اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَلاٰتُشْمِتْ بیٖ عَدُوِّی، وَلاٰ تَفْجَعْ بیٖ حَمِیمِی.
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و دشمنم را به من شماتت مده و داغدار مکن به من دوست دلسوزم را.
اَللّٰهُمَّ هَبْ لیٖ لَحْظَةً رَحِیمَةً مِنْ لَحَظَاتِكَ، تَكْشِفُ بِهٰا عَنِّی مَاابْتَلَیْتَنِی بِهِ، وَتَرُدُّنِی إِلیٰ أَحْسَنِ عٰادَاتِكَ عِنْدِی، وَاسْتَجِبْ دُعٰائِی وَدُعٰاءَ مَنْ أَخْلَصَ لَكَ دُعٰاءَہُ لیٖ، فَقَدْ ضَعُفَتْ قُوِّتِی، وَقَلَّتْ حِیلَتِی، وَاشْتَدَّتْ حٰالیٖ، وَیَئِسْتُ عَمّٰا عِنْدَ خَلْقِكَ فَلَمْ یَبْقَ لیٖ إِلّٰا رَجٰاؤُكَ فیٖ رَدِّ قَدِیمِ مٰا أَنْعَمْتَ عَلَیَّ، فَإِنَّ قُدْرَتَكَ عَلیٰ كَشْفِ مٰا أَنَا فِیهِ، كَقُدْرَتِكَ عَلیٰ مَاابْتَلَیْتَنِی بِهِ.
خداوندا، عنایت کن مرا نگاهی مهربانانه از نگاههایت را، که به آن از من دور کنی آنچه مرا به آن مبتلا ساختهای، و لطف کنی مرا به بهتـرین الطافت نزد من، و اجابت کن دعایم را، و دعای هر کس را که اخلاص ورزید برای تو در دعا کردنش، که نیرویم ناتوان شده، و چارهام اندک گشته، و حالـم سخت گردیده، و ناامید شدهام از آنچه نزد آفریدگان تو است، و برای من چیزی جز امید به تو باقی نـمانده است. خدای من، تواناییات بر دور کردن آنچه من در آن هستم همانند توانایی توست بر آنچه مبتلا ساختی مرا به آن.
أَیْ رَبِّ ذِكْرُ عَوَائِدِكَ یُؤْنِسُنِی، وَالرَّجَاءُ لِاِنْعَامِكَ وَرَحْمَتِكَ وَفَضْلِكَ یُقَوِّینِی، لَمْ أَخْلُ مِنْ نِعْمَتِكَ مُنْذُ خَلَقْتَنِی.
ای پروردگارم، و یاد آوردن الطافت مرا آرامش میبخشد، و امید به نعمتها و فضلت نیرویم میدهد، زیرا که من از آن وقت که مرا آفریدی خالی از نعمتهایت نبودهام.
فَأَنْتَ إِلٰهیٖ مَفْزَعِی وَمَلْجَأیٖ، وَالْحَافِظُ لیٖ، وَالذّٰابُّ عَنِّی، الْمُتَحَنِّنُ عَلَیَّ، الرَّحِیمُ بیٖ، الْمُتَكَفِّلُ بِرِزْقِی، فیٖ قَضَائِكَ كَانَ مٰا حَلَّ بیٖ، وَبِعِلْمِكَ مٰا صِـرْتُ إِلَیْهِ،
و تو ای خدای من پناهگاه و ملجا و نگهدارندۀ من و دفاع کننده از من هستی، به من مهربانی مینـمایی بر من رحم میکنی، روزیام را بر عهده گرفتهای، در قضای تو است آنچه بر من پیش آمده و در علم توست آنچه به سوی آن رفتهام.
فَاجْعَلْ یٰا وَلِیّیٖ وَسَیِّدِی فِیمٰا قَضَیْتَ وَقَدَّرْتَ عَلَیَّ وَحَتَمْتَ عَافِیَتِی وَمٰا فِیهِ صَلَاحِی وَخَلَاصِی مِمّٰا أَنَا فِیهِ، فِإِنِّی لاٰ أَرْجُو لِدَفْعِ ذٰلِكَ غَیْرَكَ، وَلاٰ أَعْتَمِدُ فِیهِ إِلّٰا عَلَیْكَ، فَكُنْ یٰا ذَا الْجَلاٰلِ وَالْاِكْرَامِ عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّی بِكَ، وَارْحَمْ ضَعْفِی وَقِلَّةَ حِیلَتِی، وَاكْشِفْ كُرْبَتِی، وَاسْتَجِبْ دَعْوَتِی اِنَّكَ عَلیٰ كلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ. وَأَقِلْنِی عَثْـرَتِی، وَامْنُنْ عَلَیَّ بِذٰلِكَ وَعَلیٰ كُلِّ دَاعٍ لَكَ، أَمَرْتَنِی یٰا سَیِّدِی بِالدُّعَاءِ وَتَكَفَّلْتَ بِالْاِجٰابَةِ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ الَّذِی لاٰخُلْفَ لَهُ وَلاٰ تَبْدِیلَ.
پس قرار ده ای سـرپرست من و ای سـرورم در آنچه مقدر کرده و بر من حکم نـموده و حتمی کردهای عافیت مرا، و آنچه در آن باشد صلاحم، و رهاییام را از آنچه در آن هستم، که من امیدی ندارم برای دور کردن آن، جز تو را، و در آن اعتماد نـمیورزم جز بر تو، پس باش ای صاحب شکوه و بزرگواری، در محل گمان نیکم به تو، و رحم کن ناتوانیام و اندک بودن چارهام را، و دور کن اندوهم را و اجابت کن دعایم را که تو بر هر چیز توانا هستی، و نادیده بگیر لغزشم را، و بر من با آن منت گذار، و بر هر کسی که تو را خواند، مرا فرمان دادی ای سـرورم به دعا کردن، و اجابت را بر عهده گرفتی، و وعده تو حق است که تخلفی نیست در آن و نه تبدیلی.
اَللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَاٰلِهِ، وَأَغِثْنِی فَإِنَّكَ غِیَاثُ مَنْ لاٰغِیَاثَ لَهُ، وَحِرْزُ مَنْ لاٰحِرْزَ لَهُ، یٰا ذَا الْجَلاٰلِ وَالْاِكْرَام، اٰمِینَ رَبِّ الْعٰالَمِینَ.
خداوندا بر محمد بنده و فرستادهات و خاندانش درود فرست، و به فریادم رس که تو فریادرس هر کسی هستی که او را فریادرس نباشد، و پناه هر کسی هستی که او را پناهی نباشد، ای صاحب شکوه و بزرگواری، آمین ای پروردگار جهانیان.
اَللّٰهُمَّ لَكَ تَرَهَّبَ الْمُتَـرَهِّبُونَ، وَإِلَیْكَ أَخْلَصَ الْمُبْتَهِلُونَ، رَهْبَةً لَكَ وَرَجَاءً لِعَفْوِكَ، یٰا إِلٰهَ الْحَقِّ ارْحَمْ دُعٰاءَ الْمُسْتَصْـرِخِینَ، وَاعْفُ عَنْ جَرَائِمِ الغَافِلِینَ وَزِدْ فیٖ إِحْسَانِ الْمُنِیبِینَ یَوْمَ الْوُفُودِ عَلَیْكَ یٰا كَرِیمُ.
خداوندا بیمناکان از تو بیمناک شدند، و دعاگویان برای تو اخلاص ورزیدند، به ترس از تو و به امید عفوت، ای معبود به حق، رحم کن دعای فریادرس طلبان را، و ببخشای گناهان غافلان را، و بیفزای در احسان بازگشت کنندگان در روز وارد شدن بر تو ای بزرگوار.