحق کن،
وَإِيّٰاكَ فِی اللَّيْلِ وَالنَّهارِ يَعْبُدُونَ، وَهُمْ مِنْ هَيْبَتِكَ مُشْفِقُونَ. الَّذِينَ صَفَّيْتَ لَهُمُ الْمَشَارِبَ، وَبَلَّغْتَهُمُ الرَّغائِبَ، وَأَنْجَحْتَ لَهُمُ الْمَطالِبَ، وَقَضَيْتَ لَهُمْ مِنْ فَضْلِكَ الْمَآرِبَ، وَمَلَأْتَ لَهُمْ ضَمائِرَهُمْ مِنْ حُبِّكَ، وَرَوَيْتَهُمْ مِنْ صافِی شـِرْبِكَ، فَبِكَ اِلیٰ لَذِيذِ مُناجاتِكَ وَصَلُوا، وَمِنْكَ أَقْصیٰ مَقاصِدِهِمْ حَصَلُوا،
آنان‌که در هر شب و روز تو را عبادت می‌کنند و از حرمت و ارجمندی‌ات در هراسند، بندگانی که آبشخورها را برای آنان زلال کردی و به خواسته‌هایشان با کامیابی رساندی؛ و آنان را بر جوینده‌هایشان کامروا نـمودی و از روی احسانت حاجات‌شان را برآوردی و نهادشان را از محبّتت آکنده ساختی و از زلال چشمه‌ات سیرابشان نـمودی، اینان به‌وسیله تو به لذّت مناجاتت دست یافتند و از حسن عنایت تو دورترین مقاصدشان را به چنگ آوردند،
فَيٰا مَنْ هُوَ عَلَی الْمُقْبِلِینَ عَلَيْهِ مُقْبِلٌ، وَبِالْعَطْفِ عَلَيْهِمْ عَائِدٌ مُفْضِلٌ، وَبِالْغَافِلِینَ عَنْ ذِكْرِہِ رَحِيمٌ رَؤُوفٌ، وَبِجَذْبِهِمْ اِلیٰ بَابِهِ وَدُودٌ عَطُوفٌ. أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَنِى مِنْ أَوْفَرِهِمْ مِنْكَ حَظّاً، وَأَعْلاهُمْ عِنْدَكَ مَنْزِلاً، وَأَجْزَلِهِمْ مِنْ وُدِّكَ قِسْماً، وَأَفْضَلِهِمْ فیٖ مَعْرِفَتِكَ نَصِيباً،
ای کسی که بر روی آورندگان بر خویش، روی آورد و با مهرورزی بر ایشان بازگشت، بخشنده است و به بی‌خبـران از یادش، دلسوز و مهربان است و برای جلب آنان به درگاهش با محبّت و عطوفت است، از تو می‌خواهم مرا از کسانی قرار دهی که بهره بیشتـری از تو دارند و برترین جایگاه را نزد تو نصیب خود ساخته‌اند و از دوستی‌ات سهم برجسته‌تری به آنان رسیده و در معرفتت بهره بیشتـری نصیب آنان گشته است،
فَقَدِ انْقَطَعَتْ إِلَيْكَ هِمَّتِى، وَانْصَـرَفَتْ نَحْوَكَ رَغْبَتِى، فَأَنْتَ لاٰغَیْرُكَ مُرادِى، وَلَكَ لاٰ لِسِوَاكَ سَهَرِى وَسُهادِى وَلِقاؤُكَ قُرَّةُ عَيْنِى، وَوَصْلُكَ مُنَىٰ نَفْسِی، وَإِلَيْكَ شَوْقِى، وَفیٖ مَحَبَّتِكَ وَلَهِى، وَإِلیٰ هَواكَ صَبابَتِى، وَرِضاكَ بُغْيَتِى، وَرُؤْيَتُكَ حاجَتِى، وَجِوارُكَ طَلِبَتِى، وَقُرْبُكَ غايَةُ سُؤْلِی، وَفیٖ مُناجَاتِكَ رَوْحِى وَرَاحَتِى، وَعِنْدَكَ دَواءُ عِلَّتِى، وَشِفاءُ غُلَّتِى، وَبَرْدُ لَوْعَتِى، وَكَشْفُ كُرْبَتِى.
همانا همّتم از همه‌جا بریده و تنها متوجّه تو شده است و شوقم به‌سوی تو رهسپار شده است، پس تنها تو مراد منی نه غیر تو و شب‌زنده‌داری و بی‌خوابی‌ام تنها برای توست نه برای غیر تو و دیدارت نور دیدگان من است و وصالت آرزوی وجودم؛ و حفظ اشتیاقم به‌سوی توست، تنها در مسیر عشق توست شیفتگی‌ام و در هوای توست دلدادگی‌ام و خشنودی‌ات مقصود من و دیدارت نیاز من و جوارت خواست من و قربت نهایت تقاضای من است، آسودگی و راحتم در رازونیاز با توست، داروی دردم و درمان بیماری سینه‌ام و خنکای آتش قلبم و برآمدن اندوهم تنها نزد توست،
فَكُنْ أَنِيسِی فیٖ وَحْشَتِى، وَمُقِيلَ عَثْـرَتِی، وَغَافِرَ زَلَّتِى وَقَابِلَ تَوْبَتِى، وَمُجِيبَ دَعْوَتِی، وَوَلِیَّ عِصْمَتِى، وَمُغْنِىَ فَاقَتِى، وَلاٰ تَقْطَعْنِى عَنْكَ، وَلاٰ تُبْعِدْنِی مِنْكَ، يٰا نَعِيمِى وَجَنَّتِى، وَيٰا دُنْيَاىَ وَآخِرَتِی، يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
پس در هنگام ترس همدمم باش و لغزشم را نادیده گیر و گناهم را بیامرز، توبه‌ام را بپذیر و دعایم را اجابت کن و سـرپرست مصونیتم و توانگری به هنگام تهیدستی‌ام باش، مرا از خود جدا مکن و از خویشتـن دورم مساز، ای نعمت و بهشت من و ای دنیا و آخرتم، ای مهربان‌ترین مهربانان.