دعای صد و هفتاد و یک – درخواست برطرف شدن اندوه

یٰا فَارِجَ الْهَمِّ، وَكَاشِفَ الْغَمِّ، یٰا رَحْمَانَ الدُّنْيَا وَالآْخِرَةِ وَرَحِيمَهُمَا، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَافْرُجْ هَمِّي، وَاكْشِفْ غَمِّي.

ای زدایندۀ اندوه و برطرف‌کنندۀ دلتنگی و غصّه! ای بخشاینده در دنیا و آخرت و مهرورز در هر دو جهان! بر محمّد و آل محمّد درود فرست و اندوه مرا بزدای و دلتنگی و غصّه‌ام را برطرف کن.

یٰا وَاحِدُ یٰا أَحَدُ یٰا صَمَدُ، یٰا مَنْ ﴿لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ﴾، اعْصِمْنِي وَطَهِّرْنِی، وَاذْهَبْ بِبَلِيَّتِي.

ای یگانه! ای یکتا! ای بی‌نیاز! ای کسی که نزاده و زاده نشده و احدی برای او همتا نیست! نگهداری‌ام کن و پاکم ساز و مصیبت و بلایم را از میان ببـر.

– [در این قسمت از دعا، «آیت‌الکرسی» و سوره «فلق» و «ناس» و «قل هو اللّه احد» را بخوان و بگو:]-

اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ سُؤٰالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ، وَضَعُفَتْ قُوَّتُهُ، وَكَثُـرَتْ ذُنُوبُهُ، سُؤٰالَ مَنْ لاٰيَجِدُ لِفَاقَتِهِ مُغِيثاً، وَلاٰ لِضَعْفِهِ مُقَوِّياً، وَلاٰ لِذَنْبِهِ غَافِراً غَیْرَكَ، یٰا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ أَسْأَلُكَ عَمَلًا تُحِبُّ بِهِ مَنْ عَمِلَ بِهِ، وَيَقِيناً تَنْفَعُ بِهِ مَنِ اسْتَيْقَنَ بِهِ حَقَّ الْيَقِینَ فیٖ نَفَاذِ أَمْرِكَ.

خداوندا از تو درخواست می‌کنم؛ درخواست کسی که نیازش شدید و نیرویش کاهش یافته و گناهانش زیاد شده؛ درخواست کسی که برای نیازمندی‌اش فریادرسی و برای ناتوانی‌اش نیرو دهنده‌ای و برای گناهش آمرزنده‌ای، غیر تو نـمی‌یابد. ای صاحب بزرگی و رافت و رحمت! عملی را از تو درخواست می‌کنم که هر کس آن را انجام دهد، به خاطر آن دوستش داری؛ و یقینی را می‌خواهم که به سبب آن کسی را سود می‌دهی که در مسیر جریان فرمان و اراده‌ات، به وسیلۀ آن یقین، حقّ‌الیقین را به دست آورد.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاقْبِضْ عَلَی الصِّدْقِ نَفْسِی، وَاقْطَعْ مِنَ الدُّنْيَا حَاجَتِي، وَاجْعَلْ فِيمٰا عِنْدَكَ رَغْبَتِي شَوْقاً إِلیٰ لِقَائِكَ، وَهَبْ لیٖ صِدْقَ التَّوَكُّلِ عَلَيْكَ.

خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست و جان مرا بر پایۀ درستی و راستی و عمل و اخلاق دریافت کن و نیازم را از دنیا بگسل و رغبتم را در آنچه نزد توست، در حالی که مشتاق لقایت باشم، قرار ده؛ و صدق توکّل بر وجود مبارکت را به من ببخش.

أَسْأَلُكَ مِنْ خَیْرِ كِتَابٍ قَدْ خَلاٰ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَـرِّ كِتَابٍ قَدْ خَلاٰ، أَسْأَلُكَ خَوْفَ الْعَابِدِينَ لَكَ، وَعِبَادَةَ الْخَاشِعِینَ لَكَ، وَيَقِینَ الْمُتَوَكِّلِینَ عَلَيْكَ، وَتَوَكُّلَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَيْكَ.

از تو بهتـرین سـرنوشتی که مقدّر شده درخواست می‌کنم و از بدترین سـرنوشتی که مقرر شده به تو پناه می‌آورم؛ ترس بندگان را از مقامت و بندگی فروتنان را برایت و یقین توکّل‌کنندگان را بر وجودت و توکّل مؤمنان را بر حضـرتت، از تو درخواست دارم.

اَللّٰهُمَّ اجْعَلْ رَغْبَتِي فیٖ مَسْأَلَتِي مِثْلَ رَغْبَةِ أَوْلِيَائِكَ فیٖ مَسَائِلِهِمْ، وَرَهْبَتِي مِثْلَ رَهْبَةِ أَوْلِيَائِكَ، وَاسْتَعْمِلْنِي فیٖ مَرْضَاتِكَ عَمَلًا لاٰ أَتْرُكُ مَعَهُ شَيْئاً مِنْ دِينِكَ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ.

خداوندا اشتیاقم را در خواسته‌هایم مانند اشتیاق عاشقانت در خواسته‌های‌شان و ترسم را مانند ترس دوستانت قرار ده؛ و مرا در عرصۀ خشنودی‌ات به عمل و کوششی به کار گیر که با آن، چیزی از دینت را به خاطر ترس از کسی از آفریده‌هایت، رها نکنم.

اَللّٰهُمَّ هٰذِہِ حَاجَتِي فَأَعْظِمْ فِيهٰا رَغْبَتِي، وَأَظْهِرْ فِيهٰا عُذْرِي، وَلَقِّنِّي فِيهٰا حُجَّتِي، وَعَافِ فِيهٰا جَسَدِي.

خداوندا این است حاجت من، پس اشتیاقم را در آن بزرگ و زیاد کن و عذرم را در آن آشکار فرما و برهان و دلیلم را در آن به من بیاموز و جسمم را در آن سلامت بخش.

اَللّٰهُمَّ مَنْ أَصْبَحَ لَهُ ثِقَةٌ أَوْ رَجَاءٌ غَیْرُكَ، فَقَدْ أَصْبَحْتُ وَأَنْتَ ثِقَتِي وَرَجَائِی فِی الْأُمُورِ كُلِّهَا، فَاقْضِ لیٖ بِخَیْرِهَا عَاقِبَةً، وَنَجِّنِي مِنْ مُضِلَّاتِ الْفِتـنِ بِرَحْمَتِكَ يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

خداوندا کسانی صبح می‌کنند در حالی که به غیر تو اعتماد و امید دارند؛ ولی من صبح کردم در حالی که در همۀ امورم اعتماد و امیدم تویی. برای من به آنچه سـرانجامش از همه بهتـر است حکم کن و از فتنه‌های گمراه‌کننده نجاتم ده، به مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان!

وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللّٰهِ الْمُصْطَفَى وَعَلیٰ آلِهِ الطَّاهِرِينَ.

و درود خدا بر سـرور ما محمّد، فرستادۀ برگزیده خدا و اهل بیت پاکش.