یٰا عَزِیزُ ارْحَمْ ذُلّیٖ، یٰا غَنِیُّ ارْحَمْ فَقْرِی، وَیٰا قَوِیُّ ارْحَمْ ضَعْفِی. بـِمَنْ یَسْتَغِیثُ الْعَبْدُ إِلّٰا بـِمَوْلاٰەُ؟! وَ اِلیٰ مَنْ یَطْلُبُ الْعَبْدُ إِلّٰا اِلیٰ سَیِّدهِ؟! اِلیٰ مَنْ یَتَضَـرَّعُ الْعَبْدُ إِلّٰا اِلیٰ خٰالِقِهِ؟! بِـمَنْ یَلُوذُ الْعَبْدُ إِلّٰا بِرَبِّهِ؟! اِلیٰ مَنْ یَشْکُو الْعَبْدُ إِلّٰا اِلیٰ رَازِقِهِ؟!
ای با عزت به ذلتم رحم کن، ای بی‌نیاز به فقر من رحم کن، و ای نیرومند به ناتوانی من رحم کن، به چه کسی استغاثه می‌کند بنده جز به مولایش؟! و از چه کسی طلب می‌کند بنده جز از سـرورش؟! به سوی چه کسی تضـرع می‌کند بنده جز به آفریدگارش؟! به چه کسی پناه می‌برد بنده جز به پروردگارش؟! به چه کسی شکایت می‌برد بنده جز به روزی دهنده‌اش؟!
اَللّٰهُمَّ مٰا عَمِلْتُ مِنْ خَیْرٍ فَهُوَ مِنْكَ، لاٰحَمْدَ لیٖ عَلَیْهِ، وَمٰا عَمِلْتُ مِنْ سُوءٍ، فَقَدْ حَذَّرْتَنِیهِ، فَلاٰ عُذْرَ لیٖ فِیهِ. اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ سُؤٰالَ الْخَاضِعِ الذَّلِیلِ، وَأَسْأَلُكَ سُؤٰالَ الْعَائِذِ الْمُسْتَقِیلِ، وَأَسْأَلُكَ سُؤٰالَ مَنْ یَبُوءُ بِذَنْبِهِ، وَیَعْتَـرِفُ بِخَطِیئَتِهِ.
خداوندا آنچه از کارهای خوب انجام داده‌ام از ناحیه تو بوده است، و من سزاوار ستایش نیستم به خاطر آن، و آنچه را انجام داده‌ام از بدی‌ها، تو مرا از آن برحذر داشتی، پس عذری برای من در آن نیست. خداوندا من از تو می‌خواهم خواستـن خاضعی ذلیل، و از تو درخواست می‌کنم درخواست پناهنده‌ای که چشم‌پوشی از گناهش را طلب می‌کند و از تو می‌خواهم خواستـن کسی که به گناهش اقرار می‌کند، و به خطایش اعتـراف می‌نـماید.
وَأَسْأَلُكَ سُؤٰالَ مَنْ لاٰیَجِدُ لِعَثْـرَتِهِ مُقِیلاً، وَلاٰ لِضُـرِّہِ کَاشِفاً، وَلاٰ لِکُرْبَتِهِ مُفَرِّجاً، وَلاٰ لِغَمِّهِ مُرَوِّحاً، وَلاٰ لِفَاقَتِهِ سَادّاً، وَلاٰ لِضَعْفِهِ مَقَوِیاً، إِلّٰا أَنْتَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ.
و از تو می‌خواهم خواستـن کسی که نـمی‌یابد برای لغزشش بخشنده‌ای و نه برای گرفتاری‌اش دورکننده‌ای و نه برای اندوهش گشاینده‌ای، و نه برای حزن و غمش آسوده کننده‌ای، و نه برای فقرش برطرف کننده‌ای، و نه برای ناتوانی‌اش نیرو بخشنده‌ای جز تو، ای مهربان‌ترین مهربانان.