دعای صد و هشتاد و هشت – مناجات فرمانبرداران با خداوند عزوجلّ

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

اَللّٰهُمَّ أَلْهِمْنا طَاعَتَكَ، وَجَنِّبْنا مَعْصِيَتَكَ، وَيَسّـِرْ لَنا بُلُوغَ مٰا نَتَمَنَّىٰ مِنِ ابْتِغاءِ رِضْوانِكَ، وَأَحْلِلْنا بُحْبُوحَةَ جِنانِكَ، وَاقْشَعْ عَنْ بَصائِرِنا سَحٰابَ الْاِرْتِيابِ، وَاكْشِفْ عَنْ قُلُوبِنا أَغْشِيَةَ الْمِرْيَةِ وَالْحِجابِ، وَأَزْهِقِ الْباطِلَ عَنْ ضَمائِرِنا، وَأَثْبِتِ الْحَقَّ فیٖ سَـرٰائِرِنا، فَإِنَّ الشُّكُوكَ وَالظُّنُونَ لَواقِحُ الْفِتَـنِ، وَمُكَدِّرَةٌ لِصَفْوِ الْمَنائِحِ وَالْمِنَنِ.

خداوندا فرمانبـری‌ات را به ما الهام فرما و ما را از نافرمانی‌ات دور کن و راه رسیدن به آنچه از خشنودی‌ات آرزومندیم آسان کن و ما را در میان بهشت‌هایت جای ده و از برابر دیدگان دل‌هایمان، ابرهای شک و دودلی را بزدای و از قلوب‌مان پرده‌های تردید و کوردلی را کنار زن و از نهادمان باطل را نابود کن و حق را در درون ما استوار گردان، زیرا شک‌ها و گمان‌ها، بارور کنندۀ آشوب‌ها و تیره کنندۀ عطاها و بخشش‌های زلال و بی‌آلایش‌اند،

اَللّٰهُمَّ احْمِلْنَا فیٖ سُفُنِ نَجَاتِكَ، وَمَتِّعْنٰا بِلَذِيذِ مُنَاجَاتِكَ، وَأَوْرِدْنا حِيَاضَ حُبِّكَ؛ وَأَذِقْنا حَلاوَةَ وُدِّكَ وَقُرْبِكَ، وَاجْعَلْ جِهادَنا فِيكَ، وَهَمَّنَا فیٖ طَاعَتِكَ، وَأَخْلِصْ نِيَّاتِنٰا فیٖ مُعامَلَتِكَ، فَإِنَّا بِكَ وَلَكَ، وَلاٰ وَسِيلَةَ لَنٰا إِلَيْكَ إِلّٰا أَنْتَ.

خداوندا ما را بر کشتی‌های نجاتت سوار کن و از لذّت راز و نیازت بهره‌مند گردان و به حوض‌های دوستی‌ات وارد کن؛ و شیرینی محبّت و مقام قربت را به ما بچشان، کوششمان را در راهت و همّتمان را در طاعتت قرار ده و نیّت‌هایمان را در معامله با خود خالص گردان، چراکه ما با تو و از توییم و برای ما وسیله‌ای جز به‌سوی تو نیست،

إِلٰهىِ اجْعَلْنِى مِنَ الْمُصْطَفَینَ الْأَخْيارِ، وَأَلْحِقْنِى بِالصَّالِحِینَ الْأَبْرارِ، السَّابِقِینَ إِلَی الْمَكْرُماتِ، الْمُسارِعِینَ إِلَی الْخَیْرَاتِ، الْعامِلِینَ لِلْباقِياتِ الصَّالِحاتِ، السَّاعِینَ اِلیٰ رَفِيعِ الدَّرَجاتِ، إِنَّكَ عَلیٰ كُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِيرٌ، وَبِالْإِجابَةِ جَدِيرٌ، بِرَحْمَتِكَ يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

معبودم، مرا از گزیدگان بندگان خوبت قرار ده و به شایستگان نیکوکار ملحق کن، هم آنان‌که به کار نیک و جوانـمردی پیشی گرفتند و به‌سوی خیرات شتافتند و برای کارهای خداپسند ماندگار تلاش کردند و برای رسیدن به درجات بلند کوشش نـمودند، همانا تو بر هر چیز توانایی و به اجابت دعا سزاواری، به مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان.