بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
إِلٰهىٖ کَسْـرِى لاٰیَجْبُـرُہُ إِلّٰا لُطْفُکَ وَحَنَانُکَ، وَفَقْرِى لاٰیُغْنِیهِ إِلّٰا عَطْفُکَ وَإِحْسَانُکَ، وَرَوْعَتِى لاٰیُسَکِّنُها إِلّٰا أَمٰانُکَ، وَذِلَّتِى لاٰیُعِزُّها إِلّٰا سُلْطانُکَ، وَأُمْنِیَتِى لاٰیُبَلِّغُنِیها إِلّٰا فَضْلُکَ، وَخَلَّتِى لاٰیَسُدُّها إِلّٰا طَوْلُکَ، وَحَاجَتِى لاٰیَقْضِیهَا غَیْرُکَ، وَکَرْبِی لاٰیُفَرِّجُهُ سِوىٰ رَحْمَتِکَ، وَضُـرِّى لاٰیکْشِفُهُ غَیْرُ رَأْفَتِکَ،
خدای من، شکستگیام را جز لطف و محبتت جبـران نکند و تهیدستیام را به بینیازی نرساند جز مهر و احسانت و هراسم را جز امان تو آرام ننماید و خواریام را جز تواناییات به عزّت تبدیل نکند و مرا جز احسانت به آرزویم نرساند و شکاف فقرم را جز نیکی و محبتت پر نکند و حاجتم را کسی جز تو بر نیاورد و غمزدگیام را جز رحمتت برطرف نکند و بدحالیام را جز مهرت نگشاید،
وَغُلَّتِى لاٰیُبَـرِّدُها إِلّٰا وَصْلُکَ، وَلَوْعَتِى لاٰیُطْفِیها إِلّٰا لِقَاؤُکَ، وَشَوْقِى إِلَیْکَ لاٰیَبُلُّهُ إِلَّا النَّظَرُ اِلیٰ وَجْهِکَ، وَقَرارِى لاٰیَقِرُّ دُونَ دُنُوِّى مِنْکَ، وَلَهْفَتِى لاٰ یَرُدُّها إِلّٰا رَوْحُکَ، وَسَقَمِى لاٰیَشْفِیهِ إِلّٰا طِبُّکَ، وَغَمِّى لاٰ یُزِیلُهُ إِلّٰا قُرْبُکَ، وَجُرْحِى لاٰ یُبْـرِؤُهُ إِلّٰا صَفْحُکَ، وَرَیْنُ قَلْبِى لاٰیَجْلُوهُ إِلّٰا عَفْوُکَ، وَوَسْوَاسُ صَدْرِى لاٰیُزِیحُهُ إِلّٰا أَمْرُکَ.
و سوز سینهام را جز وصل تو خنک نکند و آتش درونم را جز دیدارت خاموش نگرداند و بر حرارت شوقم به تو جز نگاه به جمالت آب نریزد و آرامشم بدون نزدیک شدن به حضـرتت برقرار نشود؛ و حسـرتم را جز نسیم رحمتت برنگرداند و بیماریام را جز درمانت شفا ندهد و غمم را جز مقام قربت برطرف نسازد و زخمم را جز چشمپوشیات التیام ندهد و آلودگی دلم را جز گذشت تو صیقل ندهد و وسواس سینهام را جز فرمانت از میان نبـرد، ای نهایت آرزوی آرزومندان.
فَیٰا مُنْتَهىٰ أَمَلِ الْآمِلِینَ، وَیٰا غَایَهَ سُؤْلِ السَّائِلِینَ، وَیٰا أَقْصَیٰ طَلِبَهِ الطَّالِبِینَ، وَیٰا أَعْلیٰ رَغْبَهِ الرَّاغِبِینَ، وَیٰا وَلِیَّ الصَّالِحِینَ، وَیٰا أَمانَ الْخَائِفِینَ، وَیٰا مُجِیبَ دَعْوَهِ الْمُضْطَرِّینَ، وَیٰا ذُخْرَ الْمُعْدَمِینَ، وَیٰا کَنْزَ الْبَائِسِینَ، وَیٰا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ، وَیٰا قَاضِیَ حَوَائِجِ الْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاکِینِ، وَیٰا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ، وَیٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
ای هدف خواهش خواهندگان، ای دورترین مطلوب جویندگان، ای والاترین اشتیاق مشتاقان، ای سـرپرست شایستگان، ای امان ترسیدگان، ای اجابت کننده دعای بیچارگان، ای ذخیره ناداران، ای گنج بینوایان، ای فریادرس دادخواهان؛ ای برآورنده حاجات تهیدستان و بر خاکنشستگان، ای کریمترین کریمان، ای مهربانترین مهربانان.
لَکَ تَخَضُّعِى وَسُؤٰالِی، وَإِلَیْکَ تَضَـرُّعِى وَابْتِهالِی. أَسْأَلُکَ أَنْ تُنِیلَنِى مِنْ رَوْحِ رِضْوانِکَ، وَتُدِیمَ عَلَیَّ نِعَمَ امْتِنانِکَ. وَهَا أَنَا بِبابِ کَرَمِکَ واقِفٌ، وَلِنَفَحاتِ بِرِّکَ مُتَعَرِّضٌ، وَبِحَبْلِکَ الشَّدِیدِ مُعْتَصِمٌ، وَبِعُرْوَتِکَ الْوُثْقىٰ مُتَمَسِّکٌ.
فروتنی و خواهشم به پیشگاه توست و زاری و نالهام بهسوی تو، از تو میخواهم مرا به نسیم خرسندیات برسانی و نعمتهای نیکویت را بر من تداوم بخشی، من اینک بر در خانه کرمت ایستادهام و در معرض نسیمهای نیکیات قرار دارم و به رشته محکمت چنگ زدهام و به دستآویز استوارت دست آویختم.
إِلٰهِى ارْحَمْ عَبْدَکَ الذَّلِیلَ، ذَا اللِّسَانِ الْکَلِیلِ، وَالْعَمَلِ الْقَلِیلِ، وَامْنُنْ عَلَیْهِ بِطَوْلِکَ الْجَزِیلِ، وَاکْنُفْهُ تَحْتَ ظِلِّکَ الظَّلِیلِ، یٰا کَرِیمُ یٰا جَمِیلُ، یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
خدای من، بر بنده خوارت که زبانش از گفتـن ناتوان و عملش اندک است رحم کن و با احسان پیوسته و برجستهات بر او منّت گذار و او را زیر سایه بلندت حمایت کن، ای گرامی، ای زیبا، ای مهربانترین مهربانان.