اَللّٰهُمَّ وَمُنَّ عَلَیَّ بِبَقَاءِ وُلْدِي، وَبِإِصْلَاحِهِمْ لیٖ وَبِإِمْتَاعِي بِهِم، إِلٰهيِ امْدُدْ لیٖ فیٖ أَعْمَارِهِمْ، وَزِدْ لیٖ فیٖ اٰجَالِهِمْ، وَرَبِّ لیٖ صَغِیرَهُمْ، وَقَوِّ لیٖ ضَعِيفَهُمْ، وَأَصِحَّ لیٖ أَبْدَانَهُمْ وَأَدْيَانَهُمْ، وَأَخْلَاقَهُمْ، وَعَافِهِمْ فیٖ أَنْفُسِهِمْ وَفیٖ جَوَارِحِهِمْ، وَفیٖ كُلِّ مٰا عُنِيتُ بِهِ مِنْ أَمْرِهِمْ، وَأَدْرِرْ لیٖ وَعَلیٰ يَدَيَّ أَرْزَاقَهُمْ، وَاجْعَلْهُمْ أَبْرَاراً أَتْقِيَاءَ بُصَـرَاءَ سَامِعِینَ مُطِيعِینَ لَكَ، وَلِأَوْلِيَائِكَ مُحِبِّینَ مُنَاصِحِینَ، وَلِجَمِيعِ أَعْدَائِكَ مُعَانِدِينَ وَمُبْغِضِینَ اٰمِینَ.
خداوندا به باقی ماندن فرزندانم و به شایسته نـمودنشان برای پیروی از من و به بهرهمند شدنم در دنیا و آخرت از ایشان، بر من منّت گذار، خدای من عمر آنان را به سود من طولانی کن و مدّت زندگی آنها به خاطر من بیفزا و خردسالشان را به نفع من تربیت کن و ناتوانشان را برای من نیرومند ساز و بدنها و آیینها و اخلاقشان را برایم به سلامت دار و به آنها در جان و اعضا و هر کارشان که به آن اهتمام دارم، سلامت همه جانبه عنایت کن، و برای من و به دست من، روزی آنان را فراوان فرما، و آنان را نیکوکار، پرهیزکار، بصیر و بینا، شنوا و فرمانبردار خود و نسبت به دوستانت عاشق و خیرخواه و در ارتباط به دشمنانت، سـرسخت و کینهورز، قرار ده.
اَللّٰهُمَّ اشْدُدْ بِهِمْ عَضُدِي، وَأَقِمْ بِهِمْ أَوَدِي، وَكَثّـِرْ بِهِمْ عَدَدِي، وَزَيِّنْ بِهِمْ مَحْضَـرِي، وَأَحْيِ بِهِمْ ذِكْرِي، وَاكْفِنِي بِهِمْ فیٖ غَيْبَتِي، وَأَعِنِّي بِهِمْ عَلیٰ حَاجَتِي، وَاجْعَلْهُمْ لیٖ مُحِبِّینَ، وَعَلَیَّ حَدِبِینَ مُقْبِلِینَ مُسْتَقِيمِینَ لیٖ، مُطِيعِینَ غَیْرَ عَاصِینَ وَلاٰ عَاقِّینَ وَلاٰ مُخَالِفِینَ وَلاٰ خَاطِئِینَ، وَأَعِنِّي عَلیٰ تَرْبِيَتِهِمْ وَتَأْدِيبِهِمْ وَبِرِّهِمْ، وَهَبْ لیٖ مِنْ لَدُنْكَ مَعَهُمْ أَوْلَاداً ذُكُوراً، وَاجْعَلْ ذٰلِكَ خَیْراً لیٖ، وَاجْعَلْهُمْ لیٖ عَوْناً عَلیٰ مٰا سَأَلْتُكَ.
خداوندا وجودم را به آنان نیرومند و کجیام را به وسیلۀ آنان راست کن، تبارم را به آنان افزونی ده و مجلسم را به آنان زینت بخش و یادم را به آنان زنده دار و در نبود من کارهایم را به وسیلۀ ایشان کفایت کن و مرا به سبب آنان بر روا شدن نیازم یاری ده، آنان را نسبت به من عاشق و مهربان و روی آورنده و برایم مستقیم و مطیع قرار ده؛ نه عصیان کننده و نه عاق و مخالف و خطاکار. و مرا در تربیت و ادب کردن و نیکی در حقّشان یاری ده و مرا از سوی خود علاوه بر آنان اولاد پسـر بخش و آن را برایم خیر قرار ده و آنان را در آنچه از تو میخواهم یاورم ساز.
وَأَعِذْنِی وَذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، فَإِنَّكَ خَلَقْتَنَا وَأَمَرْتَنَا وَنَهَيْتَنَا، وَرَغَّبْتَنَا فیٖ ثَوَابِ مٰا أَمَرْتَنَا، وَرَهَّبْتَنَا عِقَابَهُ، وَجَعَلْتَ لَنٰا عَدُوّاً يَكِيدُنَا سَلَّطْتَهُ مِنّٰا عَلیٰ مٰا لَمْ تُسَلِّطْنَا عَلَيْهِ مِنْهُ، أَسْكَنْتَهُ صُدُورَنَا، وَأَجْرَيْتَهُ مَجَارِيَ دِمَائِنَا، لاٰيَغْفُلُ إِنْ غَفَلْنَا، وَلاٰ يَنْسیٰ إِنْ نَسيِنَا، يُؤْمِنُنَا عِقَابَكَ، وَيُخَوِّفُنَا بِغَیْرِكَ،
و مرا و نسلم را از شیطان راندهشده پناه ده؛ چرا که تو ما را آفریدی و به ما امر و نهی فرمودی و ما را در ثواب آنچه به آن امر کردی ترغیب و به عذاب آنچه از آن نهی فرمودی تهدید کردی؛ و برای ما دشمنی قرار دادی که با ما نیرنگ میکند و او را بر ما تسلّطی دادی که ما را به آن اندازه بر او تسلّط نیست؛ در دلهایمان جایش دادی و در رهگذرهای خونمان روانش ساختی، اگر ما از او غفلت ورزیم، او از ما غافل نـمیشود؛ و اگر او را فراموش کنیم، او ما را فراموش نـمیکند؛ ما را از عذاب تو ایمنی میدهد و از غیر تو میترساند،
إِنْ هَمَمْنَا بِفَاحِشَةٍ شَجَّعَنَا عَلَيْهَا، وَإِنْ هَمَمْنَا بِعَمَلٍ صَالِحٍ ثَبَّطَنَا عَنْهُ، يَتَعَرَّضُ لَنٰا بِالشَّهَوَاتِ، وَيَنْصِبُ لَنٰا بِالشُّبُهَاتِ، إِنْ وَعَدَنَا كَذَبَنَا، وَإِنْ مَنّٰانَا أَخْلَفَنَا، وَإِلّٰا تَصْـرِفْ عَنّٰا كَيْدَەُ يُضِلَّنَا، وَإِلّٰا تَقِنَا خَبَالَهُ يَسْتَزِلَّنَا. اَللّٰهُمَّ فَاقْهَرْ سُلْطَانَهُ عَنّٰا بِسُلْطَانِكَ، حَتّٰى تَحْبِسَهُ عَنّٰا بِكَثْـرَةِ الدُّعَاءِ لَكَ، فَنُصْبِحَ مِنْ كَيْدِەِ فِی الْمَعْصُومِینَ بِكَ.
چون آهنگ کار زشتی کنیم، ما را بر آن دلیر کند؛ و چون قصد کار شایستهای کنیم، ما را از آن باز دارد، ما را به شهوات جرات و گستاخی میدهد و بنای شبههها را برای ما برپا میکند، اگر به ما وعده دهد، دروغ میگوید، و اگر به آرزویمان نشاند، تخلف میکند؛ و اگر تو نیرنگش را از ما نگردانی، ما را گمراه میکند؛ و اگر از فسادش حفظمان نکنی، ما را به لغزش میاندازد. خداوندا سلطهاش را نسبت به ما با سلطنتت مغلوب کن تا به سبب کثـرت دعایمان به پیشگاهت، او را از ما باز داری؛ پس به وسیلۀ تو، از نیرنگش در زمرۀ حفظشدگان از شـرّ او قرار گیریم.
اَللّٰهُمَّ أَعْطِنِي كُلَّ سُؤْلِی، وَاقْضِ لیٖ حَوَائِجِي، وَلاٰ تَـمْنَعْنِي الْإِجَابَةَ وَقَدْ ضَمِنْتَهَا لیٖ، وَلاٰ تَحْجُبْ دُعَائِی عَنْكَ وَقَدْ أَمَرْتَنِي بِهِ. وَامْنُنْ عَلَیَّ بِكُلِّ مٰا يُصْلِحُنِي فیٖ دُنْيَايَ وَآخِرَتِی، مٰا ذَكَرْتُ مِنْهُ وَمٰا نَسِيتُ أَوْ أَظْهَرْتُ أَوْ أَخْفَيْتُ، أَوْ أَعْلَنْتُ أَوْ أَسْـرَرْتُ، وَاجْعَلْنِي فیٖ جَمِيعِ ذٰلِكَ مِنَ الْمُصْلِحِینَ بِسُؤَالِی إِيّٰاكَ، اَلْمُنْجِحِینَ بِالطَّلَبِ إِلَيْكَ غَیْرِ الْمَمْنُوعِینَ بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ،
خداوندا همۀ خواستههایم را عطا کن و همۀ حاجاتم را برآور و از اجابت دعا که اجابتش را برایم ضمانت کردهای محرومم مکن و دعایم را از درگاهت که مرا به آن دستور دادهای پوشیده مدار و هر آنچه در دنیا و آخرتم سبب سـر و سامان گرفتنم شود به من عطا کن، آنچه را که از آن یاد کردم و آنچه فراموشم شد، اظهار کردم یا پوشیده داشتم، آشکار نـمودم یا پنهان کردم. و در همۀ این امور به سبب درخواستی که از تو دارم، مرا از اصلاحکنندگان قرار ده؛ آنان که به درخواستشان از تو، در شمار کامیابان شدند و با توکّل بر تو محروم از لطفت نشدند،
الْمُعَوَّدِينَ بِالتَّعَوُّذِ بِكَ، الرَّابِحِینَ فِی التِّجَارَةِ عَلَيْكَ، اَلْمُجَارِينَ بِعِزِّكَ، الْمُوَسَّعِ عَلَيْهِمُ الرِّزْقُ الْحَلَالُ مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ بِجُودِكَ وَكَرَمِكَ، الْمُعَزِّينَ مِنَ الذُّلِّ بِكَ، وَالْمُجَارِينَ مِنَ الظُّلْمِ بِعَدْلِكَ، وَالْمُعَافَیْنَ مِنَ الْبَلَاءِ بِرَحْمَتِكَ، وَالْمُغْنَیْنَ مِنَ الْفَقْرِ بِغِنَاكَ، وَالْمَعْصُومِینَ مِنَ الذُّنُوبِ وَالزَّلَلِ وَالْخَطَأ بِتَقْوَاكَ، وَالْمُوَفَّقِینَ لِلْخَیْرِ وَالرُّشْدِ وَالصَّوَابِ بِطَاعَتِكَ، وَالْمُحَالِ بَيْنَهُمْ وَبَیْنَ الذُّنُوبِ بِقُدْرَتِكَ، التَّارِكِینَ لِكُلِّ مَعْصِيَتِكَ، السَّاكِنِینَ فیٖ جِوَارِكَ.
و مرا از آنانی قرار ده که به پناه آوردن به تو خو گرفتهاند و از سودای با تو سود سـرشار بردهاند و پناهنده به عزّتت شدند و رزق حلال از احسان فراگیرت به جود و کرمت بر آنان فراخی و گشایش دادی و به وسیلۀ تو از مدار خواری درآمده به تخت عزّت نشستند؛ و از ستم و جور، به عدالتت پناهنده شدند؛ و به رحمتت از بلا و مصیبت، سلامت همه جانبه یافتند؛ و به غنای تو، از تهیدستی به توانگری رسیدند؛ و به تقوای تو از گناهان و لغزشها و خطاها، محفوظ ماندند؛ و به طاعتت، به خیر و هدایت و درستی، توفیق یافتند؛ و به قدرتت بین آنان و گناهان، حائل و مانع ایجاد شد؛ رها کنندۀ تـمام معصیتهای تو اند، در جوار رحمتت ساکناند.
اَللّٰهُمَّ أَعْطِنَا جَمِيعَ ذٰلِكَ بِتَوْفِيقِكَ وَرَحْمَتِكَ، وَأَعِذْنَا مِنْ عَذَابِ السَّعِیرِ، وَأَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِی وَلِوُلْدِي فیٖ عَاجِلِ الدُّنْيَا وَآجِلِ الآْخِرَةِ، إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ، سَمِيعٌ عَلِيمٌ، عَفُوٌّ غَفُورٌ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ، وَآتِنَا فِی الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِی الآْخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ.
خداوندا همۀ این امور را به توفیق رحمتت به ما عطا کن و ما را از عذاب دوزخ پناه ده و به همۀ مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان باایمان، مانند آنچه را برای خود و فرزندانم از تو خواستم، در این جهانِ زودگذر و زندگی آیندۀ آخرت، عطا فرما! همانا تو به بندگان نزدیک، اجابتکنندۀ دعا، شنوا و دانا، بخشنده و آمرزنده، مهربان و رحیمی. و ما را در این دنیا و آن دنیا، خیر و خوبی عنایت کن؛ و از عذاب دوزخ حفظ فرما.