بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش فراگیر و مهربانیاش همیشگی است
سُبْحَانَکَ مٰآ أَضْیَقَ الطُّرُقَ عَلَى مَنْ لَمْ تَکُنْ دَلِیلَهُ، وَ مٰآ أَوْضَحَ الْحَقَّ عِنْدَ مَنْ هَدَیْتَهُ سَبِیلَهُ،
(خداوندا!) تو پاک و منزهی، چقدر راهها بر کسی که تو راهنمایش نباشی، تنگ و دشوار است! و چقدر حق روشن و واضح است برای کسی که تو به او راه درست را نشان دادی.
إِلَهِی فَاسْلُکْ بِنَا سُبُلَ الْوُصُولِ إِلَیْکَ، وَ سَیِّرْنَا فِیٓ أَقْرَبِ الطُّرُقِ لِلْوُفُودِ عَلَیْکَ، قَرِّبْ [1] عَلَیْنَا الْبَعِیدَ وَ سَهِّلْ عَلَیْنَا الْعَسِیرَ الشَّدِیدَ،
محبوب من! ما را در راههای رسیدن به سوی خود قرار ده، و ما را در نزدیکترین مسیرها برای رسیدن به خود حرکت بده. آنچه دور از دسترس است را برایمان نزدیک کن، و آنچه سخت و دشوار است را برایمان آسان ساز.
وَ أَلْحِقْنَا بِعِبَادِکَ الَّذِینَ هُمْ بِالْبِدَارِ إِلَیْکَ یُسَارِعُونَ، وَ بَابَکَ عَلَى الدَّوَامِ یَطْرُقُونَ، [2] وَ إِیَّاکَ فِی اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَعْبُدُونَ، وَ هُمْ مِنْ هَیْبَتِکَ مُشْفِقُونَ، الَّذِینَ صَفَّیْتَ لَهُمُ الْمَشَارِبَ، وَ بَلَّغْتَهُمُ الرَّغٰآئِبَ، وَ أَنْجَحْتَ لَهُمُ الْمَطَالِبَ وَ قَضَیْتَ لَهُمْ مِنْ فَضْلِکَ الْمَآرِبَ، وَ مَلَأْتَ لَهُمْ ضَمٰآئِرَهُمْ مِنْ حُبِّکَ، وَ رَوَّیْتَهُمْ [3] مِنْ صَافِی شِرْبِکِ [4]، فَبِکَ إِلَى لَذِیذِ مُنَاجَاتِکَ وَصَلُوا، وَ مِنْکَ أَقْصَى مَقَاصِدِهِمْ حَصَّلُوا [5]،
و ما را به آن بندگانت که با چالاکی بهسویت میشتابند و همواره بر درِ رحمتت میکوبند، ملحق کن. آنان که شب و روز فقط تو را بندگی میکنند و از عظمتت در هراسند. کسانی که برایشان نوشیدنیهای پاک و دلخواه را آماده کردی، آرزوهایشان را برآورده ساختی و مطالباتشان را از فضل خود پاسخ دادی. و از روی تفضل خویش، حاجاتشان را برآوردی. دلهایشان را از محبت خود پر کردی و آنها را از آب زلال و صاف(معرفت) خود سیراب ساختی. پس به لطف تو به مقام لذت در مناجات با تو رسیدند، و در سایۀ(رحمت) تو به بالاترین خواستههایشان دست یافتند.
فَیَا مَنْ هُوَ عَلَى الْمُقْبِلِینَ عَلَیْهِ مُقْبِلٌ، وَ بِالْعَطْفِ عَلَیْهِمْ عٰآئِدٌ مُفْضِلٌ، وَ بِالْغَافِلِینَ عَنْ ذِکْرِهِ رَحِیمٌ رَؤُوفٌ، وَ بِجَذْبِهِمْ إِلَى بَابِهِ وَدُودٌ عَطُوفٌ،
ای خدایی که به هر کس که به تو روی آورد، توجه و اقبال میکنی، و با محبت و فضل خود به آنها میپردازی، ای کسی که به غافلان از یادت، با رحمت و شفقت فراوان برخورد میکنی و برای جلب آنان به درگاهت با محبّت و عطوفت هستی.
أَسْأَلُکَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ أَوْفَرِهِمْ مِنْکَ حَظّاً وَ أَعْلَاهُمْ عِنْدَکَ مَنْزِلًا، وَ أَجْزَلِهِمْ مِنْ وُدِّکَ قِسْماً، وَ أَفْضَلِهِمْ فِی مَعْرِفَتِکَ نَصِیباً،
از تو میخواهم که مرا از آن بندگانت قرار دهی که بیشترین بهره از تو و بالاترین مرتبه را در نزد تو از آن خود کردهاند، و بیشترین سهم از محبت و دوستیات را دارند، و نسبت به تو با معرفتترین افراد هستند.
فَقَدِ انْقَطَعَتْ إِلَیْکَ هِمَّتِی وَ انْصَرَفَتْ نَحْوَکَ رَغْبَتِی، فَأَنْتَ لَا غَیْرُکَ مُرَادِی، وَ لَکَ لَا لِسِوَاکَ سَهَرِی وَ سُهَارِی، [6] وَ لِقَاؤُکَ قُرَّهُ عَیْنِی وَ وَصْلُکَ مُنَى نَفْسِی، وَ إِلَیْکَ شَوْقِی وَ فِی مَحَبَّتِکَ وَلَهِی،
توجّهم از همه قطع و به سوی تو گسیل شده و اشتیاقم تنها به سمت تو معطوف است. تنها تو مراد و مطلوب منی و نه هیچ کس غیر تو. هیچچیز جز تو باعث بیداری و کمخوابی شبهایم نمیشود. دیدار تو روشنایی چشم من است و وصل تو آرزوی دل من. تنها به سوی تو مشتاقم و در محبت توست که واله و حیرانم.
وَ إِلَى هَوَاکَ صَبَابَتِی، وَ رِضَاکَ بُغْیَتِی، وَ رُؤْیَتُکَ حَاجَتِی، وَ جِوَارُکَ طَلَبِی [7]، وَ قُرْبُکَ غَایَهُ سُؤْلِی، وَ فِی مُنَاجَاتِکَ رَوْحِی وَ رَاحَتِی، وَ عِنْدَکَ دَوٰآءُ عِلَّتِی وَ شِفٰآءُ غُلَّتِی، وَ بَرْدُ لَوْعَتِی وَ کَشْفُ کُرْبَتِی.
دلدادگی و عشقم تنها در هوای توست و خشنودی و رضای تو مقصود من و دیدن رویت نیاز من است. همسایگی با تو خواستۀ من و نزدیکی به تو نهایت تقاضای من است، آرامش و راحتیام در نجوا و رازونیاز با توست، داروی دردم و درمان بیماری سینهام و خنکای آتش قلبم و برآمدن اندوهم تنها نزد توست،
فَکُنْ أَنِیسِی فِی وَحْشَتِی وَ مُقِیلَ عَثْرَتِی، وَ غَافِرَ زَلَّتِی وَ قَابِلَ تَوْبَتِی، وَ مُجِیبَ دَعْوَتِی وَ وَلِیَّ عِصْمَتِی، وَ مُغْنِیَ فَاقَتِی، وَ لَا تَقْطَعْنِی عَنْکَ وَ لَا تُبْعِدْنِی مِنْکَ یَا نَعِیمِی وَ جَنَّتِی وَ یَا دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی یٰآ أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
پس در تنهاییهایم مونس من باش، در لغزشهایم دستم را بگیر، خطاهایم را ببخش، توبهام را بپذیر، دعایم را اجابت کن، و نگهدار من از گمراهی باش. نیازم را برطرف کن و مرا از خودت جدا مکن، از رحمتت دورم نگردان. ای همۀ نعمت من، ای بهشت من، ای دنیا و آخرت من! ای مهربانترین مهربانان.
[1] . در برخی نسخه ها: وَ قَرِّبْ
[2] . در برخی نسخهها: یَطْرَقُونَ
[3] . در برخی نسخه ها: رَوَیْتَهُمْ
[4] . در برخی نسخه ها: شُرْبِکِ
[5] . در برخی نسخه ها: حَصَلُوا
[6] . در برخی نسخهها: سُهَادِی
[7] . در برخی نسخه ها: طَلَبَتی