بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى لَمْ یُشْهِدْ أَحَداً حِینَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلَا اتَّخَذَ مُعِیناً حِینَ بَرَأَ النَّسَمَاتِ، لَمْ یُشَارَکْ فِی الْإِلٰهِیَّهِ، وَلَمْ یُظاهَرْ فِی الْوَحْدَانِیَّهِ، کَلَّتِ الْأَلْسُنُ عَنْ غَایَهِ صِفَتِهِ، وَانْحَسَـرَتِ الْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ، وَتَوَاضَعَتِ الْجَبابِرَهُ لِهَیْبَتِهِ، وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْیَتِهِ، وَانْقَادَ کُلُّ عَظِیمٍ لِعَظَمَتِهِ، فَلَکَ الْحَمْدُ مُتَواتِراً مُتَّسِقاً وَمُتَوالِیاً مُسْتَوْسِقاً وَصَلَوَاتُهُ عَلَیٰ رَسُولِهِ أَبَداً، وَسَلامُهُ دَائـِماً سَـرْمَداً.
ستایش خدا را که هنگام آفرینش آسمان‌ها و زمین احدی را گواه نگرفت و به گاه ایجاد جانداران یاوری انتخاب نکرد، در معبود بودن انبازی ندارد و در یکتایی‌اش نیاز به پشتیبانی ندارد، زبان‌ها از بیان نهایت وصفش درمانده و خردها از ژرفای شناختش وامانده و گردنکشان در برابر عظمتش فروتن و چهره‌ها از بیم او در تنگنا افتاده و هر بزرگی در برابر بزرگی‌اش تسلیم گشته است. ستایش پیاپی و پیوسته و دنباله‌دار و پایدار فقط ویژه توست و رحمت همیشگی و درود جاودان و بی‌پایان او بر رسولش باد.
اَللّٰهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ یَوْمِى هٰذَا صَلاحاً، وَأَوْسَطَهُ فَلاحاً، وَآخِرَهُ نَجَاحاً وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ یَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ، وَأَوْسَطُهُ جَزَعٌ، وَآخِرُهُ وَجَعٌ.
خداوندا ابتدای امروزم را خیر و صلاح و میانه امروزم را رستگاری و پایانش را کامیابی قرار ده؛ و به تو پناه می‌آورم از روزی که آغازش شیون و میانش بی‌تابی و پایانش دردمندی است،
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ، وَلِکُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ، وَلِکُلِّ عَهْدٍ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ لَکَ بِهِ، وَأَسْأَلُکَ فیٖ مَظَالِمِ عِبَادِکَ عِنْدِى، فَأَیـُّمٰا عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ، أَوْ أَمَهٍ مِنْ إِمَائِکَ کَانَتْ لَهُ قِبَلِی مَظْلَمَهٌ ظَلَمْتُهَا إِیّٰاهُ فیٖ نَفْسِهِ أَوْ فیٖ عِرْضِهِ أَوْ فیٖ مَالِهِ أَوْ فیٖ أَهْلِهِ وَوَلَدِهِ، أَوْ غِیبَهٌ اغْتَبْتُهُ بِهٰا، أَوْ تَحَامُلٌ عَلَیْهِ بِـمَیْلٍ أَوْ هَوىً، أَوْ أَنَفَهٍ أَوْ حَمِیَّهٍ، أَوْ رِیَاءٍ أَوْ عَصَبِیَّهٍ، غَائِباً کَانَ أَوْ شَاهِداً، وَحَیّاً کَانَ أَوْ مَیِّتاً، فَقَصُـرَتْ یَدِى، وَضَاقَ وُسْعِى عَنْ رَدِّهَا إِلَیْهِ، وَالتَّحَلُّلِ مِنْهُ.
خداوندا از تو آمرزش می‌خواهم برای هر نذری که کردم و هر وعده‌ای که دادم و هر پیمانی که بستم سپس به آن وفا نکردم و پرداخت حقوق بندگانت را که بر عهده دارم از تو درخواست می‌کنم، پس هر بنده‌ای از بندگانت و هر کنیزی از کنیزانت که او را نزد من حقی پایمال شده باشد که در آن به جان یا آبرو یا مال یا خانواده‌اش یا فرزندش ستم روا داشته‌ام یا غیبتی از او کرده‌ام یا بر اثر میل خود یا خواهش دل یا تکبـّر یا خشم یا خودنـمایی یا تعصّب بر او باری نهاده‌ام، این بنده یا کنیزت غایب باشد یا حاضـر، زنده باشد یا مرده و دستم کوتاه شده و توانائی‌ام محدود از پرداخت آن حق یا طلب حلالیت از اوست.
فَأَسْأَلُکَ یٰا مَنْ یَـمْلِکُ الْحَاجَاتِ وَهِىَ مُسْتَجِیبَهٌ لِمَشِیَّتِهِ وَمُسْـرِعَهٌ إِلیٰ إِرادَتِهِ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تُرْضِیَهُ عَنِّى بِـمٰا شِئْتَ، وَتَهَبَ لیٖ مِنْ عِنْدِکَ رَحْمَهً إِنَّهُ لاٰتَنْقُصُکَ الْمَغْفِرَهُ، وَلاٰ تَضُـرُّکَ الْمَوْهِبَهُ یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
از تو می‌خواهم ای کسی که رفع نیازها در اختیار اوست و حاجات در برابر مشیت او اجابت‌پذیر و به سوی اراده‌اش شتابانند، که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و آن بنده را که بر او ستمی کردم هرگونه که خواهی از من راضی گردانی و از سوی خود مرا رحمت عطا کنی، چه آمرزیدن از تو نکاهد و بخشیدن به تو زیان نرساند، ای مهربان‌ترین مهربانان.
اَللّٰهُمَّ أَوْلِنِى فیٖ کُلِّ یَوْمِ اثْنَیْنِ نِعْمَتَیْنِ مِنْکَ ثِنْتَیْنِ: سَعادَهً فیٖ أَوَّلِهِ بِطَاعَتِکَ، وَنِعْمَهً فیٖ آخِرِهِ بِـمَغْفِرَتِکَ، یٰا مَنْ هُوَ الْإِلٰهُ، وَلاٰ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ.
خداوندا در هر دوشنبه از سوی خویش دو نعمت به من عطا کن، خوشبختی به بندگی‌ات را در آغازش و نعمت آمرزشت را در پایانش، ای آن‌که تنها او شایسته پرستش است و جز او کسی گناهان را نیامرزد.
