| دعای سی و سوم صحیفه سجادیه کامله | دعای نود و دوم صحیفه سجادیه جامعه |
دعا برای استخاره و خیر خواستن از خداوند:
این نیایش سی و سومین دعا از ادعیه صحیفه سجادیه و نود و دومین دعا از مجموعه دعاهای صحیفه جامعه می باشد.
حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) در دعا برای استخاره و خیر خواستن از خداوند، طلب خیر و صلاح در تمام امور دنیایی را دارند. آن حضرت در این دعا استخاره را از آموزه هایی برشمرده اند که سبب انتخاب راهی درست می شود و از جانب پروردگار به قلب الهام شده است.
ارکان اصلی دعا برای استخاره و خیر خواستن از خداوند، شامل درخواست مقام تسلیم و یقین، طلب دوری از گناه و غفلت در امور، عاقبت بخیری، محبوب دانستن حکم الهی، آسان جلوه دادن دستوراتی که بندگان آنها را سخت می شمارند، زایل شدن تردید و دودلی و داشتن نیت صادقانه می باشد.
نکته طلایی دعا برای استخاره و خیر خواستن از خداوند خودداری از پسندیده داشتن اموری ست که خداوند مکروه و ناپسند می داند.
اَللّٰهُمَّ إِنِیِّ أَسْتَخِیرُکَ بِعِلْمِکَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اقْضِ لِی بِالْخِیَـرَهِ
خداوندا! از تو به علمت طلب خیر می‌کنم، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و آنچه خیر است را برایم مقدر فرما.
وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَهَ الِاخْتِیَارِ، وَ اجْعَلْ ذَلِکَ ذَرِیعَهً إِلَى الرِّضَا بِمَا قَضَیْتَ لَنَا وَ التَّسْلِیمِ لِمَا حَکَمْتَ
معرفت انتخاب کردن را به ما الهام کن، و آن را وسیله‌ای برای رسیدن به رضایت‌مندی از آنچه برای ما مقدر کرده‌ای و تسلیم در برابر آنچه حکم فرموده‌ای قرار ده،
فَـأَزِحْ عَنَّا رَیْبَ الِارْتِیَابِ، وَ أَیِّدْنَا بِیَقِینِ الْمُخْلِصِینَ[1].
تردید و دودلی را از ما دور کن، و ما را با یقین پاکان و مخلصان، یاری کن.
وَ لَا تَسُمْنَا عَجْزَ الْمَعْرِفَهِ عَمَّا تَخَیَّرْتَ فَنَغْمِطَ قَدْرَکَ، وَ نَکْرَهَ مَوْضِعَ رِضَاکَ،
ما را به خاطر ناتوانی در درکِ آنچه تو برگزیده‌ای، درگیر بی‌احترامی و قدرناشناسی‌ات مکن؛ مبادا آنچه مورد رضای توست را ناخوشایند بدانیم
وَ نَجْنَحَ إِلَى الَّتِی هِیَ أَبْعَدُ مِنْ حُسْنِ الْعَاقِبَهِ، وَ أَقْرَبُ إِلَى ضِدِّ الْعَافِیَهِ
و به‌سوی چیزی میل کنیم که از پایان نیکو دور و به زیان نزدیک‌تر است.
حَبِّبْ إِلَیْنَا مَا نَکْرَهُ مِنْ قَضَائِکَ، وَ سَهِّلْ عَلَیْنَا مَا نَسْتَصْعِبُ مِنْ حُکْمِکَ
آنچه از قضای تو که برای ما ناخوشایند است، محبوبمان گردان، و آنچه از حکم تو دشوار می‌پنداریم، بر ما آسان ساز،
وَ أَلْهِمْنَا الِانْقِیَادَ لِمَا أَوْرَدْتَ عَلَیْنَا مِنْ مَشِیَّتِکَ
فرمانبرداری از آنچه از مشیت خود بر ما وارد آورده‌ای به ما الهام کن
حَتَّى لَا نُحِبَّ تَأْخِیرَ مَا عَجَّلْتَ، وَ لَا تَعْجِیلَ مَا أَخَّرْتَ،
تا تأخیر آنچه را تو تسریع کرده‌ای دوست نداشته باشیم، و شتاب در آنچه تو به تأخیر انداخته‌ای را نخواهیم،
وَ لَا نَکْرَهَ مَا أَحْبَبْتَ، وَ لَا نَتَخَیَّرَ مَا کَرِهْتَ.
و آنچه را که تو دوست داشته‌ای ناپسند نداریم، و آنچه را تو ناپسند داشته‌ای برنگزینیم.
وَ اخْتِمْ لَنَا بِالَّتِی هِیَ أَحْمَدُ عَاقِبَهً، وَ أَکْرَمُ مَصِیراً،
و سرانجام کار ما را به نیکوترین عاقبت و گرامی‌ترین سرنوشت ختم فرما،
إِنَّکَ تُفِیدُ الْکَرِیمَهَ، وَ تُعْطِی الْجَسِیمَهَ،
چرا که تو بخشندۀ نعمتهای بزرگ هستی و عطاکنندۀ بخخشهای عظیم می‌بخشی
وَ تَفْعَلُ مَا تُرِیدُ، وَ أَنْتَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
و هر چه بخواهی انجام می‌دهی که تو بر هر چیز توانایی.
[1] . در برخی نسخه‌ها: الْمُخْلَصِینَ
