اَللّٰهُمَّ وَحَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِینَ لاٰیَفْتُـرُونَ مِنْ تَسْبِیحِكَ وَلاٰ یَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِیسِكَ وَلاٰ یَسْتَحْسِـرُونَ مِنْ عِبَادَتِك، وَلاٰ یُؤْثِرُونَ التَّقْصِیرَ عَلَی الْجِدِّ فیٖ أَمْرِكَ، وَلاٰ یَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَیْك، وَإِسْـرَافِیلُ صٰاحِبُ الصُّورِ، الشّٰاخِصُ الَّذِی یَنْتَظِرُ مِنْكَ الْاِذْنَ، وَحُلُولَ الْأَمْرِ فَیُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَـرْعیٰ رَهَائِنَ الْقُبُورِ.
بارالها و حاملان عرشت كه از تسبیح تو سست نـمیشوند و از تقدیست ملول نـمیگردند و از عبادتت وا نـمیمانند و ترجیح نـمی‌دهند کوتاهی کردن را بر کوشش کردن در امر و فرمانت و از شیفتگی به سوی تو غافل نـمیگردند، و اسـرافیل صاحب صور كه چشم به راه اجازه و فرمان توست، تا در صور بدمد و آرمیدگان در میان قبـرها را بیدار کند.
وَمِیكَائِیلُ ذُوالْجٰاهِ عِنْدَكَ، وَالْمَكٰانِ الرَّفِیعِ مِنْ طٰاعَتِكَ، وَجِبْـرِیلُ الْاَمِینُ عَلیٰ وَحْیِكَ، الْمُطٰاعُ فیٖ أَهْلِ سَمٰاوٰاتِكَ الْمَكِینُ لَدَیْكَ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
و میكائیل كه نزد تو بلندمرتبه و به خاطر طاعت تو دارای مكانی رفیع است و جبـرئیل امین وحی تو كه در بین اهل آسمان‌های تو مورد اطاعت است و در پیشگاهت ارجمند و به درگاهت مقرّب
وَالرُّوْحُ الَّذِی هُوَ عَلیٰ مَلٰائِكةِ الْحُجُبِ وَالرُّوحُ الَّذِی هُوَ مِنْ أَمْرِكَ اَللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَیهِمْ، وَعَلَی الْمَلٰائِكةِ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِمْ، مِنْ سُكّٰانِ سَمٰاوٰاتِكَ، وَأَهْلِ الْاَمٰانَةِ عَلیٰ رِسَالاٰتِكَ، وَالَّذِینَ لاٰتَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ، وَلاٰ إِعْیٰاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَلاٰ فُتُورٌ، وَلاٰ تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِیحِكَ الشَّهَوٰاتُ، وَلاٰ یَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِیمِكَ سَهْوُ الْغَفَلٰاتِ،
و روح كه بر فرشتگان حجب گمارده است، و آن روح كه از امر توست، خداوندا، پس بر همه آنان درود فرست. و همچنین بر فرشتگانی كه از نظر مقام پایینتر از ایشان‌اند از ساكنان آسمان‌هایت و امین بر پیام‌هایت. و آن فرشتگانی كه از كوشش و كار ملول نـمیشوند و از هیچ زحمتی وامانده و سست نـمیگردند، و خواستهها ایشان را از تسبیح تو باز نـمیدارد و سهو ناشی از غفلتها آنان را از بزرگداشت تو جدا نـمیكند،
اَلْخُشَّعُ الْأَبْصٰارِ فَلاٰ یَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَیْكَ النَّوٰاكِسُ الْأَذْقٰانِ الَّذِینَ قَدْ طٰالَتْ رَغْبَتُهُمْ فیٖمٰا لَدَیْكَ، اَلْمُسْتَهْتَـرُونَ اٰلاٰئِكَ وَالْمُتَوٰاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَجَلَالِ كبْـرِیٰائِكَ، وَالَّذِینَ یَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلیٰ جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلیٰ أَهْلِ مَعْصِیَتِكَ: سُبْحٰانَكَ مٰا عَبَدْنٰاكَ حَقَّ عِبٰادَتِكَ. فَصَلِّ عَلَیْهِمْ وَعَلَی الرَّوْحَانِیّیٖنَ مِنْ مَلٰائِكتِكَ وَأَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ، وَحُمّٰالِ الْغَیْبِ إِلیٰ رُسُلِكَ، وَالْمُؤْتَـمَنِینَ عَلیٰ وَحْیِكَ،
دیدگان به خشوع فرو هشتهاند، و ارادۀ نگریستـن به انوار جلالت نـمینـمایند، سـرها به زیر افكندهاند، آنان كه عشق و شوق‌شان را به آنچه نزد توست پایانی نیست، شیفته یاد نعمت‌های تو اند و در برابر بزرگی و جلال كبـریائی‌ات متواضع‌اند. و بر آن فرشتگان كه چون دوزخ را بر گنهكاران خروشان ببینند میگویند: ای خدای منزه و پاكیزه، ما تو را چنان كه سزاوار توست عبادت نكردیم. پس بر همه آنان درود فرست و نیز بر روحانیان از ملائكهات، و اهل منزلت و قرب در پیشگاهت، و حاملان پیام غیب به سوی فرستادگانت، و امینان بر وحی‌ات،
وَقَبَائِلِ الْمَلٰائِكةِ الَّذِینَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ، وَأَغْنَیتَهُمْ عَنِ الطَّعٰامِ وَالشَّـرٰابِ بِتَقْدِیسِكَ، وَأَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبٰاقِ سَمٰاوٰاتِكَ، وَالَّذِینَ عَلیٰ أَرْجٰائِهٰا إِذٰا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتَمٰامِ وَعْدِكَ. وَخُزّٰانِ الْمَطَرِ وَ زَوٰاجِرِ السَّحٰابِ وَالَّذِی بِصَوْتِ زَجْرِهِ یُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ وَ إِذٰا سَبَّحَتْ بِهِ حَفِیفَةُ السَّحٰابِ الْتَمَعَتْ صَوٰاعِقُ الْبُـرُوقِ،
و اصناف فرشتگانی كه آنان را به خود اختصاص داده‌ای، و به وسیله تقدیس خود ایشان را از خوردنی و آشامیدنی بی‌نیاز نـموده‌ای، و در اندرون طبقات آسمان‌هایت مسكن داده‌ای. و بر آن فرشتگان كه چون فرمانت به انجام وعده‌ات صادر گردد بر اطراف آسمان‌ها گماشته شوند و بر خزانه‌داران باران و حركت‌دهندگان ابر، و بر آن مَلَكی كه از فریاد زجرش غرّش رعدها شنیده شود و چون ابر خروشان به وسیله او به شنا درآید، شعلههای برق درخشیدن گیرد،
وَمُشَیِّعِی الثَّلْجِ وَالْبَـرْدِ، وَالْهٰابِطِینَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذٰا نَزَلَ، وَالْقُوّٰامِ عَلیٰ خَزٰائِنِ الرِّیٰاحِ، وَالْمُوَكَّلِینَ بِالْجِبٰالِ فَلاٰ تَزُولُ، وَالَّذِینَ عَرَّفْتَهُمْ مَثٰاقِیلَ الْمِیٰاهِ، وَكَیْلَ مٰا تَحْوِیهِ لَوٰاعِجُ الْأَمْطٰارِ وَعَوٰالِجُهٰا. وَرُسُلِكَ مِنَ الْمَلٰائِكةِ إِلیٰ أَهْلِ الْأَرْضِ بِـمَكرُوهِ مٰا یَنْزِلُ مِنَ الْبَلٰاءِ وَمَحْبُوبِ الرَّخٰاءِ،
و برفرشتگانی كه دانه‌های برف و تگرگ را بدرقه می‌كنند، و ملائكه‌ای كه همراه قطرات باران فرود می‌آیند، و بر آنان كه وكیل خزینه‌های بادند، و آنان كه بر كوه‌ها گماشته شده‌اند تا از جا در نروند. و بر آنان كه وزن آبها و اندازه باران‌های سیل‌آسا و رگبارهای متـراكم را به آنان آموخته‌ای. و بر فرشتگانی كه به سوی اهل زمین گسیل میشوند و گرفتاری ناخوشایند و گشایش خوشایند برای آنان میآورند،
وَالسَّفَرَةِ الْكرٰامِ الْبَـرَرَةِ، وَالْحَفَظَةِ الْكِرٰامِ الْكٰاتِبِینَ، وَمَلَكِ الْمَوْتِ وَأَعْوَانِهِ، وَمُنْكَرٍ وَنَكِیرٍ وَرُومٰانَ فَتّٰانِ الْقُبُورِ، وَالطَّٰائِفِینَ بِالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ، وَمٰالِكٍ وَالْخَزَنَةِ وَرِضْوٰانَ وَسَدَنَةِ الْجِنٰانِ،
و بر سفیران بزرگوار نیكوكار، و فرشتگان بزرگواری كه حافظ عمل مردم و نویسندۀ آن اند، و بر فرشتۀ مرگ و یارانش، و منكر و نكیر، و بر رومان آزمایش‌كننده مردگان در گور، و بر طواف‌كنندگان بیتالـمعمور، و بر مالک، و بر خازنان دوزخ و بر رضوان، و خدمتگزاران بهشت،
وَالَّذِینَ ﴿لاٰیَعْصُونَ اللّٰهَ مٰا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مٰا یُؤْمَرُونَ﴾، وَالَّذِینَ یَقُولُونَ: ﴿سَلٰامٌ عَلَیْكُمْ بِـمٰا صَبَـرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ﴾ وَالزَّبٰانِیَةِ الَّذِینَ إِذٰا قِیلَ لَهُمْ: ﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ﴾، ابْتَدَرُوهُ سِـرٰاعاً وَلَمْ یُنْظِرُوهُ، وَمَنْ أَوْهَمْنٰا ذِكْرَهُ، وَلَمْ نَعْلَمْ مَكٰانَهُ مِنْكَ، وبِأَیِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ، وَسُكّٰانِ الْهَوَاءِ وَالْأَرْضِ وَالْمٰاءِ، وَمَنْ مِنْهُمْ عَلَی الْخَلْقِ.
«و بر فرشتگانی كه خدا را در آنچه امر میكند مخالفت نـمینـمایند، و مأموریت خود را به نحو احسن انجام میدهند» و بر فرشتگانی كه به اهل بهشت میگویند: «سلام بر شما به خاطر آنكه صبـر كردید، پس نیكو سـرایی است خانه آخرت برای شما». و بر فرشتگان نگاهبان دوزخ كه چون به آنان فرمان رسد: «او را بگیرید و به زنجیر كشید سپس به آتش درافكنید»، به سـرعت دستگیرش كنند و به او مهلت ندهند، و بر هر فرشتهای كه نامش را یاد نكردهایم، و از قدرش در پیشگاه تو خبـر نداریم، و نـمیدانیم او را به چه كاری گماشتهای و بر آن فرشتگانی كه ساكن هوا و زمین و آبند، و به هر كدام از آنان كه موكل آفریدگان‌اند.
فَصَلِّ عَلَیْهِمْ یَوْمَ تَأْتیٖ كلُّ نَفْسٍ مَعَهٰا سٰائِقٌ وَشَهِیدٌ، وَصَلِّ عَلَیْهِمْ صَلاٰةً تَزِیدُهُمْ كَرٰامَةً عَلیٰ كَرَامَتِهِمْ، وَطَهٰارَةً عَلیٰ طَهَارَتِهِمْ، اَللّٰهُمَّ وَإِذَا صَلَّیْتَ عَلیٰ مَلاٰئِكتِكَ وَرُسُلِكَ، وَبَلَّغْتَهُمْ صَلاٰتَنٰا عَلَیْهِمْ، فَصَلِّ عَلَیْهِمْ بِـمٰا فَتَحْتَ لَنٰا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فیٖهِمْ، إِنَّكَ جَوٰادٌ كرِیمٌ.
پس بر همه آنان درود فرست در روزی كه هر كس با دو فرشته یكی راننده و دیگری گواه می‌آید و بر ایشان درود فرست درودی كه بر بزرگواری‌شان بیفزاید و بر طهارت‌شان طهارت اضافه كند. بارالها به وقتی كه بر فرشتگانت و فرستادگانت درود می‌فرستی و درود ما را به آنان ابلاغ می‌كنی، به علت آن گفتار نیكو كه در وصف آنان بر زبان و دل ما روان ساختی، بر ما نیز درود و رحمت فرست كه تو بخشنده و بزرگواری.