| دعای هشتم صحیفه سجادیه کامله | دعای بیست و ششم صحیفه سجادیه جامعه |
دعا در پناه بردن به خدا از اخلاق بد و کارهای ناپسند:
این دعا هشتمین دعای صحیفه سجادیه و بیست و ششمین دعا در کتاب صحیفه جامعه می باشد.
امام سجاد (علیه السلام) در این تعویذ به ۴۴ خلق ناپسند اشاره فرموده که هر کدام به تنهایی می تواند سبب هلاکت و نابودی انسان باشد. دعا در پناه بردن به خدا از اخلاق بد و کارهای ناپسند بدی ها و فحشای پنهان را سبب چیرگی شیطان بر انسان می داند. حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) از طغیان رذائل اخلاقی قبل از آنکه صاحب خودش را به زمین بزند، به یگانه خالق هستی پناه برده اند.
امام با فراست و کیاست تمام، فرازهای دعا در پناه بردن به خدا از اخلاق بد و کارهای ناپسند را به بذل محبت پرودگار پیوند زده و در پایان از کیفر و عذاب خداوند به رحمت او پناه برده است.
نکته طلایی دعا در پناه بردن به خدا از اخلاق بد و کارهای ناپسند، طلب خیر و مرحمت برای زنان و مردان باایمان می باشد.
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ هَیَجَانِ الْحِرْصِ وَسَوْرَهِ الْغَضَبِ، وَغَلَبَهِ الْحَسَدِ، وَضَعْفِ الصَّبْـرِ، وَقِلَّهِ الْقَنَاعَهِ، وَشَکَاسَهِ الْخُلُقِ، وَإِلْحَاحِ الشَّهْوَهِ، وَمَلَکَهِ الْحَمِیَّهِ، وَمُتَابَعَهِ الْهَوىٰ، وَمُخَالَفَهِ الْهُدىٰ، وَسِنَهِ الْغَفْلَهِ، وَتَعَاطِی الْکُلْفَهِ،
خداوندا، پناه میبرم به تو از برانگیخته شدن آزمندی، و شدت خشم، و چیره شدن حسد، و کم طاقتی و ناخرسندی از روزی مقدّر، و تندخویی و زیادهروی در لذت جویی، و پا فشاری بر باطل، و پیروی هوای نفس، و سـرپیچی از راه راست، و فرو رفتـن در خواب غفلت، و خود را به مشقت انداختـن،
وَإِیثَارِ الْبَاطِلِ عَلَی الْحَقِّ، وَالْإِصْـرَارِ عَلَی الْمَأْثَمِ، وَاسْتِصْغَارِ الْمَعْصِیَهِ، وَاسْتِکْبَارِ الطَّاعَهِ، وَمُبَاهَاهِ الْمُکْثِـرِینَ، وَالْإِزْرَاءِ بِالْمُقِلِّینَ، وَسُوءِ الْوِلَایهِ لِمَنْ تَحْتَ أَیدِینَا، وَتَرْکِ الشُّکْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَهَ عِنْدَنَا، أَوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِماً، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً، أَوْ نَرُومَ مٰا لَیسَ لَنٰا بِحَقٍّ، أَوْ نَقُولَ فِی الْعِلْمِ بِغَیرِ عِلْمٍ.
و برگزیدن باطل به جای حق، و پافشاری بر گناه، و کوچک نـمایی خطا، و بزرگ نـمایی طاعت، و به خود نازیدنِ توانگران و خوار شمردن درویشان و بدرفتاری با زیردستان و ناسپاسی در حقّ آن کس که به ما نیکی کرده است و یا اینکه ستمگری را یاری دهیم، و یا اینکه ستم دیدهای را خوار سازیم، و یا آنچه حق ما نیست طلب کنیم و یا اینکه سخن بگوییم در علم، بدون آگاهی.
وَنَعُوذُ بِکَ أَنْ نَنْطَوِیَ عَلیٰ غِشِّ أَحَدٍ، وَأَنْ نُعْجَبَ بِأَعْمَالِنَا، وَنَـمُدَّ فیٖ آمَالِنَا، وَنَعُوذُ بِکَ مِنْ سُوءِ السَّـرِیرَهِ، وَاحْتِقَارِ الصَّغِیرَهِ، وَأَنْ یسْتَحْوِذَ عَلَینَا الشَّیطَانُ، أَوْ یَنْکُبَنَا الزَّمَانُ، أَوْ یَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ.
و به تو پناه میبریم از این که در دل خیال فریب کسی را بپروریم و شیفتۀ کردار خود شویم و آرزوهای دور و دراز کنیم. به تو پناه میبریم از بد سـرشتی و ناچیز شمردنِ گناهانِ کوچک و این که شیطان بر ما چیره شود، یا روزگار ما را بیچاره و تیره روز گرداند و یا پادشاهی بر ما ستم ورزد.
وَنَعُوذُ بِکَ مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسـرَافِ، وَمِنْ فِقْدَانِ الْکَفَافِ، وَنَعُوذُ بِکَ مِنْ شَمَاتَهِ الْأَعْدَاءِ، وَمِنَ الْفَقْرِ إِلَی الْأَکْفَاءِ، وَمِنْ مَعِیشَهٍ فِی شِدَّهٍ وَمِیْتَهٍ عَلیٰ غَیرِ عُدَّهٍ، وَنَعُوذُ بِکَ مِنَ الْحَسْـرَهِ الْعُظْمىٰ، وَالْمُصِیبَهِ الْکُبـْرىٰ، وَأَشْقَى الشَّقَاءِ، وَسُوءِ الْمَاٰبِ، وَحِرْمَانِ الثَّوَابِ، وَحُلُولِ الْعِقَابِ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَعِذْنِی مِنْ کُلِّ ذٰلِکَ بِرَحْمَتِکَ وَجَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ، یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
و به تو پناه میبریم از اسـراف کردن و از نداشتـن روزیِ کافی. به تو پناه میبریم از سـرزنش دشمنان، و نیازمندی به همانندِ خود، و زندگی در سختی، و مردن بیتوشۀ آخرت، به تو پناه میبریم از بزرگترین حسـرت، و سنگینترین ناگواری و بدترین تیرهبختی و بد سـرانجامی، و نا امیدی از پاداش نیک، و فرود آمدن عذاب. خداوندا، بر محمد و خاندانش درود فرست و به رحمتِ خود، من و همۀ مردان و زنان با ایمان را از آنچه گفته شد، در امان دار، ای مهربانترین مهربانان.