دعای صد و چهل‌ و سه – در وداع ماه رمضان

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِینَ‏، الْحَمْدُ لِلّٰهِ لاٰشَـرِیکَ لَهُ، اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الْعَلِیِّ الْأَعْلیٰ، اَلْعَلِیمِ الْکَرِیمِ، الْعَظِیمِ الرَّحِیمِ، اللَّطِیفِ الْخَبِیرِ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الْمَحْمُودِ عَلیٰ نَعْمَائِهِ، الْمَشْکُورِ عَلیٰ اٰلَائِهِ، الَّذِی‏ لاٰیَنْسیٰ مَنْ ذَکَرَہُ، وَلاٰ یُخَیِّبُ مَنْ رَجَاهُ، وَلاٰ یَرُدُّ مَنْ دَعَاهُ،

ستایش خدا را که پروردگار جهانیان است، ستایش خدا را که شـریکی براى او وجود ندارد، ستایش خدا را که بلندپایه، آگاه، بزرگوار، مهربان، باریک‌بین و کاردان است، ستایش خدا را که در برابر نعمت‌هایش ستایش و در برابر عطاهایش ستوده مى‌گردد، هم او که به یادآورندگانش را فراموش و امیدوارانش را نومید نـمى‌کند و دعاکنندگان به درگاهش را نـمى‌راند،

وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی لاٰرَبَّ سِوَاهُ، وَلاٰ خَالِقَ إِلّٰا إِیَّاهُ، وَلاٰ إِلٰهَ غَیْرُہُ، وَلاٰ مَعْبُودَ إِلّٰا هُوَ وَحْدَہُ لاٰشَـرِیکَ لَهُ. اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِعَظَمَتِهِ، وَذَلَّ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِمُلْکِهِ وَهَیْبَتِهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِقُدْرَتِهِ، وَخَضَعَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِقُوَّتِهِ‏

و ستایش خدا را که پروردگار و آفریدگار و خداى شایستۀ پرستش و معبودى جز او وجود ندارد و شـریکی براى او نیست. ستایش خدا را که همۀ اشیا در برابر عظمت او فروتن و در برابر پادشاهی و هیبت او خوار هستند و ستایش خدا را که همه اشیا در برابر قدرت او تسلیم و در برابر نیرویش خاضع هستند.

وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلیٰ حِلْمِهِ بَعْدَ عِلْمِهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلیٰ عَفْوِہِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ وَلِیِّ کُلِّ نِعْمَهٍ، وَمُنْتَهىٰ کُلِّ رَغْبَهٍ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ قَاضِی کُلِّ حَاجَهٍ، وَدَافِعِ کُلِّ ضَـرُورَهٍ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی بِنِعْمَتِهِ أَصْبَحْنَا وَأَمْسَیْنَا، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی بِنُورِہِ اهْتَدَیْنَا وَبِفَضْلِهِ اسْتَغْنَیْنَا، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلَی السَّـرَّاءِ وَالضَّـرَّاءِ وَالشِدَّهِ وَالرَّخَاءِ. وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ عَلیٰ کُلِّ حَالٍ، وَ﴿الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُماتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُونَ﴾،

و ستایش خدا را در برابر بردبارى‌اش باوجود آگاهى‌اش و ستایش خدا را در برابر گذشتش باوجود قدرتش و ستایش خدا را که ولی هر نعمتی است و منتهای هر خواسته و میلی است و ستایش خدا را که جواب دهنده تـمام حاجات و دفع کننده تـمام ضـرر هاست، و ستایش خدایى را که به نعمت او صبح و شام کردیم و ستایش خدا را که به نور او رهنمون گردیده و به تفضل او بی‌نیاز شدیم و ستایش خدا را بر شادمانی و رنجورى و سختى و فراخى و ستایش خدا را که پروردگار جهانیان است بر هر حال، و «ستایش خدا را که آسمان‌ها و زمین را آفرید و تاریکی‌ها و نور را قرار داد و بااین‌حال کسانی که به پروردگارشان کفر ورزیده‌اند، براى او شـریک قرار مى‌دهند»،

کَذِبَ الْعَادِلُونَ بِاللّٰهِ، وَالْمُفْتَـرُونَ عَلَی اللّٰهِ الْکَذِبَ، وَالْمُدَّعُونَ غَیْرَہُ إِلٰهاً، قَدْ ضَلُّوا ضَلاٰلًا بَعِیداً، وَخَسِـرُوا خُسْـراناً مُبِیناً، وَقَالُوا قَوْلًا عَظِیماً، ﴿مَا اتَّخَذَ اللّٰهُ مِنْ وَلَدٍ وَمٰا کَانَ مَعَهُ مِنْ إِلٰهٍ إِذاً لَذَهَبَ کُلُّ إِلٰهٍ بِـمٰا خَلَقَ وَلَعَلا بَعْضُهُمْ عَلیٰ بَعْضٍ سُبْحانَ اللّٰهِ عَمّٰا یَصِفُونَ * عالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهادَهِ فَتَعٰالیٰ‏ عَمّٰا یُشْـرِکُونَ﴾، اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی هَدَانَا لِدِینِهِ الَّذِی لاٰیَقْبَلُ عَمَلًا إِلّٰا بِاِذْنِهِ وَلاٰ یَغْفِرُ ذَنْباً إِلّٰا لِأَهْلِهِ.

دروغ گفتند کسانی که به خدا شـرک ورزیدند و به دروغ بر خدا افتـرا بستند و جز او معبود خود گرفتند و بسیار دور [سخت]گمراه شده و آشکارا زیان بردند و سخن بزرگ بر زبان راندند. «خداوند هیچ‌کس را به فرزندى نگرفته و هیچ معبودى جز او وجود ندارد، وگرنه در این صورت، هر معبودى آفریده‌هاى خود را به همراه خود مى‌برد [از آن‌ها حمایت مى‌کرد]و بر یکدیگر اظهار برترى مى‌کردند. پاکا خدا از آنچه او را بدان توصیف مى‌کنند، خدایى که داناى غیب و آشکار و از آنچه براى او شـریک قرار مى‌دهند، منزّہ است.» ستایش خدا را که ما را به آیین خود راهنمایى کرد، خدایى که هیچ عملی را نـمى‌پذیرد و هیچ گناهى را جز از اهلش نـمى‌آمرزد.

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی أَعَانَنَا عَلیٰ صِیَامِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَقِیَامِهِ، وَنَحْنُ نَسْأَلُ اللّٰهَ خَیْرَ مَسْؤُولٍ وَأَکْرَمَ مَأْمُولٍ أَنْ یَسْتَجِیبَ دُعَاءَنَا، وَیَقْبَلَ مِنّٰا صَوْمَنَا وَیُزَکِّیَ أَعْمَالَنَا، وَیَشْکُرَ سَعْیَنَا، وَلاٰ یَرُدَّنَا خَائِبِینَ، وَأَنْ یَجْعَلَنَا عِنْدَہُ مِنَ الْمَقْبُولِینَ، وَفِی الْآخِرَهِ مِنَ الْفَائِزِینَ، إِنَّهُ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ.

ستایش خدا را که ما را بر روزه‌دارى و شب‌خیزى در ماه رمضان یارى داد و ما از خداوند که بهتـرین درخواست‌شونده و گرامى‌ترین کسی است که به او امید بسته مى‌شود، درخواست مى‌کنیم که دعاى ما را مستجاب کند و روزه‌ى ما را از ما بپذیرد و اعمال ما را پاکیزه گرداند و کوشش و عمل را مورد سپاس قرار دهد و نومید برنگرداند و در نزد خود از پذیرفته شدگان و در آخرت از رستگاران قرار دهد، به راستى که او مهربان‌ترین مهربانان است.

اَللّٰهُمَّ إِنّٰا نَسْأَلُکَ یٰا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ، وَیٰا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ، وَیٰا مُجِیبَ الْمُضْطَرِّینَ، وَیٰا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ، وَیٰا صَـرِیخَ الْمُسْتَصْـرِخِینَ، وَیٰا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ، وَیٰا عِیَاذَ الْمَکْرُوبِینَ، وَیٰا قَابِلَ تَوْبَهِ الْمُذْنِبِینَ، وَیٰا أَمَانَ الْخَائِفِینَ، وَیٰا مُعْطِیَ السَّائِلِینَ، وَیٰا قَاصِمَ الْجَبَّارِینَ، وَیٰا مُدَمِّرَ الْمُتَکَبِّـرِینَ، وَیٰا مُدْرِکَ الْهَارِبِینَ، وَیٰا عِصْمَهَ الْمُتَوَکِّلِینَ، وَیٰا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ، وَیٰا ذَا الْقُوَّهِ الْمَتِینَ،

خداوندا از تو درخواست مى‌کنیم اى بخشنده‌ترین بخشنده و اى گرامى‌ترین گرامى و اى اجابت‌کنندۀ دعاى بیچارگان و اى مدافع یارى‌جویان و اى فریادرس فریادکنندگان و اى یارى‌دهنده به فریادخواهان و اى دادرس اندوهناکان و اى پذیرندۀ توبۀ گناه‌کاران، و اى ایمنى‌بخش هراسناکان و اى عطاکننده به درخواست‌کنندگان و اى درهم‌شکنندۀ سـرکشان و سـرکوب‌کنندۀ متکبّـران و اى کسی که گریختگان را درمى‌یابی و اى نگاه‌دارندۀ توکل‌کنندگان و اى سـرپرست مؤمنان و اى نیرومند استوار،

وَیٰا نَاصِـرَ الْمَظْلُومِینَ، وَیٰا مَالِکَ یَوْمِ الدِّینِ، وَیٰا مُنْتَهىٰ رَغْبَهِ السَّائِلِینَ، وَیٰا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ، وَیٰا رَاحِمَ الْمَسَاکِینَ، وَیٰا خَیْرَ الرَّازِقِینَ، وَیٰا ثِقَهَ الْمَلْهُوفِینَ، وَیٰا مُجِیبَ الدَّاعِینَ أَجِبْ دُعَاءَنَا یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَلاٰ تَرُدَّنَا خَائِبِینَ، وَتَقَبَّلْ مِنّٰا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ، إِلَیْکَ أَسْلَمْنَا أَنْفُسَنَا طَائِعِینَ، وَلَکَ أَصْبَحْنَا وَصَلَّیْنَا خَاضِعِینَ، وَبِکَ اٰمَنَّا مُوقِنِینَ،

و اى یاور ستمدیدگان و اى مالک روز پاداش و اى منتهاى گرایش درخواست‌کنندگان و اى روزى‌دهنده به ناداران و اى مهرورز بر بیچارگان و اى بهتـرین روزى‌دهنده و اى مورد اعتماد ستمدیدگان و اى اجابت‌کنندۀ دعاها، دعاى ما را مستجاب نـما، اى مهربان‌ترین مهربانان. خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را نومید برمگردان و [اعمال این ماه را]از ما بپذیر، به راستى که تو شنوا و آگاهى. به اختیار خود تسلیم توایم و براى تو صبح کردیم و فروتنانه نـماز گزاردیم و با یقین به تو ایمان آوردیم،

وَعَلَیْکَ تَوَکَّلْنَا مُطْمَئِنِّینَ،‏ وَإِلَیْکَ فَوَّضْنَا أَمْرَنَا رَاضِینَ، وَإِلَیْکَ أَقْبَلْنَا رَاجِینَ، وَمِنْ ذُنُوبِنَا مُعْتَذِرِینَ، فَاقْبَلْ عُذْرَنَا یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. اَللّٰهُمَّ قَدْ أَکْدَى الطَّلَبُ وَأَعْیَتِ الْحِیَلُ إِلّٰا عِنْدَکَ، وَضَاقَتِ الْمَذَاهِبُ، وَانْقَطَعَتِ الطُّرُقُ إِلّٰا إِلَیْکَ، وَدُرِسَتِ الْآمَالُ، وَانْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلّٰا مِنْکَ، وَخَابَتِ الثِّقَهُ، وَأَخْلَفَ الظَّنُّ إِلّٰا بِکَ، وَکَذِبَتِ الْأَلْسُنُ وَأُخْلِفَتِ الْعِدَاهُ إِلّٰا عِنْدَکَ.

و با اطمینان بر تو توکل نـمودیم و با خرسندى، کار خود را به تو واگذار کردیم و با امید، به درگاه تو روى آوردیم و از گناهان خود پوزش مى‌خواهیم، پس عذر ما را بپذیر اى مهربان‌ترین مهربانان. خداوندا درخواست فروکش و چاره‌ها جز در نزد تو وامانده است و راه‌ها و روش‌ها جز به‌سوى تو تنگ و گسسته است و آرزوها و امید جز از تو، نابود و بریده است و اعتماد و گمان جز به تو همراه خلف وعده و زبان‌ها و وعده‌ها جز در نزد تو دروغ است.

اَللّٰهُمَّ إِنّٰا نَسْأَلُکَ بِکُلِّ دَعْوَهٍ تَوَسَّلَ بِهٰا إِلَیْکَ رَاجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ، أَوْ مُذْنِبٌ خَاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ، أَوْ مُعَافیٰ أَتْـمَمْتَ عَلَیْهِ نِعْمَتَکَ، أَوْ فَقِیرٌ أَدْلَیْتَ غِنَاکَ إِلَیْهِ، وَلِتِلْکَ الدَّعْوَهِ یٰارَبِّ عِنْدَکَ زُلْفَهٌ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَقْضِیَ لَنٰا حَوَائِجَنَا فیٖ یُسْـرٍ مِنْکَ وَعَافِیَهٍ، وَأَنْ تَغْفِرَ لَنٰا وَتَرْحَمَنَا، وَإِنَّا إِلیٰ رَحْمَتِکَ فُقَرَاءُ یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

خداوندا، به هر دعایى که شخص امیدوارى را به واسطۀ توسل به آن، به آرزویش رسانده‌اى یا گناه‌کار خطاکارى که گناهش را آمرزیدى، یا تندرستى که نعمتت را بر او تـمام کرده‌اى، یا نیازمندى که بی‌نیازى را به‌سوى او رسانده‌اى، و آن دعا-اى پروردگار من-در نزد تو ارزش و منزلت برخوردار بوده است، خواهانیم که بر محمد و آل محمد درود فرستى و حوایج ما را همراه با فراوانی و عافیت از جانب خود، برآورى و ما را بیامرزى و بر ما رحم آورى، زیرا ما همه به رحمت تو نیازمندیم اى مهربان‌ترین مهربانان.

اَللّٰهُمَّ إِنَّکَ أَمَرْتَ بِالصَّلَاهِ وَالتَّسْلِیمِ عَلیٰ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ فَرِیضَهً مِنْکَ وَاجِبَهً، وَکَرَامَهً فَاضِلَهً، وَبَدَأْتَ وَمَلَائِکَتُکَ بِالصَّلَاهِ عَلَیْهِ فَقُلْتَ‏: ﴿إِنَّ اللّٰهَ وَمَلاٰئِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ اٰمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیماً﴾.

خداوندا خود دستور داده‌اى که بر پیامبـرت حضـرت محمد -درود تو بر او و خاندان او- درود و سلام بفرستیم، فریضه‌اى که از ناحیۀ تو واجب گردیده و کرامتى که برتر است و فرشتگان نیز [بر او] درود مى‌فرستند: «به راستى که خدا و فرشتگانش بر پیامبـر درود مى‌فرستند، اى کسانی که ایمان آورده‌اید، چنان‌که باید بر او درود و سلام بفرستید.»

اَللّٰهُمَّ فَاجْعَلْ‏ شَـرَائِفَ صَلَوَاتِکَ وَنَوَامِیَ بَرَکَاتِکَ، وَأَزْکیٰ تَحِیَّاتِکَ وَأَفْضَلَ سَلَامِکَ وَمُعَافَاتِکَ، عَلیٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ وَصَفِیِّکَ وَنَجِیِّکَ وَأَمِینِکَ وَخِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ، الدَّاعِی إِلَیْکَ بِإِذْنِکَ، وَالْهَادِی إِلیٰ سَبِیلِکَ، وَالشَّاهِدِ عَلیٰ عِبَادِکَ، وَالْبَشِیرِ النَّذِیرِ السِّـرَاجِ الْمُنِیرِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَعَلیٰ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ وَسَلَّمَ.

خداوندا پس برترین درودها و بالنده‌ترین برکت‌ها و پاکیزه‌ترین تحیّت‌ها و برترین سلام و عافیت خود را بر حضـرت محمد، بنده و فرستاده و برگزیده و رازدار و امانت‌دار و انتخاب‌شدۀ تو از میان آفریده‌هایت، قرار ده، هم او که به اذن تو [مردم را]به سوى تو فراخواند و هدایت‌گر به‌سوى تو بود و گواه بر بندگان و مژده‌دهنده و بیم‌رسان و چراغ فروزان است. درود خداوند بر او و بر اهل‌بیت پاک او و سلام خدا بر آنان باد.

اَللّٰهُمَّ ابْعَثْهُ الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ الَّذِی وَعَدْتَهُ، وَبَلِّغْهُ الدَّرَجَهَ وَالْوَسِیلَهَ وَالْکَرَامَهَ وَالشَّفَاعَهَ وَالذَّرَاعَهَ وَالْفَضِیلَهَ، وَاجْعَلْنَا مِمَّنْ تُشَفِّعُهُ فِیهِ بِرَحْمَتِکَ یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. اَللّٰهُمَّ رَبَّ النَّبَأِ الْعَظِیمِ فِی انْسِلَاخِ هٰذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ، وَاسْتِقْبَالِ هٰذَا الْعِیدِ الشَّـرِیفِ الْمَشْهُورِ، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنَا فیٖ هَذِہِ السَّاعَهِ مِنْ أَوْجَهِ مَنْ تَوَجَّهَ، وَأَقْرَبِ مَنْ تَقَرَّبَ، وَأَنْجَحِ مَنْ سَأَلَکَ وَدَعَاکَ وَطَلَبَ إِلَیْکَ،

خداوندا، او را به مقام ستوده‌اى که وعده داده‌اى برانگیز و به پایه و وسیله [شفاعت]و کرامت و شفاعت و میانجیگرى و برترى [ویژہ]برسان و ما را از کسانی قرار ده که مشمول شفاعت او گردیم، به رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان. خداوندا، اى پروردگار خبـر بزرگ، در پایان این ماه بزرگ و روى آوردن این عید شـریف و نامى، بر محمد و آل محمد درود فرست و در این لحظه، ما را از ارزشمندترین و نزدیک‌ترین کسانی که به تو روى آورده و نزدیکی جسته و از کامیاب‌ترین کسانی که از تو درخواست و خواهش نـموده و به درگاهت دعا کرده‌اند، قرار ده،

یٰا مَنْ وَسِعَ‏ کُلَّ شَیْ‏ءٍ رَحْمَهً وَعِلْماً، لاٰتَرُدَّنَا خَائِبِینَ، وَتَقَبَّلْ مِنّٰا صِیَامَهُ، فَإِنْ کَانَ اٰخِرَ شَهْرٍ صُمْنَاهُ فَاخْتِمْ لَنٰا فِیهِ بِالسَّعَادَهِ وَالشَّهَادَهِ وَالْبَـرَکَهِ وَالرَّحْمَهِ وَالْقَبُولِ، وَاجْعَلْ عَمَلَنَا فِیهِ مَقْبُولًا وَسَعْیَنَا فِیهِ مَشْکُوراً، فَإِنّٰا لِلّٰهِ وَإِنّٰا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ عَلیٰ فِرَاقِ شَهْرِ رَمَضَانَ، شَهْرِ الصِّیَامِ وَشَهْرِ الْقِیَامِ وَشَهْرِ الْقُرْآنِ وَغُرَرِ الْأَیَّامِ، فَیٰا شَهْرَنَا غَیْرَ مُوَدَّعٍ وَدَّعْنَاکَ، وَلاٰ بِـمَلَلٍ صُمْنَاکَ،

اى خدایى که رحمت و آگاهى‌ات همۀ اشیا را فراگرفته است، ما را نومید برمگردان و روزۀ ما را بپذیر و اگر این ماه رمضان، آخرین ماه رمضانی است که روزه داشته‌ایم، آن را به نیکبختى و شهادت [گواهى]و برکت و رحمت و پذیرش خود ختم کن، و عمل ما را در آن پذیرفته و کوشش ما را مورد سپاس قرار ده. پس ما از آن خداییم و به سوى او بازمى‌گردیم [واى بر ما]از جدایى ماه رمضان، که ماه روزه‌دارى و شب‌خیزى و ماه قرآن و درخشان‌ترین روزها است. پس اى ماه ما، بی‌آنکه از تو دست بکشیم از تو خداحافظى و وداع مى‌کنیم، نه با خستگى تو را روزه داشتیم،

وَلاٰ مَقْلِیّاً فَارَقْنَاکَ، فَلَوْ کَانَ یُقَالُ: جَزَى اللّٰهُ‏ شَهْراً لَقُلْنَا: جَزَاکَ اللّٰهُ یٰا شَهْرَ رَمَضَانَ عَنّٰا خَیْراً، فَفِیکَ عُفَّتِ الْفُرُوجُ وَالنُّفُوسُ، وَصَحَّتِ النِّیَّاتِ وَالْقُلُوبُ، وَکُنْتَ خَیْرَ زَائِرٍ مَحْبُوبٍ، فَلاٰ جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْکَ وَلاٰ بِکَ، وَخَتَمَ لَنٰا فِیکَ بِخَیْرٍ، وَتَقَبَّلْ مِنّٰا بِرَحْمَهٍ إِنَّهُ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، اَللّٰهُمَّ اَنْتَ ثِقَتُنَا وَرَجَاؤُنَا، وَبِکَ حَوْلُنَا وَقُوَّتُنَا، وَعَلَیْکَ تَوَکُّلُنَا فیٖ أُمُورِنَا، وَبَارِکْ لَنٰا فِی اسْتِقْبَالِ شَهْرِنَا هٰذَا، وَأَهِلَّهُ عَلَیْنَا بِعَافِیَهٍ مُجَلَّلَهٍ فیٖ دُنْیَانَا وَاٰخِرَتِنَا.

و نه با رنجورى از تو جدا مى‌شدیم. اگر در مورد ماه گفته شد که خداوند تو را پاداش دهد، قطعاً مى‌گفتیم اى ماه رمضان، خداوند تو را در رابطه با ما جزاى خیر دهد؛ زیرا که شـرمگاه‌ها و جان‌ها در تو عفیف شدند و نیت‌ها و دل‌ها سالـم گردید و تو بهتـرین زیارت‌کنندۀ محبوب بودى. پس خدا دیدار مرا با تو و به تو آخرین دیدار قرار ندهد و پایان کار ما را در تو به خیر ختم کند و به رحمت خود از ما بپذیرد، به راستى که او مهربان‌ترین مهربانان است. خداوندا اعتماد و امید و دگرگونی و نیرومندى ما به تو است و در همۀ امور بر تو توکل نـموده‌ایم، پس روى آوردن این ماه [شوّال]را بر ما مبارک گردان و هلال آن را همراه با عافیت فراگیر در امور مربوطه به دنیا و آخرت، به ما نشان بده.

اَللّٰهُمَّ إِنّٰا نَسْأَلُکَ الْعَفْوَ وَالْعَافِیَهَ وَالْمُعَافَاهَ فیٖ أَدْیَانِنَا وَأَبْدَانِنَا وَأَنْفُسِنَا وَأَهْلِینَا وَأَوْلَادِنَا وَأَمْوَالِنَا وَجَمِیعِ مٰا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیْنَا، وَوَفِّقْنَا فیٖ هٰذَا الْیَوْمِ الْعَظِیمِ الشَّـرِیفِ لِطَاعَتِکَ، وَأَجِرْنَا فِیهِ مِنْ مَعْصِیَتِکَ، وَاکْفِنَا فِیهِ شَـرَّ کُلِّ ذِی شَـرٍّ، وَشَـرَّ کُلِّ دَابَّهٍ أَنْتَ‏ اٰخِذٌ بِناصِیَتِها إِنَّکَ‏ عَلیٰ‏ صِـراطٍ مُسْتَقِیمٍ‏.

خداوندا از تو، گذشت و تندرستى و عافیت دین و خود و خانواده و فرزندان و دارایى‌مان و همۀ نعمت‌هایى را که بر ما ارزانی داشته‌اى، خواهانیم و در این روز بزرگ و ارجمند ما را به طاعتت موفق گردان و از معصیت در پناه خود در آور، و از شـرّ همۀ موجودات بدى‌رسان و هر جنبده‌اى که تو [موى]پیشانی او را گرفته‌اى، کفایت کن، به راستى که تو بر راه راست، استوارى.

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی بَلَّغَنَا هٰذَا الْیَوْمَ الشَّـرِیفَ الْفَرْدَ الْعَظِیمَ الْمُبَارَکَ الْکَرِیمَ الْمَثَابَهَ، الْمَشْهُودَ الْمَوْعُودَ الَّذِی أَحَلَّ فِیهِ الطَّعَامَ وَحَرَّمَ فِیهِ الصِّیَامَ، وَجَعَلَهُ عِیداً لِأَهْلِ الْإِسْلَامِ، وَافْتَتَحَ فِیهِ الْحَجَّ إِلیٰ بَیْتِهِ الْحَرَامِ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ لَنٰا إِلیٰ بَیْتِکَ الْحَرَامِ سَبِیلًا فیٖ عَامِنَا هٰذَا وَفیٖ کُلِّ عَامٍ مٰا أَبْقَیْتَنَا، وَإِلیٰ زِیَارَهِ قَبـْرِ مُحَمَّدٍ نَبِیِّکَ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ ذَلِکَ مُتَقَبَّلًا فیٖ یُسْـرٍ مِنْکَ وَعَافِیَهٍ وَسَعَهِ رِزْقٍ حَلَالٍ یٰا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ.

ستایش خدا را که ما را رساند به این روز شـریف و یگانۀ بزرگ و خجسته و پرپاداش که ثوابش گرامی است و همه در آن حضور مى‌یابند و وعده [نیکی]در آن داده شده است، روزى که خداوند خوراک را در آن حلال و روزه‌دارى را در آن حرام گردانید و عید مسلمانان قرار داد و [رفتـن]حجّ به خانۀ محتـرمش را آغاز کرد. خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و در این سال و در همۀ سال‌ها تا زمانی که ما را زنده نگاه داشته‌اى، راهى براى ما به‌سوى خانۀ محتـرم و زیارت قبـر پیامبـرت حضـرت محمّد -درود خدا بر او و خاندان او- قرار ده و آن را همراه با فراوانی و عافیت و گستـردگى روزى حلال از جانب خود، بپذیر، اى شکوهمند و بزرگوار.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لَنٰا وَلِآبَائِنَا وَأُمَّهَاتِنَا وَارْحَمْهُمْ کَمٰا رَبَّوْنَا صِغَاراً، وَاغْفِرْ لِکُلِّ وَالِدٍ وَلَدَنَا فِی الْإِسْلَامُ مِنَ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ، وَالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ، الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَالْأَمْوَاتِ. اَللّٰهُمَّ أَدْخِلْ عَلَیْهِمْ رَحْمَهً مِنْ بَرَکَهِ دُعَائِنَا لَهُمْ مٰا تُنَوِّرُ بِهِ قُبُورَهُمْ وَتَفْسَحُ بِهِ عَلَیْهِمْ ضِیقَ مَلاٰحِدِهِمْ، وَتُبَـرِّدُ بِهِ مَضَاجِعَهُمْ، وَتُبَلِّغُهُمْ بِهِ السُّـرُورَ فِی الْجَنَّهِ فیٖ نُشُورِهِمْ، وَتُهَوِّنُ بِهِ حِسَابَهُمْ، وَتُؤْمِنُهُمْ بِهِ مِنَ الْفَزَعِ الْأَکْبَـرِ إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ.

خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما و پدران و مادران ما را بیامرز و همان گونه که ما را در کوچکی تربیت نـمودند، بر آنان رحم آر و بر تـمام اجداد مسلمان ما، اعمّ از مردان و زنان مسلمان و مؤمن، خواه زنده باشند یا مرده، بیامرز. خداوندا از برکت دعاى ما براى آنان، رحمتى بر آنان وارد کن که به واسطۀ آن، قبـرهاى آنان را روشن گردانیده و تنگى جاى آنان در قبـرهایشان را گشوده و جایگاه دراز کشیدن‌شان را خنک گردانی و هنگام زنده و برانگیخته شدن، آنان را در بهشت به شادمانی برسانی و آسان از آنان حساب بکشی و از بزرگ‌ترین هراس [روز قیامت]ایمن گردانی، به راستى که تو بر هر چیز توانایى.

اَللّٰهُمَّ وَبَارِکْ لَنٰا فِی الْمَوْتِ إِذَا نَزَلَ بِنٰا کَمٰا نَزَلَ بِهِمْ، وَفِیمٰا بَعْدَ الْمَوْتِ إِذَا قَدِمْنَا عَلَیْهِ، وَاجْعَلِ الْمَوْتَ خَیْرَ غَائِبٍ نَنْتَظِرُہُ، وَاجْعَلْ مٰا بَعْدَہُ خَیْراً لَنٰا مِمّٰا قَبْلَهُ، وَاجْعَلِ الْآخِرَهَ خَیْراً لَنٰا مِنَ الدُّنْیَا.

خداوندا و نیز آن هنگام که مرگ بر ما فرود مى‌آید، همان گونه که بر آنان فرود مى‌آمد، آن را بر ما خجسته گردان و نیز بعد از مرگ را، آن‌گاه که بر تو وارد مى‌شویم، بر ما مبارک گردان و مرگ را براى ما بهتـرین چیز غایبى که انتظارش را مى‌کشیم، قرار ده و بعد از مرگ را براى ما بهتـر از پیش از مرگ و آخرت را بهتـر از دنیا قرار ده.

اَللّٰهُمَّ وَأَهْلَ الْقُبُورِ مِنْ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ، فَافْسَحْ لَهُمْ فیٖ قُبُورِهِمْ، وَنَوِّرْ عَلَیْهِمْ فیٖ مَضَاجِعِهِمْ، وَجَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ، وَلَقِّهِمْ نَضْـرَهً وَسُـرُوراً، وَاجْزِهِمْ جَنَّهً وَحَرِیراً، وَأَدْخِلْ عَلَیْهِمْ مِنْ بَرَکَهِ دُعَائِنَا مٰا تَجْعَلُهُ نَجَاهً لَهُمْ مِنَ الْعَذَابِ، وَأَمْناً مِنَ الْعِقَابِ، وَأَوْجِبْ لَنٰا بِذٰلِکَ أَجْراً، وَأَجْزِلْ لَنٰا بِهِ ذِکْراً.

خداوندا و اهل قبور از همه مردان و زنان اهل ایمان و مردان و زنان مسلمان برای آنان گشاده ساز قبـرهای‌شان را، و روشن فرما آرامگاه‌شان را، و دور ساز زمین را از پهلوهای‌شان، و به آنها برسان شادابی و شادمانی را، و پاداش ده به آنان بهشت و حریر را، و از برکت دعاى ما براى آنان، آن‌ها را از عذاب نجات ده و از کیفر ایمنى بخش و پاداش خود را به ما بایسته کن و آوازۀ ما را بلند گردان.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَتْـمِمْ بِهِ عَلَیْنَا نِعْمَتَکَ، وَهَیِّئْ لَنٰا کَرَامَتَکَ، وَأَسْبِلْ عَلَیْنَا سِتْـرَکَ، وَأَوْزِعْنَا شُکْرَکَ، وَأَدِمْ عَلَیْنَا نِعْمَتَکَ وَعَافِیَتَکَ، وَأَسْبِغْ عَلَیْنَا رِزْقَکَ، وَاکْفِنَا کُلَّ مُهِمٍّ مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَالْآخِرَهِ إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَهُوَ عَلَیْکَ یَسِیرٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست و عافیت خود را بر ما کامل و کرامتت را براى ما مهیّا گردان و پوشش خود را بر ما بپوشان و سپاسگزارى از خود را به ما الهام کن، و نعمت و عافیتت را بر ما مستدام بدار و روزى‌ات را به ما فراوان عطا کن و همۀ امور مهم دنیا و آخرت ما را کفایت فرما، به راستى که تو بر هر چیز توانایى و برآوردن آن بر تو آسان است.

إِلٰهَنَا وَسَیِّدَنَا إِنْ غَفَرْتَ لَنٰا فَبِفَضْلِکَ، وَإِنْ عَذَّبْتَ فَبِعَدْلِکَ، فَیٰا مَنْ لاٰیُرْجىٰ إِلّٰا فَضْلُهُ، وَلاٰ یُخْشیٰ إِلّٰا عَدْلُهُ اُمْنُنْ عَلَیْنَا بِفَضْلِکَ، وَأَجِرْنَا مِنْ عَذَابِکَ. إِلٰهَنَا وَسَیِّدَنَا إِنْ کُنْتَ لاٰتَرْحَمُ إِلّٰا أَهْلَ طَاعَتِکَ فَإِلیٰ مَنْ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ؟ وَإِنْ کُنْتَ لاٰتُکْرِمُ إِلّٰا أَهْلَ الْوَفَاءِ بِکَ فَإِلیٰ مَنْ یَسْتَغِیثُ الْمُسِیئُونَ؟

اى معبود و سـرور ما، اگر ما را بیامرزى، به تفضل تو است و اگر عذاب کنى، به عدل تو است. پس اى کسی که جز به تفضل تو امید بسته نـمى‌شود و هیچ کس جز از عدل او بیم ندارد، تفضل خود را بر ما ارزانی دار و ما را از عذابت رهایى ده. و اگر جز وفاداران به خود را گرامى نـمى‌دارى، پس بدکاران از چه کسی فریادخواهى کنند؟ اى معبود و سـرور من، اگر تو فقط اطاعت‌کنندگان از خود را مى‌آمرزى، پس گناه‌کاران به چه کسی پناه ببـرند؟

‏سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ مٰا أَحْسَنَ عَفْوَکَ، وَأَکْرَمَ قُدْرَتَکَ، وَأَعَمَّ رِزْقَکَ، وَأَوْسَعَ نِعْمَتَکَ. سُبْحَانَکَ مٰا أَعْظَمَ شَأْنَکَ، وَأَعَزَّ سُلْطَانَکَ، وَأَقْهَرَ أَمْرَکَ، وَأَعْدَلَ حُکْمَکَ. سُبْحَانَکَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُعْتِقَنِی مِنَ النَّارِ بِفَضْلِکَ وَتُدْخِلَنِی الْجَنَّهَ بِرَحْمَتِکَ.

پاکی تو و من از ستمگران هستم، پاکی تو که چقدر گذشتت نیکو و قدرتت گرامى و روزى‌ات فراگیر و نعمتت گستـرده است! پاکی تو که چقدر مقام تو بزرگ و تسلط تو سـربلند و فرمان تو چیره و حکم تو عدل و داد است، پاکی تو، از تو مى‌خواهم که بر محمد و آل محمد درود فرستى و به فضل خود مرا از آتش جهنم آزاد کنى و به رحمت خود در بهشت وارد نـمایى.

اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْعَفْوَ وَالْعَافِیَهَ وَالْمُعَافَاهَ فِی الدِّینِ وَالدُّنْیَا وَالْآخِرَهِ- ثَلَاثاً- یٰا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ یٰا رَحْمَانُ یٰا رَحِیمُ، اغْفِرْ لیٖ مَغْفِرَهً تُطَهِّرُ بِهٰا قَلْبِی، وَتَشْـرَحُ بِهٰا صَدْرِی، وَتُنَوِّرُ بِهٰا بَصَـرِی، وَتَجْلُو بِهَا الْعَمىٰ عَنْ قَلْبِی، وَتُوجِبُ لیٖ بِهٰا رِضْوَانَکَ وَالْجَنَّهَ یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

خداوندا، از تو، گذشت و عافیت و سلامتى در دین و دنیا و آخرت را خواهانم -جمله قبل را سه بار بگو- اى بزرگ و بزرگوار، اى رحمت‌گستـر اى مهربان، مرا چنان بیامرز که به واسطۀ آمرزشت دلـم را پاکیزه گردانی و قلبم را گشوده و دیده‌ام را روشن گردانی و نابینایى را از دلـم برکنار زنی و خشنودى‌ات و بهشت را براى من بایسته کنى، اى مهربان‌ترین مهربانان.

اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لیٖ وَارْحَمْنِی وَاعْفُ عَنِّی وَتَفَضَّلْ عَلَیَّ، وَاجْعَلْنِی مِنْ عُتَقَائِکَ وَطُلَقَائِکَ وَمُحَرَّرِیکَ مِنَ النَّارِ. اَللّٰهُمَّ لاٰتَدَعْ لیٖ فیٖ هَذِہِ اللَّیْلَهِ الْعَظِیمَهِ الشَّـرِیفَهِ الْکَرِیـمَهِ ذَنْباً إِلّٰا غَفَرْتَهُ، وَلاٰ عَیْباً إِلّٰا سَتَـرْتَهُ، وَلاٰ هَمّاً إِلّٰا فَرَّجْتَهُ، وَلاٰ غَمّاً إِلّٰا کَشَفْتَهُ، وَلاٰ سُؤَالًا إِلّٰا أَعْطَیْتَهُ، وَلاٰ بَلَاءً إِلّٰا دَفَعْتَهُ، وَلاٰ کَرْباً إِلّٰا فَرَّجْتَهُ، وَلاٰ سُوءً إِلّٰا صَـرَفْتَهُ، وَلاٰ دَیْناً إِلّٰا قَضَیْتَهُ، وَلاٰ عَدُوّاً إِلّٰا کَفَیْتَهُ، وَلاٰ غَائِباً إِلّٰا أَدَّیْتَهُ وَلاٰ مَرِیضاً إِلّٰا شَفَیْتَهُ، وَلاٰ طِفْلًا إِلّٰا رَبَّیْتَهُ، وَلاٰ فَاسِداً إِلّٰا أَصْلَحْتَهُ، وَلاٰ عَسِیراً إِلّٰا یَسَّـرْتَهُ، وَلاٰ حَاجَهً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَالْآخِرَهِ لَکَ فِیهٰا رِضیً وَلِیَ فِیهٰا صَلَاحٌ إِلّٰا قَضَیْتَهَا لیٖ وَیَسَّـرْتَهَا فیٖ عَافِیَهٍ إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ.

خداوندا، مرا بیامرز و بر من رحم آر و از من درگذر و بر من تفضل کن و مرا از آزاد و رهاشدگان از آتش جهنّم قرار ده. خداوندا، در این شب بزرگ و والا و ارجمند گناهى براى من مگذار مگر این‌که بیامرزى، و نه اندوهى مگر آنکه بگشایى و نه غمى مگر آنکه برطرف نـمایى و نه درخواستى مگر این‌که عطا کنى و نه بلایى جز این‌که دفع کنى و نه ناراحتى گلوگیرى مگر این‌که بگشایى و نه چیز بدى مگر این‌که از من منصـرف کنى، و نه وامى جز این‌که ادا کنى و نه دشمنى مگر آنکه مرا از آن کفایت نـمایى و نه شخص غایبى جز این‌که به من برسانی و نه بیمارى مگر این‌که بهبودى ببخشی و نه کودکی مگر آنکه بپرورى و نه نابسامانی مگر آنکه اصلاح کنى و نه سختى و دشوارى‌اى مگر این‌که آسان گردانی و نه حاجتى از حوایج دنیا و آخرت که آن را مى‌پسندى و به صلاح من است مگر این‌که برآورى و [رسیدن به آن را]همراه با عافیت براى من آسان گردانی، به راستى که تو بر هر چیز توانایى.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَعَلیٰ جَمِیعِ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ جَبْـرَئِیلَ وَمِیکَائِیلَ وَإِسْـرَافِیلَ وَعِزْرَائِیلَ، وَعَلیٰ حَمَلَهِ الْعَرْشِ أَجْمَعِینَ، وَصَلِّ عَلیٰ أَبِینَا اٰدَمَ وَأُمِّنا حَوَّا، وَمٰا وَلَدَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ، وَالْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ، الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَالْأَمْوَاتِ یٰا جَبَّارَ الْأَرَضِینَ وَالسَّمَاوَاتِ.

خداوندا، بر فرشتگان مقرب و بر همۀ پیامبـران فرستاده‌شده درود فرست. خداوندا، بر جبـرئیل و میکائیل و اسـرافیل و عزرائیل و بر همۀ حاملان عرش درود فرست، و نیز بر پدر ما، حضـرت آدم و مادر ما، حوّا و همۀ فرزندان آن دو، اعمّ از مردان و زنان مؤمن و مسلمان و زنده و مردۀ آنان، درود فرست. اى باشکوه در زمین‌ها و آسمان‌ها.

اَللّٰهُمَّ وَ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْبَشِیرِ النَّذِیرِ، السِّـرَاجِ الْمُنِیرِ زَیْنِ‏ یَوْمِ الْقِیَامَهِ، اَللّٰهُمَّ وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ وَخِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ وَأَمِینِکَ عَلیٰ وَحْیِکَ، الْمُوفِی بِعَهْدِکَ، الصَّادِعِ بِأَمْرِکَ، الْمُجَاهِدِ فیٖ سَبِیلِکَ، السَّاعِی فیٖ مَرْضَاتِکَ، الرَّؤُوفِ الرَّحِیمِ بِعِبَادِکَ، الصَّابِرِ عَلَی الْأَذَىٰ وَالتَّکْذِیبِ فیٖ مَحَبَّتِکَ.

خداوندا و نیز بر محمد و آل محمد درود فرست، هم او که مژده‌دهنده و بیم‌رسان و چراغ فروزان و زینت روز قیامت است. خداوندا بر حضـرت محمد درود فرست، هم او که بنده و فرستاده و گزیدۀ تو از میان آفریده‌هایت و امانت‌دار وحى و وفاکنندۀ به پیمان تو و آشکارکنندۀ فرمانت و پیکارگر در راه تو و کوشنده در راه خشنودى تو، مهرورز و مهربان نسبت به بندگانت و شکیبا بر آزار اذیت‌کنندگان و انکار انکارکنندگان، در راه دوستى تو بود.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ فِی الْأَوَّلِینَ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ فِی الْآخِرِینَ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ یَوْمَ الدِّینِ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَمٰا صَلَّیْتَ وَبَارَکْتَ عَلیٰ إِبْرَاهِیمَ وَاٰلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ،

خداوندا بر حضـرت محمد و خاندان او در میان نسل‌هاى پیشین و نسل‌هاى متأخر و در روز قیامت درود فرست و همان گونه که بر حضـرت ابراهیم و خاندان او درود فرستادى و خجسته گردانیدى، بر محمد و آل محمد درود فرست، به راستى که تو ستوده و بلندپایه‌اى،

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَوْرِدْنَا حَوْضَهُ، وَاسْقِنَا بِکَأْسِهِ، وَاجْعَلْ مَؤُونَتَنَا إِلیٰ جَنَّتِکَ غَیْرَ خَزَایَا وَلاٰ نَادِمِینَ، فَقَدْ رَضِینَا الثَّوَابَ وَأَمِنَّا الْعِقَابِ، وَاطْمَأَنَّتْ بِنَا الدَّارُ فیٖ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ،

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را در حوض [کوثر] او وارد گردان و ما را با جام او سیراب گردان و مخارج ما را در بهشت مقرر فرما بی‌آنکه خوار و پشیمان گردیم درحالی‌که به پاداش تو خرسند و از کیفر تو ایمن گردیم و در بهشت‌هایى که از زیر درختان آن جوى‌ها روان است، مستقر گردیم،

﴿عَلی سُـرُرٍ مُتَقابِلِینَ‏ لاٰیَمَسُّهُمْ فِیهٰا نَصَبٌ﴾، وَلاٰ یَمَسُّهُمْ فِیهٰا لُغُوبٌ‏، ﴿وَمٰا هُمْ مِنْهٰا بِـمُخْرَجِینَ﴾،‏ بِـمَنِّکَ وَطَوْلِکَ وَجُودِکَ وَفَضْلِکَ وَعَافِیَتِکَ وَکَرَمِکَ یٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ،‏ ﴿رَبَّنا اٰتِنَا فِی الدُّنْیا حَسَنَهً وَفِی الْآخِرَهِ حَسَنَهً وَقِنَا عَذابَ النَّارِ﴾.

«و بر روى تخت‌ها، روبروى هم بنشینیم و هیچ خستگى و کوفتگى به ما نرسد» و در آن به آنها نـمی‌رسد رنج و خستگی «و هیچ‌گاه از آن بیرون رانده نشویم»، به احسان و لطف و بخششت، و به فضل و عافیت و بزرگوارى‌ات، ای مهربان‌ترین مهربانان. «پروردگارا، نیکی دنیا و آخرت را به ما ارزانی دار و از عذاب آتش جهنم نگاه دار».

دیدگاهتان را بنویسید