باب اول- در تسبیح و تنزیه و ثنای پروردگار و توحید و مناجات با اودعاهای آن حضرت در مناجات و شکایت نمودن با خداوندصحیفه سجادیه جامعه

دعای دویست‌ و یازده – مناجات

یٰا مَنْ لاٰتَسُـرُّكَ طَاعَتُنَا، وَلاٰتَضُـرُّكَ مَعْصِیَتُنَا، هَبْ لَنَا مٰا لاٰیَسُـرُّكَ، وَاغْفِرْ لَنٰا مٰا لاٰیَضُـرُّكَ.

ای آنکه طاعت ما تو را شاد نـمی‌گرداند، و معصیت ما تو را زیان نـمی‌زند، ببخش ما را آنچه شاد نـمی‌کند تو را، و بیامرز برای ما آنچه را که به تو زیان نـمی‌رساند.

یٰا مَنْ إِذٰا وَعَدَ وَفیٰ، وَإِذٰا تَوَعَّدَ عَفٰا، أَغْنِنَا بِغِنٰاكَ عَمَّنْ سِوٰاكَ، وَارْزُقْنَا مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ رِزْقاً حَلاٰلاً، وَلاٰ تُحْوِجْنَا إِلیٰ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ.

ای آنکه هرگاه وعده دهد وفا کند، و اگر تهدید کند عفو نـماید، ما را بی‌نیاز کن به بی‌نیازی‌ات از غیر خودت، و روزی‌مان ده از فضل گستـرده‌ات، روزی حلالی را، و ما را نیازمند کسی از آفریدگانت مساز به حق محمد و خاندانش که درود خداوند بر او و خاندانش باد.

دریافت فایل PDF

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا