دعای هشتاد و شش – در آخر وتر در حالی که به نماز ایستاده است
از ابوحمزه ثـمالی روایت شده است که گفت: علی بن الحسین (علیهماالسلام) در آخر وترش در حالی که به نـماز ایستاده بود، میگفت:
رَبِّ أَسَأْتُ وَظَلَمْتُ نَفْسِی، وَبِئْسَ مٰا صَنَعْتُ، وَهٰذِەِ یَدَایَ جَزَاءً بِـمٰا صَنَعَتٰا.
پروردگارا، من بدی کردم و به خود ستم نـمودم، و بد است آنچه کردهام و اینها دو دست من هستند به کیفر آنچه کردهاند.
گفت: سپس دو دستش را روبروی صورتش باز میکرد و میفرمود:
وَهٰذِەِ رَقَبَتِی خَاضِعَةٌ لَكَ لِمٰا أَتَتْ.
و این گردن من است که به خاطر آنچه مرتکب شده است در برابر تو خاضع است.
گفت: پس سـر خود را به زیر میافکند و گردنش را خاضع میکرد و میفرمود:
وَهٰا أَنَا ذَا بَیْنَ یَدَیْكَ، فَخُذْ لِنَفْسِكَ الرِّضَا مَنْ نَفْسِی حَتّٰى تَرْضیٰ، لَكَ الْعُتْبىٰ لاٰأَعُودُ، لاٰأَعُودُ، لاٰأَعُودُ.
و اینک من در پیشگاه تو هستم، پس برای خود از من رضایت را اختیار کن تا خشنود گردی، حق مؤاخذه، تو را باشد، باز نـمیگردم، باز نـمیگردم، باز نـمیگردم.
دریافت فایل PDF