بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الأَوَّلِ قَبْلَ الْإِنْشاءِ وَالْإِحْیاءِ، وَالْآخِرِ بَعْدَ فَنَاءِ الأَشْیاءِ، الْعَلِیمِ الَّذِى لاٰیَنْسیٰ مَنْ ذَکَرَہُ، وَلاٰ یَنْقُصُ مَنْ شَکَرَہُ، وَلاٰ یَخَیِّبُ مَنْ دَعَاهُ، وَلاٰ یَقْطَعُ رَجَاءَ مَنْ رَجَاهُ.
ستایش خدا را که آغاز هستی است پیش از آفرینش و حیات‌بخشی و پایان هستی است پس از نابودی همه چیز، دانایی که از یاد مبـرد آن را که یادش کند و کم نگذارد از آنکه شکرش را به‌جای آورد و ناامید نسازد آن را که بخواندش و قطع نکند امید آنکه به او امید بست.
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَکَفىٰ بِکَ شَهِیداً، وَأُشْهِدُ جَمِیعَ مَلائِکَتِکَ وَسُکَّانَ سَمٰواتِکَ وَحَمَلَهَ عَرْشِکَ، وَمَنْ بَعَثْتَ مِنْ أَنْبِیَائِکَ وَرُسُلِکَ، وَأَنْشَأْتَ مِنْ أَصْنَافِ خَلْقِکَ، أَنِّی أَشْهَدُ أَنَّکَ أَنْتَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ اِلّٰا أَنْتَ وَحْدَکَ لاٰ شَـرِیکَ لَکَ وَلاٰ عَدِیلَ، وَلاٰ خُلْفَ لِقَوْلِکَ وَلاٰ تَبْدِیلَ، وَأَنَّ مُحَمَّداً صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ عَبْدُکَ وَرَسُولُکَ، أَدَّىٰ مٰا حَمَّلْتَهُ إِلَی الْعِبَادِ، وَجَاهَدَ فِی اللّٰهِ عَزَّ وَجَلَّ حَقَّ الْجِهَادِ، وَأَنَّهُ بَشَّـرَ بِـمٰا هُوَ حَقٌّ مِنَ الثَّوَابِ، وَأَنْذَرَ بِـمٰا هُوَ صِدْقٌ مِنَ الْعِقَابِ.
خداوندا تو را گواه می‌گیرم و تو برای گواهی کافی هستی و گواه می‌گیرم همه فرشتگانت و ساکنان آسمان‌هایت و نگهبانان عرشت و رسولان و پیامبـرانی که برانگیختی و انواع آفریده‌هائی که آفریدی (همه و همه را گواه می‌گیرم) بر اینکه باور دارم که همانا تویی خدا، شایسته پرستشی جز تو نیست؛ یگانه‌ای؛ شـریکی نداری و بی‌همتایی و اختلاف و تفاوتی و تغییری در گفتارت نیست و اینکه محمّد ـ که خدا بر او و خاندان او درود فرستدـ بنده و فرستاده توست؛ رسالتی را که بر عهده‌اش نهاده بودی به بندگانت رساند و در راه خدای عزوجل جهاد کرد، آنگونه که شایسته جهاد بود و به پاداشی که حق است مژده داد و از عذابی که راست است بیم داد.
اَللّٰهُمَّ ثَبِّتْنِى عَلیٰ دِینِکَ مٰا أَحْیَیْتَنِى؛ وَلاٰ تُزِغْ قَلْبِى بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنِى، وَهَبْ لیٖ مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ. صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنِى مِنْ أَتْباعِهِ وَشِیعَتِهِ، وَاحْشُـرْنِی فیٖ زُمْرَتِهِ، وَوَفِّقْنِى لِأَدَاءِ فَرْضِ الْجُمُعَاتِ، وَمٰا أَوْجَبْتَ عَلَیَّ فِیها مِنَ الطَّاعَاتِ وَقَسَمْتَ لِأَهْلِهَا مِنَ الْعَطَاءِ فیٖ یَوْمِ الْجَزَاءِ، إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ.
خداوندا، تا زنده‌ام مرا بر دین خود ثابت بدار؛ و دلـم را پس از آنکه به نور هدایت روشن کردی منحرف مکن و از نزد خود رحمتی بر من ببخش، چراکه تنها تو بخشاینده‌ای، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و مرا از پیروان و شیعیان او قرار ده و در گروه او محشورم گردان و بر انجام واجبات جمعه‌ها و طاعاتی که در آن بر من لازم کردی توفیقم ده و عطایی که در رستاخیز برای اهل جمعه قرار داده‌ای نصیبم گردان، چه همانا تویی قدرتـمند حکیم.
