دعای سی‌ ام – آمرزش خواهی از خداوند عزوجلّ

 دعا در شوق به مغفرت و آمرزش از خداوند:

این دعا نهمین دعا در کتاب صحیفه سجادیهٔ معروف می باشد که در کتاب صحیفه جامعه به عنوان سی اُمین دعا تنظیم شده است.

دعا در شوق به مغفرت و آمرزش از خداوند مناجاتی ست که ابتدا بازگشت به سوی حق تعالی و توبه ای موردپسند را درخواست می کند و سپس از تصمیمات ناگواری که منجر به خشم پروردگار می شود خود را برحذر می کند. حضرت زین العابدین (علیه السلام) میل و ذائقهٔ مخاطب را با مفاهیم شیرین این نیایش به سمت میلِ به آمرزش خواهی سوق می دهد. آن حضرت هنگام دعا در شوق به مغفرت و آمرزش از خداوند ضعف انسانی که از نطفه  ای بی ارزش به وجود می آید را به زبان آورده و با ظرافت بیان از خداوند متعال درخواست یاری و استعانت دارد.

  نکته طلایی دعا در شوق به مغفرت و آمرزش از خداوند اشتیاق به بخشیده شدن و دریافت پاداش از فرمانروای هستی می باشد.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَصَیِّرْنَا إِلیَ مَحْبُوبِکَ مِنَ التَّوْبَهِ، وأَزِلْنَا عَنْ مَکْرُوهِکَ مِنَ الْاِصْـرَارِ. اَللّٰهُمَّ وَمَتَی وَقَفْنَا بَیْنَ نَقْصَیْنِ فِی دِینٍ اَوْ دُنْیاً فَاَوْقِعِ النَّقْصَ بِاَسْـرَعِهِمَا فَنَاءً، وَاجْعَلِ التَّوْبَهَ فِی اَطْوَلِهِمَا بَقَاءً.

خداوندا! بر محمد و آل او درود فرست و ما را به سـرمنزل توبه که محبوب توست برسان و از پافشاری بر گناه که نـمی‌پسندی دور ساز. خداوندا هنگامی که در وضعی قرار می‌گیریم که به ناچار مستحق خسارت در دین یا ضـرر در دنیا می‌شویم، پس آن خسارت(نقص) را بر دنیای ما که زود فانی می‌شود وارد ساز و عفو و بخششت را در دین‌مان که بادوام‌تر است قرار بده.

وَإِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّیْنِ یُرْضِیکَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَیُسْخِطُکَ الْآخَرُ عَلَینَا، فَمِلْ بِنَا إِلیَ مَا یُرْضِیکَ عَنَّا، وَاَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا یُسْخِطُکَ عَلَیْنَا، وَلَا تُخَلِّ فی ذَلِکَ بَیْنَ نُفُوسِنَا وَاخْتِیَارِهَا، فَإِنَّهَا مُخْتَارَهٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ، أَمَّارَهٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ.

و هنگامی که ما بین انجام دو خواستۀ درونی در نوسانیم، که یکی تو را راضی و دیگری تو را خشمگین می‌کند، ما را به سوی آن خواهشی که تو را راضی می‌کند، متمایل کن و نیروی ما را برای انجام کاری که تو را خشمگین می‌کند، سست گردان. و در آن هنگام، ما را به نفس خودمان و انتخاب خودمان واگذار مکن؛ زیرا نفس‌ همواره گرایش به باطل دارد، مگر آنکه تو توفیق دهی، و همواره به بدی امر می‌کند، مگر آنکه تو رحمت کنی.

اَللّٰهُمَّ وَإِنَّکَ مِنَ الضَّعْفِ خَلَقْتَنَا، وَعَلَی الْوَهْنِ بَنَیْتَنَا، وَمِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ابْتَدَأْتَنَا، فَلَاحَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِکَ، وَلَا قُوَّهَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِکَ، فَأَیِّدْنَا بِتَوْفِیقِکَ، وَسَدِّدْنَا بِتَسْدِیدِکَ، وَاعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَکَ، وَلَا تَجْعَلْ لِشَیْ‏ءٍ مِنْ جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِی مَعْصِیَتِکَ.‏

خداوندا! تو ما را از ضعف آفریدی، بنیانمان را بر ناتوانی نهادی و از آبی پست و بی ارزش پدیدمان آوردی. پس هیچ توانی نداریم مگر به قدرت تو و هیچ قوتی نداریم مگر به یاری تو. ما را به توفیق خود یاری بخش و قدم‌هایمان را به استحکام خود استوار گردان. و چشم دل ما را از آنچه خلاف محبت توست، کور کن و در هیچ یک از اعضای ما راهی برای نافرمانی از خود قرار مده.

اَللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا، وَحَرَکَاتِ أَعْضَائِنَا، وَلَمَحَاتِ أَعْیُنِنَا، وَلَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِی مُوجِبَاتِ ثَوَابِکَ حَتَّى لَاتَفُوتَنَا حَسَنَهٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَکَ، وَلَا تَبْقَی لَنَا سَیِّئَهٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَکَ.

خداوندا! بر محمد و آل او درود فرست و اسرار دل ما و حرکات اعضای بدنمان و نگاه‌های چشمانمان و سخن گفتن زبانمان را در راستای آنچه که موجب پاداش توست، قرار ده تا هیچ عمل نیکی که ما را مستحق پاداش تو می‌کند از دست ما نرود و هیچ گناهی که ما را مستوجب عقاب تو می‌سازد برایمان باقی نماند.