دغدغه، اگر حقیقی باشد، دلنگرانی می‌آورد،
ترس از نرسیدن،
نشدن،
جا ماندن…
و دلنگرانی، دعای صادقانه را تولید می‌کند!
خلق می‌کند،
از درون صادر می‌کند.
دعای کوتاهیست این دعا که مخصوص شب‌های رمضان است،
اما صدور صادقانۀ آن از هر سینه‌ای ممکن نیست!
باید به دغدغه رسیده باشی، و دلنگرانی‌ات به دعا کشانده باشدت …
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَجْعَلَ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ فِی الْأَمْرِ الْحَکِیمِ
بار خدایا از تو درخواست مى کنم که مقرر فرمایى در قضا و قدر حتمى و حکیمانه خود
مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِی لاَ یُرَدُّ وَ لاَ یُبَدَّلُ
از آن قضایى که برگشت ندارد و تبدیل نشود
أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُکَفَّرِ عَنْ سَیِّئَاتِهِمْ (عَنْهُمْ سَیِّئَاتُهُمْ)
اینکه مرا در زمره حاجیان بیت الحرام بنویسى آنان که حجشان بدرستى و نیکویى گذارده شود و از کوشش و جهد آنان قدردانى شود و گناهان‌شان آمرزیده و سیئات و بدی‌هایشان جبران شود
وَ أَنْ تَجْعَلَ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِیلَ عُمُرِی فِی خَیْرٍ وَ عَافِیَهٍ
و اینکه مقرر فرمایى در قضا و قدرت درازى عمرم را در خیر و تندرستى
وَ تُوَسِّعَ فِی رِزْقِی وَ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ وَ لاَ تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی
و فراوان کنى روزیم را و قرار دهى مرا از کسانى که یارى کنى به او دینت را و به جاى من دیگرى را نگذارى.
