دعای شصت‌ و یک – هرگاه از خداوند تندرستی و شکر بر آن را درخواست می‌نمود

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَلْبِسْنِي عَافِيَتَكَ، وَجَلِّلْنِي عَافِيَتَكَ، وَحَصِّنِّي بِعَافِيَتِكَ، وَأَكْرِمْنِي بِعَافِيَتِكَ، وَأَغْنِنِي بِعَافِيَتِكَ، وَتَصَدَّقْ عَلَیَّ بِعَافِيَتِكَ، وَهَبْ لیٖ عَافِيَتَكَ، وَأَفْرِشْنِي عَافِيَتَكَ، وَأَصْلِحْ لیٖ عَافِيَتَكَ، وَلاٰ تُفَرِّقْ بَيْنِي وَبَیْنَ عَافِيَتَكَ فِی الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ.

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و عافیتت را بر من بپوشان و سـراپایم را به عافیتت بپوشان و به عافیتت محفوظم دار و به عافیتت ارزشمند و عزیزم دار و بر من به عافیتت احسان کن و به عافیتت بر من صدقه ده و عافیتت را به من ببخش و عافیتت را بر من بگستـران و عافیتت را برایم شایسته گردان و در دنیا و آخرت بین من و عافیتت جدایی مینداز.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَعَافِنِي عَافِيَةً كَافِيَةً شَافِيَةً عَالِيَةً نَامِيَةً، عَافِيَةً تُوَلِّدُ فیٖ بَدَنِی الْعَافِيَةَ، عَافِيَةَ الدُّنْيَا وَالآْخِرَةِ. وَامْنُنْ عَلَیَّ بِالصِّحَّةِ وَالْأَمْنِ وَالسَّلَامَةِ فیٖ دِينِي وَ بَدَنِی، وَالْبَصِیرَةِ فیٖ قَلْبِي، وَالنَّفَاذِ فیٖ أُمُورِي، وَالْخَشْيَةِ لَكَ، وَالْخَوْفِ مِنْكَ، وَالْقُوَّةِ عَلیٰ مٰا أَمَرْتَنِي بِهِ مِنْ طَاعَتِكَ، وَالِاجْتِنَابِ لِمٰا نَهَيْتَنِي عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ.

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و مرا عافیت ده؛ عافیتی بی‌نیاز کننده، شفابخش، برتر، افزون شونده؛ عافیتی که در بدنم عافیت تولید کند، عافیت دنیا و آخرت. و بر من منّت گذار، به تندرستی و امنیّت و سلامت در دین و بدنم و بینایی در دلـم و قاطعیت در امورم و هراس برایت و بیم از حضـرتت و توان و نیرو بر آنچه از طاعتت به من فرمان دادی و دوری از نافرمانی‌ات نسبت به آنچه مرا از آن بر حذر داشتی.

اَللّٰهُمَّ وَامْنُنْ عَلَیَّ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ، وَزِيَارَةِ قَبـْرِ رَسُولِكَ -صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَرَحْمَتُكَ وَبَرَكَاتُكَ عَلَيْهِ وَعَلیٰ آلِهِ- وَآلِ رَسُولِكَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ أَبَداً مٰا أَبْقَيْتَنِي فیٖ عَامِي هَذَا وَفیٖ كُلِّ عَامٍ، وَاجْعَلْ ذَلِكَ مَقْبُولًا مَشْكُوراً، مَذْكُوراً لَدَيْكَ، مَذْخُوراً عِنْدَكَ. وَأَنْطِقْ بِحَمْدِكَ وَشُكْرِكَ وَذِكْرِكَ وَحُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَيْكَ لِسَانِی، وَاشْـرَحْ لِمَرَاشِدِ دِينِكَ قَلْبِي.

خداوندا بر من منّت گذار به حجّ و عمره و زیارت قبـر پیامبـرت -که درود و رحمت و برکاتت بر او و بر آل او باد- و بر زیارت قبور اهل بیت رسولت علیهم‌السّلام، همیشه تا وقتی که مرا زنده بداری، در امسالـم و همه سال و آن زیارت را پذیرفته و شایستۀ قدردانی و منظور نظر پیشگاهت و اندوخته‌ای برایم نزد خود قرار ده. و زبانم را به سپاس و شکر و ذکر و ستایش نیک، نسبت به حضـرتت گویا کن؛ و دلـم را برای راه‌های مستقیم دینت گشاده فرما.

وَأَعِذْنِی وَذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، وَمِنْ شَـرِّ السَّامَّةِ وَالْهَامَّةِ والْعَامَّةِ وَاللّٰامَّةِ، وَمِنْ شَـرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ، وَمِنْ شَـرِّ كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ، وَمِنْ شَـرِّ كُلِّ مُتْـرَفٍ حَفِيدٍ، وَمِنْ شَـرِّ كُلِّ ضَعِيفٍ وَشَدِيدٍ، وَمِنْ شَـرِّ كُلِّ شَـرِيفٍ وَوَضِيعٍ، وَمِنْ شَـرِّ كُلِّ صَغِیرٍ وَكَبِیرٍ، وَمِنْ شَـرِّ كُلِّ قَرِيبٍ وَبَعِيدٍ، وَمِنْ شَـرِّ كُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِكَ وَلِأَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ، وَمِنْ شَـرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا، إِنَّكَ عَلیٰ صِـرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ.

و مرا و فرزندانم را پناه ده از شیطان رانده‌شده و از شـرّ جانوران زهردار و حیوانات بدون زهر و سایر جانداران و مردم چشم شور و از شـرّ هر شیطان سـرکش و از شـرّ هر پادشاه ستمگر و از شـرّ هر خوش‌گذران نازپرورده و از شـرّ هر ناتوان و قوی و از شـرّ هر عالی مقام و فرومایه و از شـرّ هر کوچک و بزرگ و از شـرّ هر دور و نزدیک و از شـرّ هر جن و انس که در برابر پیامبـرت و اهل بیتش، جنگی را برپا کرد و از شـرّ هر جنبنده‌ای که تو زمام اختیارش را به دست داری؛ همانا تو بر راه راستی.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَمَنْ أَرَادَنِی بِسُوءٍ فَاصْـرِفْهُ عَنِّي، وَادْحَرْ عَنِّي مَكْرَەُ، وَادْرَأْ عَنِّي شَـرَّەُ، وَرُدَّ كَيْدَەُ فیٖ نَحْرِەِ.

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و هر که نسبت به من آهنگ بدی کند، او را از من بازدار و نیرنگش را از من دور ساز و شـرّش را از من برطرف کن و مکرش را به گلوگاهش برگردان.

وَاجْعَلْ بَیْنَ يَدَيْهِ سَدّاً حَتّٰى تُعْمِيَ عَنِّي بَصَـرَەُ، وَتُصِمَّ عَنْ ذِكْرِي سَمْعَهُ، وَتُقْفِلَ دُونَ إِخْطَارِي قَلْبَهُ، وَتُخْرِسَ عَنِّي لِسَانَهُ، وَتَقْمَعَ رَأْسَهُ، وَتُذِلَّ عِزَّەُ، وَتَكْسِـرَ جَبَـرُوتَهُ، وَتُذِلَّ رَقَبَتَهُ، وَتَفْسَخَ كِبْـرَەُ، وَتُؤْمِنَنِي مِنْ جَمِيعِ ضَـرِّەِ وَشَـرِّەِ، وَغَمْزِەِ وَهَمْزِەِ، وَلَمْزِەِ وَحَسَدِەِ وَعَدَاوَتِهِ، وَحَبَائِلِهِ وَمَصَائِدِەِ وَرَجِلِهِ وَخَيْلِهِ، إِنَّكَ عَزِيزٌ قَدِيرٌ.

و مانعی پیش رویش قرار ده تا چشمش را از دیدن من کور و گوشش را از شنیدن گفتار من کر سازی و دلش را از یاد من قفل کنی و زبانش را از گفتگو دربارۀ من لال گردانی و سـرش را بکوبی و عزّتش را خوار کنی و بزرگی‌اش را بشکنی و بر گردنش، گردن بند خواری اندازی و کبـریایی‌اش را از هم بپاشی و مرا از تـمام زیان و شـرّ و طعنه و غیبت و عیب‌جویی، حسد، دشمنی، بندها، دام‌ها، پیاده و سواره‌اش ایمن داری؛ همانا تو شکست‌ناپذیر توانایی.