بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند مهرگستر مهربان
اَللهُ أَکْبَـرُ اَللهُ أَکْبَـرُ اَللهُ أَکْبَـرُ وَ أَعْلیَ وَ أَجَلُّ وَ أَعْظَمُ مِمَّا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ، أَسْتَجِیرُ بِاللهِ، عَزَّ جَارُ اللهِ وَ جَلَّ ثَنَاءُ اللهِ، وَ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَەُ لاَ شَـرِیکَ لَهُ، وَ صَلَّی اللهُ عَلیَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ کَـثِیراً. اَللّٰهُمَّ بِکَ أُعِیذُ نَفْسِی وَ دِینِی وَ أَهْـلِی وَ مَالِی وَ وَلَدِی، وَ مَنْ یَعْنِینِی أَمْرُەُ.
الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر! خداوند بزرگتر، والاتر و باعظمتتر از هر چیزی است که از آن میترسم و نگرانش هستم.
به خدا پناه میبرم! که پناهنده به او عزتمند است، ستایش او باشکوه است، و هیچ محبوبی جز او که یکتاست و بیشریک، وجود ندارد. درود و سلام بیپایان خدا بر محمد و خاندانش باد! خداوندا! محبوبم! خودم، دینم، خانوادهام، مال و فرزندانم و هر کس که امور او به من مربوط است را تنها در پناه تو قرار میدهم.
اَللّٰهُمَّ بِکَ أَعُوذُ، وَ بِکَ أَلُوذُ وَ بِکَ أَصُولُ، وَإِیَّاکَ أَعْبُدُ وَإِیَّاکَ أَسْتَعِینُ، وَ عَلَیْکَ أَتَوَکَّلُ، وَ أَدْرَأُ بِکَ فِی نَحْرِ أَعْدَائِی وَ أَسْتَعِینُ بِکَ عَلَیْهِمْ، وَ أَسْتَکْفِیکَهُمْ فَاکْفِنِیهِمْ بِـمَا شِئْتَ وَ أَنّیَ شِئْتَ وَ کَیْفَ شِئْتَ وَ حَیْثُ شِئْتَ بِحَقِّکَ لاَ إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، إِنَّکَ عَلیَ کُلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ.
خداوندا! تنها به تو پناه میبرم، فقط به تو تکیه میکنم، و با یاری تو به پیش میروم. من بندۀ کسی جز تو نیستم و فقط از تو یاری میطلبم. فقط بر تو توکل میکنم و به یاری تو، دشمنانم را از خود دور میکنم و در برابر آنان از تو یاری میجویم و تو را یگانه پناه و حامی خود در برابر آنان میدانم. خدایا! تو خود برایم کافی باش، و مرا از شر آنها به هر شکلی که بخواهی، هر طور که اراده کنی، و هر جا که صلاح بدانی، کفایت کن. به حق تو که هیچ محبوبی جز تو نیست، تو قطعا بر هر کاری توانایی!
﴿فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللهُ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ﴾، ﴿قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِأَخِیکَ وَ نَجْعَلُ لَکُمَا سُلْطَانًا فَلاَ یَصِلُونَ إِلَیْکُمَا بِآیَاتِنَا أَنْتُمَا وَ مَنِ اتَّبَعَکُمَا الْغَالِبُونَ﴾، ﴿قَالَ لاَ تَخَافَا إِنَّنِی مَعَکُمَا أَسْمَعُ وَ أَرىَ﴾، ﴿قالَتْ إِنّیٖ أَعُوذُ بِالرَّحْمَنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا﴾، ﴿إِخْسَئُوا فِیهَا وَ لاَ تُکَلِّمُونِ﴾.
«و خداوند تو را از شـر و آسیب آنها نگه میدارد و خدا شنوا و داناست»، « [خدا] گفت: به زودى قدرت و نیرویت را به وسیلۀ برادرت افزون کنم، و براى هر دوى شما تسلطى قرار مىدهم تا آنان به شما دست نیابند، شما و پیروانتان، پیروزید»، «گفت: نتـرسید که من همراه شما هستم میشنوم و میبینم»، «من از تو به خدای رحمان پناه میبرم اگر پرهیزکار هستی»، «[خدا] مىگوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید!»
إِنِّی اَخَذْتُ بِسَمْعِ مَنْ یُطَالِبُنِی بِالسُّوءِ بِسَمْعِ اللهِ وَ بَصَـرِهِ وَ قُوَّتِهِ، وَ بِعِزَّهِ اللهِ وَ حَبْلِهِ الْمَتِینِ وَ سُلْطَانِهِ الْمُبِینِ، فَلَیْسَ لَهُمْ عَلَیْنَا سُبِیلٌ وَ لاَ سُلْطَانٌ إِنْ شَاءَ اللهُ. سَتَـرْتُ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُمْ بِسِتـْرِ النُّبُوَّهِ الَّذِی سَتَـرَ اللهُ بِهِ الْأَنْبِیَاءَ مِنَ الْفَرَاعِنَهِ، جَبْـرَائِیلُ عَنْ أَیْمَانِنَا وَ مِیکَائِیلُ عَنْ یَسَارِنَا، وَ اللهُ مُطَّلِعٌ عَلَیْنَا.
گوشِ آنهایی را که میخواهند به من بدی برسانند، به شنیدنِ خدا سپردهام، و چشمانشان را به دیدهبانیِ او، و توانشان را به قدرت و عزت خدا و ریسمان محکمش و به سلطنت آشکارش سپردهام، پس اگر خدا بخواهد، هیچ راه و تسلطی بر ما نخواهند داشت. میان ما و آنها، با پردۀ نبوت که خداوند پیامبران خود را با آن از فرعونیان در امان داشت، حجاب قرار دادهام. جبرئیل در سمت راست ما، میکائیل در سمت چپ ما، و خدا، ناظر و آگاه بر احوال ماست.
﴿وَ جَعَلْنَا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ یُبْصِـرُونَ﴾، شَاهَتِ الْوُجُوهُ ﴿فَغُلِبُوا هُنالِکَ وَانْقَلَبُوا صَاغِرِینَ﴾، ﴿صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاَ یُبْصِـرُونَ﴾. ﴿وَ إِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَهِ حِجَابًا مَسْتُورًا وَ جَعَلْنَا عَلیَ قُلُوبِهِمْ أَکِنَّهً أَنْ یَفْقَهُوهُ وَ فیٖ آذَانِهِمْ وَقْرًا وَ إِذَا ذَکَرْتَ رَبَّکَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلیَ أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا﴾.
«و از پیش رو و از پشت سرشان حایلى قرار دادیم، و به صورت فراگیر دیدگانشان را فرو پوشاندیم از این رو، نمى بینند.» چهرهها زشت شدند «پس در آنجا مغلوب شدند و با خواری برگشتند»، «کر و لال و کورند؛ نـمیبینند» «و هنگامى که قرآن بخوانى، میان تو و آنان که به آخرت ایمان ندارند، پرده اى نامرئى قرار مى دهیم و بر دلهایشان پوششهایى مى گذاریم تا آن را نفهمند و در گوشهایشان سنگینى مى نهیم؛ و چون پروردگارت را در قرآن به یگانگى یاد کنى با حالت رمیدگى از تو روى مى گردانند»
﴿قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ أَیًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنىَ وَ لاَ تَجْهَرْ بِصَلَاتِکَ وَ لاَ تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلًا * وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَـرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّـرْهُ تَکْبِیراً﴾، سُبْحَانَ اللهِ بُکْرَهً وَ أَصِیلاً.
«بگو: چه الله را صدا بزنید یا نام رحمان را، هر کدام را بخوانید، نیکوترین نامها فقط ویژۀ اوست. و نماز خود را با صداى بلند و نیز با صداى آهسته مخوان و بین این دو راهى میانه بجوى. و بگو: همه ستایشها ویژۀ خداست که نه فرزندى گرفته و نه در فرمانروایى شریکى دارد و نه از روی ناتوانى و ذلت به یار و یاورى نیازمند است و او را بسیار بزرگ شمار.» خداوند پاک و منزه است بامداد و شامگاه.
حَسْبِیَ اللهُ مِنْ خَلْقِهِ، حَسْبِیَ اللهُ الَّذِی یَکْفِی وَ لاَ یَکْفی مِنْهُ شَیْءٌ، حَسْبِیَ اللهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ، ﴿حَسْبِیَ اللهُ الَّذِی لاَ إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ﴾، ﴿أُولَئِکَ الَّذِینَ طَبَعَ اللهُ عَلیَ قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ وَ أُولَئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ﴾.
خدا برای من در برابر تمام آفریدههایش کافی است. خداوندی برایم کافیست که بی نیاز است و هیچ چیز نمیتواند از او بینیاز باشد. خداوند برایم کافیست و او چه نیکو وکیلی است. «خدا برایم بس است، هیچ محبوبى جز او نیست، فقط بر او توکل کردم، و او پروردگار عرش بزرگ است». «اینان کسانى هستند که خدا بر دل و گوش و چشمشان مُهر زده، و بى خبران واقعى همینها هستند».
﴿أَفَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَ أَضَلَّهُ اللهُ عَلیَ عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلیَ سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلیَ بَصَـرِەِ غِشَاوَهً فَمَنْ یَهْدِیهِ مِنْ بَعْدِ اللهِ أَفَلاَ تَذَکَّرُونَ﴾، ﴿إِنَّا جَعَلْنَا عَلیَ قُلُوبِهِمْ أَکِنَّهً أَنْ یَفْقَهُوهُ وَ فیٖ آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِنْ تَدْعُهُمْ إِلَی الْهُدىَ فَلَنْ یَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا﴾، اَللّٰهُمَّ احْرُسْنَا بِعَیْنِکَ الَّتیٖ لاَتَنَامُ، وَاکْنُفْنَا بِرُکْنِکَ الَّذِی لاَ یُرَامُ، وَ أَعِذْنَا بِسُلْطَانِکَ الَّذِی لاَ یُضَامُ، وَ ارْحَمْنَا بِقُدْرَتِکَ یَا رَحْمَانُ.
«آیا کسى که محبوبش را هواى نفسش قرار داده دیدى که خدا از روى علم و آگاهى خود [بر اینکه او شایستۀ هدایت نیست] او را گمراه کرد؟ و بر گوش و دلش مُهر نهاد، و بر چشم [دلش] پرده اى قرار داد، پس چه کسى بعد از خدا او را هدایت میکند؟ آیا متذکّر نمى شوید؟» «و بر دلهایشان پردههایی انداختیم تا دیگر آیات ما را فهم نکنند، و گوش آنها را (از شنیدن سخن حق) سنگین ساختیم و اگر به هدایتشان بخوانی دیگر ابداً هدایت نخواهند یافت.» خداوندا! ما را با چشم همیشه بیدارت حفاظت فرما. و در پناه تکیه گاه دست نیافتنی خود قرارمان ده و به سلطنت شکست ناپذیرت، مصونمان بدار. و به قدرت خود، بر ما رحم کن؛ ای که رحمتت فراگیر است.
اَللّٰهُمَّ لاَ تُهْلِکْنَا وَأَنْتَ بِنَا بَرٌّ، یَا رَحْمَنُ أَتُهْلِکُنَا وَ أَنْتَ رَبُّنَا وَ حِصْنُنَا وَ رَجَاؤُنَا، حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ، حَسْبِیَ الْخَالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ، حَسْبِیَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ، حَسْبِی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی، حَسْبِیَ اللهُ لاَ إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ، حَسْبِیَ الَّذِی لاَ یَمُنُّ عَلَی الَّذِینَ یَمُنُّونَ، حَسْبِیَ اللهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ، وَ صَلَّی اللهُ عَلیَ سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهٖ وَ سَلَّمَ کَثِیراً.
خداوندا! ای که به ما نیکوکار هستی، هلاک مان نکن. ای آنکه رحمتت فراگیر است! آیا تو که پروردگار و پناهگاه و امید ما هستی، ما را هلاک میکنی؟ خدا برای من از میان پروردگارانی که پرستیده میشوند، کافی است. این خالق، برای من از همۀ مخلوقاتی که آفریده شدهاند، کفایت میکند. و این روزیرسان، برایم از همۀ روزیخوران، کافی است. کسی که همواره برای من کافی بوده، برایم کافی است. خدا برای من کافی است، محبوبی جز او که پروردگار عرش بزرگ است وجود ندارد. کسی که بر منت گذارندگان، منت نمیگذارد، برای من کافی است. خدا برای من کفایت میکند و او بهترین وکیل است. و درود و سلام فراوان خدا بر سرورمان محمد و آل او باد.
اَللّٰهُمَّ إِنّیٖ أَصْبَحْتُ فیٖ حِمَاکَ الَّذِی لَا یُسْتَبَاحُ، وَ أَمْسَیْتُ فیٖ ذِمَّتِکَ الَّتیٖ لَا تُخْفَرُ، وَ جِوَارِکَ الَّذِی لَا یُضَامُ. وَ أَسْاَلُکَ اَللّٰهُمَّ بِعِزَّتِکَ وَ قُدْرَتِکَ أَنْ تَجْعَلَنِی فیٖ حِرْزِکَ وَ جِوَارِکَ، وَ أَمْنِکَ وَ عِیَاذِکَ، وَ عُدَّتِکَ وَ عَقْدِکَ، وَ حِفْظِکَ وَ أَمَانِکَ، وَ مَنْعِکَ الَّذِی لَا یُرَامُ، وَ عِزِّکَ الَّذِی لَا یُسْتَطَاعُ مِنْ غَضَبِکَ، وَ سُوءِ عِقَابِکَ وَ سَطْوَتِکَ وَ سُوءِ حَوَادِثِ النَّهَارِ، وَ طَوَارِقِ اللَّیْلِ إِلَّا طَارِقاً یَطْرُقُ بِخَیْرٍ یَا رَحْمَنُ.
خداوندا! صبح را در پناه تو آغاز کردم، پناهی که هرگز در هم شکسته نمیشود، و شب را در عهد و امن تو به سر بردم که هیچگاه زیر پا گذاشته نمیشود و در جوار تو هستم، جایی که هیچکس نمیتواند به آن تجاوز کند. خداوندا! به عزت و قدرتت از تو میخواهم که مرا در حصار حمایت و جوار امن خودت قرار دهی. در امنیت، پناه، قدرت، و حفاظتت، در امان و حصاری که هرگز آسیبپذیر نیست، و در عزتت که هیچکس توان مقابله با آن را ندارد. مرا از خشم و عقوبتت، از شدت قهرت و از حوادث ناگوار روز و بلایای شب در امان بدار، مگر آن بلایی که همراه با خیر و رحمت باشد، ای که رحمتت فراگیر و عام است.
اَللّٰهُمَّ یَدُکَ فَوْقَ کُلِّ یَدٍ، وَ عِزَّتُکَ أَعَزُّ مِنْ کُلِّ عِزَّهٍ، وَ قُوَّتُکَ أَقْوَى مِنْ کُلِّ قُوَّهٍ، وَ سُلْطَانُکَ أَجَلُّ وَ أَمْنَعُ مِنْ کُلِّ سُلْطَانٍ، أَدْرَاُ بِکَ فیٖ نُحُورِ أَعْدَائِی، وَ أَسْتَعِینُ بِکَ عَلَیْهِمْ، وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ شُـرُورِهِمْ، وَ أَلْجَأُ إِلَیْکَ فِیمَا أَشْفَقْتُ عَلَیْهِ مِنْهُمْ، وَ صَلَّی اللهُ عَلیَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَجِرْنِی مِنْهُمْ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
خداوندا قدرت برتر تویی! عزت تو برتر از هر عزتی و قدرت تو قویتر از هر قدرتی و تسلط و غلبۀ تو برتر و باز دارندهتر از هر سلطهای است. به وسیلۀ تو دشمنانم را از خود دور میسازم و در مقابل آنان از تو یاری میطلبم و از شر و بدیهایشان به تو پناه میبرم و از ترسی که از آنها دارم به تو پناهنده میشوم و درود خداوند بر محمد و آل محمد باد. مرا از آنها پناه ده ای مهربانترین مهربانان.
﴿وَ قَالَ الْمَلِکُ ائْتُونِی بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِی فَلَمَّا کَلَّمَهُ قَالَ إِنَّکَ الْیَوْمَ لَدَیْنَا مَکِینٌ أَمِینٌ. قَالَ اجْعَلْنِی عَلیَ خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ. وَ کَذَلِکَ مَکَّنَّا لِیُوسُفَ فِی الْأَرْضِ یَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَیْثُ یَشَاءُ نُصِیبُ بِرَحْمَتِنَا مَنْ نَشَاءُ وَ لاَ نُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ وَ لَأَجْرُ الْآخِرَهِ خَیْرٌ لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ کَانُوا یَتَّقُونَ﴾، ﴿وَ خَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلاَ تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا﴾.
«و پادشاه گفت: یوسف را نزد من آورید تا او را براى کارهاى خود برگزینم. پس هنگامى که با یوسف سخن گفت به او اعلام کرد: تو امروز نزد ما داراى منزلت ومقام و امین هستی. یوسف گفت: مرا سرپرست خزانه هاى این سرزمین قرار ده؛ زیرا من نگهبان دانایى هستم. اینگونه یوسف را در آن سرزمین مکنت و قدرت دادیم که هر جاى آن بخواهد اقامت نماید. رحمت خود را به هر کس که بخواهیم مى رسانیم و پاداش نیکوکاران را تباه نمى کنیم و یقیناً پاداش آخرت براى کسانى که ایمان آورده اند و همواره پرهیزکارى مى کردند، بهتر است.» «و صداها در برابر [خداى] رحمان فرو مى نشیند و جز صدایى آهسته نمى شنوى.»
أُعِیذُ نَفْسِی وَ دِینِی وَ أَهْلی وَ وَلَدِی وَ مَالِی، وَ جَمِیعَ مَا تَلْحَقُهُ عِنَایَتِی وَ جَمِیعَ نِعَمِ اللهِ عِنْدِی بِبِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. بِسْمِ اللهِ الَّذِی خَضَعَتْ لَهُ الرِّقَابُ، وَ بِسْمِ اللهِ الَّذِی خَافَتْهُ الصُّدُورُ، وَ بِسْمِ اللهِ الَّذِی وَجِلَتْ مِنْهُ النُّفُوسُ، وَ بِسْمِ اللهِ الَّذِی قَالَ بِهِ: ﴿یَا نَارُ کُونِی بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلیَ إِبْرَاهِیمَ وَ أَرَادُوا بِهِ کَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَـرِینَ﴾.
خودم را و دین و خانواده و فرزندان و مالم را و هر آنچه را که مورد توجه من است، و همۀ نعمتهای خداوند که نزد من است را در پناه بسم الله الرحمن الرحیم قرار میدهم. به اسم آن خدایی که همه در برابر او خاضع میشوند و به اسم خدایی که دلها از او میهراسند، و به نام خدایی که جانها از او بیمناکند، و به نام خداوندی که فرمود: «ای آتش برای ابراهیم سـرد و سلامت باش و خواستند حیله و مکری را دربارۀ او بکار بندند و ما آنان را زیانکارترین افراد قرار دادیم.»
وَ بِسْمِ اللهِ الَّذِی مَلَأَ الْأَرْکَانَ کُلَّهَا، وَ بِعَزِیمَهِ اللهِ الَّتیٖ لاَ تُحْصیَ، وَ بِقُدْرَهِ اللهِ الْمُسْتَطِیلَهِ عَلیَ جَمِیعِ خَلْقِهِ، مِنْ شَـرِّ جَمِیعِ مَنْ فیٖ هَذِەِ الدُّنْیَا، وَ مِنْ شَـرِّ سُلْطَانِهِمْ وَ سَطَوَاتِهِمْ وَ حَوْلِهِمْ وَ قُوَّتِهِمْ وَ ضَـرِّهِمْ وَ غَدْرِهِمْ وَ مَکْرِهِمْ، وَ أُعِیذُ نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی وَ وَلَدِی وَ ذَوِی عِنَایَتِی وَ جَمِیعَ نِعَمِ اللهِ عِنْدِی بِشِدَّهِ حَوْلِ اللهِ، وَ بِشِدَّهِ قُوَّهِ اللهِ، وَ بِشِدَّهِ سَطْوَهِ اللهِ، وَ بِشِدَّهِ بَطْشِ اللهِ، وَ بِشِدَّهِ جَبَـرُوتِ اللهِ، وَ بـِمَوَاثیِقِ اللهِ وَ طَاعَتِهِ عَلَی الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ.
به نام خدا که همۀ ارکان هستی را پر کرده است، به ارادۀ استوار او که بی حد و مرز است، و به قدرت بیپایان خدا که بر تمام آفریدههایش تسلط دارد، از شر تمام کسانی که در این دنیا هستند، از شر همۀ اهل عالم و از شر قدرت و نفوذشان، و نیرو و توانشان، و آسیب و زیان و مکر و حیلهشان، به او پناه میبرم. خودم، خانوادهام، داراییام، فرزندانم، عزیزانم و همۀ نعمتهایی را که به من عطا کرده است، به نیروی بیکران خدا، به قدرت شکستناپذیر خدا، به هیبت و تسلط الله، به شدت انتقام و جبروت خدا، و به پیمانها و فرمانبرداریاش که بر جن و انس جاری ساخته است، در پناه او قرار میدهم.
بِسْمِ اللهِ الَّذِی ﴿یُـمْسِکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولَا وَ لَئـِنْ زَالَتَا إِنْ أَمْسَکَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِەِ إِنَّهُ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا﴾، وَ بِسْمِ اللهِ الَّذِی فَلَقَ الْبَحْرَ لِبَنِی إِسْـرَائِیلَ، وَ بِسْمِ اللهِ الَّذِی أَلانَ الْحَدِیدَ لِدَاوُدَ، وَ بِسْمِ اللهِ الَّذِی﴿اَلأَرْضُ جَمِیعًا قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ السَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالیَ عَمَّا یُشْـرِکُونَ﴾.
به نام الله که «آسمانها و زمین را از اینکه از جاى خود منحرف شوند[و فرو ریزند] نگه مى دارد. و اگر منحرف شوند هیچ کس بعد از او نمى تواند نگاهشان دارد، مسلماً او همواره بردبار و بسیار آمرزنده است» و به اسم الله که دریا را برای بنی اسـرائیل شکافت، و به اسم الله که آهن را برای داود نرم کرد، و به اسم الله که «زمین در روز قیامت یکسره در قبضۀ قدرت اوست، و نیز آسمانها درهم پیچیده به دست اوست؛ منزّه و برتر است از آنچه با او شریک مى گیرند.»
مِنْ شَـرِّ جَمِیعِ مَنْ فی هَذِەِ الدُّنْیَا، وَ مِنْ شَـرِّ جَمِیعِ مَنْ خَلَقَهُ اللهُ وَ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ، وَمِنْ شَـرِّ کُلِّ ذیٖ شَـرٍّ، وَ مِنْ شَـرِّ حَسَدِ کُلِّ حَاسِدٍ، وَ سِعَایَهِ کُلِّ سَاعٍ، وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّهَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ شَأْنُهُ.
از شـر اهل دنیا، و از شـر همۀ مخلوقات خدا که خود به آنها عالم است و از شـر هر شرور، و از شـر حسادت هر حسود، و سخن چینی هر سخن چین، که هیچ توان و قدرتی نیست مگر به یاری خدای بلند مرتبه وبزرگ.
اَللّٰهُمَّ بِکَ أَسْتَعِینُ، وَ بِکَ أَسْتَغِیثُ، وَ عَلَیْکَ أَتَوَکَّلُ، وَ أَنْتَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ احْفَظْنِی وَ خَلِّصْنِی مِنْ کُلِّ مَعْصِیَهٍ وَ مٌصِیبَهٍ نَزَلَتْ فیٖ هَذَا الْیَوْمِ، وَ فیٖ هَذِەِ اللَّیْلَهِ، وَ فیٖ جَمِیعِ اللَّیَالِی وَ الْاَیَّامِ مِنَ السَّمَاوَاتِ وَ الْاَرْضِ، إِنَّکَ عَلیَ کُلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ.
خداوندا فقط از تو کمک میخواهم و فقط از تو فریادرسی میطلبم، و فقط بر تو توکل میکنم که تو صاحب عرش بزرگی. خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا از هر معصیت و مصیبتی که امروز و امشب بلکه در همۀ شبها و روزها، از آسمانها و زمین نازل میشود، حفظ کن و رهایی بخش که تو بر هر چیزی توانا هستی.
بِسْمِ اللهِ عَلیَ نَفْسِی وَ مالِی وَ أَهْلِی وَ وَلَدِی، بِسْمِ اللهِ عَلیَ کُلِّ شَیْءٍ أَعْطَانِی رَبِّی، بِسْمِ اللهِ خَیْرِ الْأَسْمَاءِ، بِسْمِ اللهِ رَبِّ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءٍ، بِسْمِ اللهِ الَّذِی لاَ یَضُـرُّ مَعَ إِسْمِهِ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَ لاَ فِی السَّمَاءِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمِ.
به نام الله بر جان و مال و خاندان و فرزندانم. به نام الله بر هر آنچه به من ارزانی داشته. به نام الله که بهترین نامهاست. به نام الله که پروردگار زمین و آسمان است. به نام الله که با نامش هیچ چیزی در زمین و آسمان زیانی نمیرساند و او همواره شنوا و داناست.
اَللّٰهُمَّ رَضِّنِی بِـمَا قَضَیْتَ، وَ عَافِنِی فِیمَا أَمْضَیْتَ حَتَّى لَا أُحِبَّ تَعْجِیلَ مَا أَخَّرْتَ، وَ لَا تَأْخِیرَ مَا عَجَّلْتَ. اَللّٰهُمَّ إِنّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ أَضْغَاثِ الْأَحْلاَمِ، وَ أَنْ یَلْعَبَ بِیَ الشَّیْطَانُ فِی الْیَقْظَهِ وَ الْمَنَامِ، بِسْمِ اللهِ، تَحَصَّنْتُ بِالْحَیِّ الَّذِی لَا یَمُوتُ مِنْ شَـرِّ مَا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ، وَ رَمَیْتُ مَنْ یُرِیدُ بیٖ سُوءاً أَوْ مَکْرُوهاً مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ بِلاَ حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
خداوندا، مرا به آنچه حکم فرمودی خشنود گردان و در آنچه جاری کردهای عافیت ده، تا نخواهم آنچه را به تأخیر انداختهای، زودتر انجام شود و همچنین، تأخیر افتادن آنچه را که تو جلو انداختهای نخواهم. خدایا، از خوابهای پریشان و از این که شیطان در بیداری و خواب بر من مسلط شود، به تو پناه میبرم. به نام الله، از شـر آنچه بیم دارم و از آن اجتناب میکنم به زندهای پناه می برم که نـمیمیرد ، و هر که نسبت به من بدی یا ناپسندی میخواهد ، با (این عقیده که) هیچ نیرو و قوتی جز به یاری خدای بلند مرتبۀ عظیم وجود ندارد، از پیش روی خود دور می کنم.
وَ أَعُوذُ بِاللهِ مِنْ شَـرِّکُمْ، شَـرُّکُمْ تَحْتَ أَقْدَامِکُمْ، وَ خَیْرُکُمْ بَیْنَ أَعْیُنِکُمْ، وَ أُعِیذُ نَفْسِی وَ مَا أَعْطَانِی رَبِّی وَ مَا مَلَکَتْهُ یَدِی وَ ذَوِی عِنَایَتِی، بِرُکْنِ اللهِ الْأَشَدِّ، وَ کُلُّ أَرْکَانِ رَبّیٖ شِدَادٌ.
از شرّ نهانی شما که در پس پردۀ ظاهر نیکو پنهان شده است به درگاه الهی پناه میبرم. جانم را و آنچه خداوند به من ارزانی داشته و آنچه در تصرف من است و همۀ کسانی که به من وابستهاند، به استوارترین قدرت او میسپارم و البته همۀ قدرتهای پروردگارم استوار و پایدار است.
اَللّٰهُمَّ تَوَسَّلْتُ بِکَ إِلَیْکَ، وَ تَحَمَّلْتُ بِکَ عَلَیْکَ، فَإِنَّهُ لاَ یُنَالُ مَا عِنْدَکَ إِلَّا بِکَ، أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَکْفِیَنِی شَـرَّ مَا أَحْذَرُ وَ مَا لاَ یَبْلُغُهُ حِذَارِی، إِنَّکَ عَلیَ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ هُوَ عَلَیْکَ یَسِیرٌ، جِبْـرِیلُ عَنْ یَمِینِی، وَ مِیکَائِیلُ عَنْ شِمَالِی، وَ إِسْـرَافِیلُ أَمَامِی، وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّهَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
خدایا، با توسل به خودت به سوی تو آمدم و به وسیلۀ خودت به سوی تو راه یافتم، زیرا آنچه که نزد توست جز به وسیلۀ خودت به دست نـمیآید، از تو میخواهم که بر محمد و آل محمد درود فرستی، و اینکه مرا از شـر آنچه که از آن میهراسم و آنچه که به حذر از آن آگاه نیستم، کفایت کنی که تو بر هر چیزی توانایی و انجام آن برای تو آسان است، جبـرئیل در سمت راستم و میکائیل در سمت چپم و اسـرافیل روبرویم هستند، و هیچ قدرت و قوتی جز به ارادۀ خدای بلند مرتبۀ عظیم وجود ندارد.
اَللّٰهُمَّ مُخْرِجَ الْوَلَدِ مِنَ الرَّحِمِ، وَ رَبَّ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ، سَخِّرْ لِی مَا أُرِیدُ مِنْ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی، وَاکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی إِنَّکَ عَلیَ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
خدایا، ای آنکه فرزند را از رحم بیرون میآوری و پروردگار زوج و فرد هستی، رسیدن به آنچه را از دنیا و آخرتم میخواهم، برایم آسان کن و آنچه مرا نگران کرده، از من برطرف کن. که قطعاً تو بر هر کاری توانایی.
اَللّٰهُمَّ إِنّیٖ عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ أَمَتِکَ، نَاصِیَتِی بِیَدِکَ، مَاضٍ فِیَّ حُکْمُکَ، عَدْلٌ فِیَّ قَضَاؤُکَ، أَسْاَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فیٖ کِتَابِکَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ، أَوِ اسْتأْثَرْتَ بِهِ فیٖ عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلیَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِیعَ قَلْبیٖ، وَ نُورَ بَصَـرِی، وَ شِفَاءَ صَدْرِی، وَ جَلاَءَ حُزْنِی، وَ ذَهَابَ هَمِّی، وَ قَضَاءَ دَیْنِی، ﴿لاَ إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ﴾. یَا حَیُّ حِینَ لاَحَیَّ، یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ، وَ الْقَائِمُ عَلیَ کُلِّ نَفْسٍ بِـمَا کَسَبَتْ، یَا حَیُّ لاَ اِلَهَ اِلَّا أَنْتَ، بِرَحْمَتِکَ الَّتیٖ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ اسْتَعَنْتُ فَأَعِنِّی، وَاجْمَعْ لِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ، وَ اصْـرِفْ عَنِّی شَـرَّهُمَا بِـمَنِّکَ وَ سَعَهِ فَضْلِکَ.
خداوندا من بندۀ تو و فرزند بنده و فرزند کنیز تو هستم، اختیارم در دست توست و حکم تو در مورد من جاری شده و قضای تو دربارۀ من عادلانه است، از تو میخواهم به حق هر اسمی که خود را به آن نامیدهای، یا آن را در کتابت نازل کردهای، یا آن را به یکی از آفریدگانت آموختهای، یا آن را در علم غیب نزد خود مخصوص گردانیده ای، که بر محمد و آل محمد درود فرستی و قرآن را بهار دلـم و نور دیدهام، و شفای سینهام و برطرف کنندۀ اندوهم و از بین برندۀ غم و ادا کنندۀ قرضم قرار دهی. «محبوبی جز تو نیست، تو پاک و منزه هستی، قطعاً من از ستمکاران بودهام». ای کسی که زنده هستی آنگاه که هیچ زندهای وجود ندارد، ای زنده و ای پایندۀ قائم به ذات، ای زنده کنندۀ مردگان، ای آنکه ناظر بر اعمال هر نفسی هستی، ای زندهای که جز تو محبوبی نیست، به رحمتت که هر چیزی را دربر گرفته است، از تو یاری جستهام پس مرا یاری کن و خیر دنیا و آخرت را با هم برایم فراهم ساز و شـر آنها را به لطف و فضل بیکرانت از من دور ساز.
اَللّٰهُمَّ إِنّکَ مَلِیکٌ مُقْتَدِرٌ، وَ مَا تَشَاءُ مِنْ أَمْرٍ یَکُنْ، فَصَلِّ عَلیَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ فَرِّجْ عَنِّی، وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی، إِنَّکَ عَلیَ ذَلِکَ قَادِرٌ، یَا جَوَادُ یَا کَرِیمُ، اَللّٰهُمَّ بِکَ أَسْتَفْتِحُ، وَ بِکَ أَسْتَنْجِحُ، وَ بـِمُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ إِلَیْکَ أَتَوَجَّهُ.
خداوندا، تو پادشاهی توانا هستی و هر امری را بخواهی انجام می شود، بر محمد و آلش درود فرست و برایم گشایشی قرار ده و دغدغۀ مرا رفع کن که قطعاً تو بر آن توانایی، ای بخشنده، ای بزرگوار، خداوندا نصرت و گشایش را فقط به وسیلۀ تو میجویم و به واسطۀ محمد؛ بنده و فرستادهات، که صلوات خداوند بر او و خاندانش باد، به سوی تو روی میآورم،
اَللّٰهُمَّ سَهِّلْ لِی حُزُونَهَ أَمْری، وَ ذَلِّلْ لِی صُعُوبَتَهُ، وَ أَعْطِنِی مِنَ الْخَیْرِ أَکْثَـرَ مِمَّا أَرْجُو، وَ اصْـرِفْ عَنِّی مِنَ الشَّـرِّ أَکْثَـرَ مِمَّا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ، وَ مِمَّا لاَ أَحْذَرُ، وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّهَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ، وَ صَلَّی اللهُ عَلیَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ، نِعْمَ الْمَوْلیَ، وَ نِعْمَ النَّصِیرُ.
خداوندا! کارهای سخت و غمانگیز مرا آسان کن، و دشواریهای آن را برای من هموار ساز و از خیر بیش از آنچه امیدوار هستم به من عطا کن و از شر نیز به مقدار بسیار بیشتر از آنچه میترسم و احتیاط میکنم و حتی از آنچه به آن احتیاط نمیکنم، مرا حفظ کن. هیچ نیرو و قوتی جز به قدرت خداوند بلند مرتبۀ عظیم نیست. صلوات خداوند بر محمد و خاندانش و خداوند برای ما کافیست که چه نیکو وکیل و چه نیکو سرپرست و نیکو یاوری است.