دعای سیزدهم – در یاد کردن از آل محمد (علیهم‌السلام)

اَللّٰهُمَّ یٰا مَنْ خَصَّ مُحَمَّداً وَاٰلَهُ بِالْکَرٰامَهِ، وَحَبٰاهُمْ بِالرِّسٰالَهِ وَخَصَّصَهُمْ بِالْوَسِیلَهِ وَجَعَلَهُمْ وَرَثَهَ الْاَنْبِیٰاءِ، وَخَتَمَ بِهِمُ الْاَوصِیٰاءَ وَالْاَئِـمَّهَ، وَعَلَّمَهُمْ عِلْمَ مٰا کَانَ وَمٰا بَقِىَ ﴿وَجَعَلَ اَفْئِدَهً مِنَ النّٰاسِ تَهْویٖ اِلَیْهِمْ﴾ فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَاٰلِهِ الطّٰاهِرِینَ، وَافْعَلْ بِنٰا مٰا اَنْتَ اَهْلُهُ فِی الدِّینِ وَالدُّنْیٰا وَالْاٰخِرَهِ، اِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدیٖرٌ.

خداوندا، ای آنکه محمد و آل او را به کرامت مخصوص گردانیده و آنان را به رسالت گرامی داشته و به وسیله بودن ویژە ساخته و آنان را وارثان پیامبـران قرار داده‌ای و به وسیله آنان پایان دادی اوصیاء و امامان را، و به ایشان آموختی علم آنچه بوده و آنچه باقیمانده است «و قرار دادی دل‌هایی از مردم را هواخواه آنان» پس بر محمد و آل پاکش درود فرست، و با ما عمل کن آنچه را که تو شایستۀ آنی، در دین و دنیا و آخرت، که تو بر هر چیزی توانا هستی.

دیدگاهتان را بنویسید