دعای دویست‌ و پنجاه – روز جمعه بعد از چهار رکعت

پس از آنکه چهار رکعت نـماز در هر رکعت یکبار فاتحه و صدبار توحید می‌خواند.

یٰا مَنْ‏ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ‏ وَسَتَـرَ الْقَبِیحَ،‏ یٰا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَهِ، وَلَمْ یَهْتِکِ السِّتـْرَ، یٰا عَظِیمَ الْعَفْوِ، یٰا حَسَنَ التَّجَاوُزِ، یٰا وَاسِعَ الْمَغْفِرَهِ، یٰا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَهِ، یٰا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوىٰ، وَیٰا مُنْتَهىٰ کُلِّ شَکْوىٰ، یٰا کَرِیمَ الصَّفْحِ یٰا عَظِیمَ الرَّجَاءِ، یٰا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا، یٰا رَبَّنَا وَسَیِّدَنَا وَمَوْلَانَا وَیٰا غَایَهَ رَغْبَتِنَا، أَسْأَلُکَ اللّٰهُمَّ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ (وَافْعَلْ بیٖ کَذٰا وَ کَذٰا).

ای که زیبایی را آشکار کنی و زشتی را بپوشانی و از من پرده حرمت را پاره نکنی، ای بزرگوار گذشت، ای نیکو درگذرنده، ای فراخ آمرزش، ای گشاده دو دست به رحمت، ای صاحب هر راز، ای نهایت هر شکایت، ای بزرگوار چشم پوش، ای آنکه امید به او بسیار است، ای آغاز کنندۀ نعمت‌ها پیش از استحقاق‌شان، ای پروردگار و سـرور و مولا و نهایت اشتیاق ما، از تو می‌خواهم خداوندا که درود فرستی بر محمد و آل محمد (و با من چنین و چنان کنی).