اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ عَبدِكَ وَرَسُولِكَ، وَمِفْتٰاحِ بٰابَ جَنَّتِكَ، وَالنّٰاهِضِ بِاَعْبٰاءِ مَوٰاثِیقِ عَهْدِكَ اِلیٰ عِبَادِكَ، وَذَرِیعَةِ الْمُؤمِنِینَ اِلیٰ رِضْوٰانِكَ، وَالْمُسْتَقِلِّ بِـمٰا حَمَّلْتَهُ مِنَ الاِشَارَةِ بِاٰیٰاتِكَ، وَالَّذیٖ لَمْ یَسْتَطِعْ اِلّٰا مُوٰافَقَةَ عِلمِكَ، وَقَبُولَ الرِّسَالَةِ اِذْ تَقَدَّمَ لَهُ قَبُولُهَا فیٖ اُمِّ الْکِتٰابِ عِنْدَكَ، وَکَیْفَ یَسْتَطِیعُ رَدَّ مٰا نَفَذَتْ بِهٖ مَشِیَّتُكَ مَنْ یَتَقَلَّبُ فیٖ قَبْضَتِكَ وَنٰاصِیَتُهُ بِیَدِكَ.
خداوندا درود فرست بر محمد، بنده و فرستاده‌ات و کلید در بهشتت، آنکه برداشت بار پیمان‌های فرمانت برای بندگانت را، و وسیله مؤمنان بوده است به سوی رضوانت و تحمل کنندۀ آنچه را که از اشاره به آیاتت بر عهده‌اش گذاشتی. آنکه جز موافقت با علمت توانایی نداشت، و جز پذیرش رسالت که پیش از آن پذیرفته بود آن را در ام الکتاب در پیشگاهت، و چگونه می‌توانست رد کند آنچه را تعلق گرفته مشیت تو به آن، آنکه حرکاتش در حیطۀ قدرت تو و اختیارش به دست تو است.
اَللّٰهُمَّ کَمَا اخْتَـرْتَ مُحَمَّداً عَلیٰ عِلْمٍ لِاَمْرِكَ، وَجَعَلْتَهُ شَهِیداً عَلیٰ خَلْقِكَ، وَمُبَلِّغاً عَنْكَ حُجَجَ اٰیٰاتِكَ، وَاَعْلٰامَ شَوٰاهِدِ بَیِّنٰاتِكَ، فَاَسْمَعَ مَنْ اَذِنْتَ لَهُ فِی الاِسْتِمٰاعِ مِنَ الْحَقِّ الَّذِی صَـرَّحَتْ عَنْهُ رِسَالَتُهُ، وَبَصَّـرَ مَنْ لَمْ تَجْعَلْ عَلیٰ بَصَـرِهِ غِشَاوَةَ الْقُلُوبِ، فنَکَلَ عَنْ اَنْ یَرَی الْحَقَّ فیٖ اَحْسَنِ صُورَتِهٖ،
خداوندا آنگونه که محمد را برگزیدی براساس علمت برای امرت و او را گواه قرار دادی بر آفریدگانت، و ابلاغ کننده از سوی تو، حجت‌های آیاتت را، و بینات بزرگ آشکارت را، پس رسانید به گوش هر کس که اجازه استماع به وی داده‌ای حقایقی را که رسالتش آن را بیان کرد و بینا ساخت هر کس را که بر دیدگانش پوشش دل‌ها را قرار نداده‌ای که ناتوان شود از دیدن حق در بهتـرین صورت‌هایش،
وَاَوْصَلَ بِاِذْنِكَ الْهُدیٰ اِلَی الْقُلُوبِ الَّتیٖ لَمْ تُغَلِّفْهَا بِطَبْعِكَ، وَکٰانَ حُجَّتَكَ عَلیٰ مَنْ عَلِمْتَهُ بِالْمُعَانَدَةِ لَكَ، وَالْخِلاٰفِ عَلیٰ رُسُلِكَ، وَبَلَغَ مَجْهُودَ الصَّبْـرِ فیٖ اِظْهٰارِ حَقِّكَ، وَاٰثَرَ الْجِدَّ عَلَی التَّقْصِیرِ وَالرَّیْثِ فیٖ اَمْرِكَ ابْتِغٰاءَ الْوَسِیلَةِ عِنْدَكَ، وَالزُّلْفَةِ لَدَیْكَ وَطُولِ الْخُلُودِ فیٖ رَحْمَتِكَ، وَحَتّٰى قُلْتَ لَهُ: ﴿فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمٰا اَنْتَ بِـمَلُومٍ﴾ فَبَلِّغْهُ غٰایَةَ الْوُصْلَةِ، وَزِدْهُ کَمٰا وَصَلَ بَیْنَنٰا وَ بَیْنَ مَعْرِفَتِكَ.
و به اذن تو هدایت را رسانید به دل‌هایی که آنها را نبسته‌ای با مُهر کردنت، و او حجت تو بود بر آنکه شناخته‌ای او را به عناد با تو و مخالفت با فرستادگانت، و صبـر و پایداری را به نهایت رسانید در اظهار حقت و برتر شمرد کوشش را بر تقصیر و تأخیر در امرت برای یافتـن وسیله در نزد تو، و قرب و منزلت در پیشگاهت و جاودانگی در رحمتت، و تا آنجا که به وی فرمودی «از آنها دور شو که تو سـرزنش شده نیستی» پس او را به نهایت قربت برسان و او را فزونی ده، آنگونه که ما را به شناختت متصل ساخت.
اَللّٰهُمَّ وَکَمٰا قَمَعْتَ بِهِ الْکُفْرَ عَلیٰ جِرَانِهِ وَجَدَعْتَ اَنْفَ النِّفٰاقِ بِحُجَّةِ نُبُوَّتِهِ، وَقَطَعْتَ قَرٰائِنَ الضَّلٰالِ بِنُورِ هِدٰایَتِهِ، وَجَعَلْتَهُ بِـمَنِّكَ عَلیَ الْمُشْـرِکِینَ ثٰاقِباً، وَلِنُبُوَّةِ الْمُرْسَلِینَ خٰاتِـمًا، وَعَلَی الْكُتُبِ الْأُولیٰ مُهَيْمِناً، وَبِكُلِّ مُبْتَعَثٍ قَبْلَهُ مِنَ الرُّسُلِ مُؤْمِناً، وَلِمَنْ بَلَّغَ عَنْكَ شٰاهِداً، وَلِمَنْ اَدْبَرَ عَنْكَ مُجٰاهِداً، وَلَكَ إِلیٰ قِيٰامِ السّٰاعَةِ حٰامِداً، وَلِلْمُؤْمِنِینَ فیٖ عَرْصَةِ الْقِيٰامَةِ قٰائِداً، وَبَیْنَ الْحَقِّ وَالْبٰاطِلِ فٰارِقاً، وَبِحَقِّكَ فیٖ عِبٰادِكَ نٰاطِقاً، وَلِمَنْ تَقَدَّمَهُ مِنَ الْأَنْبِيٰاءِ مُصَدِّقًا، فَصَلِّ عَلَيْهِ صَلٰاةً تَرْفَعُهُ بِهٰا عَلیٰ دَرَجٰاتِ النَّبِيِّینَ، تُنَضِّـرُ بِهٰا وَجْهَهُ فیٖ مَوْقِفِ السّٰاعَةِ يَوْمَ الدِّينِ.
خداوندا، آنگونه که به وسیله وی بر گردن کفر کوبیدی و بریدی بینی نفاق را با حجت نبوتش و نشانه‌های گمراهی را با نور هدایتش قطع نـمودی، و او را قرار دادی، به منت خویش، نفوذ کنندۀ بر مشـرکان و پایان بخش نبوت رسولان، و بر کتاب‌های پیشین مسلط ساختی و او را به هر پیامبـر فرستاده شده پیش از او مؤمن نـمودی و بر هر کس که از سوی تو ابلاغ کرد، گواه، و با هر که از تو روی برتافت جهادکننده و برای تو تا برپایی قیامت سپاسگزار و برای مؤمنان در صحنه قیامت پیشوا، و میان حق و باطل جدا کننده قرار دادی و به حق خود در میان بندگانت گویا کردی، و برای پیامبـران پیش از او تصدیق کننده گذاشتی، پس بر او درود فرست، درودی که به آن مقام او را بالا ببـری بر درجات پیامبـران، شاداب کنی به آن چهره‌اش را در جایگاه حساب در روز جزا.
اَللّٰهُمَّ وَكَمٰا جَعَلْتَهُ بِاَمْرِكَ صٰادِعاً، وَلِشَمْلِ مُنْتَشِـرِ الْهُدیٰ جٰامِعاً وَلِعَدَدِ الْمِشْـرِکِینَ قٰاطِعاً، وَلِحِمَى الْحَقِّ اَنْ يُسْتَبٰاحَ مٰانِعاً، وَلِمٰا نَجَمَ مِنْ قَرْنِ الضَّلٰالِ قٰاصِفاً، وَلِمٰا نَبَغَ، مِنَ الْبٰاطِلِ بِسَيْفِ الْحَقِّ دٰامِغاً، وَلِمَا ائْتَمَنْتَهُ عَلَيْهِ مِنَ الرِّسٰالَةِ مُبَلِّغاً، وَلِلْمُسْتَجِیبِینَ لَهُ الْمُتَعَلِّقِینَ بِعُرْوَتِهِ بَشِیراً، وَلِلْمُتَخَلِّفِینَ عَنْ ضَوْءِ نَهٰارِ حَقِّهِ نَذِيراً وَسِـرٰاجاً مُنِیراً، وَلِمَنِ اسْتَصْبَحَ بِذُكٰاءِ زَنْدِهِ مُسْتَنِیراً.
خداوندا، آنگونه که او را به امر خود آشکارکننده و برای پراکنده‌های هدایت جمع کننده و برای شمار مشـرکان بُرنده و برای درهم شکستـن حرمت حق، باز دارنده، و برای آنچه از شاخ‌های گمراهی ظاهر شود، شکننده، و برای آنچه از باطل پدید آید با شمشیر حق، کوبنده و برای آنچه از رسالت به امانت به وی سپردی، ابلاغ کننده، و برای اجابت کنندگان او که به وی تـمسک جسته اند، بشارت دهنده و برای تخلف کنندگان از روشنی حقیقت آشکارش بیم دهنده و چراغی روشن کننده قرار دادی و برای آنکه از شدت نورش صبح را جسته، نور دهنده ساختی.
فَرَضْتَ عَلَيْنٰا تَعْزِیزَهُ وَتَوْقِیرَهُ وَمَهٰابَتَهُ، وَاَمَرْتَنٰا اَنْ لاٰنَرْفَعَ الْاَصْوٰاتَ عَلیٰ صَوْتِهٖ، وَاَنْ تَكُونَ كُلَّهٰا مَخْفُوضَةً دُونَ هَيْبَتِهِ، فَلٰا يُجْهَرُ بِهٰا عَلَيْهِ عِنْدَ مُنٰاجٰاتِهِ، وَنَلْقٰاهُ بِاَخْمَدِهٰا عِنْدَ مُحٰاوَرَتِهِ، وَنَکُفَّ مِنْ غَرْبِ الْاَلْسُنِ لَدیٰ مَسْاَلَتِهِ، اِعْظٰاماً مِنْكَ لِحُرْمَةِ نُبُوَّتِهِ، وَاِجْلاٰلاً لِقَدْرِ رِسٰالَتِهِ، وَتَـمْكِيناً فیٖ اَثْنٰاءِ الصُّدُورِ لِمَحَبَّتِهِ، وَتَوْکِیداً بَیْنَ حَوٰاشِی الْقُلُوبِ لِمَوَدَّتِهِ، فَارْفَعْهُ بِسَلاٰمِنٰا إِلیٰ حَيْثُ قَدَّرْتَ فیٖ سٰابِقِ عِلْمِكَ اَنْ تُبَلِّغَهُ اِيّٰاهُ بِصَلاٰتِنٰا عَلَيْهِ.
گرامیداشت و ارج نهادن و احتـرامش را بر ما واجب نـموده و به ما فرمان دادی که بلند نسازیم صداها را بر صدایش و اینکه همه آنها در برابر هیبتش متواضع باشند و آنها را بلند نگردانند بر او هنگام رازگویی، و با آهسته‌ترین صدا در گفتگوی با او روبرو شویم و خودداری کنیم از درشتی کردن هنگام درخواست از وی، برای اینکه حرمت نبوتش را عظیم گردانی و با شکوه سازی ارزش و عظمت رسالتش را و محبتش را در سینه‌ها محکم سازی و مؤکد سازی در حاشیۀ دل‌ها مودتش را، پس او را بالا بر، با سلام ما به آنجا که در علم پیشینت مقدر فرموده‌ای که او را با صلوات ما بر او به آنجا برسانی.
اَللّٰهُمَّ وَهَبْ لَهُ مِنْ رِيٰاضِ جَنَّتِكَ، وَالدَّرَجِ الْمُتَّخَذَةِ لِاَهْلِ وِلاٰيَتِكَ مٰا تَقْصُـرُ عَنْهُ مَسْاَلَةُ السّٰائِلِینَ مِنْ عِبٰادِكَ، کَرٰامَةً تُنْزِلُهُ شَـرَفَ ذِرْوَتِهٰا، وَتُبَلِّغُهُ قُصْوىٰ مُكْنَةِ غٰايَتِهٰا، وَتُهْطِلُ سَحٰائِبَ النَّعِيمِ بِـمُزْنِ وَدْقِهِ وَطَوٰائِفَ الْمَزِيدِ وَالرِّضْوٰانِ مِنْ فَوْقِهٰا، وَتُجْرِى اِلَيْهِ جَدٰاوِلَ فَضْلِكَ فيٖهٰا، وَتُشَـرِّفُهُ بِالْوَسِيلَةِ عَلیٰ نٰازِلِيهٰا.
خداوندا به وی از باغ‌های بهشتت و درجات در نظر گرفته شده برای اهل ولایتت ببخش آنچه را که درخواستِ درخواست کنندگان از بندگانت کوتاه‌تر از آن باشد، کرامتی که او را در بالاترین جایگاهش قرار دهد، و او را برساند به درجۀ نهایی آن و فرو بارد ابرهای نعمت بهشتی به ابر بارشش و انواع فزون بخشی‌ها و رضوان بر فراز آن و جویبارهای فضلت را در آن به سویش روان سازی و شـرافت بده او را به وسیله، بر ساکنان آن باغ‌ها.
اَللّٰهُمَّ اجْعَلْهُ اَجْزَلَ مَنْ اَحْرَزَ نَصِيباً مِنْ رَحْمَتِكَ، وَاَنْضَـرَ مَنْ اَشْـرَقَ وَجْهُهُ لِسِجٰالِ عَطِيِّتِكَ، وَاَقْرَبَ الْاَنْبِيٰاءِ زُلْفَةً يَوْمَ الْمَقْعَدِ عِنْدَكَ، وَاَوْفَرَهُمْ حَظّاً مِنْ رِضْوٰانِكَ، وَاَكْثَـرَهُمْ صُفُوفَ اُمَّةٍ فیٖ جَنّٰاتِكَ.
خداوندا او را دارای بیشتـرین بهره قرار ده در میان کسانی که سهمی از رحمتت به دست آورده و خوش چهره‌ترین کسی که رخسارش به زیادی بخششت درخشان گردیده و نزدیک‌ترین پیامبـر، از نظر قرب و منزلت در روز قرار گرفتـن در نزد تو و پر بهره‌ترین آنان از رضوانت و دارندۀ بیشتـرین صف‌های امت در بهشت‌هایت.
اَللّٰهُمَّ وَابْلُغْ بِهٖ مِنْ تَشْـرِيفِ مَنْزِلَتِهِ، وَاِعْلٰاءِ رُتْبَتِهِ، وَخٰاصَّةِ خٰالِصَتِهِ، وَمُكْنَةِ زُلْفَتِهِ، وَجَزِیلِ مَثُوبَتِهِ، وَالزِّيٰادَةِ فیٖ كَرٰامَتِهِ، وَشُكْرِ قَدِیمِ سٰابِقَتِهِ، وَرَفْعِ دَرَجَتِهِ، وَاِعْطٰائِهِ الْوَسِيلَةَ الَّتِی اسْتَثْنٰاهٰا عَلیٰ اُمَّتِهِ مٰا اَنْتَ اَهْلُهُ فیٖ كَرَمِكَ وَفَيْضِ فَضْلِكَ وَجَزِيلِ مَوٰاهِبِكَ، وَمٰا مُحَمَّدٌ اَهْلُهُ فِيكَ فيٖمٰا بَلَّغَ فیٖ رِضٰاكَ، وَتَحَرّىٰ مِنْ حِفْظِ حَقِّكَ، وَتَوَلّیٰ مِنَ الْمُحٰامٰاةِ عَنْ دِینِكَ، وَالذَّبِّ عَنْ حُدُودِ نَهْیِكَ، فَقَدْ دَعٰا إِلیٰ اِثْبٰاتِ الْخَلْقِ وَالْاَمْرِ لَكَ، وَصَبَـرَ عَلَی الْاَذىٰ فيٖكَ، وَلَمْ يُشِـرْ بِالرُّبُوبِيَّةِ، اِلّٰا اِلَیْكَ، مَنّاً مِنْكَ عَلَيْهِ لاٰمَنّاً مِنْهُ عَلَيْكَ، وَبِـمٰا اَنْعَمْتَ بِهٖ عَلَيْهِ مِنْ فَضْلِكَ، وَمَكَّنْتَ فیٖ قَلْبِهِ مِنْ مَعْرِفَتِكَ، وَدَلَلْتَهُ عَلَيْهِ مِنْ اَعْلٰامِ قُدْرَتِكَ، وَاصْطَفَیْتَهُ لَهُ مِنْ تَبْلِیغِ رِسٰالَتِكَ.
خداوندا و او را برسان در شـرافت دادن به منزلت و بالابردن رتبه و ویژه ساختـن اخلاص و عظمت جایگاه و فراوانی پاداش و افزونی در کرامت و سپاس بر پیشینۀ سابقه، و بلندی درجه‌اش و بخشیدن وسیله به وی که وی بر امتش مستثنی نـمود آنچه را که تو شایستۀ آنی در کرامت و در فیض فضلت و فراوانی بخشش‌هایت و آنچه را که محمد نزد تو شایستۀ آنست در آنچه ابلاغ نـمود به راه رضای تو و برای محافظت حق تو کوشید و بر عهده گرفت از حمایت دینت، و دفاع از حدود نهیت، که او خواند برای اثبات اینکه خلق و امر برای توست، و در راه تو در برابر آزار صبـر کرد و اشاره ننمود به پروردگاری کسی جز به تو، منتی از سوی تو بر او، نه منتی از او بر تو، و آنچه از فضل خود بر او نعمت بخشیدی و از معرفت خویش در قلبش قرار دادی، و رهنمون ساختی او را به سوی آن از نشانه‌های قدرتت و برای او برگزیدی از ابلاغ رسالتت.
اَللّٰهُمَّ وَ مَهْمٰا تَوٰاریٰ عَنّٰا مِنْ حُجُبِ الْغُيُوبِ عِنْدَكَ، وَتَوَلَيْتَ طَیَّ عِلْمِهِ عَنْ عِبٰادِكَ، وَكٰانَ فیٖ خَزٰائِنِ اَمْرِكَ، وَلَمْ تُنْزِلْهُ فیٖ تَأْوِيلٍ لَدَيْهِ فیٖ كِتٰابِكَ، وَخٰانَتْنَا الصِّفٰاتُ، وَكَلَّتِ الْاَلْسُنُ دُونَ عِبٰارَتِهِ، فَلَمْ تَهْتَدِ الْقُلُوبُ اِلیٰ مَنٰازِلِكَ فيٖهِ مِنْ فَضْلِ عَطٰاءٍ تُؤْتِيهِ، وَذَخِیرَةِ کَرٰامَةٍ تُوصِلُهٰا اِلَيْهِ، وَتَهْطِلُ سَمٰاؤُهٰا عَلَيْهِ.
خداوندا، هر چند که وی در پرده‌های غیب نزد تو، از ما پنهان شده و بر عهده گرفتی پنهان ساختـن علمش را از بندگانت، و در خزانه‌های امرت بوده و آن را نازل ننمودی در تأویلی نزد وی در کتابت و صفات به ما خیانت ورزید و زبان‌ها ناتوان گشت که عبارتش را باز گوید و دل‌ها به سوی جایگاه‌های تو در آن راه نیافته است از فضل عطایی که می‌بخشی و ذخیرۀ کرامتی که به آن می‌رسانی و بارش آسمانش بر آن.
فَاَعْطِ مُحَمَّداً مِنْ ذٰلِكَ حَتّٰى يَرْضیٰ، وَزِدْهُ مِنْ ثَوٰابِكَ بَعْدَ الرِّضٰا مٰا لاٰتَبْلُغْهُ مَسْأَلَةُ السّٰائِلِینَ، وَتَقْصُـرُ عَنْهُ الْمُنیٰ حَتّٰى لاٰتَبْقىٰ غٰايَةُ غِبْطَةٍ اِلّٰا اَوْفَیْتَ بِهِ عَلَيْهٰا، وَلَاارْتِفٰاعُ دَرَجَةٍ اِلّٰا حَلَلْتَ بِهِ اِلَيْهٰا وَجَعَلْتَهُ مُخَلَّداً فیٖ اَعْلیٰ عُلُوِّهٰا.
پس محمد را از آن عطا کن تا او را خشنود سازی و پس از خشنودی از ثوابت بر آن بیفزای آنچه را که خواست درخواست کنندگان به آن نرسد و آرزوها از آن کوتاه‌تر باشد تا آنجا که نـماند نهایت غبطه‌ای مگر اینکه به طور کامل به او داده باشی، و نه بالا رفتـن درجه‌ای مگر اینکه او را به آن درجه وارد نـموده باشی و او را در بالاترین بلندای آن جاویدان کرده باشی.
اَللّٰهُمَّ وَكَمٰا اَكْثَـرْتَ ذَرْءَ اُمَّتِهِ، وَعَدَدَ الْمُسْتَجِيبِینَ لِرِسٰالَتِهِ، وَالْمُعْتـَرِفِینَ ِلحُجَّتِهِ، حَتَّى اسْتَفٰاضَ دِينُهُ، وَعَلَتْ كَلِمَتُهُ فَقَدْ اَمَتَّ بِهِ لِسٰانَ الْبٰاطِلِ، حَتّٰى كَلَّتْ حُجَّتُهُ، وَدَمَغْتَ بِهِ الْكُفْرَ فَاَضْحیٰ مَأْمُوماً قَدْ هَشَمْتَ فیٖ رَأْسِهٖ بَيْضَتَهُ، وَجَدَعْتَ بِهِ اَنْفَ الْبٰاطِلِ، فَاسْتَخْفیٰ لِقُبْحِ حِلْيَتِهِ، وَطٰالَ بِهِ الْاِسْلٰامُ، وَانْبَجَسَتْ يَنٰابِيعُ حِكْمَتِهِ، فَاحْوِ الْمَثُوبَةَ لَهُ عَلیٰ حَسَبَِ مٰا اَبْلیٰ فیٖ حَقِّكَ وَتَقَدَّمَ فِيهِ مِنَ النَّصِيحَةِ لِخَلْقِكَ.
خداوندا، و آنگونه که فراوان کرده ذریۀ امتش را و شمار اجابت کنندگان رسالتش را، و اعتـراف کنندگان به حجتش را، تا آنجا که دینش گستـرش یافت و کلمه‌اش بالا گرفت که به وسیله او زبان باطل را میراندی که حجتش درمانده گشت و به وسیلۀ او کفر را کوبیدی که سـرکوب گردید به طوری که کلاه خودش بر سـرش خرد شده باشد، و به وسیلۀ او بینی باطل را شکستی که به جهت زشتی حالش پنهانی جست و اسلام به وسیله وی بلندی یافت و روان گردید چشمه سارهای حکمتش، پس پاداش را بر حسب آنچه در حق تو تلاش نـمود برایش فراهم آور و به آنچه در خیرخواهی به آفریدگانت به آن تقدم جست.
اَللّٰهُمَّ وَاجْعَلْهُ خَطِيبَ وَفْدِ الْمُؤْمِنِینَ اِلَيْكَ، وَالْمَكْسُوَّ حُلَلَ الْاَمٰانِ اِذٰا وَقَفَ بَیْنَ يَدَيْكَ، وَالنّٰاطِقَ اِذٰا خَرِسَتِ الْاَلْسُنُ فِی الثَّنٰاءِ عَلَيْكَ. اَللّٰهُمَّ وَابْسُطْ لِسٰانَهُ فِی الشَّفَاعَةِ لِاُمَّتِهِ، وَاَرِ اَهْلَ الْمَوْقِفِ مِنَ النَّبِيِّینَ وَاَتْبٰاعِهِمْ تَـمَكُّنَ مَنْزِلَتِهِ، وَاَوْهِلْ اَبْصٰارَ اَهْلِ الْمَعْرُوفِ الْعُلیٰ بِشُعٰاعِ نُورِ دَرَجَتِهِ، وَقِفْهُ فِی الْمَقٰامِ الْمَحْمُودِ الَّذِی وَعَدْتَهُ، وَاغْفِرْ مٰا اَحْدَثَ الْمُحْدِثُونَ بَعْدَهُ فیٖ اُمَّتِهِ، مِمّٰا كٰانَ اجْتِهٰادُهُمْ فیٖهِ تَحَرِّياً لِمَرْضٰاتِكَ وَ مَرْضٰاتِهِ، وَمٰا لَمْ يَكُنْ تَأْلِيباً عَلیٰ دِینِكَ وَنَقْضاً لِشَـرِيعَتِهِ، وَاحْفَظْ مَنْ قَبِلَ بِالتَّسْلِيمِ وَالرِّضٰا دَعْوَتَهُ، وَاجْعَلْنٰا مِمَّنْ تُكَثِّـرُ بِهِ وٰارِدِيهِ، وَلاٰيُذٰادُ عَنْ حَوْضِهِ اِذٰاوَرَدَهُ، وَاسْقِنٰا مِنْهُ كَأْساً رَوِيًّا لاٰ نَظْمَأُ بَعْدَهُ.
خداوندا، او را سخنگوی گروه مؤمنان به سوی خودت قرار ده و آنکه پوشانیده شده باشد جامه‌های ایمنی هر گاه در پیشگاه تو حاضـر شود و او را ناطق قرار داده هرگاه زبان‌ها در ستایش تو لال شوند. خداوندا، زبانش را در شفاعت برای امتش باز گردان و به اهل قیامت از پیامبـران و یاران شان، عظمت جایگاهش را نشان ده، و چشمان صاحبان نیکی‌های والا را خیره ساز با درخشش نور درجه‌اش و او را در جایگاه ستوده‌ای که وعده‌اش فرموده‌ای قرار ده و ببخشای آنچه را که پدید آورندگان بعد از او در امتش پدید آوردند، از آنچه اجتهادشان در آن طلب رضای تو و خشنودی او بوده، و فتنه و فساد راه انداختـن بر دین تو نبوده و شکستی برای شـریعت تو نباشد، و حفظ کن هر کس که پذیرفته با تسلیم و رضایت دعوتش را، و ما را قرار ده از کسانی که می‌افزایی به او روی آورندگان به سویش را، و از رسیدن به حوضش منعش نشوند و ما را از آن جامی سیراب کننده بنوشان که تشنه نشویم پس از آن.
اَللّٰهُمَّ اِنَّهُ قَدْ سَبَقَنٰا بِتَقْدِيـمِكَ اِيّٰاهُ، وَتَأْخِیرِنٰا عَنْ رُؤْيَتِهِ وَاِنْ كٰانَ لَمْ يَسْبِقْنٰا بِاٰيٰاتِهِ وَعَلٰامٰاتِهِ، وَمٰا حَجَّ بِهِ عُقُولَنٰا مِنْ بُرْهٰانِ رِسَالاٰتِهِ، فَاٰمَنّٰا بِهِ غَیْرَ شُكّٰاكٍ، وَلاٰ ذیٖ خَوٰاطِرَ حٰالَتْ بَيْنَنٰا وَبَیْنَ الْاِعْتِـرٰافِ بِحُجَّتِهِ وَقَدْ عَظُمَ تَلَهُّفُنٰا عَلَی الَّذِينَ اَخْرَجُوهُ مِنْ بَلَدِەِ، وَكٰانُوا مَعَ الَّذیٖ كٰايَدَهُ وَجَحَدَهُ، وَتَـمَنَّيْنٰا اَنْ لَوْ شَهِدْنٰا مَشْهَداً مِنْ مَشٰاهِدِهٖ، فَنَـرُدَّ اَيْدِی الَّذيٖنَ حٰارَبُوهُ اِلیٰ صُدُورِهِمْ، وَنَضْـرِبَ صَفْحٰاتِ خُدُودِهِمْ وَلَبّٰاتِ نُحُورِهِمْ.
خداوندا، وی بر ما پیشی گرفت با مقدم داشتـن تو او را و تأخیر ما را از دیدنش، هر چند از ما دور نشده است به نشانه‌ها و علاماتش و آنچه غلبه کرده بر عقل و اندیشه ما به حجت و دلیل از برهان رسالت‌هایش پس ایمان آوردیم به او بدون اینکه شک نـماییم، و یا اینکه چیزی به ذهن ما بیاید که حایل میان ما و میان اعتـراف به حجتش باشد در حالی که بسیار زیاد است ناراحتی و افسوس ما بر آنها که او را از شهرش خارج ساختند و همراه کسانی بودند که با وی مکر نـموده و او را منکر شدند و آرزو می‌نـماییم که ای کاش در صحنه‌ای از صحنه‌های نبـردش می‌بودیم که دست‌های کسانی را که با او جنگیدند به سینه‌های‌شان باز گردانیم و ضـربه زنیم بر اطراف گونه‌ها و گردن‌های‌شان.
اَللّٰهُمَّ فَاِذْ قَدْ فٰاتَتْنٰا نُصْـرَتُهُ، وَضَـرْبُ وُجُوهِ الْمُنْكِرِينَ بِحُجَّتِهِ وَقَصَّـرْتَ بِنٰا عَنْ دَهْرِهِ، وَلَمْ تُخْرِجْنٰا فیٖ مُدَّةِ مَنْ نَصَـرَهُ وَعَزَّرَهُ[1] وَاٰوٰاهُ وَوَقَّرَهُ، وَخَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ مُهٰاجِراً مَعَهُ، فَصٰانَهُ بِنَفْسِهِ عَن ِالْمُشْرِكِینَ وَمَنَعَهُ لاٰعَنْ لُحْمَةٍ وَلاٰنِسْبَةٍ، فَاجْعَلْنٰا مِنْ اَسْعَدِ اَتْبٰاعِهِ، وَاَوْلاٰهُمْ يَوْمَ الْقِيٰامَةِ لِمَحَبَّتِهِ وَرَأْفَتِهِ، وَاَقَرِّهِمْ عُيُوناً فِی الْمَقٰامِ الْمَحْمُودِ بِرُؤْيَتِهِ وَاَعْرَفِهِمْ مَقٰاماً بَعْدَ السّٰابِقِینَ الْاَوَّلِینَ فیٖ ثُلَّتِهِ، وَاَوْجَهِ مَنْ ضَمَمْتَهُ مِنَ التّٰابِعِینَ لَهُمْ بِالْاِحْسٰانِ اِلیٰ زُمْرَتِهِ، وَاَشَدِّهِمْ فِی الدُّنْيٰا اعْتِقٰاداً لِمَحَبَّتِهِ.
خداوندا، اینک که یاری کردنش و ضـربه زدن بر چهره‌های منکران حجتش از دست ما رفته، و روزگارش را در نیافته‌ایم و ما را در روزگار کسانی قرار نداده‌ای که او را یاری و نصـرت و پناه داده و بزرگ داشته و از خانه‌اش به همراه وی مهاجرت کرده و با جان خود در برابر مشـرکان از او محافظت نـموده و از او دفاع کرده، نه به خاطر خویشاوندی و نسبت، پس ما را از خوشبخت‌ترین پیروان او قرار ده و نزدیک‌ترین آنان به محبت و رأفتش در روز قیامت، و چشمان ما را روشن‌تر از آنان در جایگاه ستوده با دیدنش و معروف‌ترین آنان بعد از پیشتازان نخستین در گروهش و خوش چهره‌ترین کسانی که ملحق نـموده باشی به آنان از تابعین آنها به احسان در زمره‌اش و قوی‌ترین آنان در دنیا، در اعتقاد به محبتش.
اَللّٰهُمَّ اَحْضِـرْهُ ذِكْرَنٰا عِنْدَ طَلِبَتِهِ اِلَيْكَ فیٖ اُمَّتِهِ، وَاَخْطِرْنٰا بِبٰالِهِ لِنَدْخُلَ فیٖ عِدَّةِ مَنْ تَرْحَمُهُ بِشَفٰاعَتِهِ، وَاَرِهِ مِنْ اَشْـرَفِ صَلَوٰاتِنٰا وَسُبُحٰاتِ نُورِهٰا الْمُتَلَأْلِئَةِ بَیْنَ يَدَيْهِ، مٰا تُعَرِّفُهُ بِهِ اَسْمٰاءَنٰا عِنْدَ كُلِّ دَرَجَةٍ نَرْقیٰ بِهِ اِلَيْهٰا، وَيَكُونُ وَسِيلَةً لَدَيْهِ، وَخٰاصَّةً بِهِ، وَقُرْبَةً مِنْهُ، وَیَشْكُرُنٰا عَلیٰ حَسَبِ مٰا مَنَنْتَ بِهِ عَلَيْنٰا مِنَ الصَّلٰاةِ عَلَيْهِ. اَللّٰهُمَّ وَاِنْ كٰانَ عِلْمُكَ قَدْ سَبَقَ بِشَقْوَتِی وَکُنْتُ عِنْدَكَ مِنَ الـمُعَذَّبِینَ لِخَطِيئَتِی فَبَلِّغْ مُحَمَّداً مٰا حَوَتْهُ لَطٰائِفُ مَسْاَلَتِی، وَزِدْهُ مِنْ عِنْدِكَ حَتّٰى يَرْضیٰ.
خداوندا حاضـر کن در فکر او یاد ما را هنگامی‌که او را به سوی خودت می‌طلبی در میان امتش تا در جملۀ کسانی وارد شویم که به شفاعتش، آنها را مورد رحمت قرار می‌دهی و به او بنمایان از برترین صلوات ما و پرتو نور درخشانش در پیشگاه او، آنچه را که نام‌هایشان را به او بشناسانی در هر درجه‌ای که به سوی آنها بالا می‌رویم و وسیله‌ای نزد وی و مخصوص او باشد و نزدیک شدن به سوی او باشد و ما را سپاس گوید بر حسب آنچه تو برما منت نهاده‌ای از صلوات بر او. خداوندا، و اگر علم تو به شقاوت من پیشی گرفته و نزد تو از عذاب شدگان به خاطر گناهم باشم، پس، به محمد برسان آنچه را که خواستۀ پنهانم در بر دارد و او را فزونی ده از نزد خود تا آنجا که خشنود گردد.
وَاِنْ رَحِمْتَنِی كَمٰا عَرَّفْتَنِی بِهِ تَوْحِیدَكَ، وَاسْتَنْقَذْتَنِی مِنْ هُوَّةِ الْكُفْرِ إِلیٰ نَجٰاةِ الْاِيـمٰانِ، فَشَهٰادَتِی لَهُ بِالْبَلٰاغِ عِنْدَكَ، وَالْاِحْتِجٰاجِ لَكَ عَلیٰ مَنْ اَنْكَرَكَ، وَخَفْضِ الْجَنٰاحِ لِمَنِ اسْتَجٰابَ لَكَ دُعٰاءَهُ اِلَيْكَ، وَخَلْعِ كُلِّ مَعْبُودٍ دُونَكَ. اَللّٰهُمَّ وَ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ صَلَوٰاتُكَ عَلَی الْاَنْبِيٰاءِ وَاَهْلِ بُيُوتٰاتِ الْمُرْسَلِینَ، وَاجْمَعْ بِهِ شَمْلَهُمْ فیٖ غُرْبَةِ يَوْمِ الْقِيٰامَةِ، وَاَنْطِقْهُمْ بِالتَّسٰاؤُلِ لَدَى انْعِدٰام الْاَفْوٰاهِ عَنِ النُّطِقِ بَیْنَ یَدَیْكَ، وَصِلْ بِـمُحَمَّدٍ اَرْحٰامَهُمْ يَوْمَ تَقٰاطُعِ الْاَرْحٰامِ، وَاَحْلِلْهُمْ اَشْـرَفَ الْمَقٰامِ بَیْنَ يَدَيْهِ وَدَرَجٰاتِ الْمَنْزِلِ الْمَحْمُودِ، وَنَضِّـرْ وَجْهَ مُحَمَّدٍ بِاسْتِنْقٰاذِكَ اِيّٰاهُمْ مِنْ شَـرِّ ذٰلِكَ الْيَوْمِ الْعَصِيبِ.
و اگر بر من رحمت کنی آنگونه که توحیدت را به من شناساندی، و مرا رهایی دادی از گودال عمیق کفر به نجات ایمان، پس شهادت من برای اوست نزد تو که ابلاغ نـمود و برای تو حجت آورد علیه کسی که تو را انکار کرد، و فروتنی نـمود در برابر کسانی که دعوت او را برای تو اجابت کردند و روی برتافتند از هر معبودی، جز تو. خداوندا و بر محمد درود فرست، مانند درودهایت بر پیامبـران و اهل خاندان‌های رسولان و به وسیله او پراکندگی آنان را در غربت روز قیامت به اجتماع تبدیل کن، و آنان را گویا ساز به درخواست در هنگام باز ماندن دهان‌ها از سخن گفتـن در پیشگاهت و به وسیلۀ محمد، پیوند ده میان خویشانشان روزی که خویشاوندی‌ها بریده شود، و آنان را جای ده در برترین جایگاه پیش روی آن حضـرت و درجات جایگاه ستوده، و چهرۀ محمد را شاداب کن با رهایی بخشیدن تو آنان را، از شـر آن روز بسیار سخت.
پی‌نوشت:
[1] . عَزَّزَهُ، (خ، ل).