اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یٰارَبَّ لَیْلَهِ الْقَدْرِ، وَجَاعِلَهَا خَیْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ، وَرَبَّ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَالْجِبَالِ وَالْبِحَارِ، وَالظُّلَمِ وَالْأَنْوَارِ وَالْأَرْضِ وَالسَّمَاءِ، یٰا بَارِئُ یٰا مُصَوِّرُ، یٰا مُنْشِئُ یٰا خَالِقُ یٰا جَبَّارُ یٰا رَازِقُ، یٰا مَنَّانُ یٰا اَللّٰهُ، یٰا رَحْمَانُ یٰا اَللّٰهُ، یٰا قَیُّومُ یٰا اَللّٰهُ،
خداوندا، از تو درخواست مىکنم، اى پروردگار شب قدر و کسی که آن را بهتـر از هزار ماه قرار دادهاى، و اى پروردگار شب و روز و کوهها و دریاها و تاریکیها و روشنایىها و زمین و آسمان، اى آفریدگار اى نگارگر اى پدیدآورنده اى آفریننده اى باشکوه اى روزىرسان، اى بسیار بخشنده، اى خدا اى رحمتگر، اى خدا، اى پاینده اى خدا،
یٰا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یٰا اَللّٰهُ، یٰا مَنْ جَعَلَ فِی السَّماءِ بُرُوجاً، وَجَعَلَ فِیهٰا سِـراجاً وَقَمَراً مُنِیراً یٰا اَللّٰهُ، یٰا مَنْ ﴿جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهارَ خِلْفَهً لِمَنْ أَرادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرادَ شُکُوراً﴾،
اى نوآفرین آسمانها و زمین اى خدا اى کسی که در آسمان برجها و چراغ و ماه فروزان قرار دادهاى، اى خدا اى کسی که «شب و روز را براى کسی که بخواهد به یاد تو بوده یا از تو سپاسگزارى کند، جانشین یکدیگر قرار دادى»،
یٰا اَللّٰهُ یٰا حَیُّ، یٰا مُحْیِیَ الْاَمْوَاتِ وَمُمِیتَ الْأَحْیَاءِ، وَبَاعِثَ مَنْ فِی الْقُبُورِ، یٰا اَللّٰهُ یٰا مَنْ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنیٰ بِجَاهِ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،
اى خدا اى زنده اى زندهکنندۀ مردگان و میرانندۀ زندگان و برانگیزانندۀ اهل قبور، اى خدا اى کسی که زیباترین نامها از آن تو است، به مقام و منزلت محمّد و آل محمّد بر محمّد و آل محمّد درود فرست،
وَاجْعَلْنِی مِنْ أَوْفَرِ عِبَادِکَ نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ أَنْزَلْتَهُ فیٖ هَذِہِ اللَّیْلَهِ وَفیٖ هٰذَا الْیَوْمِ، أَوْ أَنْتَ مُنْزِلُهُ: مِنْ نُورٍ تَهْدِی بِهِ، أَوْ رَحْمَهٍ تَنْشُـرُهَا، أَوْ رِزْقٍ تَبْسُطُهُ بَیْنَ عِبَادِکَ،
و مرا از بهرهورترین بندگان از تـمام خیراتی که در این شب و این روز فروفرستادهاى و یا فرو مىفرستى، مانند نورى که بهوسیلۀ آن هدایت مىکنى و رحمتى که مىگستـرانی و روزىاى که میان بندگانت پخش مىکنى،
أَوْ بَلَاءٍ تَدْفَعُهُ، أَوْ شَـرٍّ تَصْـرِفُهُ، أَوْ ضُـرٍّ تَکْشِفُهُ، فَاجْعَلْنِی مِنْ ذٰلِکَ کُلِّهِ مِنْ أَوْلِیَائِکَ الصَّالِحِینَ، الَّذِینَ اسْتَجَبْتَ لَهُمْ وَاسْتَوْجَبُوا مِنْکَ الثَّوَابَ وَأَمِنُوا بِرِضَاکَ مِنَ الْعَذَابِ یٰا کَرِیمُ.
و بلایى که دفع و بدی و رنجورىاى که برطرف مىکنى، پس قرار ده و در تـمام این امور مرا از دوستان شایستهات که دعایشان را مستجاب گردانیده و مستحق پاداش از جانب تو گردیده و به خشنودى تو از آنان، از عذاب تو ایمن شدهاند، قرار ده، اى بزرگوار.
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مَسْأَلَهَ الْمِسْکِینِ الْمُسْتَکِینِ، وَأَبْتَغِی مِنْکَ ابْتِغَاءَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ، وَأَتَضَـرَّعُ إِلَیْکَ تَضَـرُّعَ الضَّعِیفِ الضَّـرِیرِ، وَأَبْتَهِلُ إِلَیْکَ ابْتِهَالَ الْمُذْنِبِ الذَّلِیلِ، مَسْأَلَهَ مَنْ خَضَعَ لَکَ رَقَبَتَهُ،
خداوندا، مانند بیچارۀ افتاده از تو درخواست مىکنم و چون نیازمند نادار تقاضا مىنـمایم و بسان ناتوان ستمدیده به درگاهت تضـرّع مىکنم و مانند گناهکار ناتوان از تو التماس مىکنم و چونان کسی تو را مىخوانم که نفس او فروتن گردیده،
وَرَغَمَ لَکَ أَنْفَهُ، وَعَفَّرَ لَکَ وَجْهَهُ، وَسَقَطَتْ لَکَ نَاصِیَتُهُ، وَاعْتَـرَفَ لَکَ بِخَطِیئَتِهِ، وَفَاضَتْ إِلَیْکَ عَبْـرَتُهُ، وَانْهَمَلَتْ دُمُوعُهُ، وَضَلَّتْ عَنْهُ حِیلَتُهُ، وَانْقَطَعَتْ عَنْهُ حُجَّتُهُ،
و بینى خود را به خاک مالیده و صورت خود را خاکآلود نـموده است و پیشانیاش براى تو فروافتاده و به گناه خود اعتـراف دارد و چشمانش پر از اشک شده و سـرشک از دیدگانش جارى و بیچاره گردیده است و حجت از او قطع گردیده،
وَغَمَرَتْهُ ذُنُوبُهُ، وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ، وَأَغْرَقَتْهُ إِسَاءَتُهُ، وَلَمْ یَجِدْ لِضُـرِّہِ کَاشِفاً غَیْرَکَ، وَلاٰ لِکَرْبِهِ مُفَرِّجاً سِوَاکَ، وَلاٰ لِمٰا نَزَلَ بِهِ مُنْقِذاً إِلَّا أَنْتَ.
و گناهانش او را فراگرفته و خطایش بر او احاطه کرده و بدکارىاش او را غرق نـموده است و براى گشایش رنجورى و برطرف کردن ناراحتىاش غیر تو را نـمىیابد و نجات دهندهاى جز تو براى برطرف کردن آنچه بر او فرود آمده نـمىیابد.
فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَمٰا أَنْتَ أَهْلُهُ وَکَمٰا مُحَمَّدٌ وَآلُ مُحَمَّدٍ أَهْلُهُ، وَأَنْ تُعْطِیَنِی أَفْضَلَ مٰا أَعْطَیْتَ السَّائِلِینَ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ،
پس از تو درخواست مىکنم بر محمّد و آل محمّد همان گونه که زیبندۀ تو است و محمد و آل محمد شایستۀ آن هستند، و اینکه به من عطا کنی برترین چیزی را که عطا کردهای به درخواست کنندگان از بندگان صالحت،
وَأَفْضَلَ مٰا تُعْطِی الْبَاقِینَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ، وَأَفْضَلَ مٰا تُعْطِی مَنْ تَخْلُقُهُ مِنْ أَوْلِیَائِکَ یٰا کَرِیمُ، وَأَعْطِنِی فیٖ مَجْلِسِی هٰذَا مَغْفِرَهً تُؤْمِنُنِی بِهٰا مِنْ ذُنُوبِی، وَاعْصِمْنِی فِیمٰا بَقِیَ مِنْ عُمُرِی، وَارْزُقْنِی الْحَجَّ وَالْعُمْرَهَ فیٖ عَامِی هٰذَا مُتَقَبَّلًا مَبْـرُوراً خَالِصاً لِوَجْهِکَ یٰا کَرِیمُ، وَارْزُقْنِیهِ أَبَداً مٰا أَبْقَیْتَنِی یٰا کَرِیمُ، اِکْفِنِی مَؤُونَهَ خَلْقِکَ،
و بندگان مؤمن خود که درگذشتهاند و برترین عطایایى را که به دوستان آیندهات تا روز جزا عطا مىکنى، به من عطا کنى، اى بزرگوار و در این مجلس آمرزشی به من عطا کن که به واسطۀ آن مرا از گناهانم ایمن گردانی و در مقدار باقىمانده از عمرم از گناه نگاه دار، و روزىام کن اى بزرگوار حجّ و عمره را در این سال در حالی که پذیرفته و نیکو به حساب آمده و خالص برای تو باشد ای بزرگوار، و مرا روزی کن آن را تا آنگاه که مرا باقی گذارده باشی ای کریم، مرا کفایت کن از رنج و زحمت آفریدگانت،
وَاکْفِنِی شَـرَّ فَسَقَهِ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ، وَاکْفِنِی شَـرَّ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ وَشَـرَّ کُلِّ ذِی شَـرٍّ وَشَـرَّ کُلِّ دَابَّهٍ أَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها إِنَّ رَبِّی عَلیٰ صِـراطٍ مُسْتَقِیمٍ، وَلاٰ حَوْلَ وَلاٰ قُوَّهَ إِلّٰا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
اى بزرگوار، مرا از شـرّ همۀ آفریدههایت و نیز از شـرّ تبهکاران همۀ جنّیان و انسانها و از شـرّ هر شـرّرسان و از شـرّ هر جنبندهاى که تو [موى]پیشانی [و زمام امور]آن به دست تو است، کفایت فرما. به راستى که تو بر راه راست استوار هستى و هیچ بازدارندگى و نیرویى جز به خداوند بلندپایه و بزرگ تحقق نـمىیابد.
اَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِـمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ أَمَامِی، وَأَئِـمَّتِی عَنْ یَمِینِی وَشِمَالِی، أَتَقَرَّبُ بِهِمْ اِلَیْکَ زُلْفىٰ، وَأَسْتَتِـرُ بِهِمْ مِنْ عَذَابِکَ، وَلاٰ أَجِدُ أَحَداً أَتَوَجَّهُ بِهِ إِلَیْکَ، وَأَتَقَرَّبُ بِهِ، أَوْجَهَ وَلاٰ أَقْرَبَ مِنْ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَعَلیٰ آلِهِ أَجْمَعِینَ، وَعَلیٰ أَرْوَاحِهِمْ وَأَجْسَادِهِمْ.
به حضـرت محمد -درود خدا بر او و خاندان او- از پیشاپیشم و به امامان از سمت راست و چپ خود توجه نـموده و بهوسیلهى آنان [به درگاه تو]نزدیکی مىجویم و از عذابت خود را مىپوشانم و هیچکس مقرّبتر و نزدیکتر از حضـرت محمّد و آل محمّد -درود خدا بر او و بر همۀ خاندان او و بر ارواح و روان و تن آنان- را نـمىیابم که بهوسیلۀ او به درگاه تو توجه نـموده و نزدیکی بجویم.
اَللّٰهُمَّ احْشُـرْنِی فیٖ زُمْرَتِهِمْ، وَأَدْخِلْنِی فیٖ شَفَاعَتِهِمْ، وَاجْعَلْنِی بِهِمْ وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَهِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ بِرَحْمَتِکَ یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
خداوندا مرا جزو گروه آنان محشور بدار و در شفاعتشان وارد کن و در دنیا و آخرت به واسطۀ آنان آبرومند و از مقرّبان درگاهت بگردان، به رحمتت اى مهربانترین مهربانان.
مٰا شَاءَ اللّٰهُ لاٰحَوْلَ وَلاٰ قُوَّهَ إِلّٰا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ خَیْرِ خَلْقِهِ أَجْمَعِینَ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّیِّبِینَ وَسَلَّم.
هرچه خدا خواست [همان مىشود]و هیچ دگرگونی و نیرویى جز به خداوند بلندپایه و بزرگ تحقق نـمىیابد و درود و سلام خدا بر بهتـرین آفریدههایش، حضـرت محمد و خاندان پاک او.