دعای بیست و نه – در پناه جستن

از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که حضـرت علی بن الحسین (علیه السلام) می‌فرمود: اگر این کلمات را بگویم، اهمیت نمی‌دهم که انس و جن بر ضرر من جمع شوند.

بِسْمِ اللّٰهِ وَ بِاللّٰهِ وَ مِنَ اللّٰهِ وَ إِلَی اللّٰهِ، وَ فِی سَبِیلِ اللّٰهِ، وَ عَلیَ مِلَّهِ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ،

به نام خدا و به یاری خدا و از جانب خدا و به سوی خدا، و در راه خدا، و بر آیین رسول خدا(صلی الله علیه و آله)،

 اللّٰهُمَّ إِلَیْکَ أَسْلَمْتُ نَفْسِی، وَ إِلَیْکَ أَلْجَأْتُ ظَهْرِی،

خداوندا! خود را فقط به تو سپردم، و فقط به تو تکیه کردم،

 وَ إِلَیْکَ وَجَّهْتُ وَجْهِی، وَ إِلَیْکَ فَوَّضْتُ أَمْرِی.

و فقط به سوی تو روی آوردم، و کارم را فقط به تو واگذار کردم.

اللّٰهُمَّ احْفَظْنی بِحِفْظِ الْإِیمَانِ

خداوندا، مرا با حفظ ایمانم حفظ کن؛

مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ وَ مِنْ خَلْفِی، وَ عَنْ یَمِینِی وَ عَنْ شِمَالِی، وَ مِنْ فَوْقِی وَ مِنْ تَحْتِی وَ مِنْ قِبَلِی،

از هر سو، از جلو و عقب، از راست و چپ، از بالا و پایین و از هر آنچه در پیش روی من است،

وَ ادْفَعْ عَنِّی بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ، فَإِنَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إلَّا بِکَ.

و دفع کن از من به توان و قدرت خود که هیچ توان و قدرتی جز به اذن تو نیست.

 

دیدگاهتان را بنویسید