شیطان دشمن آشکار؛ چگونه حملات شیطان را تشخیص دهیم؟

ماهیت حملات شیطان چیست و چرا شیطان دشمن آشکار برای ماست؟

تقریباً می توانیم ادعا کنیم که نام شیطان دشمن آشکار به گوش همۀ ما خورده است و کم وبیش از خباثت ها و دشمنی دیرینه ای که با فرزندان آدم دارد، آگاهی داریم. اما طبیعتاً تا او را به خوبی نشناسیم یا از نحوۀ عملکردش اطلاعی نداشته باشیم، نمی توانیم از پسش بربیاییم. قطعاً نحوۀ دشمنی شیطان دشمن آشکار انسان با دشمنان دیگری که تاکنون داشته ایم، متفاوت است، چون تجربۀ دشمنی با میلیاردها انسان را دارد. یعنی میلیاردها بار در مقابل موجودی با ابعاد و ویژگی های وجودی ما قرار گرفته، با ما مبارزه کرده و به چم و خم وجودمان به خوبی آگاه است. حتی توانایی پیش بینی بسیاری از رفتارهای ما را دارد. درست مانند دکتری که از فرط تجربه رفتارها و علائم بیماری یا واکنش های بیمار را قبل از وقوع آن پیش بینی می کند. شیطان با استفاده از همین ویژگی گاهی به قدری نجواهای خود را به باورهای ما نزدیک می کند که حتی از صدای خودمان هم قابل تشخیص نیست. اما خوشبختانه خداوند او را دشمنی آشکار برای ما معرفی کرده و کید او را هم آشکار می داند. این آشکار بودن از چند جنبه برای ما قابل بررسی ا ست؛ اما بهتر است پیش از آن مفهوم دشمنی شیطان را کمی روشنتر کنیم.

وقتی شیطان را دشمن می نامیم، قاعدتاً در مورد تهدیدی حرف می زنیم که به زیان ما رفتار میکند و از هر وسیله ای استفاده میکند تا ما به اهداف جاودانۀ خود نرسیم و به سعادت نرسیم. او از هر وسیله ای استفاده می کند تا مانع تولد سالم ی ما به آخرت شده و جلوی شباهت ما به الله را بگیرد؛ به عبارت دیگر بر صراط مستقیم ما قرار گرفته و مانع رسیدن ما به الله می شود و از آنجا که وجود ما را عاملی برای بیرون رانده شدن خود از بهشت و از دست دادن جایگاهش می داند، از انگیزۀ زیادی برای دشمنی با ما برخوردار است و از دشمنی آشکار با ما هم ترس و ابایی ندارد.

شیطان حریف جدی و واقعی ماست

قاعدتاً برای ما هشدار هیچ کس نمی تواند، به اندازۀ هشدار خدا جدی باشد. خالقی که به ساختار وجودی ما کاملاً آگاه است و از ماهیت و برنامه های شیطان خبر دارد و از همه مهم تر سلامت و سعادت ابدی ما را می خواهد، شیطان دشمن آشکار ما را معرفی کرده و از ما می خواهد که او را جدی بگیریم. درست است که ما شیطان را آن گونه که هست نمی بینیم، اما این به این معنی نیست که او را یک موجود خیالی و افسانه ای بدانیم. شیطان دشمن آشکار ماست و وجودی کاملاً حقیقی و واقعی دارد؛ در صورتی که اغلب ما او را حریفی فرضی یا اعتباری می دانیم. یعنی ما با دشمنی روبه رو هستیم که نه تنها در دشمنی خود با ما تردیدی ندارد و عملاً با ما به دشمنی می پردازد، بلکه به شاکله و تمام ابعاد وجودی ما آشناست و آشکارا به ما حمله می کند.

اما اگر به راستی شیطان دشمن آشکار ماست؛ چرا مدام از او ضربه می خوریم؟

در تمامی زمینه های زندگی  اگر بخواهیم جلوی آسیبی را بگیریم، هم باید با ویژگی های آن آسیب به خوبی آشنا باشیم و هم ویژگی های سیستم و دلیلی را که سبب پذیرفتن آن آسیب می شود، بدانیم؛ یعنی برای موفقیت در غلبه بر این دشمن و دشمنی آشکار او احتیاج به دشمن شناسی داریم، تا با استفاده از این مهارت صحنه ها و موقعیت هایی را که باعث لغزشمان می شود، تشخیص دهیم. به علاوه از آنجا که ما غالباً با ابعاد و مراتب وجودمان آشنایی نداریم، بیشتر حملات مختلف شیطان را به چشم حالت ها و خلق و خوهای رفتاری  خودمان در نظر گرفته و در نتیجه به جای مقابله با دشمنی شیطان آن را به راحتی می پذیریم.

وقتی شیطان با یادآوری تلخی ها و ناکامی های گذشته سرعت حرکت ما را کند می کند، با گذاشتن نام افسردگی به این حمله به دارو پناه می بریم و هنگامی هم که نگران آینده ایم، باز هم در پشت واژه هایی مانند اختلال اضطراب، تشویش و… پنهان شده و پشت هیچ یک از این حالات حملۀ شیطان دشمن آشکار انسان را نمی بینیم.

آشکار بودن حمله های شیطان

شاید با شنیدن آشکار بودن حملات شیطان با این ابهام مواجه شویم که چگونه با وجود غیرفیزیکی و غیرمادی بودن شیطان و درونی بودن القاءهای او، حملاتش را آشکار می دانیم؟ در جواب می توانیم بگوییم که آشکار بودن این حملات ربطی به ماهیت شیطان ندارد، بلکه به نوع دعوت و پیام هایی مربوط است که با آ ن ها به سراغ ما می آید. دعوت هایی که کاملاً واضح و قابل تشخیص هستند؛ البته ما برای تشخیص رخنه ها و ضربه های شیطان ملاک مهمی داریم و آن شادی و آرامش ماست.

ما در حالت تعادل و توازن انسانی مان یعنی زمانی که فوق عقل بر وجودمان حاکم است، از شادی و آرامش برخورداریم. در حالی که معمولاً نتیجۀ دعوت ها و حمله های شیطان تولید غم، ترس، حسادت، مسابقه و مقایسه، تنبلی، کینه، زودرنجی، خودشیفتگی، ناامیدی و بزرگ دیدن مشکلات، ارتکاب گناه، بدبینی، توهمات آزاردهنده و حالت هایی از این قبیل است. حالاتی  که نه تنها نسبتی با شادی و آرامش ندارند؛ بلکه ما را از تعادل انسانی خارج کرده و از صراط مستقیم منحرف می کنند. درست مثل بدنی که در معرض بیماری و حمله های میکروبی قرار گرفته و خارج شدن خود از حال تعادل و سلامت را با تب یا درد نشان می دهد. در حقیقت روح بیماری که غم، ترس و اضطراب از خود بروز می دهد در حال اعلام شرایط نامتعادل خویش به ماست.

علامت و ویژگی حمله های شیطان

ما هر چه قدر هم که با ابعاد وجودی مان آشنا باشیم؛ اگر با نوع و کیفیت حمله های شیطان آشنایی نداشته باشیم، در غلبه بر او موفق نخواهیم شد. ما در مقابله با شیطان با حریف چیره دستی رو به  رو هستیم که به تعداد راه هایی که برای هدایت انسان ها وجود دارد، به راه های ضلالت و گمراه کردن ما آشناست و اگر فراموش کنیم که او در کمین ماست، دچار غفلت و کندی حرکت می شویم که این بزرگترین فرصت برای دشمن در ضربه زدن و دشمنی آشکار با ماست.

افکار شیطانی علامت داشته و بسیار واضح و آشکارند. شیطان با ترتیب دادن حملاتی از جلو، عقب، چپ و یا راست تمام تلاشش را برای انحراف و سقوط ما از صراط مستقیم به کار می بندد. برای او فرقی نمی کند که ما را از آینده بترساند یا نسبت به تلخی ها یا ناکامی های گذشته پریشان کند، ما را به گناه دعوت کند یا با تکبر و غرور ناشی از کمالات مثبت ما را زمین گیر کند. هدف او جلوگیری از رسیدن ما به هدف خلقت و شباهتمان به الله است و در این راه از هیچ وسیله ای دریغ نمی کند. در واقع هر زمان که ما از فکری شاد و آرام برخوردار نبودیم، یعنی سلامت نفسمان  توسط شیطان به خطر افتاده و مورد حملۀ او قرار گرفته ایم. حمله هایی که اغلب بوی حسادت، کینه، زودرنجی، اضطراب، بدبینی، ناراحتی و عصبانیت، ترس، دودلی و کسالت دارند، از سمت شیطانند و در صورتی که نتوانیم بر خلافشان رفتار کنیم، اسیر شیطان خواهیم شد.  

در این درس گفتیم که شیطان دشمن آشکار انسان است و بعضی ویژگی های او مانند دشمن بودن و آشکار بودن حملاتش را بررسی کردیم. اشاره کردیم که باید برای رهایی از دام های شیطان به مهارت های خودشناسی و دشمن شناسی مجهز باشیم. و منظور ما از دشمن شناسی آشنایی با انواع حمله های شیطان و هدفی  است که از هریک از این حملات دارد. در پایان هم علامت  حمله های شیطان را برشمردیم و گفتیم که او برای جلوگیری کردن از رسیدن ما به هدف خلقتمان از هیچ تلاشی دریغ نمی کند.

شما چه قدر در تشخیص حملات شیطان توانا هستید؟ آیا توانایی خنثی کردن حملات شیطان و دشمنی آشکار او را در خود می بینید؟