دعای دویست‌ و سی‌ و شش – در روز یکشنبه

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِى لاٰأَرْجُو إِلّٰا فَضْلَهُ، وَلاٰ أَخْشیٰ إِلّٰا عَدْلَهُ، وَلاٰ أَعْتَمِدُ إِلّٰا قَوْلَهُ، وَلاٰ اَتَـمَسَّكُ إِلّٰا بِحَبْلِهِ، بِكَ أَسْتَجِیرُ یٰا ذَا الْعَفْوِ وَالرِّضْوانِ مِنَ الظُّلْمِ وَالْعُدْوانِ، وَمِنْ غِیَرِ الزَّمانِ، وَتَواتُرِ الْأَحْزانِ، وَطَوارِقِ الْحَدَثانِ، وَمِنِ انْقِضَاءِ الْمُدَّةِ قَبْلَ التَّأَهُّبِ وَالْعُدَّةِ،

به نام خدایی که جز به فضل و بخشش او امید نبستم و جز از عدالت او نهراسم و جز به سخن او اعتماد نکنم و جز به ریسمانش چنگ نزنم، تنها به تو پناه می‌آورم ای خدای گذشت کننده و خوشنود شونده از ستم و دشمنی و پیش‌آمدهای روزگار و اندوه‌های پیاپی و از بدبختی‌ها و حوادث ناگوار دوران و از گذشت عمر پیش از مهیا شدن و توشه برداشتـن،

وَإِيّٰاكَ أَسْتَـرْشِدُ لِمٰا فِيهِ الصَّلَاحُ وَالْإِصْلاحُ، وَبِكَ أَسْتَعِینُ فِيَما يَقْتَـرِنُ بِهِ النَّجَاحُ وَالإِنْجَاحُ، وَإِيّٰاكَ أَرْغَبُ فیٖ لِبَاسِ الْعافِيَةِ وَتـَمامِهَا وَشُمُولِ السَّلَامَةِ وَدَوامِهَا، وَأَعُوذُ بِكَ یٰا رَبِّ مِنْ هَمَزاتِ الشَّيَاطِینِ، وَأَحْتَـرِزُ بِسُلْطانِكَ مِنْ جَوْرِ السَّلَاطِینِ؛

و تنها از تو راهنمایی می‌جویم به‌سوی آنچه خیر و صلاح من در آن است و فقط از تو یاری می‌خواهم در آنچه پیروزی و رستگاری با آن همراه است و در پوشیدن لباس تندرستی و کمال آن و فراگیری سلامتی و دوام آن تنها به تو دل می‌بندم و به تو پناه می‌آورم ای پروردگار من از وسوسه‌های شیاطین و به یاری اقتدار و قدرتت می‌پرهیزم از ستم پادشاهان،

فَتَقَبَّلْ مٰا كَانَ مِنْ صَلَاتِی وَصَوْمِى، وَاجْعَلْ غَدِى وَمٰا بَعْدَہُ أَفْضَلَ مِنْ سَاعَتِى وَيَوْمِى، وَأَعِزَّنِی فیٖ عَشِيـرَتِی وَقَوْمِى، وَاحْفَظْنِى فیٖ يَقْظَتِى وَنَوْمِى، فَأَنْتَ اللّٰهُ خَیْرٌ حَافِظاً، وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ،

پس آنچه از نـماز و روزه‌ام صورت گرفته بپذیر و فردا و روزهای پس از آن مرا بهتـر از این ساعت و امروزم قرار ده و مرا در بین خویشاوندان و بستگانم توانـمند کن و در بیداری و خواب نگهدارم باش، چراکه تویی خدا و بهتـرین نگهدار و تویی مهربان‌ترین مهربانان.

اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَبْرَأُ إِلَيْكَ فیٖ يَوْمِى هٰذَا وَمٰا بَعْدَہُ مِنَ الْآحادِ، مِنَ الشِّـرْكِ وَالْإِلْحَادِ، وَأُخْلِصُ لَكَ دُعَائِی تَعَرُّضاً لِلْإِجَابَةِ، وَأُقِيمُ عَلیٰ طَاعَتِكَ رَجَاءً لِلْإِثَابَةِ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ خَیْرِ خَلْقِكَ، الدَّاعِى إِلیٰ حَقِّكَ، وَأَعِزَّنِی بِعِزِّكَ الَّذِى لاٰيُضَامُ، وَاحْفَظْنِى بِعَيْنِكَ الَّتِى لاٰتَنَامُ، وَاخْتِمْ بِالانْقِطَاعِ إِلَيْكَ أَمْرِى، وَبِالْمَغْفِرَةِ عُمْرِى، إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ.

خداوندا، من در امروزم و یکشنبه‌های دیگر از شـرک و بی‌دینی، به‌سوی تو بیزاری می‌جویم و دعایم را فقط برای تو خالص می‌کنم تا در معرض اجابت قرار گیرد و به امید پاداش تو بر طاعتت پایداری می‌کنم، پس درود فرست بر بهتـرین آفریده‌ات محمّد آن‌که دعوت‌کننده مردم به حقانیت تو بود و مرا نیرومند گردان با نیرومندی خواری ناپذیرت و به دیده بی‌خواب خودت نگاهم دار و کارم را با گسستـن از همه خلق و پیوستـن به تو و عمرم را با آمرزش خویش پایان‌بخش، همانا تویی بسیار آمرزنده و مهربان.