دعای صد و نود و یک – مناجات متوسلان با خداوند عزوجلّ

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

إِلٰهىٖ لَيْسَ لیٖ وَسِيلَةٌ إِلَيْكَ إِلّٰا عَوَاطِفُ رَأْفَتِكَ، وَلاٰ لیٖ ذَرِيعَةٌ إِلَيْكَ إِلّٰا عَوَارِفُ رَحْمَتِكَ، وَشَفَاعَةُ نَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ، وَمُنْقِذِ الْأُمَّةِ مِنَ الْغُمَّةِ، فَاجْعَلْهُما لیٖ سَبَباً إِلیٰ نَيْلِ غُفْرانِكَ، وَصَيِّـرْهُما لیٖ وُصْلَةً إِلَی الْفَوْزِ بِرِضْوَانِكَ، وَقَدْ حَلَّ رَجَائِی بِحَرَمِ كَرَمِكَ، وَحَطَّ طَمَعِى بِفِنَاءِ جُودِكَ، فَحَقِّقْ فِيكَ أَمَلِی، وَاخْتِمْ بِالْخَیْرِ عَمَلِی، وَاجْعَلْنِى مِنْ صَفْوَتِكَ الَّذِينَ أَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَةَ جَنَّتِكَ، وَبَوَّأْتَهُمْ دَارَ كَرامَتِكَ؛ وَأَقْرَرْتَ أَعْيُنَهُمْ بِالنَّظَرِ إِلَيْكَ يَوْمَ لِقائِكَ، وَأَوْرَثْتَهُمْ مَنَازِلَ الصِّدْقِ فیٖ جِوارِكَ.

معبودم، به پیشگاهت وسیله‌ای جز عواطف مهرت ندارم و به درگاهت دست‌آویزی جز از آنچه از رحمتت شناخته شده و جز شفاعت پیامبـرت، پیامبـر رحمت و رهایی‌بخش امت از رنج و ناراحتی ندارم، این دو وسیله را برای من سبب رسیدن به آمرزشت قرار ده و آن دو را رابطه‌ای برای دست‌یابی به خشنودی‌ات گردان، همانا امیدم به حریم کرمت فرود آمده و مرکب طمعم به آستانه جودت بار انداخته است، پس درباره خودت آرزویم را محقّق ساز و کارم را به خیر پایان ده و مرا از آن برگزیدگانی قرار ده که در میان بهشت قرارشان دادی و در خانه کرامتت جایشان؛ و دیده آنان را در روز قیامت با نگاه به‌سوی جمال خود روشن نـمودی و جایگاه راستی را در جوارت به آنان واگذار نـمودی،

يٰا مَنْ لاٰيَفِدُ الْوَافِدُونَ عَلیٰ أَكْرَمَ مِنْهُ، وَلاٰ يَجِدُ الْقَاصِدُونَ أَرْحَمَ مِنْهُ، يٰا خَیْرَ مَنْ خَلَا بِهِ وَحِيدٌ، وَيٰا أَعْطَفَ مَنْ اٰوىٰ إِلَيْهِ طَرِيدٌ، اِلیٰ سَعَةِ عَفْوِكَ مَدَدْتُ يَدِى، وَبِذَيْلِ كَرَمِكَ أَعْلَقْتُ كَفّىٖ، فَلاٰ تُولِنِى الْحِرْمَانَ، وَلاٰ تُبْلِنِى بِالْخَيْبَةِ وَالْخُسْـرانِ، يٰاسَمِيعَ الدُّعاءِ، يٰاأَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

ای آن‌که باریافتگان بر کریم‌تر از او بار نیابند و قصدکنندگان مهربان‌تر از او را نیابند، ای بهتـرین کسی که شخص تک و تنها با او خلوت کند و ای مهربان‌ترین کسی که انسان رانده به‌جانب او روی می‌آورد، به‌سوی گستـردگی گذشت و بخششت دست گدایی دراز کردم و به دامن کرمت چنگ آویختم، مرا سزاوار محرومیت مکن و به ناامیدی و زیان دچار مساز، ای شنوای دعا، ای مهربان‌ترین مهربانان.