دعای دویست‌ و پنجاه‌ و نه – هنگامی که غذایی در برابر او گذاشته می‌شد

امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: هرگاه غذایی در برابر آن حضـرت گذاشته می‌شد، می‌فرمود:

اَللّٰهُمَّ هٰذَا مِنْ مَنِّکَ وَفَضْلِکَ وَعَطَائِکَ، فَبَارِکْ لَنٰا فِیهِ، وَسَوِّغْنٰاهُ وَارْزُقْنٰا خَلَفاً إِذَا أَکَلْنَاهُ، وَرُبَّ مُحْتَاجٍ إِلَیْهِ، رَزَقْتَ فَأَحْسَنْتَ، اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنٰا مِنَ الشّٰاکِرِینَ.

خداوندا این از منت و فضل و عطای تو است، پس برای ما در آن برکت ده، و آن را برای ما آسان و گوارا ساز، و به جای آن ما را روزی ده هرگاه آن را بخوریم، و چه بسا که نیازمندی به آن باشد، روزی دادی و نیکی کردی، خداوندا ما را از سپاسگزاران قرار ده.