دعای بیست‌ و دو – دعای صبح و شب «حرز کامل»

صفحه نخست » دعای بیست‌ و دو – دعای صبح و شب «حرز کامل»

اشتراک گذاری مقاله

فهرست مطالب

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

اَللّٰهُ اَکْبَـرُ اَللّٰهُ اَکْبَـرُ اَللّٰهُ اَکْبَـرُ وَاَعْلیٰ وَاَجَلُّ وَاَعْظَمُ مِمّٰا اَخٰافُ وَاَحْذَرُ، اَسْتَجِیرُ بِاللّٰهِ، عَزَّ جٰارُ اللّٰهِ وَجَلَّ ثَنٰاءُ اللّٰهِ، وَلاٰ اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لاٰ شَـرِیكَ لَهُ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَاٰلِهِ وَسَلَّمَ کَثِیراً. اَللّٰهُمَّ بِكَ اُعِیذُ نَفْسِی وَدِینِی وَاَهْلِی وَمٰالِی وَوَلَدِی، وَمَنْ یَعْنِینِی اَمْرُەُ.

خداوند بزرگ‌تر، خداوند بزرگ‌تر، خداوند بزرگ‌تر، و بلند مرتبت و بزرگوارتر و عظیم‌تر است از آنچه بیم دارم و از آن هراسناکم به خداوند پناه می‌برم که پناه برنده به خداوند عزیز باشد و گرامی است ستایش خداوند، و نیست خدایی جز خدای یکتای بدون شـریک و صلوات خداوند بر محمد و خاندانش و سلام فراوانش بر آنان باد. خداوندا به تو پناه می‌دهم خودم را و دین و اهل و مال و فرزندانم را و هر که را که مربوط است به من امر او.

اَللّٰهُمَّ بِكَ اَعُوذُ، وَبِكَ اَلُوذُ وَبِكَ اَصُولُ، وَاِیّٰاكَ اَعْبُدُ وَاِیّٰاكَ اَسْتَعِینُ، وَعَلَیْكَ اَتَوَکَّلُ، وَاَدْرَأُ بِكَ فیٖ نَحْرِ اَعْدٰائِی وَاَسْتَعِینُ بِكَ عَلَیْهِمْ، وَاَسْتَکْفِیکَهُمْ فَاکْفِنِیهِمْ بِـمٰا شِئْتَ وَاَنّیٰ شِئْتَ وَکَیْفَ شِئْتَ وَحَیْثُ شِئْتَ بِحَقِّكَ لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، اِنَّكَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ.

خداوندا به تو پناه می‌برم و به تو التجا می‌یابم و به قدرت تو دست به کار می‌شوم و تو را فقط می‌پرستم تنها از تو یاری می‌طلبم و بر تو توکل می‌کنم، و دشمنانم را به سبب تو دفع می‌کنم و از تو بر آنان یاری می‌جویم، و از آنها به وسیله تو کفایت می‌جویم پس مرا از ایشان کفایت کن به هر چه خواهی و هر زمان خواهی و هر گونه خواهی و هرجا که خواهی، به حق تو که خداوندی جز تو نباشد که تو بر هر چیزی توانا هستی.

﴿فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّٰهُ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ﴾، ﴿قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ وَنَجْعَلُ لَكُمٰا سُلْطَانًا فَلاٰ يَصِلُونَ إِلَيْكُمٰا بِآيٰاتِنَا أَنْتُمٰا وَمَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغَالِبُونَ﴾، ﴿قَالَ لاٰتَخَافَا إِنَّنِي مَعَكُمٰا أَسْمَعُ وَأَرىٰ﴾، ﴿قالَتْ اِنّیٖ أَعُوذُ بِالرَّحْمٰنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا﴾، ﴿اِخْسَئُوا فِيهٰا وَلاٰ تُكَلِّمُونِ﴾

«و خداوند تو را از شـر و آسیب آنها نگه می‌دارد و خدا شنوا و داناست»، «فرمود به زودى بازويت را به [وسيله] برادرت نیرومند خواهيم كرد و براى شما هر دو تسلطى قرار خواهيم داد كه با [وجود] آيات ما به شما دست نخواهند يافت‏ شما و هر كه شما را پیروى كند چیره خواهيد بود»، «گفت: نتـرسید که من همراه شما هستم می‌شنوم و می‌بینم»، «من از تو پناه به خدای رحمان می‌برم اگر مرد پرهیزکاری هستی»، «در آن روز خوار بـمانید و سخن نگویید»

اِنّیٖ اَخَذْتُ بِسَمْعِ مَنْ یُطَالِبُنِی بِالسُّوءِ بِسَمْعِ اللّٰهِ وَبَصَـرِهِ وَقُوَّتِهِ، وَبِعِزَّةِ اللّٰهِ وَحَبْلِهِ الْمَتِینِ وَسُلْطَانِهِ الْمُبِینِ، فَلَیْسَ لَهُمْ عَلَیْنٰا سَبِیلٌ وَلاٰ سُلْطَانٌ اِنْ شَاءَاللّٰهُ. سَتَـرْتُ بَیْنَنٰا وَبَیْنَهُمْ بِسِتـْرِ النُّبُوَّةِ الَّذِی سَتَـرَاللّٰهُ بِهِ الْاَنْبِیٰاءَ مِنَ الْفَرٰاعِنَةِ، جَبْـرٰائِیلُ عَنْ اَیْمَانِنَا وَمِیکَائِیلُ عَنْ یَسَارِنَا، وَاللّٰهُ مُطَّلِعٌ عَلَیْنَا،

من گرفته‌ام شنوایی هر کس را که مرا مطالبه کند، به بدی با شنوایی خدا و بینایی و قوت او و با عزت خدا و ریسمان محکمش و قدرتش که آشکار است، پس آنان را بر ما راه و تسلطی نباشد اگر خدای خواهد. پوشاندم میان ما و میان آنها را با پوشش نبوت که خداوند پیامبـران را به آن پوشاند از فرعون‌ها، جبـرئیل در سمت راست ما و میکائیل در سمت چپ ما و خداوند بر ما آگاه است،

﴿وَجَعَلْنَا مِنْ بَیْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لاٰيُبْصِـرُونَ﴾ شَاهَتِ الْوُجُوهُ ﴿فَغُلِبُوا هُنالِكَ وَانْقَلَبُوا صٰاغِرِينَ﴾، ﴿صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاٰيُبْصِـرُونَ﴾، ﴿وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَیْنَ الَّذِينَ لاٰيُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا وَجَعَلْنَا عَلیٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَفیٖ آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلیٰ أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا﴾.

«و قرار دادیم در برابرشان سدی و در پشت سـرشان سدی و آنها را پوشاندیم پس آنان نـمی‌بینند» زشت گردید چهره‌ها «پس در آنجا مغلوب شدند و برگشتند با خواری»، « کر و لال و کورند، و آنان نـمی‌بینند» «هرگاه خواندی قرآن را قرار دادیم میان تو و میان کسانی که به آخرت ایمان ندارند، پرده‌ای پوشیده شده و بر دل‌های‌شان غلاف‌هایی گذاشتیم که آن را نفهمند و گوش‌های‌شان را دچار سنگینی نـمودیم و هرگاه یاد کردی پروردگارت را در قرآن، به یگانگی، پشت می‌کنند و پای به فرار می‌گذارند».

﴿قُلِ ادْعُوا اللّٰهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمٰنَ أَيًّا مٰا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنىٰ وَلاٰ تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلاٰ تُخَافِتْ بِهٰا وَابْتَغِ بَیْنَ ذٰلِكَ سَبِيلًا * وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَـرِيكٌ فِی الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبِّـرْهُ تَكْبِیراً﴾، سُبْحٰانَ اللّٰهِ بُکْرَةً وَاَصِیلاً.

«بگو خدا را بخوانيد يا رحمان را بخوانيد هر كدام را بخوانيد براى او نام‌هاى نيكوتر است و نـمازت را به آواز بلند مخوان و بسيار آهسته‏‌اش مكن و ميان اين [و آن] راهى [ميانه] جوى. و بگو ستايش خدايى را كه نه فرزندى گرفته و نه در جهان‌دارى شـريكی دارد و نه خوار بوده كه [نياز به] دوستى داشته باشد و او را بسيار بزرگ شمار»، پاک است خداوند، هر بامداد و هر شامگاه.

حَسْبِیَ اللّٰهُ مِنْ خَلْقِهِ، حَسْبِیَ اللّٰهُ الَّذِی یَکْفِی وَلاٰ یَکْفِی مِنْهُ شَیْءٌ، حَسْبِیَ اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ، ﴿حَسْبِيَ اللّٰهُ الَّذِی لاٰ إِلٰهَ اِلّٰا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ﴾، ﴿أُولَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللّٰهُ عَلیٰ قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ﴾،

خداوند برای من بس است، از بندگانش، بس است برای من خداوند که کفایت می‌کند و از او کفایت نـمی‌کند چیزی، خداوند مرا بس است و بهتـرین وکیل «بس است مرا خداوند که معبودی جز او نیست، بر او توکل نـمودم و او پروردگار عرش عظیم است»، «آنان كسانی‏ اند كه خدا بر دل‌ها و گوش و ديدگان‌شان مُهر نهاده و آنان بی‌خبـرانند»

﴿أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلٰهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللّٰهُ عَلیٰ عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلیٰ سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلیٰ بَصَـرِەِ غِشَاوَةً فَمَنْ يَهْدِيهِ مِنْ بَعْدِ اللّٰهِ أَفَلاٰ تَذَكَّرُونَ﴾، ﴿إِنّٰا جَعَلْنَا عَلیٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَفیٖ آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِنْ تَدْعُهُمْ إِلَی الْهُدىٰ فَلَنْ يَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا﴾، اَللّٰهُمَّ احْرُسْنٰا بِعَیْنِكَ الَّتیٖ لاٰتَنٰامُ، وَاکْنُفْنٰا بِرُکْنِكَ الَّذِی لاٰیُرٰامُ، وَاَعِذْنٰا بِسُلْطٰانِكَ الَّذِی لاٰیُضٰامُ، وَارْحَمْنٰا بِقُدْرَتِكَ یٰا رَحْمٰانُ.

«آیا دیدی آن کسی را که هوای نفسش را خدای خود قرار داد و خداوند او را با وجود آگاهی، گمراه نـمود و مُهر زد بر گوش و دلش و بر چشم وی پرده ظلمت کشیده؟ پس او را بعد از خدا دیگر که هدایت خواهد کرد؟ آیا متذکر این معنی نـمی‌شوید؟» «و ما (پس از اتـمام حجت) بر دل‌های‌شان پرده‌ها(ی جهل و قساوت) انداختیم تا دیگر آیات ما را فهم نکنند، و گوش آنها را (از شنیدن سخن حق) سنگین ساختیم و اگر به هدایت‌شان بخوانی دیگر ابداً هدایت نخواهند یافت.» خداوندا ما را با چشمت، که به خواب نرود محافظت فرما و در پناهت ما را جای ده که به آن دستـرسی نباشد، و ما را پناه ده به قدرت غیر قابل شکست خودت، و ما را رحمت کن به قدرتت، ای خدای رحمان.

اَللّٰهُمَّ لاٰتُهْلِکْنٰا وَاَنْتَ بِنٰا بَرٌّ، یٰا رَحْمٰنُ اَتُهْلِکُنٰا وَاَنْتَ رَبُّنٰا وَحِصْنُنٰا وَرَجٰاؤُنٰا، حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ، حَسْبِیَ الْخٰالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ، حَسْبِیَ الرّٰازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ، حَسْبِی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی، حَسْبِیَ اللّٰهُ لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ، حَسْبِیَ الَّذِی لاٰیَمُنُّ عَلَی الَّذِینَ یَمُنُّونَ، حَسْبِیَ اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ سَیِّدِنٰا مُحَمَّدٍ وَآلِهٖ وَسَلَّمَ کَثِیراً،

خداوندا، ما را هلاک مساز، در حالی که تو به ما نیکوکار هستی، ای رحمان، آیا ما را هلاک می‌کنی در حالی که تو پروردگار و پناهگاه و امید ما هستی؟ بس است مرا پروردگار از آفریدگان، بس است مرا آفریننده از آفریده شدگان، بس است مرا روزی‌رسان از روزی‌خوران، بس است مرا آنکه پیوسته بس بوده است مرا، بس است خداوند مرا، که خدایی جز او نیست پروردگار عرش عظیم، بس است مرا آنکه منت نـمی‌گذارد بر آنها که منت می‌گذارند، بس است خداوند مرا و بهتـرین وکیل است، و صلوات خداوند بر سـرور ما محمد و خاندانش و سلام فراوانش بر آنان باد،

اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَصْبَحْتُ فیٖ حِمٰاكَ الَّذِی لاٰیُسْتَبٰاحُ، وَاَمْسَیْتُ فیٖ ذِمَّتِكَ الَّتیٖ لاٰتُخْفَرُ، وَجِوٰارِكَ الَّذِی لاٰیُضٰامُ. وَاَسْاَلُكَ اللّٰهُمَّ بِعِزَّتِكَ وَقُدْرَتِكَ اَنْ تَجْعَلَنِی فیٖ حِرْزِكَ وَجِوٰارِكَ، وَاَمْنِكَ وَعِیَاذِكَ، وَعُدَّتِكَ وَعَقْدِكَ، وَحِفْظِكَ وَاَمَانِكَ، وَمَنْعِكَ الَّذِی لاٰیُرٰامُ، وَعِزِّكَ الَّذِی لاٰیُسْتَطٰاعُ مِنْ غَضَبِكَ، وَسُوءِ عِقَابِكَ وَسَطْوَتِكَ وَسُوءِ حَوٰادِثِ النَّهٰارِ، وَطَوٰارِقِ اللَّیْلِ اِلّٰا طَارِقاً یَطْرُقُ بِخَیْرٍ یٰا رَحْمٰنُ.

خداوندا من صبح را آغاز نـمودم در حمایت تو، که به آن تعدی و تجاوز نشود، و شام نـمودم در امان تو که شکسته نشود و در جوار تو، که مقهور نگردد. از تو می‌خواهم به عزت و قدرتت که مرا قرار دهی در حفظ و نگهداری و پناهت و در امن و حمایت و قدرت و ضمانت و حفظ و امان و جانبداری‌ات، که دستی بدان نرسد و عزتت، که قدرتی بر آن چیره نگردد، از خشمت و بدی کیفرت و شدت انتقامت و از حوادث بد روز و پیشامدهای شب، مگر پیش آمدی که روی آورد به خیر ای رحمان.

اَللّٰهُمَّ یَدُكَ فَوْقَ کُلِّ یَدٍ، وَعِزَّتُكَ اَعَزُّ مِنْ کُلِّ عِزَّةٍ، وَقُوَّتُكَ اَقْوىٰ مِنْ کُلِّ قُوَّةٍ، وَسُلْطَانُكَ اَجَلُّ وَاَمْنَعُ مِنْ کُلِّ سُلْطٰانٍ، اَدْرَاُ بِكَ فیٖ نُحُورِ اَعْدٰائِی، وَاَسْتَعِینُ بِكَ عَلَیْهِمْ، وَاَعُوذُ بِكَ مِنْ شُـرُورِهِمْ، وَاَلْجَأُ اِلَیْكَ فِیمٰا اَشْفَقْتُ عَلَیْهِ مِنْهُمْ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَجِرْنِی مِنْهُمْ یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ.

خداوندا دست تو بالای هر دستی باشد و عزتت از هر عزتی عزیزتر و نیرویت قوی‌تر از هر نیرویی، و قدرتت والاتر و باز دارنده‌تر از هر قدرتی است، به وسیله تو دور می‌سازم دشمنانم را، و به واسطۀ تو بر آنان یاری می‌جویم و از بدی‌های ایشان به تو پناه می‌برم و به سوی تو التجا می‌یابم در آنچه از آنها بر خود بتـرسم و صلوات خداوند بر محمد و آل محمد باد. مرا از آنها پناه ده ای مهربان‌ترین مهربانان.

﴿وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِی بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِی فَلَمّٰا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِینٌ أَمِینٌ. قَالَ اجْعَلْنِي عَلیٰ خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّی حَفِيظٌ عَلِيمٌ. وَكَذٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِی الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَنْ نَشَاءُ وَلاٰ نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَیْرٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ﴾، ﴿وَخَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمٰنِ فَلاٰ تَسْمَعُ اِلّٰا هَمْسًا﴾.

«او را نزد من آرید تا او را از خاصان خود گردانم. پس وقتی با او حرف زد، به او گفت: تو امروز نزد ما صاحب منزلت و امین هستی. در این صورت مرا به خزانه‌داری مملکت منصوب دار که من در حفظ دارایی و مصارف آن دانا و بصیرم. و این چنین ما یوسف را در زمین (مصـر) بدین منزلت رسانیدیم که هر جا خواهد جای گزیند و فرمان براند، که هر کس را ما بخواهیم به لطف خاص خود مخصوص می‌گردانیم و اجر هیچ کس از نیکوکاران را (در دنیا) ضایع نمی‌گذاریم. و البته اجر عالم آخرت برای اهل ایمان و مردم پرهیزکار بسیار بهتـر (از اجر و مقام دنیوی) است»، «و صداها پیش خدای رحمان خاشع و خاموش گردد که جز زیر لب و آهسته صدایی نخواهی شنید.»

اُعِیذُ نَفْسِی وَدِینِی وَاَهْلِی وَوَلَدِی وَمٰالِی، وَجَمِیعَ مٰا تَلْحَقُهُ عِنَایَتِی وَجَمِیعَ نِعَمِ اللّٰهِ عِنْدِی بِبِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ. بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی خَضَعَتْ لَهُ الرِّقٰابُ، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی خَافَتْهُ الصُّدُورُ، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی وَجِلَتْ مِنْهُ النُّفُوسُ، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی قٰالَ بِهِ: ﴿یٰا نَارُ كُونِی بَرْدًا وَسَلَامًا عَلیٰ إِبْرَاهِيمَ وَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَـرِينَ﴾.

پناهنده می‌سازم خودم را و دین و اهل و فرزندان و مالـم را و هر آنچه را که توجه به آن، به من باز گردد، و همه نعمت‌های خداوند نزد خودم را به بسم الله الرحمن الرحیم. به نام خداوندی که گردن‌ها خاضع شوند و به نام خدایی که می‌هراسند از او دل‌ها، و به نام خدا که می‌ترسند از او جان‌ها، و به نام خداوندی که به آن گفت: «ای آتش بر ابراهیم سـرد و سلامت باش و در مورد او اراده کردند حیله و مکری را و ما آنان را قرار دادیم زیانکارترین.»

وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی مَلَأَ الْاَرْکَانَ کُلَّهٰا، وَبِعَزِیمَةِ اللّٰهِ الَّتیٖ لاٰتُحْصیٰ، وَبِقُدْرَةِ اللّٰهِ الْمُسْتَطِیلَةِ عَلیٰ جَمِیعِ خَلْقِهِ، مِنْ شَـرِّ جَمِیعِ مَنْ فیٖ هٰذِەِ الدُّنْیٰا، وَمِنْ شَـرِّ سُلْطَانِهِمْ وَسَطَوٰاتِهِمْ وَحَوْلِهِمْ وَقُوَّتِهِمْ وَضَـرِّهِمْ وَغَدْرِهِمْ وَمَکْرِهِمْ، وَاُعِیذُ نَفْسِی وَاَهْلِی وَمٰالِی وَوَلَدِی وَذَوِی عِنٰایَتِی وَجَمِیعَ نِعَمِ اللّٰهِ عِنْدِی بِشِدَّةِ حَوْلِ اللّٰهِ، وَبِشِدَّةِ قُوَّةِ اللّٰهِ، وَبِشِدَّةِ سَطْوَةِ اللّٰهِ، وَبِشِدَّةِ بَطْشِ اللّٰهِ، وَبِشِدَّةِ جَبَـرُوتِ اللّٰهِ، وَبـِمَوٰاثیِقِ اللّٰهِ وَطٰاعَتِهِ عَلَی الْجِنِّ وَالْاِنْسِ

و به نام خدا که همه پایه‌ها و اساس عالـم را پر کرده، و با آن ارادۀ خداوند که نشود آن را شمار کرد، و به قدرت خداوند که بر همه آفریدگانش چیره شونده است، از شـر همۀ کسانی که در این دنیا هستند و از شـر قدرت و تسلط و نیرو و قوت و زیان شان و از حیله و مکرشان، و پناه می‌دهم خود را و اهل و مال و فرزندان و افراد مورد عنایتم را، و همه نعمت‌های خداوند نزد خودم را به شدت نیروی خدا و به شدت قوت خدا و به شدت تسلط خدا و به شدت انتقام گیری خدا و به شدت جبـروت خدا و به میثاق‌های خداوند و فرمان‌برداری‌اش بر جن و انس

بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی ﴿يُـمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَنْ تَزُولاٰ وَلَئـِنْ زَالَتَا إِنْ أَمْسَكَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِەِ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا﴾، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی فَلَقَ الْبَحْرَ لِبَنِی اِسْـرٰائِیلَ، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی اَلاٰنَ الْحَدِیدَ لِدٰاوُدَ، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی ﴿اَلْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالیٰ عَمّٰا يُشْـرِكُونَ﴾،

به نام خدا که «آسمان‌ها و زمین را از زوال نگه مى‌‏دارد، و اگر بخواهند زوال يابند هيچ كس جز او نگاه‌شان نـمى‏‌دارد، او بردبار آمرزگار است» و به نام خدا که دریا را برای بنی اسـرائیل شکافت، و به نام خدا که آهن را برای داود نرم کرد، و به نام خدا که «زمین يكسـره در قبضه [قدرت] اوست و آسمان‌ها در پيچيده به دست اوست او منزه است و برتر است از آنچه [با وى] شـريک مى‌گردانند»،

مِنْ شَـرِّ جَمِیعِ مَنْ فیٖ هٰذِەِ الدُّنْیٰا، وَمِنْ شَـرِّ جَمِیعِ مَنْ خَلَقَهُ اللّٰهُ وَاَحٰاطَ بِهِ عِلْمُهُ، وَمِنْ شَـرِّ کُلِّ ذیٖ شَـرٍّ، وَمِنْ شَـرِّ حَسَدِ کُلِّ حٰاسِدٍ، وَسِعٰایَةِ کُلِّ سٰاعٍ، وَلاٰ حَوْلَ وَلاٰ قُوَّةَ اِلّٰا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ شَأْنُهُ.

از شـر هر کسی که در این دنیا باشد، و از شـر هر کسی که خداوند او را آفریده و علمش بر او احاطه نـموده باشد و از شـر هر دارنده شـری، و از شـر حسادت هر حسودی، و سخن چینی هر سخن چینی، و نیست قدرتی و نه قوتی جز به خدای بلند مرتبه که شأنش عظیم است.

اَللّٰهُمَّ بِكَ اَسْتَعِینُ، وَبِكَ اَسْتَغِیثُ، وَعَلَیْكَ اَتَوَکَّلُ، وَاَنْتَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاحْفَظْنِی وَخَلِّصْنِی مِنْ کُلِّ مَعْصِیَةٍ وَمُصِیبَةٍ نَزَلَتْ فیٖ هٰذَا الْیَوْمِ، وَفیٖ هٰذِەِ اللَّیْلَةِ، وَفیٖ جَمِیعِ اللَّیٰالِی وَالْاَیّٰامِ مِنَ السَّمٰاوٰاتِ وَالْاَرْضِ، اِنَّكَ عَلیٰ کُلِّ شَی‌ءٍ قَدِیرٌ.

خداوندا فقط از تو کمک می‌خواهم و فقط از تو فریادرسی می‌طلبم، و فقط بر تو توکل می‌کنم و تویی صاحب عرش بزرگ، خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا حفظ کن و رهایی بخش از هر معصیتی و هر مصیبتی که نازل شده باشد امروز و امشب و در همه شب‌ها و روزها، از آسمان‌ها و زمین که تو بر هر چیزی توانا هستی.

بِسْمِ اللّٰهِ عَلیٰ نَفْسِی وَمالِی وَاَهْلِی وَوَلَدِی، بِسْمِ اللّٰهِ عَلیٰ کُلِّ شَی‌ْءٍ اَعْطٰانِی رَبِّی، بِسْمِ اللّٰهِ خَیْرِ الْاَسْمٰاءِ، بِسْمِ اللّٰهِ رَبِّ الْاَرْضِ وَالسَّمٰاءٍ، بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی لاٰیَضُـرُّ مَعَ اِسْمِهِ شَی‌ْءٌ فِی الْاَرْضِ وَلاٰ فِی السَّمٰاءِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمِ.

به نام خدا بر خودم و مال و اهل و فرزندانم، به نام خدا بر هر چیزی که عطا نـموده است به من پروردگارم، به نام خدا بهتـرین نام‌ها، به نام خدا پروردگار زمین و آسمان، به نام خدا که همراه نامش، زیان نـمی‌رساند چیزی در زمین و نه در آسمان و او شنوای داناست.

اَللّٰهُمَّ رَضِّنِی بِـمٰا قَضَیْتَ، وَعٰافِنِی فِیمٰا اَمْضَیْتَ حَتّٰى لاٰاُحِبَّ تَعْجِیلَ مٰا اَخَّرْتَ، وَلاٰ تَأْخِیرَ مٰا عَجَّلْتَ. اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَعُوذُ بِكَ مِنْ اَضْغٰاثِ الْاَحْلاٰمِ، وَاَنْ یَلْعَبَ بِیَ الشَّیْطٰانُ فِی الْیَقْظَةِ وَالْمَنٰامِ، بِسْمِ اللّٰهِ، تَحَصَّنْتُ بِالْحَیِّ الَّذِی لاٰیَمُوتُ مِنْ شَـرِّ مٰا اَخٰافُ وَاَحْذَرُ، وَرَمَیْتُ مَنْ یُرِیدُ بیٖ سُوء‌اً اَوْ مَکْرُوهاً مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ بِلاٰحَوْلَ وَلاٰ قُوَّةَ اِلّٰا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.

خداوندا مرا خشنود ساز به آنچه حکم کرده و عافیت بخش در آنچه اجرا نـموده‌ای تا دوست نداشته باشم زود فراهم شدن آنچه را به تأخیر انداخته‌ای و نه تأخیر افتادن آنچه را در آن شتاب نـموده باشی. خداوندا به تو پناه می‌برم از خواب‌های آشفته و از اینکه شیطان مرا بازیچه قرار دهد در بیداری و خواب، به نام خدا، پناه گرفتم به زنده‌ای که نـمی‌میرد، از شـر آنچه بیم دارم و از آن اجتناب می‌کنم، و تیر انداختم به هر که نسبت به من بدی یا ناپسندی می‌خواهد از پیش رویم، با (این عقیده که) نه نیرو و نه قوتی باشد جز به خدای بلند مرتبه عظیم.

وَاَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنْ شَـرِّکُمْ، شَـرُّکُمْ تَحْتَ اَقْدٰامِکُمْ، وَخَیْرُکُمْ بَیْنَ اَعْیُنِکُمْ، وَاُعِیذُ نَفْسِی وَمٰا اَعْطٰانِی رَبِّی وَمٰا مَلَکَتْهُ یَدِی وَذَوِی عِنٰایَتِی، بِرُکْنِ اللّٰهِ الْاَشَدِّ، وَکُلُّ اَرْکٰانِ رَبّیٖ شِدٰادٌ.

و به خدا پناه می‌برم از شـرتان، شـرتان در زیر پاهای‌تان باد و خیرتان در برابر چشمان تان، و پناه می‌دهم خودم را و آنچه پروردگارم به من عطا کرده است و آنچه تحت تصـرف من است و افراد تحت عنایتم را، به قدرت محکم خدا، که همه قدرت‌های پروردگارم محکم هستند.

اَللّٰهُمَّ تَوَسَّلْتُ بِكَ اِلَیْكَ، وَتَحَمَّلْتُ بِكَ عَلَیْكَ، فَاِنَّهُ لاٰیُنٰالُ مٰا عِنْدَكَ اِلّٰا بِكَ، اَسْاَلُكَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تَکْفِیَنِی شَـرَّ مٰا اَحْذَرُ وَمٰا لاٰیَبْلُغُهُ حِذٰارِی، اِنَّكَ عَلیٰ کُلِّ شَی‌ْءٍ قَدِیرٌ وَهُوَ عَلَیْكَ یَسِیرٌ، جِبْـرِیلُ عَنْ یَمِینِی، وَمِیکَائِیلُ عَنْ شِمٰالِی، وَاِسْـرٰافِیلُ اَمٰامِی، وَلاٰ حَوْلَ وَلاٰ قُوَّةَ اِلّٰا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.

خداوندا من به تو نزد تو متوسل شدم و به وسیله تو راهیابی به نزد تو را بر عهده گرفتم زیرا که به دست نـمی‌آید آنچه نزد توست جز به وسیلۀ تو، از تو می‌خواهم که بر محمد و آل محمد درود فرستی، و اینکه مرا کفایت کنی شـر آنچه را که از آن می‌هراسم و آنچه را که اجتناب من به آن نرسد که تو بر هر چیزی توانایی و آن بر تو آسان است، جبـرئیل در سمت راستم و میکائیل در سمت چپم و اسـرافیل روبرویم باد، و نه قدرت و نه قوتی باشد جز به خدای بلند مرتبه عظیم.

اَللّٰهُمَّ مُخْرِجَ الْوَلَدِ مِنَ الرَّحِمِ، وَرَبَّ الشَّفْعِ وَالْوَتْرِ، سَخِّرْ لیٖ مٰا اُرِیدُ مِنْ دُنْیٰایَ وَاٰخِرَتِی، وَاکْفِنِی مٰا اَهَمَّنِی اِنَّكَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ.

خداوندا ای خارج کننده فرزند از رحم، و ای پروردگار زوج و فرد، مسخر ساز برای من آنچه را که از دنیا و آخرتم می‌خواهم، و کفایت کن مرا آنچه را که برایم مهم باشد که تو بر هر چیزی توانا هستی.

اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ وَابْنُ اَمَتِكَ، نٰاصِیَتِی بِیَدِكَ، مٰاضٍ فِیَّ حُکْمُكَ، عَدْلٌ فِیَّ قَضٰاوُكَ، اَسْاَلُكَ بِکُلِّ اسْمٍ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَكَ، اَوْ اَنْزَلْتَهُ فیٖ کِتٰابِكَ، اَوْ عَلَّمْتَهُ اَحَداً مِنْ خَلْقِكَ، اَوِاسْتأْثَرْتَ بِهِ فیٖ عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَكَ، اَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تَجْعَلَ الْقُرْاٰنَ رَبِیعَ قَلْبیٖ، وَنُورَ بَصَـرِی، وَشِفَاءَ صَدْرِی وَجَلاٰءَ حُزْنِی، وَذَهَابَ هَمِّی، وَقَضَاءَ دَیْنِی، ﴿لاٰ إِلٰهَ اِلّٰا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ﴾. یٰا حَیُّ حِینَ لاٰحَیَّ، یٰا حَیُّ یٰا قَیُّومُ یٰا مُحْیِیَ الْاَمْوٰاتِ، وَالْقٰائِمُ عَلیٰ کُلِّ نَفْسٍ بِـمٰا کَسَبَتْ، یٰا حَیُّ لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، بِرَحْمَتِكَ الَّتیٖ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‌ءٍ اسْتَعَنْتُ فَاَعِنِّی، وَاجْمَعْ لیٖ خَیْرَ الدُّنْیٰا وَالْاٰخِرَةِ، وَاصْـرِفْ عَنّیٖ شَـرَّهُمٰا بِـمَنِّكَ وَسَعَةِ فَضْلِكَ.

خداوندا من بنده و فرزند بنده و فرزند کنیز تو هستم، اختیارم در دست توست و اجرا شده است در مورد من حکم تو، عادلانه است، قضای تو در مورد من از تو می‌خواهم به هر اسمی که نامیده‌ای به آن خود را، یا نازل کرده‌ای آن را در کتابت، یا آموخته‌ای آن را به یکی از آفریدگانت، یا آن را در علم غیب نزد خود مخصوص گردانیدی، که درود فرستی بر محمد و آل محمد و قرار دهی قرآن را بهار دلـم و نور دیده‌ام، و شفای سینه‌ام و برطرف کنندۀ اندوهم و از بین برندۀ غم و ادا کنندۀ قرضم «نیست خداوندی جز تو، پاک هستی تو، همانا من  از ستمکاران بوده‌ام» ای زنده آنگاه که زنده‌ای نبوده است، ای زنده‌ای که خداوندی جز تو نیست، به رحمتت که هر چیزی را دربر گرفته است یاری جسته‌ام پس مرا یاری کن و برایم فراهم ساز خیر دنیا و آخرت را و از من شـر آنها را دور ساز با منت و وسعت فضلت.

اَللّٰهُمَّ اِنّكَ مَلِیكٌ مُقْتَدِرٌ، وَمٰا تَشٰاءُ مِنْ اَمْرٍ یَکُنْ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَفَرِّجْ عَنِّی، وَاکْفِنِی مٰا اَهَمَّنِی، اِنَّكَ عَلیٰ ذٰلِكَ قٰادِرٌ، یٰا جَوٰادُ یٰا کَرِیمُ، اَللّٰهُمَّ بِكَ اَسْتَفْتِحُ، وَبِكَ اَسْتَنْجِحُ، وَبـِمُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهٖ اِلَیْكَ اَتَوَجَّهُ، اَللّٰهُمَّ سَهِّلْ لیٖ حُزُونَةَ اَمْریٖ، وَذَلِّلْ لیٖ صُعُوبَتَهُ، وَاَعْطِنِی مِنَ الْخَیْرِ اَکْثَـرَ مِمّٰا اَرْجُو، وَاصْـرِفْ عَنّیٖ مِنَ الشَّـرِّ اَکْثَـرَ مِمّٰا اَخٰافُ وَاَحْذَرُ، وَمِمّٰا لاٰاَحْذَرُ، وَلاٰ حَوْلَ وَلاٰ قُوَّةَ اِلّٰا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَحَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ، نِعْمَ الْمَوْلیٰ، وَنِعْمَ النَّصِیرُ.

خداوندا، تو پادشاهی توانا هستی و هر امری را بخواهی انجام می‌یابد، پس درود فرست بر محمد و آلش و برایم گشایشی قرار ده و مرا کفایت کن آنچه را که برایم مهم است که تو بر آن توانایی، ای بخشنده، ای بزرگوار، خداوندا به تو گشایش می‌جویم و به تو پیروزی می‌طلبم و به محمد بنده و فرستاده‌ات، که صلوات خداوند بر او و خاندانش باد، به سوی تو روی می‌آورم، خداوندا بر من آسان ساز اندوه کارم را، و سختی‌اش را بر من هموار ساز و به من عطا کن از خیر بیش از آنچه امیدوار هستم و از من دور کن از شـر، بیش از آنچه می‌ترسم و پرهیز می‌کنم و از آنچه پرهیز نـمی‌کنم، و نیست نیرو و قوتی جز به خداوند بلند مرتبۀ عظیم، و صلوات خداوند بر محمد و خاندانش و بس است ما را خداوند و او بهتـرین وکیل و بهتـرین یاور و بهتـرین یاری دهنده است.

عضو خبرنامه ما باشید

دریافت آخرین مطالب و موضوعات به صورت ایمیل و ارسال در شبکه های اجتماعی