بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيم
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
إِلٰهىٖ مَنْ ذَا الَّذِى ذٰاقَ حَلاوَةَ مَحَبَّتِكَ فَرامَ مِنْكَ بَدَلاً، وَمَنْ ذَاالَّذِى أَنِسَ بِقُرْبِكَ فَابْتَغَىٰ عَنْكَ حِوَلاً.
معبودم، کیست آن‌که شیرینی محبّتت را چشید پس به‌جای تو دیگری را برگزید؟ و کیست آن‌که با مقام قرب تو انس یافت پس مایل به روی برتافتـن از تو شد؟
إِلٰهىٖ فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَيْتَهُ لِقُرْبِكَ وَوِلايَتِكَ، وَأَخْلَصْتَهُ لِوُدِّكَ وَمَحَبَّتِكَ، وَشَوَّقْتَهُ اِلیٰ لِقائِكَ، وَرَضَّيْتَهُ بِقَضَائِكَ، وَمَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ اِلیٰ وَجْهِكَ، وَحَبَوْتَهُ بِرِضَاكَ، وَأَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِكَ وَقِلاٰكَ، وَبَوَّأْتَهُ مَقْعَدَ الصِّدْقِ فیٖ جِوارِكَ، وَخَصَصْتَهُ بِـمَعْرِفَتِكَ، وَأَهَّلْتَهُ لِعِبادَتِكَ وَهَيَّمْتَ قَلْبَهُ لِإِرادَتِكَ، وَاجْتَبَيْتَهُ لِمُشَاهَدَتِكَ، وَأَخْلَيْتَ وَجْهَهُ لَكَ، وَفَرَّغْتَ فُؤادَہُ لِحُبِّكَ، وَرَغَّبْتَهُ فِيمٰا عِنْدَكَ، وَأَلْهَمْتَهُ ذِكْرَكَ، وَأَوْزَعْتَهُ شُكْرَكَ، وَشَغَلْتَهُ بِطَاعَتِكَ، وَصَيَّـرْتَهُ مِنْ صَالِحِى بَرِيَّتِكَ وَاخْتَـرْتَهُ لِمُنَاجَاتِكَ، وَقَطَعْتَ عَنْهُ كُلَّ شَیْ‌ءٍ يَقْطَعُهُ عَنْكَ.
خدای من، ما را از کسانی قرار ده که برای قرب ولایتت برگزیدی و برای دوستی و محبتت خالص نـمودی و برای دیدارت مشتاق کردی و به قضایت راضی ساختی و نعمت نگاه به جمالت را عطایش کردی و به خشنودی‌ات از او حمایت کردی و از غم هجران و دوری‌ات پناه دادی و در جوارت در جایگاه راستی جای دادی و به شناخت خود مخصوص شان کردی و برای بندگی‌ات سزاوارش نـمودی و به اراده‌ات دلباخته‌اش کردی و برای تـماشای جمالت برگزیدی؛ و رویش را برای خود از غیر، پاک کردی و دلش را برای عشقت تهی نـمودی و آن را به‌سوی آنچه نزد توست مشتاق فرمودی و یادت را به او الهام کردی و سپاس‌گزاری‌ات را نصیبش نـمودی و به طاعتت مشغول ساختی و او را از بندگان شایسته‌ات گرداندی و برای راز و نیازت انتخاب کردی و جدا کردی از او هرچه که او را از تو جدا می‌کند.
اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ الْاِرْتِياحُ إِلَيْكَ وَالْحَنِینُ، وَدَهْرُهُمُ الزَّفْرَةُ وَالْأَنِینُ، جِباهُهُمْ سَاجِدَةٌ لِعَظَمَتِكَ، وَعُيُونُهُمْ سَاهِرَةٌ فیٖ خِدْمَتِكَ وَدُمُوعُهُمْ سَائِلَةٌ مِنْ خَشْيَتِكَ، وَقُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَةٌ بِـمَحَبَّتِكَ، وَأَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَةٌ مِنْ مَهَابَتِكَ.
خداوندا ما را از کسانی قرار ده که شیوه‌هایشان و اشتیاقشان آرام گرفتـن به درگاه توست و روزگارشان آه و ناله است و پیشانی‌شان در پیشگاه عظمتت بر سجده و دیدگانشان در خدمتت بی‌خواب و اشکشان از ترس تو روان و دل‌هاشان به عشقت آویخته و قلوبشان از حرمت و ارجمندی‌ات از جا کنده است.
يٰا مَنْ أَنْوارُ قُدْسِهِ لِأَبْصَارِ مُحِبِّيهِ رَائِقَةٌ، وَسُبُحَاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ عَارِفِيهِ شَائِقَةٌ، يٰا مُنَىٰ قُلُوبِ الْمُشْتَاقِینَ، وَيٰا غَايَةَ آمَالِ الْمُحِبِّینَ. أَسْأَلُكَ حُبَّكَ، وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ، وَحُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يُوصِلُنِى اِلیٰ قُرْبِكَ، وَأَنْ تَجْعَلَكَ أَحَبَّ إِلَیَّ مِمّٰا سِوَاكَ، وَأَنْ تَجْعَلَ حُبِّى إِيّٰاكَ قَائِداً اِلیٰ رِضْوَانِكَ، وَشَوْقِى إِلَيْكَ ذَائِداً عَنْ عِصْيانِكَ، وَامْنُنْ بِالنَّظَرِ إِلَيْكَ عَلَیَّ، وَانْظُرْ بِعَیْنِ الْوُدِّ وَالْعَطْفِ إِلَیَّ، وَلاٰ تَصْـرِفْ عَنِّى وَجْهَكَ، وَاجْعَلْنِى مِنْ أَهْلِ الْإِسْعَادِ وَالْحُظْوَةِ عِنْدَكَ، يٰا مُجِيبُ يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
ای آن‌که انوار قدسش برای دیدگان عاشقانش جلوه‌گر است و شکوه و عظمت دانشش برای قلوب عارفانش دیدنی است، ای آرمان دل مشتاقان، ای نهایت آرزوهای عاشقان، از تو می‌خواهم دوستی خودت را و دوستی آنان‌که تو را دوست دارند و دوستی هر کاری که مرا به میدان قرب تو می‌رساند و اینکه خودت را نزد من محبوب‌تر از دیگران قرار دهی و عشقم را به وجودت راهبـر به‌سوی خرسندی‌ات گردانی و شوقم را به حضـرتت بازدارنده از نافرمانی‌ات سازی، خدایا تـماشای زیبایی وجودت را بر من منّت گذار و به من به دیده عشق و عاطفه بنگر و رویت از من متاب و مرا نزد خود از اهل خوشبختی و بهره‌مندی قرار ده، ای اجابت کننده، ای مهربان‌ترین مهربانان.