اَللّٰهُمَّ وَقَدْ أَكْدَى الطَّلَبُ، وَأَعْیَتِ الْحِیَلُ إِلّٰا مِنْ عِنْدِكَ وَضَاقَتِ الْمَذٰاهِبُ، وَامْتَنَعَتِ الْمَطَالِبُ وَعَسُـرَتِ الرَّغَائِبُ، وَانْقَطَعَتِ الطُّرُقُ إِلّٰا إِلَیْكَ، وَتَصَـرَّمَتِ الْآمَالُ، وَانْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلّٰا مِنْكَ، وَخَابَتِ الثِّقَةُ، وَأَخْلَفَ الظَّنُّ إِلّٰا بِكَ، وَغَرُبَتِ الْاَلْسُنُ، وَأَخْلَفَتِ الْعِدَاتُ إِلّٰا عِدَتُكَ.
خداوندا درخواست نـمودن سخت گشت، و چاره مشکل گردید جز از نزد تو، و راه‌ها تنگ شد، و خواسته‌ها بازداشته شد و علاقه‌ها دور از دستـرس گردید، و قطع شدند راه‌ها جز به سوی تو، و آرزوها بریده گشت و امید قطع گردید جز از تو، و اعتماد ناکام، و گمان بیهوده شد، جز به تو، و زبان‌ها نامفهوم شدند، و خلاف گشتند وعده‌ها جز وعدۀ تو.
اَللّٰهُمَّ وَإِنِّی أَجِدُ سُبُلَ الْمَطَالِبِ إِلَیْكَ مُشْـرَعَةً، وَمَنَاهِلَ الرَّجَاءِ لَدَیْكَ مُتْـرَعَةً، وَأَبْوَابَ الدُّعَاءِ إِلَیْكَ مُفَتَّحَةً، وَالْاِسْتِغَاثَةَ لِمَنِ اسْتَغَاثَ بِكَ مُبَاحَةً.
خداوندا، من راه خواسته‌ها را به سوی تو باز می‌یابم و سـرچشمه‌های امید را نزد تو سـرشار می‌بینم و درهای دعا به سوی تو گشوده، و یاری جستـن برای کسی که از تو یاری جوید روا می‌باشد.
وَأَعْلَمُ أَنَّكَ لِمَنْ دَعَاكَ بِـمَوْضِعِ الْاِجَابَةِ، وِلِلصّٰارِخِ إِلَیْكَ بِـمَرْصَدِ الْاِغٰاثَةِ، وَأَنَّ فِی اللَّهْفِ إِلیٰ جُودِكَ، وَالرِّضٰا بِقَضَائِكَ عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْبَاخِلِینَ، وَمَنْدُوحَةً عَمّٰا فیٖ أَیْدِى الْمُسْتَأْثِرِینَ، وَدَرْكاً مِنْ خَیْرِ الْمُوَازِرِینَ، وَأَنَّ الْقَاصِدَ إِلَیْكَ لَقَرِیبُ الْمَسَافَةِ مِنْكَ، وَمُنَاجَاةَ الطّٰالِبِ إِیّٰاكَ غَیْرُ مُحْجُوبَةٍ عَنِ اسْتِمَاعِكَ، وَأَنَّكَ لاٰ تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِكَ، وَإِنَّـمٰا تَحْجُبُهُمُ الْآمٰالُ دُونَكَ.
و می‌دانم که تو برای هر که تو را بخواند در محل اجابت هستی، و برای آنکه به سوی تو ناله و فریاد کند در جایگاه کمک رسانی هستی، و در اشتیاق به بخششت، و خشنودی به قضایت عوضی است از خودداری بخیلان، و گستـردگی است از آنچه در دست خود بینان باشد، و جبـرانی است از خیر کمک دهندگان، و اینکه قصد کننده به سوی تو راهی نزدیک دارد، و راز و نیاز جویندۀ تو بازداشته نـمی‌شود از شنیدن تو، و تو از آفریدگانت پنهان نـمی‌گردی، بلکه آرزوها آنان را از تو باز می‌دارد.
وَقَدْ عَلِمْتُ یٰا إِلٰهیٖ أَنَّ اَفْضَلَ زٰادِ الرّٰاحِلِ إِلَیْكَ عَزْمُ الْاِرٰادَةِ، وَقَدْ نَاجَاكَ بِعَزْمِ الْاِرٰادَةِ قَلْبِی.
و دانسته‌ام ای خدای من که بهتـرین توشۀ سفرکننده به سوی تو اراده استوار است و همانا با تو راز و نیاز کرده است قلب من با عزم اراده.
فَأَسْأَلُكَ اَللّٰهُمَّ بِكُلِّ دَعْوَةٍ دَعٰاكَ بِهٰا دٰاعٍ أَجَبْتَ دَعْوَتَهُ، أَوْ رَجٰاكَ بِهٰا رٰاجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ، أَوْ صٰارِخٌ أَغَثْتَ صَـرْخَتَهُ، أَوْ مُكْرُوبٌ فَرَّجْتَ عَنْهُ أَوْ مُذْنِبٌ خٰاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ، أَوْ فَقِیرٌ أَهْدَیْتَ غِنَاكَ إِلَیْهِ، أَوْ مُعَافیً أَتْـمَمْتَ نِعْمَتَكَ عَلَیْهِ.
پس از تو می‌خواهم خداوندا به هر دعایی که خواند تو را به آن، دعا کننده‌ای و دعوتش را اجابت کرده‌ای، یا به تو امید بست با آن، امیدواری، و او را به آرزویش رساندی، یا فریاد کننده‌ای که فریادش را یاری نـمودی، یا غمگینی که گشایش دادی بر او یا گناهکار خطا کننده‌ای که گناهش را بر او بخشیدی، یا فقیری که بی‌نیازی‌ات را به او هدیه کردی، یا عافیت داده شده‌ای که نعمتت را بر او کامل گردانیدی.
وَلِتِلْكَ الدَّعْوَةِ عَلَیْكَ حَقٌّ، وَلَدَیْكَ مَنْزِلَةٌ إِلّٰا صَلَّیْتَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَمَنَنْتَ عَلَیَّ بِغُفْرَانِ مٰا مَضیٰ مِنْ ذُنُوبِی وَاعْصِمْنِی فِیمٰا بَقِیَ مِنْ عُمُرِی وَافْتَحْ لیٖ أَبْوَابَ جُودِكَ الَّتِی لاٰ تُغْلِقُهَا عَنْ أَحِبّٰائِكَ وَأَصْفِیَائِكَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ.
و برای آن دعا بر تو حقی باشد و نزد تو جایگاهی دارد، که درود فرستی بر محمد و آلش و منت نهی بر من با آمرزش گناهان گذشته‌ام و حفظ کن مرا از گناه در آنچه مانده است از عمرم، و گشوده ساز برای من درهای بخششت را که آنها را نـمی‌بندی به روی دوستانت و برگزیدگانت ای مهربان‌ترین مهربانان.