دعای دویست‌ و پنجاه‌ و شش – درخواست‌های دنیوی و اخروی

اَللّٰهُمَّ إِنَّکَ لاٰتَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ إِلّٰا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الذُّنُوبُ دُونَکَ، وَإِنَّ الرّٰاحِلَ إِلَیْکَ قَرِیبٌ مِنْکَ إِلّٰا أَنْ تُبَعِّدَہُ الْاَوْزَارُ عَنْکَ، وَمَنْ قَرَعَ بٰابَکَ حَقِیقٌ بِالْاِجَابَهِ، وَمَنْ لَزِمَ عِبَادَتَکَ جَدِیرٌ بِالْاِنَابَهِ، وَقَدْ نَاجَاکَ بِعَزِیمَهِ الْاِرَادَهِ قَلْبِی، فَرَقِّقْ بِاسْتِغْفَارِی إِیّٰاکَ حِجَابَ ذَنْبِی.

خداوندا، تو از آفریدگانت بازداشته نـمی‌شوی، جز اینکه گناهان آنان را از تو باز دارد و سفر کنندۀ به سوی تو، به تو نزدیک است مگر اینکه گناهان او را از تو دور سازد، و هر کس بزند درِ خانه‌ات را، شایستۀ اجابت باشد، و هر کس عبادتت را پیشه کند، شایستۀ توبه است، و اکنون با تو مناجات کرده است به وسیله عزم ارادۀ استوار، قلب من، پس نازک ساز با مغفرت جویی‌ام از تو، پوشش گناهم را.

فَإِنِّی أَسْأَلُکَ بِکُلِّ دَعْوَهٍ دَعَاکَ رَاجٍ رَضِیتَ عَمَلَهُ، وَأَنَلْتَهُ أَمَلَهُ، أَوْ صَارِخٌ أَغَثْتَ صَـرْخَتَهُ، أَوْ خَاطِئٌ غَفَرْتَ زَلَّتَهُ، أَوْ فَقِیرٌ أَهْدَیْتَ غِنَاکَ لَهُ، وَلِتِلْکَ الدَّعْوَهِ عِنْدَکَ مَنْزِلَهٌ، وَعَلَیْکَ حَقٌّ وَحُرْمَهٌ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمّدٍ وَتُـمَتِّعَنِی بِالْعَافِیَهِ، وَتَخْتِمَ لیٖ بِالْمَغْفِرَهِ، فَإِنَّکَ أَمَرْتَ بِالدُّعَاءِ، وَأَنْتَ مِنَ الدّٰاعِینَ قَرِیبٌ، وَلِمٰا صَدَرَ عَنْ إِخْلاٰصٍ مِنْهُمْ مُجِیبٌ، وَلَوْلاٰ مٰا أَتَیْتُهُ مِنَ الذُّنُوبِ مٰا خِفْتُ عِقَابَکَ، کَمٰا لَوْلاٰ مَعْرِفَتِی بِکَرَمِکَ مٰا رَجَوْتُ ثَوَابَکَ، وَأَنْتَ أَوْلَی الْاَکْرَمِینَ بِتَحْقِیقِ رَجَاءِ الْمُسْتَـرْحِمِینَ، وَالتَّجَاوُزِ عَنِ الْمُذْنِبِینَ، وَآمِنِّی یَوْمَ الْفَزَعِ الْاَکْبـَرِ مِنْ حَرِّ السَّعِیرِ، وَسُوءِ الْمَصِیرِ، وَالْاِنْقِلاٰبِ إِلَی الْکَرَّهِ الْخَاسِـرَهِ، وَأَعِزَّنِی فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَهِ بِرَحْمَتِکَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ، فَأَنْتَ حَسْبُنَا وَنِعْمَ الْوَکِیلِ.

من از تو درخواست می‌کنم به هر درخواستی که تو را به آن فراخواند امیدواری که عملش را پسندیده‌ای، و آرزویش را به وی رساندی، یا فریادرس خواهی که به فریادش رسیدی، یا خطاکاری که لغزش او را آمرزیدی، یا فقیری که بی‌نیازی‌ات را به او هدیه نـمودی، و آن دعا را نزد تو منزلتی باشد، و بر تو حق و احتـرامی، که درود فرستی بر محمد و آل محمد و مرا به عافیت بهره‌مند سازی، و پایان دهی زندگی‌ام را به آمرزش، که تو امر به دعا کردی، و تو به دعاکنندگان نزدیک هستی، و برای آنچه از آنها به اخلاص صادر شود اجابت کننده‌ای، و اگر نـمی بود آنچه من از گناهان انجام داده‌ام، از کیفرت نـمی‌ترسیدم، آنگونه که اگر شناختم نـمی‌بود به کرمت، امیدوار پاداشت نـمی‌شدم، و تو شایسته‌ترین کرم کنندگانی به محقق ساختـن امید رحمت جویان، و گذشت نـمودن از گناهکاران، و ایمنی بخش مرا در روز پریشانی بزرگ از گرمای جهنم، و بدعاقبتی، و بازگشت به بازگشتی زیانبار، و مرا عزت ده در دنیا و آخرت به رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان، که تو ما را بس و بهتـرین وکیل هستی.