روز که می‌خواهد باز شود؛
آفتاب که می‌خواهد طلوع کند،
سپیدی که بر سیاهی غالب می‌آید؛
زیباترین صحنۀ خلقت خداست که اگر حجاب عادت، بیچاره مان نکرده بود؛
از هیجانِ دیدنش حتی یک طلوع را هم از دست نمی‌دادیم…
می‌نشستیم و دور این خدا می‌گشتیم.
تسبیحات ده قسمتیِ روزهای رمضان را در هنگام طلوع خورشید، تجربه کنید..
عجیب گواراست.
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا
پاکا خداى پدیدآورنده انسان ها، پاکا خداى صورت نگار، پاکا خداى آفریننده تمام جفت ها،
سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
پاکا خداى آفریننده تاریکى ها و نور، پاکا خداى شکافنده دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده همه اشیا،
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ
پاکا خداى آفریننده موجوداتى که دیده مى شوند و یا نمى شوند، منزّه باد خدا به اندازه نوشتن کلمات او،
(سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)[1] سُبْحَانَ اللَّهِ السَّمِیعِ الَّذِی لَیْسَ شَیْءٌ أَسْمَعَ مِنْهُ یَسْمَعُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مَا تَحْتَ سَبْعِ أَرَضِینَ
پاکا خدا، پروردگار جهانیان. منزّه باد خداى شنوایى که هیچ چیز شنواتر از او نیست، از بالاى عرش خود زیر زمین هاى هفتگانه
وَ یَسْمَعُ مَا فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ یَسْمَعُ الْأَنِینَ وَ الشَّکْوَى وَ یَسْمَعُ السِّرَّ وَ أَخْفَى
و آنچه در تاریکى هاى خشکى ها و دریاها وجود دارد مى شنود و ناله و گله گذارى و نهان و نهان تر از نهان
وَ یَسْمَعُ وَسَاوِسَ الصُّدُورِ وَ (یَعْلَمُ خائِنَهَ الْأَعْیُنِ وَ ما تُخْفِی الصُّدُورُ)[2] وَ لَا یُصِمُّ سَمْعَهُ صَوْتٌ
و وسوسه هاى دل ها را مى شنود [و از خیانت دیدگان و آنچه دل ها نهان مى دارند، آگاه است] و هیچ صدایى مانع از شنوایى او نمى شود
الثَّانِی
بند دوّم:
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا
پاکا خداى پدیدآورنده انسان ها، پاکا خداى صورت نگار، پاکا خداى آفریننده تمام جفت ها،
سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
پاکا خداى آفریننده تاریکى ها و نور، پاکا خداى شکافنده دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده همه اشیا،
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)[3]
پاکا خداى آفریننده موجوداتى که دیده مى شوند و یا نمى شوند، منزّه باد خدا به اندازه نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.
سُبْحَانَ اللَّهِ الْبَصِیرِ الَّذِی لَیْسَ شَیْءٌ أَبْصَرَ مِنْهُ
پاکا خداى بینایى که هیچ چیز بیناتر از او وجود ندارد،
یُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مَا تَحْتَ سَبْعِ أَرَضِینَ وَ یُبْصِرُ مَا فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ
از بالاى عرش خود زیر زمین هاى هفتگانه و آنچه در تاریکى هاى خشکى ها و دریاها وجود دارد مى بیند
(لا تُدْرِکُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ)[4]
و دیدگان نمى توانند او را ببینند و او دیدگان را درک مى کند و لطیف و آگاه است
وَ لَا تَغْشَى [تُغْشِی] [تُغَشِّی] بَصَرَهُ الظُّلْمَهُ وَ لَا یُسْتَتَرُ مِنْهُ بِسِتْرٍ
و تاریکى جلوى دید او را نمى گیرد و با هیچ پرده اى نمى توان خود را از او مستور داشت
وَ لَا یُوَارَى مِنْهُ جِدَارٌ وَ لَا یَغِیبُ عَنْهُ [مِنْهُ] بَرٌّ وَ لَا بَحْرٌ
و هیچ دیوارى نمى تواند چیزى را از او بپوشد و هیچ خشکى و دریایى از دید او غایب نمى ماند
وَ لَا یُکِنُّ مِنْهُ جَبَلٌ مَا فِی أَصْلِهِ وَ لَا قَلْبٌ مَا فِیهِ
و هیچ کوهى نمى تواند آنچه را که در بن آن وجود دارد و هیچ دلى آنچه را که در درون آن هست
وَ لَا جَنْبٌ مَا فِی قَلْبِهِ وَ لَا یَسْتَتِرُ مِنْهُ صَغِیرٌ وَ لَا کَبِیرٌ
و هیچ پهلویى آنچه را که در دل او وجود دارد، نهان بدارد و هیچ کوچک و بزرگى نمى تواند خود را از دید او پنهان نگاه دارد
وَ لَا یَسْتَخْفِی مِنْهُ صَغِیرٌ لِصِغَرِهِ وَ (لا یَخْفى عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ
و هیچ کوچکى به خاطر کوچکى اش بر او مخفى نمى ماند و هیچ چیز نه در زمین و نه در آسمان بر او پنهان نمى ماند.
هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الْأَرْحامِ کَیْفَ یَشاءُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ)[5]
اوست که شما را در رحم مادرانتان به هر صورت که بخواهد نگارگرى مى کند، معبودى جز او که سرافراز و فرزانه است، وجود ندارد
الثَّالِثُ
بند سوّم:
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاکا خداى پدیدآورنده انسان ها، پاکا خداى صورت نگار، پاکا خداى آفریننده تمام جفت ها، پاکا خداى آفریننده تاریکى ها و نور،
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى
پاکا خداى شکافنده دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده همه اشیا، پاکا خداى آفریننده موجوداتى که دیده مى شوند و یا نمى شوند،
سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)[6] سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی (یُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ
منزّه باد خدا به اندازه نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان. منزّه باد خدایى که ابرهاى سنگین را پدید مى آورد
وَ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلائِکَهُ مِنْ خِیفَتِهِ
و آذرخش همراه با ستایش او، و نیز فرشتگان از بیم او، او را به پاکى مى ستایند
وَ یُرْسِلُ الصَّواعِقَ فَیُصِیبُ بِها مَنْ یَشاءُ)[7] وَ یُرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ
و آذرخش ها را مى فرستد و کس را که بخواهد دچار آن مى کند و بادها را به‌عنوان مژده رسان پیش از رحمت خود [باران] گسیل مى دارد
وَ یَنْزِلُ الْمَاءُ مِنَ السَّمَاءِ بِکَلِمَاتِهِ وَ یُنْبِتُ النَّبَاتَ بِقُدْرَتِهِ وَ یَسْقُطُ الْوَرَقُ بِعِلْمِهِ
و آب را با کلمات خود از آسمان فرو مى فرستد و گیاه را به قدرت خویش مى رویاند
[وَ یَبْسُطُ الرِّزْقُ بِعِلْمِهِ] سُبْحَانَ الَّذِی (لا یَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقالُ ذَرَّهٍ)[8] (فِی الْأَرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ
[و روزى را به دانش خود مى گستراند]و برگ درختان را به علم خود فرومى ریزد. منزّه باد خدایى که به اندازه یک ذرّه نه در زمین و نه در آسمان از دید او پنهان نمى ماند
وَ لا أَصْغَرَ مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْبَرَ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ)[9]
و هیچ چیز کوچک تر و یا بزرگ تر از این نیست مگر آنکه در کتاب آشکار وجود دارد
الرَّابِعُ
بند چهارم:
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا
پاکا خداى پدیدآورنده انسان ها، پاکا خداى صورت نگار، پاکا خداى آفریننده تمام جفت ها،
سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
پاکا خداى آفریننده تاریکى ها و نور، پاکا خداى شکافنده دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده همه اشیا،
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)[10]
پاکا خداى آفریننده موجوداتى که دیده مى شوند و یا نمى شوند، منزّه باد خدا به اندازه نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی (یَعْلَمُ ما تَحْمِلُ کُلُّ أُنْثى وَ ما تَغِیضُ الْأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ وَ کُلُّ شَیْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ
منزّه باد خدایى که تمام آنچه را که ماده ها به آن باردار مى شوند و یا رحم آن ها مى کاهد و یا مى افزاید، مى داند و هر چیز در نزد او اندازه خاصى دارد
عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَهِ الْکَبِیرُ الْمُتَعالِ سَواءٌ مِنْکُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ
و داناى غیب و آشکار و بزرگ و متعالى است، خواه سخن را نهان دارید و یا آشکار کنید
وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّیْلِ وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ)[11]
و خواه در شب خود را نهان کنید و یا در روز آشکار گرداند و او [فرشتگان] تعقیب کننده از پیشاروى و پشت شما دارد که به فرمان خدا از شما پاسبانى مى کنند.
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی یُمِیتُ الْأَحْیَاءَ وَ یُحْیِ الْمَوْتى
پاکا خدایى که زندگان را مى میراند و مردگان را زنده مى کند
وَ یَعْلَمُ (ما تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ)[12] وَ یُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا یَشَاءُ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى
و از آنچه زمین از تعداد آنان مى کاهد آگاه است و هرچه را بخواهد تا سرآمد مشخص در رحم مادران مستقر مى گرداند
الْخَامِسُ
بند پنجم:
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاکا خداى پدیدآورنده انسان ها، پاکا خداى صورت نگار، پاکا خداى آفریننده تمام جفت ها، پاکا خداى آفریننده تاریکى ها و نور،
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
پاکا خداى شکافنده دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده همه اشیا،
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)[13]
پاکا خداى آفریننده موجوداتى که دیده مى شوند و یا نمى شوند، منزّه باد خدا به اندازه نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.
سُبْحَانَ اللَّهِ مَالِکِ الْمُلْکِ (تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ
منزّه باد خدایى که مالک سلطنت است و به هرکس بخواهد سلطنت مى بخشد و از هرکس بخواهد مى گیرد
وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ
و هرکس را بخواهد سرافراز یا خوار مى گرداند، خیر الخیر، منحصرا به دست او است
إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ
و بر هر چیز توانا است، شب را در روز و روز را در شب فرو مى برد
وَ تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ)[14]
و زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون مى آورد و به هرکس بخواهد بدون حساب و شماره روزى مى دهد.
السَّادِسُ
بند ششم:
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا
پاکا خداى پدیدآورنده انسان ها، پاکا خداى صورت نگار، پاکا خداى آفریننده تمام جفت ها،
سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
پاکا خداى آفریننده تاریکى ها و نور، پاکا خداى شکافنده دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده همه اشیا،
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)[15]
پاکا خداى آفریننده موجوداتى که دیده مى شوند و یا نمى شوند، منزّه باد خدا به اندازه نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی (عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلَّا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ
پاکا خدایى که کلیدهاى غیب نزد او است و آن ها را جز او نمى داند و او از تمام آنچه در خشکى و دریا است آگاه است
وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَهٍ إِلَّا یَعْلَمُها وَ لا حَبَّهٍ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ)[16]
و هیچ برگى نمى افتد مگر آنکه او از آن آگاه است و هیچ دانه اى در تاریکى هاى زمین و هیچ تر و خشکى نیست مگر آنکه در کتاب آشکار [الهى] وجود دارد
السَّابِعُ
بند هفتم:
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاکا خداى پدیدآورنده انسان ها، پاکا خداى صورت نگار، پاکا خداى آفریننده تمام جفت ها، پاکا خداى آفریننده تاریکى ها و نور،
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
پاکا خداى شکافنده دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده همه اشیا،
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)[17]
پاکا خداى آفریننده موجوداتى که دیده مى شوند و یا نمى شوند، منزّه باد خدا به اندازه نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی لَا یُحْصِی مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَ لَا یَجْزِی بِآلَائِهِ الشَّاکِرُونَ الْعَابِدُونَ
منزّه است خدایى که گویندگان نمى توانند سپاس او را به شماره درآورند و شکرگزاران و عابدان نمى توانند پاداش نعمت هاى او را به جا آورند.
وَ هُوَ کَمَا قَالَ وَ فَوْقَ مَا نَقُولُ وَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ کَمَا أَثْنَى عَلَى نَفْسِهِ
او همان گونه است که خود گفته است و برتر از آن است که ما مى گوییم و خداوند سبحان همان گونه است که خود خویشتن را ستوده است
(وَ لا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِما شاءَ
و انسان ها نمى توانند به دانش او جز به اندازه اى که او مى خواهد احاطه پیدا کنند،
وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ)[18]
کرسى [علم] او آسمان ها و زمین را فراگرفته است و حفظ آن ها بر او سخت نیست و او بلند پایه و بزرگ است
الثَّامِنُ
بند هشتم:
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاکا خداى پدیدآورنده انسان ها، پاکا خداى صورت نگار، پاکا خداى آفریننده تمام جفت ها، پاکا خداى آفریننده تاریکى ها و نور
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
پاکا خداى شکافنده دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده همه اشیا،
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ وَ زِنَهَ عَرْشِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)[19]
پاکا خداى آفریننده موجوداتى که دیده مى شوند و یا نمى شوند، منزّه باد خدا به اندازه نوشتن کلمات او [و به وزن عرش]، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی (یَعْلَمُ ما یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها وَ ما یَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعْرُجُ فِیها)[20]
منزّه باد خدایى که از هرچه در زمین فرو مى رود یا از آن بیرون مى آید و نیز از هرچه از آسمان فرو مى آید یا به آن صعود مى کند، آگاه است
وَ لَا یَشْغَلُهُ مَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا یَعْرُجُ فِیهَا عَمَّا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ مَا یَخْرُجُ مِنْهَا
و آنچه از آسمان فرو مى آید یا به آن صعود مى کند او را از آنچه در زمین فرو مى رود یا از آن بیرون مى آید، به خود مشغول نمى کند
وَ لَا یَشْغَلُهُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ مَا یَخْرُجُ مِنْهَا عَمَّا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا یَعْرُجُ فِیهَا
و نیز آنچه در زمین فرو مى رود یا از آن بیرون مى آید او را از آنچه از آسمان فرو مى آید یا به آن صعود مى کند، به خود سرگرم نمى کند
وَ لَا یَشْغَلُهُ عِلْمُ شَیْءٍ عَنْ عِلْمِ شَیْءٍ وَ لَا یَشْغَلُهُ خَلْقُ شَیْءٍ عَنْ خَلْقِ شَیْءٍ
و دانستن هیچ چیز او را از آگاهى هیچ چیز دیگر باز نمى دارد و آفرینش هیچ چیز او را از آفرینش چیز دیگر
وَ لَا حِفْظُ شَیْءٍ عَنْ حِفْظِ شَیْءٍ وَ لَا یُسَاوِیهِ شَیْءٌ وَ لَا یَعْدِلُهُ شَیْءٌ وَ لَا یَشْغَلُهُ شَیْءٌ (لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ)[21] [الْعَلِیمُ]
و نگاه دارى از هیچ چیز او را از حفظ چیز دیگر، به خود مشغول نمى کند و هیچ چیز با او یکسان نیست و هیچ چیز با اوبرابرى نمى کند [و هیچ چیز او را به خود مشغول نمى کند] و هیچ چیز همانند او نیست و او شنوا و بینا است
التَّاسِعُ
بند نهم:
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاکا خداى پدیدآورنده انسان‌ها، پاکا خداى صورت نگار، پاکا خداى آفریننده تمام جفت ها، پاکا خداى آفریننده تاریکى ها و نور،
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى
پاکا خداى شکافنده دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده همه اشیا، پاکا خداى آفریننده موجوداتى که دیده مى شوند و یا نمى شوند،
سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)[22] سُبْحَانَ اللَّهِ (فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
منزّه باد خدا به اندازه نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان. پاکا خدایى که آسمان ها و زمین را پدید آورد
جاعِلِ الْمَلائِکَهِ رُسُلًا أُولِی أَجْنِحَهٍ مَثْنى وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ یَزِیدُ فِی الْخَلْقِ ما یَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و فرشتگان را پیام آوران خود و داراى بال هاى متعدّد، دوتا دوتا، سه تا سه تا، و چهارتا چهارتا، قرار داد و هرچه بخواهد در آفریده خود مى افزاید و بر هر چیز توانا است.
ما یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَهٍ فَلا مُمْسِکَ لَها وَ ما یُمْسِکْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ)[23]
هر رحمتى که خدا براى مردم بگشاید هیچ کس نمى تواند آن را بازدارد و هرچه باز دارد هیچ کس جز او نمى تواند آن را گسیل دارد و او سرافراز و فرزانه است
الْعَاشِرُ
بند دهم:
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاکا خداى پدیدآورنده انسان ها، پاکا خداى صورت نگار، پاکا خداى آفریننده تمام جفت ها، پاکا خداى آفریننده تاریکى ها و نور،
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
پاکا خداى شکافنده دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده همه اشیا،
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)[24]
پاکا خداى آفریننده موجوداتى که دیده مى شوند و یا نمى شوند، منزّه باد خدا به اندازه نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.
سُبْحَانَ الَّذِی (یَعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ
پاکا خدایى که تمام آنچه را که در آسمان ها و زمین است مى داند
ما یَکُونُ مِنْ نَجْوى ثَلاثَهٍ إِلَّا هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَهٍ إِلَّا هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنى مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ
و هیچ نجواى سه نفره نیست جز آنکه او چهارمین آن ها است و هیچ نجواى پنج نفره نیست جز آنکه او ششمین آن‌ها است و هیچ نجواى کمتر و بیشتر از این نیست
أَیْنَ ما کانُوا ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا یَوْمَ الْقِیامَهِ إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ)[25] سُبْحَانَ [أَنْتَ] الَّذِی بِنِعْمَتِهِ تَتِمُّ الصَّالِحَات
جز آنکه او همراه با آن ها است هرکجا که باشند، سپس در روز قیامت آنان را از اعمالشان آگاه مى گرداند. به راستى که خدا بر هر چیز آگاه است. پاکا خدایى [پاکى تو و ستایش خدا را] که همه کارهاى شایسته به نعمت او کامل مى گردد
[1]) سوره النمل، آیه 8 [14]) سوره آل عمران، آیات 26-27
[2]) سوره غافر، آیه 19 [15]) سوره النمل، آیه 8
[3]) سوره النمل، آیه 8 [16]) سوره الانعام، آیه 59
[4]) سوره الانعام، آیه 103 [17]) سوره النمل، آیه 8
[5]) سوره آل عمران، آیات 5-6 [18]) سوره البقره، آیه 255
[6]) سوره النمل، آیه 8 [19]) سوره النمل، آیه 8
[7]) سوره الرعد، آیات 12-13 [20]) سوره سبإ، آیه 2
[8]) سوره سبإ، آیه 3 [21]) سوره الشوری، آیه 11
[9]) سوره یونس، آیه 61 [22]) سوره النمل، آیه 8
[10]) سوره النمل، آیه 8 [23]) سوره فاطر، آیات 1-2
[11]) سوره الرعد، آیات 8-11 [24]) سوره النمل، آیه 8
[12]) سوره ق، آیه 4 [25]) سوره المجادله، آیه 7
[13]) سوره النمل، آیه 8
