دغدغه، اگر حقیقی باشد، دلنگرانی می‌آورد،
ترس از نرسیدن،
نشدن،
جا ماندن…
و دلنگرانی، دعای صادقانه را تولید می‌کند!
خلق می‌کند،
از درون صادر می‌کند.
دعای کوتاهیست این دعا که مخصوص شب‌های رمضان است،
اما صدور صادقانۀ آن از هر سینه‌ای ممکن نیست!
باید به دغدغه رسیده باشی، و دلنگرانی‌ات به دعا کشانده باشدت …
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ فِي الْأَمْرِ الْحَكِيمِ
بار خدايا از تو درخواست مى كنم كه مقرر فرمايى در قضا و قدر حتمى و حكيمانه خود
مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِي لاَ يُرَدُّ وَ لاَ يُبَدَّلُ
از آن قضايى كه برگشت ندارد و تبديل نشود
أَنْ تَكْتُبَنِي مِنْ حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُكَفَّرِ عَنْ سَيِّئَاتِهِمْ (عَنْهُمْ سَيِّئَاتُهُمْ)
اينكه مرا در زمره حاجيان بيت الحرام بنويسى آنان كه حجشان بدرستى و نيكويى گذارده شود و از كوشش و جهد آنان قدردانى شود و گناهان‌شان آمرزيده و سيئات و بدي‌هايشان جبران شود
وَ أَنْ تَجْعَلَ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِيلَ عُمُرِي فِي خَيْرٍ وَ عَافِيَةٍ
و اينكه مقرر فرمايى در قضا و قدرت درازى عمرم را در خير و تندرستى
وَ تُوَسِّعَ فِي رِزْقِي وَ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِينِكَ وَ لاَ تَسْتَبْدِلْ بِي غَيْرِي
و فراوان كنى روزيم را و قرار دهى مرا از كسانى كه يارى كنى به او دينت را و به جاى من ديگرى را نگذارى.