بِسْمِ اللهِ وَ بِاللّٰهِ سَدَدْتُ أَفْوَاهَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ، وَالشَّیَاطِینِ وَالسَّحَرَهِ وَالْأَبَالِسَهِ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ وَالسَّلَاطِینِ، وَ مَنْ یَـلُوذُ بِهِمْ بِاللّٰهِ الْعَزِیزِ الْأَعَزِّ، وَبِاللّٰهِ الْکَبِیرِ الْأَکْبَـرِ، بِسْمِ اللهِ الظَّاهِرِ الْبَاطِنِ، الْمَکْنُونِ الْمَخْزُونِ، الَّذِی أَقَامَ بِهِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ، ثُمَّ اسْتَوىَ عَلَی الْعَرْشِ،
به نام خدا و به یاری او، دهان جن و انس و شیاطین و ساحران و ابلیس‌های جن و انس و پادشاهان و هر که به آن‌ها پناه ببرد، را به قدرت خداى بی‌نهایت شکست‌ناپذیر و به خداى بی‌نهایت بزرگ مسدود کردم. به نام خداى آشکار و نهان، پنهان و پوشیده، آن که آسمان‌ها و زمین را به قدرت خود برپا داشت و سپس بر عرش استیلا یافت.
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿وَ وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ بِـمَا ظَلَمُوا فَهُمْ لَایَنْطِقُونَ﴾، ﴿مَا لَکُمْ لَاتَنْطِقُونَ﴾، ﴿قَالَ اخْسَئُوا فِیهَا وَلَا تُکَـلِّمُونِ﴾، ﴿وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَـیُّومِ وَ قَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا﴾، ﴿وَ خَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ اِلَّا هَمْسًا﴾.
به نام خداوند رحمت‌گستر مهربان. «و به سبب ستمى که روا داشتند، عذاب ما بر آنان حتمى و لازم مى شود، پس [براى معذور نشان دادن خود] سخن نمى گویند.» «چرا سخن نـمی‌گویید؟»، «[خدا] مى گوید: [اى سگان!] در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید»، «و همه چهره ها در برابر [خداى] زنده قائم به ذات خاضع و فروتن مى شوند، و کسى که بار ظلم و ستمى با خود برداشت، مسلماً محروم و ناامید شود»، «و صداها پیش خدای رحمان خاشع و خاموش گردد که جز زیر لب و آهسته صدایی نخواهی شنید.»
﴿وَجَعَلْنَا عَلیَ قُلُوبِهِمْ أَکِنَّـهً أَنْ یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَکَرْتَ رَبَّکَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَەُ وَلَّوْا عَلیَ أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا﴾.
«و ما بر دل‌های تیره آن کافران پرده‌ای افکندیم که قرآن را فهم نکنند و در گوش‌هایشان هم سنگینی نهادیم، و چون تو در قرآن خدایت را به وحدانیت و یگانگی یاد کنی آنان روی گردانیده و به پشت گریزان می‌شوند»،
﴿وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَیْنَکَ وَبَیْنَ الَّذِینَ لَایُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَهِ حِجَابًا مَسْتُورًا﴾
«و چون قرآن بخوانی میان تو و کسانی که به آخرت ایـمان ندارند پرده‌اى پوشیده قرار مى‌دهیم»
﴿وَجَعَلْنَا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لَایُبْصِـرُونَ﴾
« و از پیش رویشان و از پشت سرشان [نیز] حایلى قرار داده ایم، و به صورت فراگیر دیدگانشان را فرو پوشانده ایم، به این خاطر حقایق را نمى بینند»
﴿اَلْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلیَ أَفْوَاهِهِمْ وَتُکَلِّمُنَا أَیْدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِـمَا کَانُوا یَکْسِبُون﴾
« امروز بر دهان هایشان مُهر خاموشى نهیم و دست هایشان با ما سخن مى گویند و پاهایشان به اعمالى که همواره مرتکب مى شدند، گواهى مى دهند.»
﴿لَوْ أَنْفَقْتَ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مَا أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَکِنَّ اللهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ﴾، وَصَلَّی اللهُ عَلیَ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِینَ.
«اگر آنچه در روى زمین است همه را خرج می‌کردى نـمىتوانستى میان دل‌هایشان الفت برقرار کنى ولی خدا بود که میان آنان الفت انداخت چرا که او تواناى حکیم است»، و صلوات خداوند بر محمد و خاندان پاکش باد.
