از حضـرت رضا (علیه‌السلام) روایت شده است كه فرمود: شش ركعت نـماز می‌خوانی در بامداد و شش ركعت پس از آن، دوازده ركعت، و شش ركعت پس از آن، هیجده ركعت، و دو ركعت هنگام ظهر و شایسته است كه دعا كنی میان هر دو ركعت به دعایی كه روایت شده است از علی بن الحسین (علیهماالسلام) كه آن را می‌خواند:
الف: بعد از دو ركعت اول از شش ركعت نخست
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ مَنْ عَاذَ بِكَ، وَلَجَأَ إِلیٰ عِزِّكَ، وَاعْتَصَمَ بِحَبْلِكَ، وَلَمْ یَثِقْ إِلّٰا بِكَ، یٰا وَاهِبَ الْعَطَایٰا، یٰا مَنْ سَمّىٰ نَفْسَهُ مَنْ جُودِہِ الْوَهّٰابَ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَبٰارِكْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ، وَالسَّلاٰمُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ وَعَلیٰ أَرْوَاحِهِمْ وَأَجْسَادِهِمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ.
خداوندا از تو می‌خواهم به احتـرام آن که به تو پناه آورد و به عزتت پناه جست، و درآویخت به ریسمانت، و اعتماد نکرد جز به تو، ای بخشندۀ عطاها، ای آنکه خود را نامید به خاطر بخشش خود، بسیار بخشنده، بر محمد و آل محمد درود فرست آن پسندیده شدگان، به برترین درودهایت، و برکت ده آنان را به برترین برکت‌هایت، و سلام بر آنان و بر جان‌ها و بدن‌هایشان باد و رحمت و برکت‌های خداوند بر ایشان باد.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ لیٖ مِنْ أَمْرِی فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنِی رِزْقاً حَلاٰلاً طَیِّباً مِمّٰا شِئْتَ وَاَنّیٰ شِئْتَ وَكَیْفَ شِئْتَ فَإِنَّهُ لاٰیَكُونُ إِلّٰا مٰا شِئْتَ حَیْثُ شِئْتَ کَمٰا شِئْتَ.
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست، و برای من قرار ده از امرم گشایش و راه خارج شدنی، و روزی کن مرا روزی حلال پاکی از آنچه خواهی و هر جا خواهی و هر گونه که خواهی، که نـمی‌شود جز آنچه تو خواهی، هر جا خواهی آنگونه که خواهی.
و در روایت دیگری این زیادتی ذکر شده است:
اَللّٰهُمَّ قَلْبِی یَرْجُوكَ لِسَعَةِ رَحْمَتِكَ، وَنَفْسِی تَخَافُكَ لِشِدَّةِ عِقَابِكَ، فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُؤْمِنَنِی مَكْرَكَ، وَتُعَافِیَنِی مِنْ سَخَطِكَ، وَتَجْعَلَنِی مِنْ أَوْلِیَاءِ طَاعَتِكَ، وَتَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِرَحْمَتِكَ وَمَغْفِرَتِكَ، وَتُشَـرِّفَنِی بِسَعَةِ فَضْلِكَ عَنِ التَّذَلُّلِ لِعِبَادِكَ، وَتَرْحَمَنِی مِنْ خَیْبَةِ الرَّدِّ، وَسَفْعِ نٰارِ الْحِرْمَانِ.
خداوندا، قلبم به تو امیدوار است به خاطر گستـردگی رحمتت، و نفسم از تو می‌ترسد به خاطر سختی کیفرت، پس از تو می‌خواهم که درود فرستی بر محمد و آل محمد، و اینکه مرا از مکرت ایمن سازی، و معاف سازی مرا از خشمت، و قرار دهی مرا از اولیای طاعتت، و تفضل کنی بر من به رحمت و آمرزشت، و شـرف دهی مرا به گستـردگی فضلت از اظهار خواری نـمودن برای بندگانت، و رحم کنی مرا از ناکامی رد نـمودن، و سوزش آتشِ محروم شدن.
ب- بعد از دو رکعت سوم و چهارم از شش رکعت نخست
اَللّٰهُمَّ كَمٰا عَصَیْتُكَ وَاجْتَـرَأْتُ عَلَیْكَ، فَإِنِّی أَسْتَغْفِرُكَ لِمٰا تُبْتُ إِلَیْكَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فِیهِ.
خداوندا، آنگونه که تو را نافرمانی کردم و بر تو گستاخی نـمودم، از تو آمرزش می‌طلبم برای آنچه توبه کردم از آن، به سوی تو، و سپس به آن، بازگشتم.
وَأَسْتَغْفِرُكَ لِمٰا وَأَیْتَ بِهِ عَلیٰ نَفْسِی وَلَمْ أَفِ بِهِ.
و از تو آمرزش می‌طلبم برای آنچه خود وعده داده و وفا نکرده‌ام.
وَأَسْتَغْفِرُكَ لِلْمَعَاصِیَ الَّتِی قَویٖتُ عَلَیْهَا بِنِعْمَتِكَ.
و از تو آمرزش می‌خواهم برای گناهانی که با نعمتت بر آنها توانا شدم.
وَأَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ مٰا خَالَطَنِی فیٖ كُلِّ خَیْرٍ أَرَدْتُ بِهِ وَجْهَكَ، فَإِنَّكَ أَنْتَ أَنْتَ، وَأَنَا أَنَا.
و از تو آمرزش می‌طلبم برای هر چه با نیت من آمیخته گشت در هر خیری که قصد اخلاص کردم، که تو، تو هستی و من، من هستم.
در روایت دیگری این زیادتی ذکر شده است:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَعَظِّمِ النُّوَر فیٖ قَلْبِی، وَصَغِّرِ الدُّنْیَا فیٖ عَیْنِی، وَاحْبِسْ لِسَانِی بِذِكْرِكَ عَنِ النُّطْقِ بِـمٰا لاٰیُرْضِیكَ، وَاحْرُسْ نَفْسِی مِنَ الشَّهَوَاتِ، وَاكْفِنِی طَلَبَ مٰا قَدَّرْتَ لیٖ عِنْدَكَ حَتّٰى أَسْتَغْنِیَ بِهِ عَمّٰا فیٖ أَیْدِی عِبَادِكَ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، و نور را در قلبم عظیم گردان، و کوچک نـما دنیا را در چشمم، و با یادت زبانم را نگهدار از گفتگو کردن به آنچه تو را خشنود نسازد، و نگهدار نفسم را از شهوت‌ها، و کفایت کن مرا طلب آنچه برایم نزد خود مقدر نـموده‌ای تا به آن بی‌نیاز شوم از آنچه در دست بندگانت می‌باشد.
ج- بعد از دو رکعت پنجم و ششم از شش رکعت نخست
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَدْعُوكَ وَأَسْأَلُكَ بِـمٰا دَعَاكَ بِهِ ذُوالنُّونِ ﴿إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادىٰ فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ﴾، فَاَسْتَجَبْتَ لَهُ، فَإِنَّهُ دَعَاكَ وَهُوَ عَبْدُكَ، وَأَنَا أَدْعُوكَ وَأَنَا عَبْدُكَ، وَسَأَلَكَ وَأَنَا أَسْأَلُكَ، فَفَرِّجْ عَنِّی كَمٰا فَرَّجْتَ عَنْهُ.
خداوندا من تو را میخوانم و از تو درخواست می‌کنم به آنچه تو را خواند به آن ذوالنون «آنگاه كه خشمگین رفت و پنداشت كه ما هرگز بر او قدرتی نداريم تا در [دل] تاريكی‌ها ندا درداد كه معبودى جز تو نيست منزهى تو براستى كه من از ستمكاران بودم» پس او را اجابت کردی که او تو را خواند و او بنده‌ات بود، و من نیز تو را میخوانم و من بنده‌ات هستم، و از تو درخواست نـمود و من از تو درخواست می‌کنم، پس گشایش ده برای من آنگونه که از کار او گشایش دادی.
وَأَدْعُوكَ اللّٰهُمَّ بِـمٰا دَعَاكَ بِهِ أَیُّوبُ إِذْ مَسَّهُ الضُّـرُّ فَنَادىٰ: ﴿أَنِّی مَسَّنِيَ الضُّـرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ﴾ فَفَرَّجْتَ عَنْهُ، فَإِنَّهُ دَعَاكَ وَهُوَ عَبْدُكَ، وَأَنَا أَدْعُوكَ وَأَنَا عَبْدُكَ، وَسَأَلَكَ وَأَنَا أَسْأَلُكَ، فَفَرِّجْ عَنِّی كَمٰا فَرَّجْتَ عَنْهُ.
و میخوانم تو را خداوندا به آنچه خواند تو را به آن ایّوب، آنگاه که گرفتاری بر او دست یافت و ندا داد «بر من رسیده است گرفتاری و تو مهربان‌ترین مهربانان هستی» پس برای او گشایش دادی، زیرا که او تو را خواند و او بنده‌ات بود، و من نیز تو را میخوانم و من بنده‌ات هستم، و از تو درخواست نـمود و من از تو درخواست می‌کنم، پس گشایش ده برای من آنگونه که از کار او گشایش دادی.
وَأَدْعُوكَ بِـمٰا دَعَاكَ بِهِ یُوسُفُ إِذْ فَرَّقْتَ بَیْنَهُ وَبَیْنَ أَهْلِهِ، وَإِذْ هُوَ فِی السِّجْنِ فَفَرَّجْتَ عَنْهُ، فَإِنَّهُ دَعَاكَ وَهُوَ عَبْدُكَ، وَأَنَا أَدْعُوكَ وَأَنَا عَبْدُكَ، وَسَأَلَكَ وَأَنَا أَسْأَلُكَ، فَاسْتَجِبْ لیٖ كَمَا اسْتَجَبْتَ لَهُ، وَفَرِّجْ عَنِّی كَمٰا فَرَّجْتَ عَنْهُ.
و میخوانم تو را به آنچه خواند تو را به آن یوسف آنگاه که میان او و خانواده‌اش جدایی افکندی، و آنگاه که در زندان بود پس به او گشایش دادی، زیرا که تو را خواند و او بنده‌ات بود، و من تو را میخوانم و من بندۀ تو هستم، و از تو درخواست نـمود و من از تو درخواست می‌کنم، پس مرا اجابت کن آنگونه که اجابت نـمودی او را، و برای من گشایش ده آنگونه که برای او گشایش دادی.
وَأَدْعُوكَ اللّٰهُمَّ وَأَسْأَلُكَ بِـمٰا دَعَاكَ بِهِ النَّبِیُّونَ فَاسْتَجِبْتَ لَهُمْ، فَإِنَّهُمْ دَعَوْكَ وَهُمْ عَبِیدُكَ، وَسَأَلُوكَ وَأَنَا أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَأَنْ تُبَارِكَ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ، وَأَنْ تُفَرِّجَ عَنِّی كَمٰا فَرَّجْتَ عَنْ أَنْبِیَائِكَ وَرُسُلِكَ وَعِبَادِكَ الصّٰالِحِینَ.
و تو را میخوانم خدایا و از تو درخواست می‌کنم به آنچه تو را خواندند به آن پیامبـران و آنها را اجابت نـمودی، که آنان تو را خواندند و آنان بندگانت بودند، و از تو درخواست نـمودند و من از تو می‌خواهم که درود فرستی بر محمد و آل محمد به برترین درودهایت، و بر آنان برکت دهی به برترین برکت‌هایت، و اینکه برای من گشایشی دهی آنگونه که گشایش دادی برای پیامبـران و فرستادگان و بندگان صالحت.
در روایت دیگری این زیادتی ذکر شده است:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَغْنِنِی بِالْیَقِینِ، وَأَعِنِّی بِالتَّوَكُّلِ، وَاكْفِنِی رَوْعَاتِ الْقُنُوطِ، وَافْسَحْ لیٖ فِی انْتِظَارِ جَمِیلِ الصُّنْعِ، وَافْتَحْ لیٖ بَابَ الرَّحْمَةِ إِلَیْكَ، وَالْخَشْیَةِ مِنْكَ، وَالْوَجَلِ مِنَ الذُّنُوبِ، وَحَبِّبْ إِلَیَّ الدُّعَاءَ، وَصِلْهُ مِنْكَ بِالْاِجَابَةِ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا با یقین، بی‌نیاز کن، و یاری ده مرا با توکل، و کفایت کن مرا پریشانی‌های نومیدی را، و گشایشی ده مرا در انتظار لطف نیکویت، و بگشا برایم در رحمت به سوی خودت را، و ترس از تو را و هراس از گناهان را، و محبوب گردان نزد من دعا را و آن را با اجابت خود مقرون گردان.
سپس به سجده می‌روی و در سجودت می‌گویی:
سَجَدَ وَجْهِیَ الْبَالِی الْفَانِی لِوَجْهِكَ الدّٰائِمِ الْبَاقِی.
سجده کرد چهرۀ از بین روندۀ نیست شونده‌ام، برای چهرۀ دائم ماندگارت.
سَجَدَ وَجْهِی مُتَعَفِّراً فِی التُّـرَابِ لِخَالِقِهِ، وَحَقٌّ لَهُ أَنْ یَسْجُدَ.
سجده کرد چهرۀ بر خاک افتاده‌ام برای آفریدگارش، و سزاوار است برای او که سجده کند.
سَجَدَ وَجْهِی لِمَنْ خَلَقَهُ وَصَوَّرَہُ، وَشَقَّ سَمْعَهُ وَبَصَـرَہُ، تَبَارَكَ اللّٰهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ.
سجده کرد چهره‌ام برای آنکه او را آفرید و صورت بخشید و باز کرد گوش و چشم او را، برکت آفرین است خداوند، که بهتـرین آفریدگاران است.
سَجَدَ وَجْهِیَ الْحَقِیرُ الذَّلِیلُ لِوَجْهِكَ الْعَزِیزِ الْكَرِیمِ.
سجده کرد چهرۀ پستِ خوار من برای چهرۀ ارزشمند بزرگوارت.
سَجَدَ وَجْهِیَ اللَّئِیمُ الذَّلِیلُ لِوَجْهِكَ الْكَرِیمِ الْجَلِیلِ.
سجده کرد چهرۀ فرومایۀ خوارم، برای چهرۀ بزرگوار بزرگ مرتبه‌ات.
سپس سـر برمی‌داری و این دعا را می‌خوانی:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلِ النُّورَ فیٖ بَصَـرِی، وَالْیَقِینَ فیٖ قَلْبِی، وَالنَّصِیحَةَ فیٖ صَدْرِی، وَذِكْرَكَ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ عَلیٰ لِسَانِی، وَمِنْ طَیِّبِ رِزْقِكَ یٰا رَبِّ غَیْرَ مَمْنُونٍ وَلاٰ مَحْظُورٍ فَارْزُقْنِی، وَمِنْ ثِیَابِ الْجَنَّةِ فَاكْسُنِی، وَمِنْ حَوْضِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ فَاسْقِنِی،
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و نور را در دیده‌ام قرار ده، و یقین را در دلـم، و خیرخواهی را در سینه‌ام، و یاد تو را در شب و روز بر زبانم، و از روزی پاکت ای پروردگارم که نه قطع شود و نه منع گردد، مرا روزی ده و از جامه‌های بهشت مرا بپوشان، و از حوض محمد، که درود خداوند بر او و خاندانش باد، مرا بنوشان،
وَمِنْ مُضِلّٰاتِ الْفِتَـنِ فَاَجِرْنِی، وَلَكَ یٰا رَبِّ فیٖ نَفْسِی فَذَلِّلْنِی، وَفیٖ أَعْیُنِ النّٰاسِ فَعَظِّمْنِی، وَإِلَیْكَ یٰا رَبِّ فَحَبِّبْنِی، وَبِذُنُوبِی فَلاٰ تَفْضَحْنِی، وَبِسَـرِیرَتِی فَلاٰ تُخْزِنِی، وَبِعَمَلِی فَلاٰ تُبْسِلْنِی وَغَضَبَكَ فَلاٰ تُنْزِلْ بیٖ،
و از فتنه‌های گمراه کننده، پناهم ده، و برای تو ای پروردگارم نزد خودم خوارم گردان، و در چشم مردم بزرگم ساز، و نزد خودت ای پروردگارم مرا محبوب فرما، و مرا به گناهانم رسوا مساز، و به پنهانی‌ام مرا رسوایی مده، و به سبب عملم به هلاکتم مینداز، و خشمت را بر من فرود نیاور،
أَشْكُو إِلَیْكَ غُرْبَتِی، وَبُعْدَ دَارِی وَطُولَ اَمَلِی، وَاقْتـِرَابَ أَجَلِی، وَقِلَّةَ مَعْرِفَتِی، فَنِعْمَ الْمُشْتَكیٰ إِلَیْهِ أَنْتَ یٰا رَبِّ، وَمِنْ شَـرِّ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ فَسَلِّمْنِی، إِلیٰ مَنْ تَكِلُنِی یٰا رَبِّ الْمُسْتَضْعَفِینَ؟ إِلیٰ عَدُوٍّ مَلَّكْتَهُ أَمْرِی أَوْ إِلیٰ بَعِیدٍ فَیَتَجَهَّمُنِی؟
و به تو شکایت می‌برم غربتم را، و دوری سـرایم و درازی آرزویم را، و نزدیکی اجلم، و کمی معرفتم را، که تو بهتـرین کسی هستی که نزد تو شکایت برند ای پروردگارم، و از شـر جن و انس مرا سلامت بدار، به چه کسی مرا وا می‌گذاری ای پروردگار مستضعفان؟ به دشمنی امرم را تـملیک نـموده‌ای یا به شخص دوری که بر من هجوم آورد؟!
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ خَیْرَ الْمَعِیشَةِ، مَعِیشَةً أَقْوىٰ بِهٰا عَلیٰ جَمِیعِ حَاجَاتِی، وَأَتَوَصَّلُ بِهٰا إِلَیْكَ فیٖ حَیَاتِیَ الدُّنْیَا وَفیٖ آخِرَتِی مِنْ غَیْرِ أَنْ تُتْـرِفَنِی فِیهٰا فَأَطْغىٰ، أَوْ تُقَتِّـرَهَا عَلَیَّ فَأَشْقىٰ، وَأَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ حَلاٰلِ رِزْقِكَ، وَأَفِضْ عَلَیَّ مِنْ حَیْثُ شِئْتَ مِنْ فَضْلِكَ، وَانْشُـرْ عَلَیَّ مِنْ رَحْمَتِكَ،
خداوندا از تو درخواست می‌کنم بهتـرین زندگانی را، معیشتی که به آن نیرو گیرم بر همۀ حاجت‌هایم، و به آن خود را به تو رسانم در زندگی دنیایم و در آخرتم بدون اینکه مرا ناز پرورده سازی در آن که سـرکشی کنم، یا آن را بر من تنگ گیری که شقاوتـمند گردم، و گستـرده ساز بر من روزی حلالت را و سـرازیر کن بر من از هر جا که خواهی از فضلت، و فراگیر ساز بر من از رحمتت،
وَأَنْزِلَ عَلَیَّ مِنْ بَرَكَاتِكَ نِعْمَةً مِنْكَ سَابِغَةً، وَعَطَاءً غَیْرَ مَمْنُونٍ، وَلاٰ تَشْغَلْنِی عَنْ شُكْرِ نِعْمَتِكَ عَلَیَّ بِإِكْثَارٍ مِنْهٰا تُلْهِینِی عَجَائِبُ بَهْجَتِهِ، وَتَفْتِنُنِی زَهْرَاتُ نَضْـرَتِهِ، وَلاٰ بِإِقْلٰالٍ عَلَیَّ مِنْهَا فَیَقْصُـرُ بِعَمَلِی كَدُّہُ، وَیَمْلأُ صَدْرِی هَمُّهُ، وَأَعْطِنِی مِنْ ذَلِكَ یٰا إِلٰهیٖ غِنىً عَنْ شِـرَارِ خَلْقِكَ، وَبَلاٰغاً أَنٰالُ بِهِ رِضْوَانَكَ.
و نازل فرما بر من از برکت‌هایت، نعمت فراوانی را از نزد خودت، و عطای غیر قطع شده‌ای و مرا مشغول مکن از شکر نعمتت بر من با زیاد کردن آن، که مرا مشغول نـماید شگفتی‌های شکوفائی‌اش، و شیفته سازد مرا درخشندگی زیبایی‌اش، و نه به کم دادنی بر من از آن که عمل من در طلب آن کم باشد، و سینه‌ام را پر سازد اندوه آن، و عطا کن مرا از آن، ای خدای من بی‌نیازی از اشـرار آفریدگانت، و رسیدنی که به دست آورم به آن خشنودی‌ات را.
وَأَعُوذُ بِكَ یٰا إِلٰهیٖ مِنْ شَـرِّ الدُّنْیَا وَشَـرِّ أَهْلِهَا، وَشَـرِّ مٰا فِیهٰا، وَلاٰ تَجْعَلِ الدُّنْیَا لیٖ سِجْناً وَلاٰ فِرَاقَهٰا عَلَیَّ حُزْناً، أَجِرْنِی مِنْ فِتْنَتِهَا مَرْضِیّاً عَنِّی، مَقْبُولاً فِیهٰا عَمَلِی إِلیٰ دَارِ الْحَیَوَانِ وَمَسَاكِنِ الْاَخْیَارِ، وَأَبْدِلْنِی بِالدُّنْیَا الْفَانِیَةِ نَعِیمَ الدّٰارِ الْبَاقِیَةِ، اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَزْلِهَا وَسَطَوَاتِ سُلْطَانِهَا، وَمِنْ شَـرِّ شَیِاطِینِهَا، وَبْغِی مَنْ بَغىٰ عَلَیَّ فِیهٰا.
و به تو پناه می‌برم ای خدای من از شـر دنیا و شـر اهلش، و شـر آنچه در آن است، و قرار مده دنیا را برای من زندانی، و نه جدایی آن را بر من اندوهی، مرا رها کن از فتنۀ آن در حالی که مورد رضایت تو باشم، پذیرفته شده باشد، عملم در آن برای سـرای زندگی و مسکن‌های نیکان، و به من عطا کن به جای دنیای نیست شونده، نعمت‌های سـرای ماندگار را، خداوندا به تو پناه می‌برم از سختی و تنگی آن، و از حمله‌های تسلطش، و از شـر شیطان‌های آن، و ستم هر که در آن بر من ستم کرده است.
اَللّٰهُمَّ مَنْ كَادَنِی فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَكِدْہُ، وَمَنْ أَرَادَنِی فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَرِدْہُ، وَفُلَّ عَنِّی حَدَّ مَنْ نَصَبَ لیٖ حَدَّہُ، وَأَطْفِئْ عَنّیٖ نَارَ مَنْ شَبَّ لیٖ وَقُودَہُ، وَاكْفِنِی هَمَّ مَنْ أَدْخَلَ عَلَیَّ هَمَّهُ، وَادْفَعْ عَنِّی شَـرَّ الْحَسَدَةِ، وَاعْصِمْنِی مِنْ ذَلِكَ بِالسَّكِینَةِ وَأَلْبِسْنِی دِرْعَكَ الْحَصِینَةِ، وَأَخْبِئْنِی فیٖ سِتْـرِكَ الْوَاقِی، وَأَصْلِحْ لیٖ حَالِی لِلَمِّ عِیَالِی، وَصَدِّقْ مَقَالِی بِفعالِی، وَبَارِكْ لیٖ فیٖ أَهْلِی وَوَلَدِی وَمَالِی.
خداوندا هر کس بر من نیرنگی روا دارد بر محمد و آلش درود فرست و او را گرفتار ساز و هر کس قصد من کند، درود فرست بر محمد و آلش و قصد او کن، و بشکن از من قدرت هر کسی را که قدرتش را متوجه من سازد، و خاموش کن بر من آتش هر کس را که برایم آتش افروزد، و کفایت کن مرا اندوه هر کسی که اندوهش را بر من وارد کند، و دور کن از من شـر حسودان را، و نگهدار مرا از آن به آرامش، و بپوشان بر من زره نگاهدارنده‌ات را، و پنهان ساز مرا در پوشش حفظ کننده‌ات، و نیکو دار حال مرا برای جمع آوری خانواده‌ام، و راستی ده گفتارم را با کردارم، و مرا برکت عنایت کن در خانواده و فرزندان و دارایی‌ام.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَعَلیٰ أَهْلِ بَیْتِهِ الْمَرْضِیِینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَبَارِكْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ وَالسَّلاٰمُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ وَعَلیٰ أَرْوَاحِهِمْ وَأَجْسَادِهِمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ.
خداوندا درود فرست بر محمد و بر اهل بیت پسندیده‌اش با برترین صلواتت و بر آنان برکت ده با برترین برکت‌هایت و سلام بر او و بر آنان و بر ارواح و بدن‌های شان و رحمت خداوند و برکت‌هایش بر آنان باد.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِه، وَاجْعَلْ لیٖ مِنْ أَمْرِی فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنِی حَلاٰلاً طَیِّباً وَاسِعاً مِمّٰا شِئْتَ وَاَنّیٰ شِئْتَ وَكَیْفَ شِئْتَ، فَإِنَّهُ لاٰیَكُونُ إِلّٰا مٰا شِئْتَ حَیْثُ شِئْتَ كَمٰا شِئْتَ.
خداوندا درود فرست بر محمد و آلش، و برای من قرار ده از امرم گشایش و راه خارج شدنی را، و روزی‌ام ده روزی حلال پاک گستـرده‌ای از آنچه خواهی و هر جا خواهی و هر گونه خواهی، که نخواهد شد جز آنچه تو خواهی، هر جا خواهی، آنگونه که خواهی.
د – بعد از دو رکعت اول، از شش رکعت دوم -«که هفتم و هشتم باشند»
أَشْهَدُ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَحْدَہُ لاٰ شَـرِیكَ لَهُ، وَاَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُہُ وَرَسُولُهُ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّ الدِّینَ كَمٰا شَـرَعَ، وَالْاِسْلاٰمَ كَمٰا وَصَفَ، وَالْقَوْلَ كَمٰا حَدَّثَ، ذَكَرَ اللّٰهُ مُحَمَّداً وَآلِ مُحَمَّدٍ بِخَیْرٍ، وَحَیّٰاهُمْ بِالسَّلاٰمِ.
گواهی می‌دهم که نیست معبودی جز خداوند یکتای بدون شـریک، و گواهی می‌دهم که محمد بنده و فرستادۀ اوست درود خداوند بر او و خاندانش باد، و گواهی می‌دهم که دین، آنگونه است که تشـریع فرموده و اسلام آنگونه است که توصیف نـمود، و گفتار آنگونه است که سخن گفت، خداوند بخیر یاد کند محمد و آل محمد را، و آنان را با سلام درود فرستد.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست به برترین درودهایت.
اَللّٰهُمَّ ارْدُدْ عَلیٰ جَمِیعِ خَلْقِكَ مَظَالِمَهُمُ الَّتِی قِبَلِی صَغِیرَهَا وَكَبِیرَهَا فیٖ یُسْـرٍ مِنْكَ وَعَافِیَةٍ، وَمٰا لَمْ تَبْلُغْهُ قُوَّتِی، وَلَمْ تَسَعْهُ ذَاتُ یَدِی، وَلَمْ یَقْوَ عَلَیْهِ بَدَنِی، فَأَدِّہٖ عَنّیٖ مِنْ جَزِیلِ مٰا عِنْدَكَ مِنْ فَضْلِكَ، حَتّٰى لاٰتُخَلِّفَ عَلَیَّ شَیْئاً مِنْهُ تَنْقُصُهُ مِنْ حَسَنَاتِی یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَبٰارِكْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ، وَالسَّلاٰمُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ وَعَلیٰ أَرْوَاحِهِمْ وَأَجْسَادِهِمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ.
خداوندا برگردان به همۀ آفریدگانت حقوقی را که از آنان بر من است کوچک و بزرگ آنها در آسانی از سوی تو و عافیت، و آنچه توانایی‌ام بدان نرسد، و امکانم بر آن دست نیابد، و قادر نباشد بر آن بدنم، و آن را از طرف من ادا کن از فراوانی آنچه نزد تو است از فضلت، تا برجای نگذاری بر من چیزی از آن که از حسناتم کم کنی آن را، ای مهربان‌ترین مهربانان، و درود فرست بر محمد و آل محمد آن پسندیده شدگان، با برترین درودهایت، و برکت ده آنان را با برترین برکت‌هایت و سلام بر او و بر آنان باد و بر ارواح شان و بدن‌هایشان و رحمت خداوند و برکت‌هایش.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ لیٖ مِنْ أَمْرِی فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنِی حَلاٰلاً طَیِّباً وَاسِعاً مِمّٰا شِئْتَ وَاَنّیٰ شِئْتَ وَكَیْفَ شِئْتَ، فَإِنَّهُ لاٰ یَكُونُ إِلّٰا مٰا شِئْتَ حَیْثُ شِئْتَ كَمٰا شِئْتَ.
خداوندا درود فرست بر محمد و آلش، و برای من قرار ده از امرم گشایش و راه خارج شدنی را، و روزی‌ام ده روزی حلال پاک گستـرده‌ای از آنچه خواهی و هر جا خواهی و هرگونه خواهی، که نخواهد شد جز آنچه تو خواهی، هر جا خواهی، آنگونه که خواهی.
و در روایت دیگری این زیادتی ذکر شده است:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاسْتَعْمِلْنِی بِطَاعَتِكَ، وَقَنِّعْنِی بِـمٰا رَزَقْتَنِی، وَبَارِكْ لیٖ فِیمٰا أَعْطَیْتَنِی، وَأَسْبِغْ نِعَمَكَ عَلَیَّ، وَهَبْ لیٖ شُكْراً تَرْضیٰ بِهِ عَنِّی، وَحَمْداً عَلیٰ مٰا أَلْهَمْتَنِی، وَاَقْبِلْ بِقَلْبِی إِلیٰ مٰا یُقَرِّبُنِی إِلَیْكَ، وَاشْغَلْنِی عَمّٰا یُبَاعِدُنِی عَنْكَ، وَأَلْهِمْنِی خَوْفَ عِقَابِكَ، وَازْجُرْنِی عَنِ الْمُنىٰ لِمَنَازِلِ الْمُتَّقِینَ بِـمٰا یُسْخِطُكَ مِنَ الْعَمَلِ، وَهَبْ لِیَ الْجِدَّ فیٖ طَاعَتِكَ.
خداوندا بر محمد آلش درود فرست و مرا در طاعتت به کار گیر، و قانعم ساز به آنچه روزی‌ام داده‌ای، و برکت ده مرا در آنچه عطایم کرده‌ای، و فراوان ساز نعمتت را بر من، و ببخش مرا شکری را که به آن از من خشنود گردی، و سپاسی بر آنچه مرا الهام نـموده‌ای و قلبم را متوجه ساز به سوی آنچه مرا نزدیک کند به تو و مرا مشغول بدار از آنچه مرا از تو دور کند، و الهام کن مرا ترس از کیفرت را، و بازم بدار از آرزو نـمودنِ جایگاه پرهیزکاران با آنچه تو را خشمگین می‌سازد از عمل، و ببخش مرا کوشش در راه طاعتت را.
ه – بعد از دو رکعت سوم و چهارم از شش رکعت دوم «که نهم و دهم باشند»
یٰا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَیْرٍ، وَیٰا مَنْ آمَنُ عُقُوبَتَهُ عِنْدَ كُلِّ عَثْـرَةٍ، وَیٰا مَنْ یُعْطِی الْكَثِیرَ بِالْقَلِیلِ، وَیٰا مَنْ أَعْطَى الْكَثِیرَ بِالْقَلِیلِ، وَیٰا مَنْ أَعْطىٰ مَنْ سَأَلَهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً، وَیٰا مَنْ أَعْطىٰ مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ وَمَنْ لَمْ یُؤْمِنْ بِهِ تَفَضُّلاً مِنْهُ وَكَرَماً.
ای آنکه به او امیدوارم برای هر خیری، و ای آنکه ایمنم از کیفرش در هر لغزشی، و ای آنکه عطا می‌کند فراوان را به اندک، و ای آنکه بخشیده است فراوان را به اندک، و ای آنکه مرحمت کرده است به آنکه از او درخواست نـمود از روی مهربانی و رحمت، و ای آنکه عنایت کرده است به آنکه از او درخواست ننموده و او را نشناخته و به او ایمان نیاورده باشد از روی تفضل و کرمش.
صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَعْطِنِی بِـمَسْأَلَتِی إِیّٰاكَ مِنْ جَمِیعِ خَیْرِ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ، فَإِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ مٰا أَعْطَیْتَ، وَزِدْنِی مِنْ فَضْلِكَ إِنِّی إِلَیْكَ رَاغِبٌ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ الْاَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَبَارِكْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ، وَالسَّلاٰمُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ وَعَلیٰ أَرْوَاحِهِمْ وَأَجْسَادِهِمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ.
درود فرست بر محمد و آل محمد و عطا کن مرا به درخواستم از تو از همۀ خیر دنیا و آخرت، که آنچه دهی کم شدنی نیست، و مرا از فضلت بیفزای که من به سوی تو مشتاقم، و درود فرست بر محمد و اهل بیت او، اوصیای پسندیده، به برترین درودهایت، و برکت ده آنان را به برترین برکت‌هایت و سلام بر او و بر آنان و بر ارواح‌شان و بدن‌هایشان و رحمت خدا و برکات او.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِه، وَاجْعَلْ لیٖ مِنْ أَمْرِی فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنِی حَلاٰلاً طَیِّباً وَاسِعاً مِمّٰا شِئْتَ وَاَنّیٰ شِئْتَ وَكَیْفَ شِئْتَ، فَإِنَّهُ لاٰ یَكُونُ إِلّٰا مٰا شِئْتَ حَیْثُ شِئْتَ كَمٰا شِئْتَ.
خداوندا درود فرست بر محمد و آلش، و برای من قرار ده از امرم گشایش و راه خارج شدنی را، و روزی‌ام ده روزی حلال پاک گستـرده‌ای از آنچه خواهی و هر جا خواهی و هر گونه خواهی، که نخواهد شد جز آنچه تو خواهی، هر جا خواهی، آنگونه که خواهی.
در روایت دیگر این زیادتی ذکر شده:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ لیٖ قَلْباً طَاهِراً، وَلِسَاناً صَادِقاً، وَنَفْساً سَامِیَةً إِلیٰ نَعِیمِ الْجَنَّةِ، وَاجْعَلْنِی بِالتَّوَكُّلِ عَلَیْكَ عَزِیزاً، وَبِـمٰا أَتَوَقَّعُهُ مِنْكَ غَنِیّاً، وَبِـمٰا رَزَقْتَنِی قَانِعاً رَاضِیاً، وَعَلیٰ رَجَائِكَ مُعْتَمِداً، وَإِلَیْكَ فیٖ حَوَائِجِی قَاصِداً حَتّٰى لاٰ أَعْتَمِدَ إِلّٰا عَلَیْكَ، وَلاٰ أَثِقَ إِلّٰا بِكَ.
خداوندا، بر محمد و آلش درود فرست و برای من قرار ده قلبی پاک و زبانی راستگو و نفسی اوج گیرنده به سوی نعمت‌های بهشت، و مرا عزیز بدار با توکل بر تو، و به آنچه توقع دارم از تو بی‌نیاز ساز، و به آنچه روزی‌ام داده‌ای قانع و خشنود گردان، و بر امید به خویش تکیه کننده، و به سوی خودت در نیازهایم، مرا قصد کننده بدار تا بر کسی جز تو اعتماد نورزم، و جز تو به کسی اطمینان نکنم.
و – بعد از دو رکعت پنجم و ششم از شش رکعت دوم «که یازدهم و دوازدهم باشند»
اَللّٰهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ سَـرِیرَتِی فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاقْبَلْ سَیِّدِی وَمَوْلاٰیَ مَعْذِرَتِی، وَتَعْلَمُ حَاجَتِی فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَعْطِنِی مَسْأَلَتِی، وَتَعْلَمُ مٰا فیٖ نَفْسِی فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لیٖ ذُنُوبِی.
خداوندا، تو درونم را می‌دانی، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و بپذیر ای سـرور و مولایم عذر مرا، و می‌دانی حاجتم را پس بر محمد و آل محمد درود فرست، و عطا کن مرا خواسته‌ام را، و می‌دانی آنچه را که در خاطر دارم پس بر محمد و آل محمد درود فرست و گناهانم را بیامرز.
اَللّٰهُمَّ مَنْ أَرَادَنِی بِسُوءٍ فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاصْـرِفْهُ عَنِّی، وَاكْفِنِی كَیْدَ عَدُوِّی، فَإِنَّ عَدُوِّی عَدُوُّ آلِ مُحَمَّدٍ، وَعَدُوُّ آلِ مُحَمَّدٍ عَدُوُّ مُحَمَّدٍ، وَعَدُوُّ مُحَمَّدٍ عَدُوُّكَ، فَأَعْطِنِی سُؤْلیٖ یٰا مَوْلاٰیَ فیٖ عَدُوّیٖ عَاجِلاً غَیْرَ آجِلٍ.
خداوندا هر کس بدی نسبت به من اراده کند، بر محمد و آل محمد درود فرست و دور ساز آن را از من، و کفایت کن مرا نیرنگ دشمنم را، که دشمنم دشمن آل محمد است، و دشمن آل محمد، دشمن محمد است، و دشمن محمد، دشمن تو است، پس خواسته‌هایم را به من عطا کن ای مولایم در خصوص دشمنم، به زودی ونه در آینده.
یٰا مُعْطِیَ الرَّغَائِبِ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَعْطِنِی رَغْبَتِی فِیمٰا سَأَلْتُكَ فیٖ عَدُوِّكَ.
ای عطاکنندۀ خواسته‌ها، بر محمد و آل محمد درود فرست و عطا کن خواسته‌ام را در آنچه از تو در مورد دشمنت، درخواست نـموده‌ام.
یٰا ذَا الْجَلٰالِ وَالْاِكْرَامِ یٰا إِلٰهیٖ، إِلٰهاً وَاحِداً لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبِینَ الطّٰاهِرِینَ، وَأَرِنِی الرَّخَاءَ وَالسُّـرُورَ عَاجِلاً غَیْرَ آجِلٍ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَبَارِكْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ، وَالسَّلاٰمُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ وَعَلیٰ أَرْوَاحِهِمْ وَأَجْسَادِهِمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ.
ای دارندۀ شکوه و بزرگواری ای خدای من، خداوند یکتایی که نیست خدایی جز تو، درود فرست بر محمد و آل محمد پاکان پاکیزگان، و به من نشان ده آسودگی و شادمانی را به زودی و نه در آینده، و درود فرست بر محمد و اهل بیت مورد رضایتش به برترین درودهایت، و برکت ده آنها را به برترین برکت‌هایت، و سلام بر او و بر آنان و بر جان‌ها و بدن‌هایشان، و رحمت خداوند و برکت‌های او.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ لیٖ مِنْ لَدُنْكَ فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنِی حَلاٰلاً طَیِّباً وَاسِعاً مِمّٰا شِئْتَ وَاَنّیٰ شِئْتَ وَكَیْفَ شِئْتَ، فَإِنَّهُ لاٰ یَكُونُ إِلّٰا مٰا شِئْتَ حَیْثُ شِئْتَ كَمٰا شِئْتَ.
خداوندا درود فرست بر محمد و آل محمد، و قرار ده برای من از نزدت خودت گشایشی و راه خارج شدنی را، و روزی‌ام ده روزی حلال پاک گستـرده‌ای از آنچه خواهی و هر جا خواهی و هر گونه خواهی، که نخواهد شد جز آنچه تو خواهی، هر جا خواهی، آنگونه که خواهی.
در روایت دیگری این زیادتی ذکر شده است:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، إِلٰهیٖ ظَلَمْتُ نَفْسِی وَعَظُمَ عَلَیْهَا إِسْـرَافِی وَطَالَ فیٖ مَعَاصِیكَ انْهِمٰاكِی، وَتَكَاثَفَتْ ذُنُوبِی وَتَظَاهَرَتْ عُیُوبِی وَطَالَ بِكَ اغْتِـرَارِی وَدَامَ لِلشَّهَوَاتِ اتِّبَاعِی، فَأَنَا الْخَائِبُ إِنْ لَمْ تَرْحَمْنِی وَأَنَا الْهَالِكُ إِنْ لَمْ تَعْفُ عَنِّی، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لیٖ وَتَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی، وَأَعْطِنِی سُؤْلِی، وَاكْفِنِی مٰا أَهَمَّنِی، وَلاٰ تَكِلْنِی إِلیٰ نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ فَتَعْجَزُ عَنِّی، وَأَنْقِذْنیٖ بِرَحْمَتِكَ مِنْ خَطَایَایَ، وَاَسْعِدْنِی بِسَعَةِ رَحْمَتِكَ یٰا سَیِّدِی.
خداوندا، درود فرست بر محمد و آل محمد، خدای من، به خود ستم کرده‌ام و تجاوزم بر آن عظیم گشته و فرو رفتنم در نافرمانی‌هایت طولانی شده است و گناهانم فراوان و عیب‌هایم آشکار گشته، و طولانی گردیده است به تو مغرور شدنم، و پیوسته گردیده پیروی‌ام از شهوت‌ها، پس من ناکامم اگر بر من رحم نکنی و هلاک شده‌ام اگر مرا عفو ننمایی، بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا بیامرز و از بدی‌هایم بگذر، و عطا کن مرا خواسته‌هایم را، و کفایت کن مرا آنچه مرا مهم باشد، و چشم بهم زدنی مرا به خودم وامگذار که ناتوان گردد از من و مرا رها ساز به رحمتت از خطاهایم، و خوشبختم گردان به گستـردگی رحمتت ای سـرورم.
ز – پس از دو رکعت نخست از شش رکعت سوم «که سیزدهم و چهاردهم باشند»
اَللّٰهُمَّ أَنْتَ آنَسُ الْآنِسِینَ لِاَوِدّٰائِكَ وَأَحْضَـرُهُمْ لِكِفَایَةِ الْمُتَوَكِّلِینَ عَلَیْكَ، تُشَاهِدُهُمْ فیٖ ضَمَائِرِهِمْ، وَتَطَّلِعُ عَلیٰ سَـرَائِرِهِمْ وَتُحِیطُ بِـمَبٰالِغِ بَصَائِرِهِمْ، وَسِـرّیٖ لَكَ اللّٰهُمَّ مَكْشُوفٌ، وَأَنَا إِلَیْكَ مَلْهُوفٌ، فَإِذَا أَوْحَشَتْنِى الْغُرْبَةُ آنَسَنیٖ ذِكْرُكَ، وَإِذَا كَثُـرَتْ عَلَیَّ الْهُمُومُ لَجَأْتُ إِلَی الْاِسْتِجَارَةِ بِكَ، عِلْماً بِأَنَّ أَزِمَّةَ الْاُمُورِ بِیَدِكَ، وَمَصْدَرِهَا عَنْ قَضَائِكَ خَاضِعاً لِحُكْمِكَ.
خداوندا تو همدم‌ترین همدمان برای دوستانت هستی و آماده‌ترین آنان برای حمایت از توکل کنندگان بر تو، آنان را در درون‌شان می‌بینی، و بر رازهایشان آگاهی، و به مقدار بینش آنها احاطه داری، و راز من خداوندا برای تو آشکار است، و من به سوی تو دادخواهی می‌کنم، پس اگر غربت، مرا به وحشت اندازد یاد تو مرا مأنوس می‌سازد، و اگر فراوان شود بر من اندوه‌ها، پناه می‌برم به رهایی جستـن به تو، زیرا که می‌دانم زمام امور در دست توست، و محل صدور آن به قضای توست، فروتن در برابر فرمانت هستم.
اَللّٰهُمَّ إِنْ عَمیٖتُ عَنْ مَسْأَلَتِكَ أَوْ فَهِهْتُ عَنْهَا فَدُلَّنِی عَلیٰ مَصَالِحِی، وَخُذْ بِقَلْبِی إِلیٰ مَرٰاشِدِی، فَلَسْتُ بِبِدْعٍ مِنْ وَلاٰیَتِكَ، وَلاٰ بِوَتْرٍ مِنْ أَنٰاتِكَ.
خداوندا، اگر از درخواست نـمودن از تو نابینا گردم و یا از آن گنگ شوم مرا راهنمایی کن بر آنچه مصلحت من است، و قلبم را به سوی رشد و کمالـم متوجه ساز که سـرپرستی تو به من امر تازه‌ای نیست، و نه امر عجیبی است از عنایتت.
اَللّٰهُمَّ إِنَّكَ أَمَرْتَ بِدُعَائِكَ، وَضَمِنْتَ الْاِجَابَةَ لِعِبَادِكَ، وَلَنْ یَخِیبَ مَنْ فَزِعَ إِلَیْكَ بِرَغْبَتِهِ، وَقَصَدَ إِلَیْكَ بِحَاجَتِهِ، وَلَمْ تَرْجِعَ یَدٌ طَالِبَةٌ صِفْراً مِنْ عَطَائِكَ، وَلاٰ خَالِیَةً مِنْ نِحَلِ هِبَاتِكَ، وَأَیُّ رَاحِلٍ أَمَّكَ فَلَمْ یَجِدْكَ قَرِیباً؟ أَوْ أَیُّ وَافِدٍ وَفَدَ إِلَیْكَ فَاقْتَطَعَتْهُ عَوَائِقُ الرَّدِّ دُونَكَ، بَلْ أَیُّ مُسْتَجِیرٍ بِفَضْلِكَ لَمْ یَنَلْ مِنْ فَیْضِ جُودِكَ؟! وَأَیُّ مُسْتَنْبِطٍ لِمَزِیدِكَ أَكْدىٰ دُونَ اسْتِمٰاحَةِ سِجَالِ عَطِیَّتِكَ؟!
خداوندا، تو مرا امر کردی به خواندنت، و اجابت را ضامن شدی برای بندگانت، و نـمی‌گردد ناکام هر که با اشتیاقش به سوی تو پناه آورد و با حاجتش آهنگ تو را نـماید، و هیچ دست درخواست کننده‌ای باز نـمی‌گردد خالی از عطایت، و نه تهی از عطیه‌های بخششت، و کدام سفر کرده تو را قصد کرد و تو را نزدیک نیافت؟! یا کدام کوچ کننده‌ای به سوی تو کوچ کرد و موانع رسیدن به تو، او را بازداشت؟! بلکه کدام پناهجوی فضلت از فیض بخششت محروم ماند؟! و کدام جویندۀ فزونی‌ات ناکام ماند از دریافت بهرۀ بزرگ عطایت؟!
اَللّٰهُمَّ وَقَدْ قَصَدْتُ إِلَیْكَ بِحَاجَتِی، وَقَرَعَتْ بَابَ فَضْلِكَ یَدُ مَسْأَلَتِی وَنَاجَاكَ بِخُشُوعِ الْاِسْتِكَانَةِ قَلْبِی، وَعَلِمْتَ مٰا یَحْدِثُ مِنْ طَلِبَتِی قَبْلَ أَنْ یَخْطُرَ بِفِكْرِی أَوْ یَقَعَ فیٖ صَدْرِی، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَصَلِّ اللّٰهُمَّ دُعَائِی إِیّٰاكَ بِإِجَابَتِی، وَاشْفَعْ مَسْأَلَتِی إِیّٰاكَ بِنُجْحِ حَوَائِجِی یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ.
خداوندا با حاجتم به سوی تو آمدم، و دست گدایی‌ام درِ فضل و بخشش تو را کوبید و قلبم با خشوع بیچارگی، با تو راز گفته است و تو دانسته‌ای خواسته‌های مرا که پیش می‌آید پیش از آنکه در اندیشه‌ام بگذرد یا در سینه‌ام قرار گیرد، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و برسان خداوندا، درخواستم از تو را به اجابت، و همراه کن درخواستم از تو را، با روا شدن خواسته‌هایم، ای مهربان‌ترین مهربانان، و درود فرست بر محمد و آلش.
ح – بعد از دو رکعت سوم و چهارم از شش رکعت سوم «یعنی دو رکعت پانزدهم و شانزدهم»
یٰا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَیْرٍ، وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ عَثْـرَةٍ، یٰا مَنْ یُعْطِی الْكَثِیرَ بِالْقَلِیلِ، یٰا مَنْ أَعْطىٰ مَنْ سَأَلَهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً، یٰا مَنْ أَعْطىٰ مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَفَضُّلاً مِنْهُ وَكَرَماً، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ اَعْطِنِی بِـمَسْاَلَتِی إِیّٰاكَ جَمِیعَ سُؤْلِی مِنْ جَمِیعِ خَیْرِ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ، فَإِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ مٰا أَعْطَیْتَ، وَاصْـرِفْ عَنِّی شَـرَّ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ، یٰا ذَا الْمَنِّ وَلاٰ یُمَنُّ عَلَیْكَ یٰا ذَا الْمَنِّ وَالْجُودِ وَالطَّوْلِ وَالنِّعَمِ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَعْطِنِی سُؤْلِی، وَاكْفِنِی جَمِیعَ الْمُهِمَّ مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ.
ای آنکه به او امیدوارم برای هر خیری، و از خشمش ایمنی دارم در هر لغزشی، ای آنکه عطا می‌کند بسیار را به اندک، ای آنکه عطا کرد به هر که از او درخواست نـمود به مهربانی از او و رحمت، ای آنکه عطا کرد به هر که از او درخواست ننمود و او را نشناخت به فضل و بخشش و بزرگواری‌اش، درود فرست بر محمد و آل محمد و مرا عطا کن به درخواستم از تو همۀ خواسته‌هایم را از همۀ خیر دنیا و آخرت که آنچه را عطا کنی کاهش نـمی‌یابد، و دور کن از من شـر دنیا و آخرت را، ای دارندۀ منت که بر تو منتی نشود ای دارنده منت و بخشش و لطف و نعمت‌ها، درود فرست بر محمد و آل محمد و عطا کن به من خواسته‌هایم را، و کفایت کن مرا هر امر مهمی را از امر دنیا و آخرت.
ط – بعد از دو رکعت پنجم و ششم رکعت سوم «که هفدهم و هجدهم باشند»
یٰا ذَا الْمَنِّ لاٰمَنَّ عَلَیْكَ، یٰا ذَا الطَّوْلِ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ، یٰا أَمَانَ الْخَائِفِینَ، وَظَهْرَ اللّٰاجِینَ، وَجَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ، إِنْ كَانَ فیٖ أُمِّ الْكِتَابِ عِنْدَكَ أَنِّی شَقِیُّ أَوْ مَحْرُومٌ أَوْ مُقَتَّـرٌ عَلَیَّ رِزْقِی، فَامْحُ مِنْ أُمِّ الْكِتَابِ شَقٰائِی وَحِرْمَانِی وَإِقْتَارَ رِزْقِی، وَاكْتُبْنِی عِنْدَكَ سَعِیداً مُوَفَّقاً لِلْخَیْرِ، مُوَسَّعاً عَلَیَّ فیٖ رِزْقیٖ، فَإِنَّكَ قُلْتَ فیٖ كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ عَلیٰ نَبِیِّكَ الْمُرْسَلِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ: ﴿يَـمْحُو اللّٰهُ مٰا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ وَعِنْدَەُ أُمُّ الْكِتَابِ﴾، وَقُلْتَ: ﴿وَرَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَیْءٍ﴾، وَأَنَا شَیْءٌ فَلْتَسَعْنِی رَحْمَتُكَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَمُنَّ عَلَیَّ بِالتَّوَكُّلِ عَلَیْكَ، وَالتَّسْلِیمِ لِاَمْرِكَ، وَالرِّضَا بِقَدَرِكَ حَتّٰى لاٰ أُحِبَّ تَعْجِیلَ مٰا أَخَّرْتَ، وَلاٰ تَأْخِیرَ مٰا عَجَّلْتَ یٰا رَبَّ الْعَالَمِینَ.
ای دارندۀ منت که بر تو منتی نباشد، ای دارندۀ لطف که خداوندی جز تو نیست، ای ایمنی بخش بیمناکان، و پشتیبان پناهندگان، و پناه دهندۀ پناهجویان، اگر بوده باشد در لوح محفوظ که من بدبخت یا محروم یا تنگ روزی باشم، پس محو کن از لوح محفوظ شقاوتـمندی و محرومیت و تنگی روزی‌ام را، و بنویس مرا نزد خودت خوشبخت موفق برای خیر، که روزی‌اش بر او گستـرده گشته باشد، که تو در کتاب نازل شده بر پیامبـر مرسلت که درود خدا بر او و خاندانش باد، فرموده‌ای: «خداوند محو می‌کند هر چه را خواهد و ثابت می‌نـماید و نزد اوست لوح محفوظ» و گفته‌ای: «و رحمتم هر چیزی را در بر گرفته است» و من نیز چیزی هستم، پس رحمتت مرا در بر گیرد ای مهربان‌ترین مهربانان، خداوندا درود فرست بر محمد و خاندانش، و بر من منت گذار به توکل بر تو، و تسلیم شدن در برابر فرمانت، و خشنودی به مقدراتت، تا دوست نداشته باشم تعجیل آنچه به تأخیر انداخته‌ای، و یا تأخیر آنچه تعجیل نـموده باشی، ای پروردگار جهانیان.