اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ، وَأَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ، وَاخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَرَحْمَتِكَ وَبَرَكَاتِكَ وَسَلَامِكَ، وَاخْصُصِ اَللّٰهُمَّ وَالِدَيَّ بِالْكَرَامَةِ لَدَيْكَ، وَالصَّلَاةِ مِنْكَ، یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
خداوندا، بر محمّد بنده و فرستادهات و بر اهل بیت پاکش درود فرست و آنان را به برترین درودها و رحمت و برکات و سلام خود، مخصوص گردان، خداوندا پدر و مادرم را به گرامی داشتـن نزد خود و درود از جانب حضـرتت برگزین، ای مهربانترین مهربانان.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَلْهِمْنِي عِلْمَ مٰا يَجِبُ لَهُمٰا عَلَیَّ إِلْهَاماً، وَاجْمَعْ لیٖ عِلْمَ ذٰلِكَ كُلِّهِ تَـمَاماً، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِـمٰا تُلْهِمُنِي مِنْهُ، وَوَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيمٰا تُبَصِّـرُنِی مِنْ عِلْمِهِ، حَتّٰى لاٰيَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَیْءٍ عَلَّمْتَنِيهِ، وَلاٰ تَثْقُلَ أَرْكَانِی عَنِ الْحُفُوفِ فِيمٰا أَلْهَمْتَنِيهِ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ كَمٰا شَـرَّفْتَنَا بِهِ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ كَمٰا أَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَی الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ.
خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست و دانش آنچه از حقوق ایشان بر من واجب است، به من الهام کن؛ و دانش همۀ آن حقوق واجبه را برایم فراهم آور؛ سپس مرا به آنچه در این زمینه الهام کردهای به کار گیر و برای انجام آنچه به دانستنش بینایم میکنی توفیق ده تا به کار بستـن چیزی که به من آموختهای از دستم نرود و اندامم از خدمت کردن بر اساس حقوقی که به من الهام فرمودهای، سنگین نشود. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست، چنانکه ما را به وجود مبارکش شـرافت دادی و بر محمّد و آلش درود فرست، همانسان که به سبب حضـرتش حقّی به سود ما برعهدۀ مردم واجب فرمودی.
اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ، وَأَبَرُّهُمَا بِرَّ الْأُمِّ الرَّؤُوفِ، وَاجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ، وَبِرِّي بِهِمٰا أَقَرَّ لِعَيْنِي مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ، وَأَثْلَجَ لِصَدْرِي مِنْ شَـرْبَةِ الظَّمْاٰنِ حَتّٰى أُوثِرَ عَلیٰ هَوَايَ هَوَاهُمَا، وَأُقَدِّمَ عَلیٰ رِضَايَ رِضَاهُمٰا، وَأَسْتَكْثِـرَ بِرَّهُمَا بیٖ وَ اِنْ قَلَّ، وَأَسْتَقِلَّ بِرّي بِهِمٰا وَاِنْ كَثُـرَ. اَللّٰهُمَّ خَفِّضْ لَهُمٰا صَوْتِی، وَأَطِبْ لَهُمٰا كَلَامِي، وَأَلِنْ لَهُمٰا عَرِيكَتِي، وَاَعْطِفْ عَلَيْهِمٰا قَلْبِي، وَصَیِّرْنِی بِهِمٰا رَفِيقاً، وَعَلَيْهِمٰا شَفِيقاً.
خداوندا چنانم قرار ده که از پدر و مادرم مانند ترسیدن از پادشاه ستمکار بتـرسم و به هر دو همچون مادری مهربان نیکی کنم و اطاعت و نیکوکاریام را به آنان، در نظرم از خواب خوابآلوده شیرینتر و برای سوز سینهام، از شـربت گوارا در ذائقۀ تشنه، خنکتر گردان تا خواستۀ هر دو را نسبت به خواستۀ خود بیشتـر دوست داشته باشم و خشنودی آنها را بر خشنودی خود پیش اندازم و نیکوکاری ایشان را در حقّ خود، هر چند اندک باشد، زیاد شمارم و نیکوکاری خود را دربارۀ ایشان هر چند بسیار باشد، اندک به حساب آورم. خداوندا صدایم را در محضـر آنان آهسته و گفتارم را پاکیزه و دلنشین و خوی و خصلتم را نسبت به آنان نرم کن و دلـم را به هر دو مهربان ساز و مرا نسبت به هر دو اهل مدارا و نرمش و مهربان و دلسوز گردان.
اَللّٰهُمَّ اشْكُرْ لَهُمٰا تَرْبِيَتِي، وَأَثِبْهُمٰا عَلیٰ تَكْرِمَتِي، وَاحْفَظْ لَهُمٰا مٰا حَفِظَاهُ مِنِّي فیٖ صِغَرِي. اَللّٰهُمَّ وَمٰا مَسَّهُمَا مِنِّي مِنْ أَذًى، أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمٰا عَنِّي مِنْ مَكْرُوهٍ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِی لَهُمٰا مِنْ حَقٍّ، فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا، وَعُلُوّاً فیٖ دَرَجَاتِهِمَا، وَزِيَادَةً فیٖ حَسَنَاتِهِمَا، یٰا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ.
خداوندا آنان را به پاس پرورش من پاداش بخش و در برابر گرامیداشت من جزا عنایت فرما و هر چه را در کودکیام نسبت به من منظور داشتند، در حقّ آنان منظور دار. خداوندا آنچه از جانب من آزار به ایشان رسیده، یا کار ناپسندی از سوی من نسبت به آنها رخ داده، یا حقّی که از آنان بر عهدۀ من ضایع شده، همه را موجب ریختـن گناهانشان و بلندی مقامشان و افزونی خوبیهایشان قرار ده، ای تبدیلکنندۀ بدیها به چندین برابرش به خوبیها.
اَللّٰهُمَّ وَمٰا تَعَدَّيَا عَلَیَّ فِيهِ مِنْ قَوْلٍ، أَوْ أَسْـرَفَا عَلَیَّ فِيهِ مِنْ فِعْلٍ، أَوْ ضَيَّعَاهُ لیٖ مِنْ حَقٍّ، أَوْ قَصَّـرَا بیٖ عَنْهُ مِنْ وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمٰا، وَجُدْتُ بِهِ عَلَيْهِمَا، وَرَغِبْتُ إِلَيْكَ فیٖ وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا، فَإِنِّی لاٰ أَتَّهِمُهُمَا عَلیٰ نَفْسِی، وَلاٰ أَسْتَبْطِؤُهُمَا فیٖ بِرِّي، وَلاٰ أَكْرَەُ مٰا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي
خداوندا آنچه را پدر و مادرم، در سخن گفتـن با من، اگر از اندازه بیرون رفتند، یا در کاری نسبت به من زیادهروی کردند، یا حقّی را از من به تباهی کشیدند، یا واجبی را نسبت به من کوتاهی کردند، همه را به آنان بخشیدم و همۀ آنها را به هر دو نثار کردم و از تو میخواهم که وزر و وبال آن را از دوش آنان برداری؛ زیرا من آنان را نسبت به خود، در کوتاه آمدنشان از حقّم متهم نـمیکنم و آنان را در نیکوکاریشان دربارۀ خود سهلانگار نـمیدانم و از آنچه دربارهام انجام دادهاند، ناراضی نیستم
یٰارِبِّ، فَهُمٰا أَوْجَبُ حَقّاً عَلَیَّ، وَأَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَیَّ، وَأَعْظَمُ مِنَّةً لَدَيَّ مِنْ أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ أَوْ أُجَازِيَهُمَا عَلیٰ مِثْلٍ. أَيْنَ إِذاً یٰا إِلٰهٖي طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَـرْبِيَتِي؟ وَأَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فیٖ حِرَاسَتِي؟ وَأَيْنَ إِقْتَارُهُمَا عَلیٰ أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَیَّ؟
ای پروردگار من! حقّ آنان بر من، از حقّ من بر آنان واجبتر و احسانشان به من پیشتر و دیرینتر و نعمتشان نسبت به من عظیمتر از این است که بر اساس عدالت، کارشان را تلافی کنم، یا با آنان مانند آنچه را با من رفتار کردند، رفتار کنم. ای خدای من! اگر چنین کنم، روزگار مدیدی که به تربیتم مشغول بودند و زحمت سختی که در نگاهداری من تحمّل کردند و آن همه بر خود تنگ گرفتند تا در زندگی من گشایش باشد، چه میشود؟!
هَيْهَاتَ مٰا يَسْتَوْفِيَانِ مِنِّي حَقَّهُمَا، وَلاٰ أُدْرِكُ مٰا يَجِبُ عَلَیَّ لَهُمَا، وَلاٰ أَنَا بِقَاضٍ وَظِيفَةَ خِدْمَتِهِمَا، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَعِنِّي یٰا خَیْرَ مَنِ اسْتُعِینَ بِهِ، وَوَفِّقْنِي یٰا أَهْدىٰ مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ، وَلاٰ تَجْعَلْنِي فیٖ أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلْاٰبٰاءِ وَالْأُمَّهَاتِ يَوْمَ تُجْزىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِـمٰا كَسَبَتْ وَهُمْ لاٰيُظْلَمُونَ.
بعید است که بتوانند حقّ خود را به طور کامل از من دریافت کنند و من قدرت ندارم حقوقی که از ایشان برعهدۀ من واجب شده، تدارک کنم؛ و وظیفۀ خدمت را نسبت به آن دو به جا آورم، پس بر محمّد و آلش درود فرست و ای عطاکنندهترین کسی که از او درخواست و تقاضا شود! مرا بر ادای حقّ آنان یاری ده و ای راهنماترین کسی که به او رو کنند! مرا برای خدمت به پدر و مادر توفیق عنایت کن و روزی که هر انسانی به خاطر آنچه مرتکب شده جزا داده میشود و در برنامه جزا به آنان ستم نـمیشود، مرا در زمرۀ آنان که عاقّ پدران و مادراناند قرار مده.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَذُرِّيَّتِهِ، وَاخْصُصْ أَبَوَيَّ بِأَفْضَلِ مٰا خَصَصْتَ بِهِ آبَاءَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِینَ وَأُمَّهَاتِهِمْ یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، اَللّٰهُمَّ لاٰتُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فیٖ أَدْبَارِ صَلَوَاتِی، وَفیٖ إِنیً مِنْ اٰنَاءِ لَيْلِی وَفیٖ كُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِی. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاغْفِرْ لیٖ بِدُعَائِی لَهُمٰا، وَاغْفِرْ لَهُمٰا بِبِـرِّهِمَا بیٖ مَغْفِرَةً حَتْماً، وَارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِي لَهُمٰا رِضیً عَزْماً، وَبَلِّغْهُمَا بِالْكَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ.
خداوندا بر محمّد و آلش و بر نسل او درود فرست و پدر و مادرم را به برترین چیزی که پدران و مادران بندگان مؤمنت را به آن اختصاص دادی، اختصاص ده؛ ای مهربانترین مهربانان! خداوندا یاد ایشان را در پی نـمازهایم و در هر وقتی از اوقات شبم و در هر ساعتی از ساعات روزم، از یادم مبـر. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و مرا به برکت دعایی که برای آنان میکنم بیامرز و آنان را به خاطر احسانشان به من، در گردونه آمرزش قرار ده؛ آمرزشی لازم و قطعی و به خاطر شفاعتم در حقّ آنان، از آنها خشنود شو، خشنودی استوار و پابرجا؛ و آنان را با گرامی داشتـن به جاهای سلامت برسان.
اَللّٰهُمَّ وَإِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمٰا فَشَفِّعْهُمَا فِیَّ، وَإِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لیٖ فَشَفِّعْنِي فِيهِمٰا، حَتّٰى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فیٖ دَارِ كَرَامَتِكَ وَمَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَرَحْمَتِكَ، إنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ، وَالْمَنِّ الْقَديِمِ، وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ.
خداوندا اگر آمرزشت نسبت به آنها بر من پیشی گرفته، پس ایشان را شفیع من قرار ده؛ و اگر مرا پیش از آنها مورد مغفرت قرار دادهای، پس مرا شفیع آنان کن؛ تا در پرتو مهربانیات، در سـرای کرامتت و جایگاه آمرزش و رحمتت گرد آییم؛ همانا تو دارای احسان عظیم و نعمت قدیمی و تو مهربانترین مهربانانی.