| دعای یازدهم صحیفه سجادیه کامله | دعای سی و سوم صحیفه سجادیه جامعه |
دعا برای عاقبت بخیری در کارها:
این دعا یازدهمین مناجات از مجموعه دعاهای صحیفه سجادیه و سی و سومین دعا در کتاب صحیفه جامعه می باشد.
بیانات ارزشمند حضرت سیدالساجدین (علیه السلام) در دعا برای عاقبت بخیری در کارها ذکر و یاد خداوند را زمینه ساز سربلندی، شکرگزاری را زمینه ساز سعادت و اطاعت حق تعالی را سبب نجات انسان می داند.
آموزه های این نیایش حکیمانه، از تاًثیر اعمال انسان بر احوال فرشتگان پرده برداشته است و هنگام دعا برای عاقبت بخیری در کارها، آسودگی و فراغتی سالم و بدون خستگی را از خداوند طلب کرده است.
حضرت سیدالمتقین در خلال این دعا با درود بر محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) تقاضای توبه و بازگشت پذیرفته شده از خداوند را دارد و از آشکار شدن عیوب در روز قیامت به معبود خود پناه برده است.
نکته طلایی دعا برای عاقبت بخیری در کارها، اشاره به مهربانی بی نهایت پروردگار و مستجیب بودن او دارد.
یَا مَنْ ذِکْرُەُ شَـرَفٌ لِلذَّاکِرِینَ، وَیَا مَنْ شُکْرُەُ فَوْزٌ لِلشَّاکِرِینَ، وَیَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاهٌ لِلْمُطِیعِینَ، صَلِّ عَلیَ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاشْغَلْ قُلُوبَنَا بِذِکْرِکَ عَنْ کُلِّ ذِکْرٍ، وَأَلْسِنَتَنَا بِشُکْرِکَ عَنْ کُلِّ شُکْرٍ، وَجَوَارِحَنَا بِطَاعَتِکَ عَنْ کُلِّ طَاعَهٍ،
ای آنکه یاد کردنت برای یادکنندگان مایۀ عزت و افتخار است و ای آنکه شکر و سپاسگزاری از تو، برای سپاس‌گزاران مایۀ رستگاری است و ای آنکه فرمانبرداری از تو نجات بخش فرمانبرداران است! بر محمّد و آلش درود فرست و دل‌های ما را به یاد خودت مشغول دار تا از یاد هر چه غیر تو خالی شود، و زبان‌هایمان را به شکرگزاری از خودت مشغول دار تا تا جز تو را نستاییم، و اندام و جوارحمان را به فرمانبرداری از خودت بگمار تا جز تو را اطاعت نکنیم.
فَإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغــاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلَامَهٍ لَاتُدْرِکُنَا فِیهِ تَبِعَهٌ وَلَا تَلْحَقُنَا فِیهِ سَأْمَهٌ، حَتَّى یَنْصَـرِفَ عَنَّا کُتَّابُ السَّیِّئَاتِ بِصَحِیفَهٍ خَالِیَهٍ مِنْ ذِکْرِ سَیِّئَاتِنَا، وَیَتَوَلَّی کُتَّابُ الْحَسَنَاتِ عَنَّا مَسْـرُوریِنَ بِـمَا کَتَبُوا مِنْ حَسَنَاتِنَا.
و اگر فراغتی از مشغله‌ها به ما ارزانی داشتی، آن را به فرصتی بدل کن که در آن آرامش و سلامت جاری باشد و هیچ گناه و اندوهی به آن راه نیابد. تا آنجا که فرشتگان نگارنده گناهان، با دفتری خالی از سیئات ما از پیشگاهت بازگردند و فرشتگان نویسنده حسنات، شادمان از ثبت نیکوکاری‌هایمان بازآیند.
وَإِذَا انْقَضَتْ أَیَّامُ حَیَاتِنَا، وَتَصَـرَّمَتْ مُدَدُ أَعْمَارِنَا، وَاسْتَحْضَـرَتْنَا دَعْوَتُکَ الَّتِی لَابُدَّ مِنْهَا وَمِنْ إِجَابَتِهَا، فَصَلِّ عَلیَ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ خِتَامَ مَا تُحْصِی عَلَیْنَا کَتَبَهُ أَعْمَالِنَا تَوْبَهً مَقْبُولَهً لَاتُوقِفْنَا بَعْدَهَا عَلیَ ذَنْبٍ اجْتَـرَحْنَاهُ وَلَا مَعْصِیَهٍ اقْتَـرَفْنَاهَا،
و هنگامی که روزگار زندگی‌مان به پایان رسد و عمرمان به سر آید و دعوت تو(مرگ) که حتمی و اجباری است ما را فراخواند، بر محمد و آلش درود فرست و پایان کارهایی که نویسندگان اعمال برایمان می‌نویسند را توبۀ پذیرفته‌شده‌ای قرار ده که پس از آن ما را بر گناهی که مرتکب شده‌ایم یا معصیتی که انجام داده‌ایم، محاسبه نکنی.
وَلَا تَکْشِفْ عَنَّا سِتْـراً سَتَـرْتَهُ عَلیَ رُؤُوسِ الْأَشْهَادِ، یَوْمَ تَبْلُو أَخْبَارَ عِبَادِکَ، إِنَّکَ رَحِیمٌ بِـمَنْ دَعَاکَ، وَمُسْتَجِیبٌ لِمَنْ نَادَاکَ.
و در روزی که پرده از روی اعمال بندگان بر می‌داری، ما را در برابر چشم شاهدان آن روز رسوا مکن که تو قطعاً به هر کس که تو را بخواند مهربانی و دعای هر کس که تو را صدا بزند اجابت می‌کنی.
