دعای صد و پنج – هرگاه جنازه‌ای را می‌دید

حضـرت علی بن الحسین (علیه‌السلام) هرگاه جنازه‌ای را می‌دید، می‌گفت:

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی لَمْ یَجْعَلْنِی مِنَ السَّوَادِ الْمُخْتَـرَمِ.

سپاس خدای را که مرا از عامۀ مردم هلاک شده، قرار نداده است.

و نیز گفته است:

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی تَعَزَّزَ بِالْقُدْرَةِ، وَقَهَرَ عِبَادَہُ بِالْمَوْتِ.

سپاس خدای را که با قدرت، عزت یافت، و بندگانش را به مرگ مقهور و مغلوب ساخت.