دعای صد و چهل‌ و سه – در وداع ماه رمضان

صفحه نخست » دعای صد و چهل‌ و سه – در وداع ماه رمضان

اشتراک گذاری مقاله

فهرست مطالب

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِینَ‏، الْحَمْدُ لِلّٰهِ لاٰشَـرِيكَ لَهُ، اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الْعَلِیِّ الْأَعْلیٰ، اَلْعَلِيمِ الْكَرِيمِ، الْعَظِيمِ الرَّحِيمِ، اللَّطِيفِ الْخَبِیرِ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الْمَحْمُودِ عَلیٰ نَعْمَائِهِ، الْمَشْكُورِ عَلیٰ اٰلَائِهِ، الَّذِي‏ لاٰيَنْسیٰ مَنْ ذَكَرَہُ، وَلاٰ يُخَيِّبُ مَنْ رَجَاهُ، وَلاٰ يَرُدُّ مَنْ دَعَاهُ،

ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان است، ستايش خدا را كه شـريکی براى او وجود ندارد، ستايش خدا را كه بلندپايه، آگاه، بزرگوار، مهربان، باريک‌بین و كاردان است، ستايش خدا را كه در برابر نعمت‌هايش ستايش و در برابر عطاهايش ستوده مى‌گردد، هم او كه به يادآورندگانش را فراموش و اميدوارانش را نوميد نـمى‌كند و دعاكنندگان به درگاهش را نـمى‌راند،

وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي لاٰرَبَّ سِوَاهُ، وَلاٰ خَالِقَ إِلّٰا إِيَّاهُ، وَلاٰ إِلٰهَ غَیْرُہُ، وَلاٰ مَعْبُودَ إِلّٰا هُوَ وَحْدَہُ لاٰشَـرِيكَ لَهُ. اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي تَوَاضَعَ كُلُّ شَیْ‏ءٍ لِعَظَمَتِهِ، وَذَلَّ كُلُّ شَیْ‏ءٍ لِمُلْكِهِ وَهَيْبَتِهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي اسْتَسْلَمَ كُلُّ شَیْ‏ءٍ لِقُدْرَتِهِ، وَخَضَعَ كُلُّ شَیْ‏ءٍ لِقُوَّتِهِ‏

و ستايش خدا را كه پروردگار و آفريدگار و خداى شايستۀ پرستش و معبودى جز او وجود ندارد و شـريکی براى او نيست. ستايش خدا را كه همۀ اشيا در برابر عظمت او فروتن و در برابر پادشاهی و هیبت او خوار هستند و ستایش خدا را که همه اشیا در برابر قدرت او تسلیم و در برابر نیرویش خاضع هستند.

وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلیٰ حِلْمِهِ بَعْدَ عِلْمِهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلیٰ عَفْوِہِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ وَلِیِّ كُلِّ نِعْمَةٍ، وَمُنْتَهىٰ كُلِّ رَغْبَةٍ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ قَاضِی كُلِّ حَاجَةٍ، وَدَافِعِ كُلِّ ضَـرُورَةٍ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي بِنِعْمَتِهِ أَصْبَحْنَا وَأَمْسَيْنَا، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي بِنُورِہِ اهْتَدَيْنَا وَبِفَضْلِهِ اسْتَغْنَيْنَا، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلَی السَّـرَّاءِ وَالضَّـرَّاءِ وَالشِدَّةِ وَالرَّخَاءِ. وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ عَلیٰ كُلِّ حَالٍ، وَ﴿الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُماتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ﴾،

و ستايش خدا را در برابر بردبارى‌اش باوجود آگاهى‌اش و ستايش خدا را در برابر گذشتش باوجود قدرتش و ستایش خدا را که ولی هر نعمتی است و منتهای هر خواسته و میلی است و ستایش خدا را که جواب دهنده تـمام حاجات و دفع کننده تـمام ضـرر هاست، و ستايش خدايى را كه به نعمت او صبح و شام كرديم و ستايش خدا را كه به نور او رهنمون گرديده و به تفضل او بی‌نياز شديم و ستايش خدا را بر شادمانی و رنجورى و سختى و فراخى و ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان است بر هر حال، و «ستايش خدا را كه آسمان‌ها و زمین را آفريد و تاريکی‌ها و نور را قرار داد و بااين‌حال كسانی كه به پروردگارشان كفر ورزيده‌اند، براى او شـريک قرار مى‌دهند»،

كَذِبَ الْعَادِلُونَ بِاللّٰهِ، وَالْمُفْتَـرُونَ عَلَی اللّٰهِ الْكَذِبَ، وَالْمُدَّعُونَ غَیْرَہُ إِلٰهاً، قَدْ ضَلُّوا ضَلاٰلًا بَعِيداً، وَخَسِـرُوا خُسْـراناً مُبِيناً، وَقَالُوا قَوْلًا عَظِيماً، ﴿مَا اتَّخَذَ اللّٰهُ مِنْ وَلَدٍ وَمٰا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلٰهٍ إِذاً لَذَهَبَ كُلُّ إِلٰهٍ بِـمٰا خَلَقَ وَلَعَلا بَعْضُهُمْ عَلیٰ بَعْضٍ سُبْحانَ اللّٰهِ عَمّٰا يَصِفُونَ * عالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ فَتَعٰالیٰ‏ عَمّٰا يُشْـرِكُونَ﴾، اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي هَدَانَا لِدِينِهِ الَّذِي لاٰيَقْبَلُ عَمَلًا إِلّٰا بِاِذْنِهِ وَلاٰ يَغْفِرُ ذَنْباً إِلّٰا لِأَهْلِهِ.

دروغ گفتند كسانی كه به خدا شـرک ورزيدند و به دروغ بر خدا افتـرا بستند و جز او معبود خود گرفتند و بسيار دور [سخت]گمراه شده و آشكارا زيان بردند و سخن بزرگ بر زبان راندند. «خداوند هيچ‌كس را به فرزندى نگرفته و هيچ معبودى جز او وجود ندارد، وگرنه در اين صورت، هر معبودى آفريده‌هاى خود را به همراه خود مى‌برد [از آن‌ها حمايت مى‌كرد]و بر يكديگر اظهار برترى مى‌كردند. پاكا خدا از آنچه او را بدان توصيف مى‌كنند، خدايى كه داناى غيب و آشكار و از آنچه براى او شـريک قرار مى‌دهند، منزّہ است.» ستايش خدا را كه ما را به آيین خود راهنمايى كرد، خدايى كه هيچ عملی را نـمى‌پذيرد و هيچ گناهى را جز از اهلش نـمى‌آمرزد.

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي أَعَانَنَا عَلیٰ صِيَامِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَقِيَامِهِ، وَنَحْنُ نَسْأَلُ اللّٰهَ خَیْرَ مَسْؤُولٍ وَأَكْرَمَ مَأْمُولٍ أَنْ يَسْتَجِيبَ دُعَاءَنَا، وَيَقْبَلَ مِنّٰا صَوْمَنَا وَيُزَکِّیَ أَعْمَالَنَا، وَيَشْكُرَ سَعْيَنَا، وَلاٰ يَرُدَّنَا خَائِبِینَ، وَأَنْ يَجْعَلَنَا عِنْدَہُ مِنَ الْمَقْبُولِینَ، وَفِی الْآخِرَةِ مِنَ الْفَائِزِينَ، إِنَّهُ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ.

ستايش خدا را كه ما را بر روزه‌دارى و شب‌خيزى در ماه رمضان يارى داد و ما از خداوند كه بهتـرين درخواست‌شونده و گرامى‌ترين كسی است كه به او اميد بسته مى‌شود، درخواست مى‌كنيم كه دعاى ما را مستجاب كند و روزه‌ى ما را از ما بپذيرد و اعمال ما را پاكيزه گرداند و كوشش و عمل را مورد سپاس قرار دهد و نوميد برنگرداند و در نزد خود از پذيرفته شدگان و در آخرت از رستگاران قرار دهد، به راستى كه او مهربان‌ترين مهربانان است.

اَللّٰهُمَّ إِنّٰا نَسْأَلُكَ يٰا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ، وَيٰا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِینَ، وَيٰا مُجِيبَ الْمُضْطَرِّينَ، وَيٰا جَارَ الْمُسْتَجِیرِينَ، وَيٰا صَـرِيخَ الْمُسْتَصْـرِخِینَ، وَيٰا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِینَ، وَيٰا عِيَاذَ الْمَكْرُوبِینَ، وَيٰا قَابِلَ تَوْبَةِ الْمُذْنِبِینَ، وَيٰا أَمَانَ الْخَائِفِینَ، وَيٰا مُعْطِيَ السَّائِلِینَ، وَيٰا قَاصِمَ الْجَبَّارِينَ، وَيٰا مُدَمِّرَ الْمُتَكَبِّـرِينَ، وَيٰا مُدْرِكَ الْهَارِبِینَ، وَيٰا عِصْمَةَ الْمُتَوَكِّلِینَ، وَيٰا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ، وَيٰا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَ،

خداوندا از تو درخواست مى‌كنيم اى بخشنده‌ترين بخشنده و اى گرامى‌ترين گرامى و اى اجابت‌كنندۀ دعاى بيچارگان و اى مدافع يارى‌جويان و اى فريادرس فريادكنندگان و اى يارى‌دهنده به فريادخواهان و اى دادرس اندوهناكان و اى پذيرندۀ توبۀ گناه‌كاران، و اى ایمنى‌بخش هراسناكان و اى عطاكننده به درخواست‌كنندگان و اى درهم‌شكنندۀ سـركشان و سـركوب‌كنندۀ متكبّـران و اى كسی كه گريختگان را درمى‌يابی و اى نگاه‌دارندۀ توكل‌كنندگان و اى سـرپرست مؤمنان و اى نیرومند استوار،

وَيٰا نَاصِـرَ الْمَظْلُومِینَ، وَيٰا مَالِكَ يَوْمِ الدِّينِ، وَيٰا مُنْتَهىٰ رَغْبَةِ السَّائِلِینَ، وَيٰا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ، وَيٰا رَاحِمَ الْمَسَاكِینَ، وَيٰا خَیْرَ الرَّازِقِینَ، وَيٰا ثِقَةَ الْمَلْهُوفِینَ، وَيٰا مُجِيبَ الدَّاعِینَ أَجِبْ دُعَاءَنَا يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَلاٰ تَرُدَّنَا خَائِبِینَ، وَتَقَبَّلْ مِنّٰا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ، إِلَيْكَ أَسْلَمْنَا أَنْفُسَنَا طَائِعِینَ، وَلَكَ أَصْبَحْنَا وَصَلَّيْنَا خَاضِعِینَ، وَبِكَ اٰمَنَّا مُوقِنِینَ،

و اى ياور ستمديدگان و اى مالک روز پاداش و اى منتهاى گرايش درخواست‌كنندگان و اى روزى‌دهنده به ناداران و اى مهرورز بر بيچارگان و اى بهتـرين روزى‌دهنده و اى مورد اعتماد ستمديدگان و اى اجابت‌كنندۀ دعاها، دعاى ما را مستجاب نـما، اى مهربان‌ترين مهربانان. خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را نوميد برمگردان و [اعمال اين ماه را]از ما بپذير، به راستى كه تو شنوا و آگاهى. به اختيار خود تسليم توايم و براى تو صبح كرديم و فروتنانه نـماز گزارديم و با يقین به تو ایمان آورديم،

وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا مُطْمَئِنِّینَ،‏ وَإِلَيْكَ فَوَّضْنَا أَمْرَنَا رَاضِینَ، وَإِلَيْكَ أَقْبَلْنَا رَاجِینَ، وَمِنْ ذُنُوبِنَا مُعْتَذِرِينَ، فَاقْبَلْ عُذْرَنَا يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. اَللّٰهُمَّ قَدْ أَكْدَى الطَّلَبُ وَأَعْيَتِ الْحِيَلُ إِلّٰا عِنْدَكَ، وَضَاقَتِ الْمَذَاهِبُ، وَانْقَطَعَتِ الطُّرُقُ إِلّٰا إِلَيْكَ، وَدُرِسَتِ الْآمَالُ، وَانْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلّٰا مِنْكَ، وَخَابَتِ الثِّقَةُ، وَأَخْلَفَ الظَّنُّ إِلّٰا بِكَ، وَكَذِبَتِ الْأَلْسُنُ وَأُخْلِفَتِ الْعِدَاةُ إِلّٰا عِنْدَكَ.

و با اطمينان بر تو توكل نـموديم و با خرسندى، كار خود را به تو واگذار كرديم و با اميد، به درگاه تو روى آورديم و از گناهان خود پوزش مى‌خواهيم، پس عذر ما را بپذير اى مهربان‌ترين مهربانان. خداوندا درخواست فروكش و چاره‌ها جز در نزد تو وامانده است و راه‌ها و روش‌ها جز به‌سوى تو تنگ و گسسته است و آرزوها و اميد جز از تو، نابود و بريده است و اعتماد و گمان جز به تو همراه خلف وعده و زبان‌ها و وعده‌ها جز در نزد تو دروغ است.

اَللّٰهُمَّ إِنّٰا نَسْأَلُكَ بِكُلِّ دَعْوَةٍ تَوَسَّلَ بِهٰا إِلَيْكَ رَاجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ، أَوْ مُذْنِبٌ خَاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ، أَوْ مُعَافیٰ أَتْـمَمْتَ عَلَيْهِ نِعْمَتَكَ، أَوْ فَقِیرٌ أَدْلَيْتَ غِنَاكَ إِلَيْهِ، وَلِتِلْكَ الدَّعْوَةِ يٰارَبِّ عِنْدَكَ زُلْفَةٌ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَقْضِیَ لَنٰا حَوَائِجَنَا فیٖ يُسْـرٍ مِنْكَ وَعَافِيَةٍ، وَأَنْ تَغْفِرَ لَنٰا وَتَرْحَمَنَا، وَإِنَّا إِلیٰ رَحْمَتِكَ فُقَرَاءُ يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

خداوندا، به هر دعايى كه شخص اميدوارى را به واسطۀ توسل به آن، به آرزويش رسانده‌اى يا گناه‌كار خطاكارى كه گناهش را آمرزيدى، يا تندرستى كه نعمتت را بر او تـمام كرده‌اى، يا نيازمندى كه بی‌نيازى را به‌سوى او رسانده‌اى، و آن دعا-اى پروردگار من-در نزد تو ارزش و منزلت برخوردار بوده است، خواهانيم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و حوايج ما را همراه با فراوانی و عافيت از جانب خود، برآورى و ما را بيامرزى و بر ما رحم آورى، زيرا ما همه به رحمت تو نيازمنديم اى مهربان‌ترين مهربانان.

اَللّٰهُمَّ إِنَّكَ أَمَرْتَ بِالصَّلَاةِ وَالتَّسْلِيمِ عَلیٰ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ فَرِيضَةً مِنْكَ وَاجِبَةً، وَكَرَامَةً فَاضِلَةً، وَبَدَأْتَ وَمَلَائِكَتُكَ بِالصَّلَاةِ عَلَيْهِ فَقُلْتَ‏: ﴿إِنَّ اللّٰهَ وَمَلاٰئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَی النَّبِيِّ يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ اٰمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيماً﴾.

خداوندا خود دستور داده‌اى كه بر پيامبـرت حضـرت محمد -درود تو بر او و خاندان او- درود و سلام بفرستيم، فريضه‌اى كه از ناحيۀ تو واجب گرديده و كرامتى كه برتر است و فرشتگان نيز [بر او] درود مى‌فرستند: «به راستى كه خدا و فرشتگانش بر پيامبـر درود مى‌فرستند، اى كسانی كه ایمان آورده‌ايد، چنان‌كه بايد بر او درود و سلام بفرستيد.»

اَللّٰهُمَّ فَاجْعَلْ‏ شَـرَائِفَ صَلَوَاتِكَ وَنَوَامِيَ بَرَكَاتِكَ، وَأَزْكیٰ تَحِيَّاتِكَ وَأَفْضَلَ سَلَامِكَ وَمُعَافَاتِكَ، عَلیٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَصَفِيِّكَ وَنَجِيِّكَ وَأَمِينِكَ وَخِیَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، الدَّاعِي إِلَيْكَ بِإِذْنِكَ، وَالْهَادِي إِلیٰ سَبِيلِكَ، وَالشَّاهِدِ عَلیٰ عِبَادِكَ، وَالْبَشِیرِ النَّذِيرِ السِّـرَاجِ الْمُنِیرِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَعَلیٰ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِینَ وَسَلَّمَ.

خداوندا پس برترين درودها و بالنده‌ترين بركت‌ها و پاكيزه‌ترين تحيّت‌ها و برترين سلام و عافيت خود را بر حضـرت محمد، بنده و فرستاده و برگزيده و رازدار و امانت‌دار و انتخاب‌شدۀ تو از ميان آفريده‌هايت، قرار ده، هم او كه به اذن تو [مردم را]به سوى تو فراخواند و هدايت‌گر به‌سوى تو بود و گواه بر بندگان و مژده‌دهنده و بيم‌رسان و چراغ فروزان است. درود خداوند بر او و بر اهل‌بیت پاک او و سلام خدا بر آنان باد.

اَللّٰهُمَّ ابْعَثْهُ الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ الَّذِي وَعَدْتَهُ، وَبَلِّغْهُ الدَّرَجَةَ وَالْوَسِيلَةَ وَالْكَرَامَةَ وَالشَّفَاعَةَ وَالذَّرَاعَةَ وَالْفَضِيلَةَ، وَاجْعَلْنَا مِمَّنْ تُشَفِّعُهُ فِیهِ بِرَحْمَتِكَ يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. اَللّٰهُمَّ رَبَّ النَّبَأِ الْعَظِيمِ فِی انْسِلَاخِ هٰذَا الشَّهْرِ الْعَظِيمِ، وَاسْتِقْبَالِ هٰذَا الْعِيدِ الشَّـرِيفِ الْمَشْهُورِ، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنَا فیٖ هَذِہِ السَّاعَةِ مِنْ أَوْجَهِ مَنْ تَوَجَّهَ، وَأَقْرَبِ مَنْ تَقَرَّبَ، وَأَنْجَحِ مَنْ سَأَلَكَ وَدَعَاكَ وَطَلَبَ إِلَيْكَ،

خداوندا، او را به مقام ستوده‌اى كه وعده داده‌اى برانگيز و به پايه و وسيله [شفاعت]و كرامت و شفاعت و ميانجيگرى و برترى [ويژہ]برسان و ما را از كسانی قرار ده كه مشمول شفاعت او گرديم، به رحمتت اى مهربان‌ترين مهربانان. خداوندا، اى پروردگار خبـر بزرگ، در پايان اين ماه بزرگ و روى آوردن اين عيد شـريف و نامى، بر محمد و آل محمد درود فرست و در اين لحظه، ما را از ارزشمندترين و نزديک‌ترين كسانی كه به تو روى آورده و نزديکی جسته و از كامياب‌ترين كسانی كه از تو درخواست و خواهش نـموده و به درگاهت دعا كرده‌اند، قرار ده،

يٰا مَنْ وَسِعَ‏ كُلَّ شَیْ‏ءٍ رَحْمَةً وَعِلْماً، لاٰتَرُدَّنَا خَائِبِینَ، وَتَقَبَّلْ مِنّٰا صِيَامَهُ، فَإِنْ كَانَ اٰخِرَ شَهْرٍ صُمْنَاهُ فَاخْتِمْ لَنٰا فِيهِ بِالسَّعَادَةِ وَالشَّهَادَةِ وَالْبَـرَكَةِ وَالرَّحْمَةِ وَالْقَبُولِ، وَاجْعَلْ عَمَلَنَا فِيهِ مَقْبُولًا وَسَعْيَنَا فِيهِ مَشْكُوراً، فَإِنّٰا لِلّٰهِ وَإِنّٰا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ عَلیٰ فِرَاقِ شَهْرِ رَمَضَانَ، شَهْرِ الصِّيَامِ وَشَهْرِ الْقِيَامِ وَشَهْرِ الْقُرْآنِ وَغُرَرِ الْأَيَّامِ، فَيٰا شَهْرَنَا غَیْرَ مُوَدَّعٍ وَدَّعْنَاكَ، وَلاٰ بِـمَلَلٍ صُمْنَاكَ،

اى خدايى كه رحمت و آگاهى‌ات همۀ اشيا را فراگرفته است، ما را نوميد برمگردان و روزۀ ما را بپذير و اگر اين ماه رمضان، آخرين ماه رمضانی است كه روزه داشته‌ايم، آن را به نيكبختى و شهادت [گواهى]و بركت و رحمت و پذيرش خود ختم كن، و عمل ما را در آن پذيرفته و كوشش ما را مورد سپاس قرار ده. پس ما از آن خداييم و به سوى او بازمى‌گرديم [واى بر ما]از جدايى ماه رمضان، كه ماه روزه‌دارى و شب‌خيزى و ماه قرآن و درخشان‌ترين روزها است. پس اى ماه ما، بی‌آنكه از تو دست بكشيم از تو خداحافظى و وداع مى‌كنيم، نه با خستگى تو را روزه داشتيم،

وَلاٰ مَقْلِيّاً فَارَقْنَاكَ، فَلَوْ كَانَ يُقَالُ: جَزَى اللّٰهُ‏ شَهْراً لَقُلْنَا: جَزَاكَ اللّٰهُ يٰا شَهْرَ رَمَضَانَ عَنّٰا خَیْراً، فَفِيكَ عُفَّتِ الْفُرُوجُ وَالنُّفُوسُ، وَصَحَّتِ النِّيَّاتِ وَالْقُلُوبُ، وَكُنْتَ خَیْرَ زَائِرٍ مَحْبُوبٍ، فَلاٰ جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْكَ وَلاٰ بِكَ، وَخَتَمَ لَنٰا فِيكَ بِخَیْرٍ، وَتَقَبَّلْ مِنّٰا بِرَحْمَةٍ إِنَّهُ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، اَللّٰهُمَّ اَنْتَ ثِقَتُنَا وَرَجَاؤُنَا، وَبِكَ حَوْلُنَا وَقُوَّتُنَا، وَعَلَيْكَ تَوَكُّلُنَا فیٖ أُمُورِنَا، وَبَارِكْ لَنٰا فِی اسْتِقْبَالِ شَهْرِنَا هٰذَا، وَأَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِعَافِيَةٍ مُجَلَّلَةٍ فیٖ دُنْيَانَا وَاٰخِرَتِنَا.

و نه با رنجورى از تو جدا مى‌شديم. اگر در مورد ماه گفته شد كه خداوند تو را پاداش دهد، قطعاً مى‌گفتيم اى ماه رمضان، خداوند تو را در رابطه با ما جزاى خیر دهد؛ زيرا كه شـرمگاه‌ها و جان‌ها در تو عفیف شدند و نيت‌ها و دل‌ها سالـم گرديد و تو بهتـرين زيارت‌كنندۀ محبوب بودى. پس خدا ديدار مرا با تو و به تو آخرين ديدار قرار ندهد و پايان كار ما را در تو به خیر ختم كند و به رحمت خود از ما بپذيرد، به راستى كه او مهربان‌ترين مهربانان است. خداوندا اعتماد و اميد و دگرگونی و نیرومندى ما به تو است و در همۀ امور بر تو توكل نـموده‌ايم، پس روى آوردن اين ماه [شوّال]را بر ما مبارک گردان و هلال آن را همراه با عافيت فراگیر در امور مربوطه به دنيا و آخرت، به ما نشان بده.

اَللّٰهُمَّ إِنّٰا نَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ وَالْمُعَافَاةَ فیٖ أَدْيَانِنَا وَأَبْدَانِنَا وَأَنْفُسِنَا وَأَهْلِينَا وَأَوْلَادِنَا وَأَمْوَالِنَا وَجَمِيعِ مٰا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيْنَا، وَوَفِّقْنَا فیٖ هٰذَا الْيَوْمِ الْعَظِيمِ الشَّـرِيفِ لِطَاعَتِكَ، وَأَجِرْنَا فِيهِ مِنْ مَعْصِيَتِكَ، وَاكْفِنَا فِيهِ شَـرَّ كُلِّ ذِي شَـرٍّ، وَشَـرَّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ‏ اٰخِذٌ بِناصِيَتِها إِنَّكَ‏ عَلیٰ‏ صِـراطٍ مُسْتَقِيمٍ‏.

خداوندا از تو، گذشت و تندرستى و عافيت دين و خود و خانواده و فرزندان و دارايى‌مان و همۀ نعمت‌هايى را كه بر ما ارزانی داشته‌اى، خواهانيم و در اين روز بزرگ و ارجمند ما را به طاعتت موفق گردان و از معصيت در پناه خود در آور، و از شـرّ همۀ موجودات بدى‌رسان و هر جنبده‌اى كه تو [موى]پيشانی او را گرفته‌اى، كفايت كن، به راستى كه تو بر راه راست، استوارى.

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي بَلَّغَنَا هٰذَا الْيَوْمَ الشَّـرِيفَ الْفَرْدَ الْعَظِيمَ الْمُبَارَكَ الْكَرِيمَ الْمَثَابَةَ، الْمَشْهُودَ الْمَوْعُودَ الَّذِي أَحَلَّ فِيهِ الطَّعَامَ وَحَرَّمَ فِيهِ الصِّيَامَ، وَجَعَلَهُ عِيداً لِأَهْلِ الْإِسْلَامِ، وَافْتَتَحَ فِيهِ الْحَجَّ إِلیٰ بَيْتِهِ الْحَرَامِ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ لَنٰا إِلیٰ بَيْتِكَ الْحَرَامِ سَبِيلًا فیٖ عَامِنَا هٰذَا وَفیٖ كُلِّ عَامٍ مٰا أَبْقَيْتَنَا، وَإِلیٰ زِيَارَةِ قَبـْرِ مُحَمَّدٍ نَبِيِّكَ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ ذَلِكَ مُتَقَبَّلًا فیٖ يُسْـرٍ مِنْكَ وَعَافِيَةٍ وَسَعَةِ رِزْقٍ حَلَالٍ يٰا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ.

ستايش خدا را كه ما را رساند به اين روز شـريف و یگانۀ بزرگ و خجسته و پرپاداش كه ثوابش گرامی است و همه در آن حضور مى‌يابند و وعده [نيكی]در آن داده شده است، روزى كه خداوند خوراک را در آن حلال و روزه‌دارى را در آن حرام گردانيد و عيد مسلمانان قرار داد و [رفتـن]حجّ به خانۀ محتـرمش را آغاز كرد. خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و در اين سال و در همۀ سال‌ها تا زمانی كه ما را زنده نگاه داشته‌اى، راهى براى ما به‌سوى خانۀ محتـرم و زيارت قبـر پيامبـرت حضـرت محمّد -درود خدا بر او و خاندان او- قرار ده و آن را همراه با فراوانی و عافيت و گستـردگى روزى حلال از جانب خود، بپذير، اى شكوهمند و بزرگوار.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لَنٰا وَلِآبَائِنَا وَأُمَّهَاتِنَا وَارْحَمْهُمْ كَمٰا رَبَّوْنَا صِغَاراً، وَاغْفِرْ لِكُلِّ وَالِدٍ وَلَدَنَا فِی الْإِسْلَامُ مِنَ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ، وَالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ، الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَالْأَمْوَاتِ. اَللّٰهُمَّ أَدْخِلْ عَلَيْهِمْ رَحْمَةً مِنْ بَرَكَةِ دُعَائِنَا لَهُمْ مٰا تُنَوِّرُ بِهِ قُبُورَهُمْ وَتَفْسَحُ بِهِ عَلَيْهِمْ ضِيقَ مَلاٰحِدِهِمْ، وَتُبَـرِّدُ بِهِ مَضَاجِعَهُمْ، وَتُبَلِّغُهُمْ بِهِ السُّـرُورَ فِی الْجَنَّةِ فیٖ نُشُورِهِمْ، وَتُهَوِّنُ بِهِ حِسَابَهُمْ، وَتُؤْمِنُهُمْ بِهِ مِنَ الْفَزَعِ الْأَكْبَـرِ إِنَّكَ عَلیٰ كُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما و پدران و مادران ما را بيامرز و همان گونه كه ما را در كوچکی تربيت نـمودند، بر آنان رحم آر و بر تـمام اجداد مسلمان ما، اعمّ از مردان و زنان مسلمان و مؤمن، خواه زنده باشند يا مرده، بيامرز. خداوندا از بركت دعاى ما براى آنان، رحمتى بر آنان وارد كن كه به واسطۀ آن، قبـرهاى آنان را روشن گردانيده و تنگى جاى آنان در قبـرهايشان را گشوده و جايگاه دراز كشيدن‌شان را خنک گردانی و هنگام زنده و برانگيخته شدن، آنان را در بهشت به شادمانی برسانی و آسان از آنان حساب بكشی و از بزرگ‌ترين هراس [روز قيامت]ایمن گردانی، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.

اَللّٰهُمَّ وَبَارِكْ لَنٰا فِی الْمَوْتِ إِذَا نَزَلَ بِنٰا كَمٰا نَزَلَ بِهِمْ، وَفِيمٰا بَعْدَ الْمَوْتِ إِذَا قَدِمْنَا عَلَيْهِ، وَاجْعَلِ الْمَوْتَ خَیْرَ غَائِبٍ نَنْتَظِرُہُ، وَاجْعَلْ مٰا بَعْدَہُ خَیْراً لَنٰا مِمّٰا قَبْلَهُ، وَاجْعَلِ الْآخِرَةَ خَیْراً لَنٰا مِنَ الدُّنْيَا.

خداوندا و نيز آن هنگام كه مرگ بر ما فرود مى‌آيد، همان گونه كه بر آنان فرود مى‌آمد، آن را بر ما خجسته گردان و نيز بعد از مرگ را، آن‌گاه كه بر تو وارد مى‌شويم، بر ما مبارک گردان و مرگ را براى ما بهتـرين چيز غايبى كه انتظارش را مى‌كشيم، قرار ده و بعد از مرگ را براى ما بهتـر از پيش از مرگ و آخرت را بهتـر از دنيا قرار ده.

اَللّٰهُمَّ وَأَهْلَ الْقُبُورِ مِنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ، فَافْسَحْ لَهُمْ فیٖ قُبُورِهِمْ، وَنَوِّرْ عَلَيْهِمْ فیٖ مَضَاجِعِهِمْ، وَجَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ، وَلَقِّهِمْ نَضْـرَةً وَسُـرُوراً، وَاجْزِهِمْ جَنَّةً وَحَرِيراً، وَأَدْخِلْ عَلَيْهِمْ مِنْ بَرَكَةِ دُعَائِنَا مٰا تَجْعَلُهُ نَجَاةً لَهُمْ مِنَ الْعَذَابِ، وَأَمْناً مِنَ الْعِقَابِ، وَأَوْجِبْ لَنٰا بِذٰلِكَ أَجْراً، وَأَجْزِلْ لَنٰا بِهِ ذِكْراً.

خداوندا و اهل قبور از همه مردان و زنان اهل ایمان و مردان و زنان مسلمان برای آنان گشاده ساز قبـرهای‌شان را، و روشن فرما آرامگاه‌شان را، و دور ساز زمین را از پهلوهای‌شان، و به آنها برسان شادابی و شادمانی را، و پاداش ده به آنان بهشت و حریر را، و از بركت دعاى ما براى آنان، آن‌ها را از عذاب نجات ده و از كيفر ایمنى بخش و پاداش خود را به ما بايسته كن و آوازۀ ما را بلند گردان.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَتْـمِمْ بِهِ عَلَيْنَا نِعْمَتَكَ، وَهَيِّئْ لَنٰا كَرَامَتَكَ، وَأَسْبِلْ عَلَيْنَا سِتْـرَكَ، وَأَوْزِعْنَا شُكْرَكَ، وَأَدِمْ عَلَيْنَا نِعْمَتَكَ وَعَافِيَتَكَ، وَأَسْبِغْ عَلَيْنَا رِزْقَكَ، وَاكْفِنَا كُلَّ مُهِمٍّ مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ إِنَّكَ عَلیٰ كُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَهُوَ عَلَيْكَ يَسِیرٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست و عافيت خود را بر ما كامل و كرامتت را براى ما مهيّا گردان و پوشش خود را بر ما بپوشان و سپاسگزارى از خود را به ما الهام كن، و نعمت و عافيتت را بر ما مستدام بدار و روزى‌ات را به ما فراوان عطا كن و همۀ امور مهم دنيا و آخرت ما را كفايت فرما، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى و برآوردن آن بر تو آسان است.

إِلٰهَنَا وَسَيِّدَنَا إِنْ غَفَرْتَ لَنٰا فَبِفَضْلِكَ، وَإِنْ عَذَّبْتَ فَبِعَدْلِكَ، فَيٰا مَنْ لاٰيُرْجىٰ إِلّٰا فَضْلُهُ، وَلاٰ يُخْشیٰ إِلّٰا عَدْلُهُ اُمْنُنْ عَلَيْنَا بِفَضْلِكَ، وَأَجِرْنَا مِنْ عَذَابِكَ. إِلٰهَنَا وَسَيِّدَنَا إِنْ كُنْتَ لاٰتَرْحَمُ إِلّٰا أَهْلَ طَاعَتِكَ فَإِلیٰ مَنْ يَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ؟ وَإِنْ كُنْتَ لاٰتُكْرِمُ إِلّٰا أَهْلَ الْوَفَاءِ بِكَ فَإِلیٰ مَنْ يَسْتَغِيثُ الْمُسِيئُونَ؟

اى معبود و سـرور ما، اگر ما را بيامرزى، به تفضل تو است و اگر عذاب كنى، به عدل تو است. پس اى كسی كه جز به تفضل تو اميد بسته نـمى‌شود و هيچ كس جز از عدل او بيم ندارد، تفضل خود را بر ما ارزانی دار و ما را از عذابت رهايى ده. و اگر جز وفاداران به خود را گرامى نـمى‌دارى، پس بدكاران از چه كسی فريادخواهى كنند؟ اى معبود و سـرور من، اگر تو فقط اطاعت‌كنندگان از خود را مى‌آمرزى، پس گناه‌كاران به چه كسی پناه ببـرند؟

‏سُبْحانَكَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ مٰا أَحْسَنَ عَفْوَكَ، وَأَكْرَمَ قُدْرَتَكَ، وَأَعَمَّ رِزْقَكَ، وَأَوْسَعَ نِعْمَتَكَ. سُبْحَانَكَ مٰا أَعْظَمَ شَأْنَكَ، وَأَعَزَّ سُلْطَانَكَ، وَأَقْهَرَ أَمْرَكَ، وَأَعْدَلَ حُكْمَكَ. سُبْحَانَكَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُعْتِقَنِي مِنَ النَّارِ بِفَضْلِكَ وَتُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ.

پاکی تو و من از ستمگران هستم، پاکی تو كه چقدر گذشتت نيكو و قدرتت گرامى و روزى‌ات فراگیر و نعمتت گستـرده است! پاکی تو كه چقدر مقام تو بزرگ و تسلط تو سـربلند و فرمان تو چیره و حكم تو عدل و داد است، پاکی تو، از تو مى‌خواهم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و به فضل خود مرا از آتش جهنم آزاد كنى و به رحمت خود در بهشت وارد نـمايى.

اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ وَالْمُعَافَاةَ فِی الدِّينِ وَالدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ- ثَلَاثاً- يٰا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ يٰا رَحْمَانُ يٰا رَحِيمُ، اغْفِرْ لیٖ مَغْفِرَةً تُطَهِّرُ بِهٰا قَلْبِي، وَتَشْـرَحُ بِهٰا صَدْرِي، وَتُنَوِّرُ بِهٰا بَصَـرِي، وَتَجْلُو بِهَا الْعَمىٰ عَنْ قَلْبِي، وَتُوجِبُ لیٖ بِهٰا رِضْوَانَكَ وَالْجَنَّةَ يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

خداوندا، از تو، گذشت و عافيت و سلامتى در دين و دنيا و آخرت را خواهانم -جمله قبل را سه بار بگو- اى بزرگ و بزرگوار، اى رحمت‌گستـر اى مهربان، مرا چنان بيامرز كه به واسطۀ آمرزشت دلـم را پاكيزه گردانی و قلبم را گشوده و ديده‌ام را روشن گردانی و نابينايى را از دلـم بركنار زنی و خشنودى‌ات و بهشت را براى من بايسته كنى، اى مهربان‌ترين مهربانان.

اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لیٖ وَارْحَمْنِي وَاعْفُ عَنِّي وَتَفَضَّلْ عَلَیَّ، وَاجْعَلْنِي مِنْ عُتَقَائِكَ وَطُلَقَائِكَ وَمُحَرَّرِيكَ مِنَ النَّارِ. اَللّٰهُمَّ لاٰتَدَعْ لیٖ فیٖ هَذِہِ اللَّيْلَةِ الْعَظِيمَةِ الشَّـرِيفَةِ الْكَرِيـمَةِ ذَنْباً إِلّٰا غَفَرْتَهُ، وَلاٰ عَيْباً إِلّٰا سَتَـرْتَهُ، وَلاٰ هَمّاً إِلّٰا فَرَّجْتَهُ، وَلاٰ غَمّاً إِلّٰا كَشَفْتَهُ، وَلاٰ سُؤَالًا إِلّٰا أَعْطَيْتَهُ، وَلاٰ بَلَاءً إِلّٰا دَفَعْتَهُ، وَلاٰ كَرْباً إِلّٰا فَرَّجْتَهُ، وَلاٰ سُوءً إِلّٰا صَـرَفْتَهُ، وَلاٰ دَيْناً إِلّٰا قَضَيْتَهُ، وَلاٰ عَدُوّاً إِلّٰا كَفَيْتَهُ، وَلاٰ غَائِباً إِلّٰا أَدَّيْتَهُ وَلاٰ مَرِيضاً إِلّٰا شَفَيْتَهُ، وَلاٰ طِفْلًا إِلّٰا رَبَّيْتَهُ، وَلاٰ فَاسِداً إِلّٰا أَصْلَحْتَهُ، وَلاٰ عَسِیراً إِلّٰا يَسَّـرْتَهُ، وَلاٰ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ لَكَ فِيهٰا رِضیً وَلِیَ فِيهٰا صَلَاحٌ إِلّٰا قَضَيْتَهَا لیٖ وَيَسَّـرْتَهَا فیٖ عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلیٰ كُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

خداوندا، مرا بيامرز و بر من رحم آر و از من درگذر و بر من تفضل كن و مرا از آزاد و رهاشدگان از آتش جهنّم قرار ده. خداوندا، در اين شب بزرگ و والا و ارجمند گناهى براى من مگذار مگر اين‌كه بيامرزى، و نه اندوهى مگر آنكه بگشايى و نه غمى مگر آنكه برطرف نـمايى و نه درخواستى مگر اين‌كه عطا كنى و نه بلايى جز اين‌كه دفع كنى و نه ناراحتى گلوگیرى مگر اين‌كه بگشايى و نه چيز بدى مگر اين‌كه از من منصـرف كنى، و نه وامى جز اين‌كه ادا كنى و نه دشمنى مگر آنكه مرا از آن كفايت نـمايى و نه شخص غايبى جز اين‌كه به من برسانی و نه بيمارى مگر اين‌كه بهبودى ببخشی و نه كودکی مگر آنكه بپرورى و نه نابسامانی مگر آنكه اصلاح كنى و نه سختى و دشوارى‌اى مگر اين‌كه آسان گردانی و نه حاجتى از حوايج دنيا و آخرت كه آن را مى‌پسندى و به صلاح من است مگر اين‌كه برآورى و [رسيدن به آن را]همراه با عافيت براى من آسان گردانی، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِینَ وَعَلیٰ جَمِيعِ أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِینَ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ جَبْـرَئِيلَ وَمِيكَائِيلَ وَإِسْـرَافِيلَ وَعِزْرَائِيلَ، وَعَلیٰ حَمَلَةِ الْعَرْشِ أَجْمَعِینَ، وَصَلِّ عَلیٰ أَبِينَا اٰدَمَ وَأُمِّنا حَوَّا، وَمٰا وَلَدَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ، وَالْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ، الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَالْأَمْوَاتِ يٰا جَبَّارَ الْأَرَضِینَ وَالسَّمَاوَاتِ.

خداوندا، بر فرشتگان مقرب و بر همۀ پيامبـران فرستاده‌شده درود فرست. خداوندا، بر جبـرئيل و ميكائيل و اسـرافيل و عزرائيل و بر همۀ حاملان عرش درود فرست، و نيز بر پدر ما، حضـرت آدم و مادر ما، حوّا و همۀ فرزندان آن دو، اعمّ از مردان و زنان مؤمن و مسلمان و زنده و مردۀ آنان، درود فرست. اى باشكوه در زمین‌ها و آسمان‌ها.

اَللّٰهُمَّ وَ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْبَشِیرِ النَّذِيرِ، السِّـرَاجِ الْمُنِیرِ زَيْنِ‏ يَوْمِ الْقِيَامَةِ، اَللّٰهُمَّ وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَخِیَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَأَمِينِكَ عَلیٰ وَحْيِكَ، الْمُوفِی بِعَهْدِكَ، الصَّادِعِ بِأَمْرِكَ، الْمُجَاهِدِ فیٖ سَبِيلِكَ، السَّاعِي فیٖ مَرْضَاتِكَ، الرَّؤُوفِ الرَّحِيمِ بِعِبَادِكَ، الصَّابِرِ عَلَی الْأَذَىٰ وَالتَّكْذِيبِ فیٖ مَحَبَّتِكَ.

خداوندا و نيز بر محمد و آل محمد درود فرست، هم او كه مژده‌دهنده و بيم‌رسان و چراغ فروزان و زينت روز قيامت است. خداوندا بر حضـرت محمد درود فرست، هم او كه بنده و فرستاده و گزيدۀ تو از ميان آفريده‌هايت و امانت‌دار وحى و وفاكنندۀ به پيمان تو و آشكاركنندۀ فرمانت و پيكارگر در راه تو و كوشنده در راه خشنودى تو، مهرورز و مهربان نسبت به بندگانت و شكيبا بر آزار اذيت‌كنندگان و انكار انكاركنندگان، در راه دوستى تو بود.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ فِی الْأَوَّلِینَ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ فِی الْآخِرِينَ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ يَوْمَ الدِّينِ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ كَمٰا صَلَّيْتَ وَبَارَكْتَ عَلیٰ إِبْرَاهِيمَ وَاٰلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ،

خداوندا بر حضـرت محمد و خاندان او در ميان نسل‌هاى پيشین و نسل‌هاى متأخر و در روز قيامت درود فرست و همان گونه كه بر حضـرت ابراهيم و خاندان او درود فرستادى و خجسته گردانيدى، بر محمد و آل محمد درود فرست، به راستى كه تو ستوده و بلندپايه‌اى،

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَوْرِدْنَا حَوْضَهُ، وَاسْقِنَا بِكَأْسِهِ، وَاجْعَلْ مَؤُونَتَنَا إِلیٰ جَنَّتِكَ غَیْرَ خَزَايَا وَلاٰ نَادِمِینَ، فَقَدْ رَضِينَا الثَّوَابَ وَأَمِنَّا الْعِقَابِ، وَاطْمَأَنَّتْ بِنَا الدَّارُ فیٖ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ،

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را در حوض [كوثر] او وارد گردان و ما را با جام او سیراب گردان و مخارج ما را در بهشت مقرر فرما بی‌آنكه خوار و پشيمان گرديم درحالی‌كه به پاداش تو خرسند و از كيفر تو ایمن گرديم و در بهشت‌هايى كه از زير درختان آن جوى‌ها روان است، مستقر گرديم،

﴿عَلی سُـرُرٍ مُتَقابِلِینَ‏ لاٰیَمَسُّهُمْ فِيهٰا نَصَبٌ﴾، وَلاٰ یَمَسُّهُمْ فِيهٰا لُغُوبٌ‏، ﴿وَمٰا هُمْ مِنْهٰا بِـمُخْرَجِینَ﴾،‏ بِـمَنِّكَ وَطَوْلِكَ وَجُودِكَ وَفَضْلِكَ وَعَافِيَتِكَ وَكَرَمِكَ يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ،‏ ﴿رَبَّنا اٰتِنَا فِی الدُّنْيا حَسَنَةً وَفِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذابَ النَّارِ﴾.

«و بر روى تخت‌ها، روبروى هم بنشينيم و هيچ خستگى و كوفتگى به ما نرسد» و در آن به آنها نـمی‌رسد رنج و خستگی «و هيچ‌گاه از آن بیرون رانده نشويم»، به احسان و لطف و بخششت، و به فضل و عافيت و بزرگوارى‌ات، ای مهربان‌ترين مهربانان. «پروردگارا، نیکی دنيا و آخرت را به ما ارزانی دار و از عذاب آتش جهنم نگاه دار».

عضو خبرنامه ما باشید

دریافت آخرین مطالب و موضوعات به صورت ایمیل و ارسال در شبکه های اجتماعی