دعای هفتاد و دو – بر عبیداللّٰه بن زیاد لَعَنَهُ اللّٰه

مدائنی از رجالش روایت کرد: که مختار بن ابی عبید ثقفی در کوفه قیام کرد. پس سـر ابن زیاد را نزد حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) فرستاد. اتفاقاً هنگامی آن را بر آن حضـرت وارد نـمودند که وی ناهار می‌خورد. پس حضـرت فرمود: مرا بر ابن زیاد لعنه اللّٰه وارد کردند. در حالی که وی ناهار می‌خورد و سـر پدرم در برابرش بود. پس گفتم:

اَللّٰهُمَّ لاٰتُـمِتْنِی حَتّٰى تُرِیَنِی رَأْسَ ابْنِ زِیٰادٍ وَاَنَا اَتَغَدّىٰ.

خداوندا مرا نمیران تا این که سـر ابن زیاد را به من نشان دهی، در حالی که مشغول ناهار خوردن باشم.

و خدای را شکر که دعایم را اجابت فرمود… .