اَللّٰهُمَّ وَأَتْبٰاعُ الرُّسُلِ وَمُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الاَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعٰـانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ، وَالاِشْتِيٰاقِ إلَی الْمُرْسَلِینَ بِحَقٰائِقِ الِايـمٰانِ،
خداوندا، (درود فرست بر) پیروان رسولان و ایمان آورندگان به آنها از اهل زمین در پنهانی هنگام مخالفت معاندان با آنان به تکذیب، و مشتاقان به پیامبـران با حقایق ایمان،
فیٖ كُلِّ دَهْرٍ وَزَمٰانٍ، أَرْسَلْتَ فِيْهِ رَسُولاً وَأَقَمْتَ لِاَهْلِهِ دَلِيلاً، مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلیٰ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ مِنْ أَئِـمَّةِ الْهُـدىٰ، وَقٰادَةِ أَهْـلِ التُّقىٰ عَلیٰ جَمِيعِهِمُ السَّلاٰمُ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِـمَغْفِرَةٍ وَرِضْوٰانٍ.
در هر عصـر و روزگاری که در آن پیامبـری را فرستادی و برای اهل آن، راهنمایی قرار دادی، از روزگار آدم تا محمد –درود خداوند بر او و خاندانش باد- از امامان هدایت و پیشوایان اهل تقوا، که بر همه آنان سلام باد، پس تو از نزد خود یاد کن آنان را به مغفرت و رضوان.
اَللّٰهُمَّ وَأَصْحٰابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّـذِينَ أَحْسَنُوا الصَّحٰابَةَ، وَالَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلاٰءَ الْحَسَنَ فیٖ نَصْـرِەِ، وَكٰانَفُوهُ وَأَسْـرَعُوا إلیٰ وِفٰادَتِهِ، وَسٰابَقُوا إِلیٰ دَعْوَتِهِ، وَاسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالاٰتِهِ، وَفٰارَقُوا الْاَزُوٰاجَ وَالْاَوْلاٰدَ فیٖ اِظْهٰارِ كَلِمَتِهِ، وَقٰاتَلُوا الْاٰبٰاءَ وَالْاَبْنٰاءَ فیٖ تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ،
خداوندا، و درود فرست بر اصحاب محمد، به ویژە آنانکه همراهی‌اش را نیکو داشتند و آنان که آزمایش خوبی دادند در یاری‌اش و او را حمایت کردند و برای رسیدن به خدمتش شتافتند، و به سوی دعوتش بر یکدیگر سبقت گرفتند، و او را اجابت کردند آنگاه که حجت رسالت‌هایش را به آنان رساند و جدا شدند از همسـران و فرزندان خود برای آشکار کردن دعوتش و با پدران و فرزندان خود جنگیدند در راه استحکام نبوتش،
وَانْتَصَـرُوا بِهِ، وَمَنْ كٰانُوا مُنْطَوِينَ عَلیٰ مَحَبَّتِهِ يَرْجُونَ تِجٰارَةً لَنْ تَبُورَ فیٖ مَوَدَّتِهِ، وَالَّذِينَ هَجَرَتْهُمُ الْعَشٰائِرُ إذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ وَانْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرٰابٰاتُ إذْ سَكَنُوا فیٖ ظِلِّ قَرٰابَتِهِ.
و به او پیروزی جستند، و آنان که به محبتش آمیخته گشتند و امیدوار تجارتی بودند که کسادی نداشت، در مودتش و آنان که طایفۀ ایشان از آنها دور شدند آنگاه که به دامن آن حضـرت آویختند و خویشاوندان ترک‌شان نـمودند آنگاه که در سایۀ نزدیکی‌اش اقامت گزیدند.
فَلاٰ تَنْسَ لَهُمُ اللّٰهُمَّ مٰا تَرَكُوا لَكَ وَفيٖكَ، وَارْضِهِمْ مِنْ رِضْوِانِكَ وَبِـمٰا حٰاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ وَكٰانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعٰاةً لَكَ إلَيْكَ وَاشْكُرْهُمْ عَلیٰ هَجْرِهِمْ فيٖكَ دِيٰارَ قَوْمِهِمْ، وَخُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعٰاشِ إِلیٰ ضيٖقِهِ، وَمَنْ كَثَّـرْتَ فیٖ اِعْزَازِ دِينِـكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ.
خداوندا، برای آنان فراموش شده مگذار آنچه را برای تو و در راه تو از دست دادند، و آنان را از رضوانت خشنود فرما و به سبب آنچه مردم را بر دین تو فراهم آوردند و همراه پیامبـرت دعوت کننده برای تو و به سوی تو بودند و آنان را پاداش بده، برای دور شدن‌شان از سـرزمین خویشان خود به خاطر تو و خارج شدن شان از فراخی زندگی به سوی تنگی آن، و آنان که در راه عزت بخشیدن به دینت از ستمدیدگان فراوان ساخته‌ای.
اَللّٰهُمَّ وَاَوْصِلْ اِلَی التّٰابِعِینَ لَهُمْ بِاِحْسٰانٍ، ﴿اَلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنٰا وَلِاِخْوَانِنٰا الَّذِينَ سَبَقُونٰا بِالْاِيـمٰانِ﴾ خَیْرَ جَزٰائِكَ، اَلَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ، وَتَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ، وَمَضَوْا عَلیٰ شٰاكِلَتِهِمْ لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فیٖ بَصِيْـرَتِهِمْ، وَلَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فیٖ قَفْوِ اٰثَارِهِمْ، وَالْاِئْتِمٰامِ بِهِدٰايَةِ مَنٰارِهِمْ، مُكٰانِفِینَ وَمُوَازِرِينَ لَهُمْ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ، وَيَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ، وَلاٰ يَتَّهِمُونَهُمْ فيٖمٰا اَدَّوْا إلَيْهِمْ.
خداوندا، و برسان به پیوستگان به آنان به نیکی، آنانکه «می‌گویند پروردگارا ما را بیامرز و برادران مان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند» بهتـرین پاداشت را، آنان که مسیر آنان را قصد کردند و به طرفی که آنان رفتند روی آوردند و بر شیوه آنان گذشتند، نه تردیدی در بصیرت، آنان را باز داشت و راه نیافت شکی در پیروی از آثارشان به دلشان و اقتدا به هدایت نورانیت شان، یاری دهنده و مددکار به آنان بودند، معتقد بودند به دین شان، و هدایت می‌شدند به هدایت شان، با آنها توافق داشتند، و در آنچه به آنها رساندند متهم‌شان نـمی‌کردند.
اَللّٰهُمَّ وَصَلِّ عَلَی التّٰابِعِینَ مِنْ يَوْمِنٰا هٰذٰا إِلیٰ يَوْمِ الدِّينِ، وَعَلیٰ اَزْوٰاجِهِمْ، وَعَلیٰ ذُرِّيّٰاتِهِمْ، وَعَلیٰ مَنْ أَطٰاعَكَ مِنْهُمْ، صَلٰاةً تَعْصِمُهُمْ بِهٰا مِنْ مَعْصِيَتِكَ، وَتَفْسَحُ لَهُمْ فیٖ رِيٰاضِ جَنَّتِكَ، وَتَـمْنَعُهُمْ بِهٰا مِنْ كَيْدِ الشَّيْطٰانِ، وَتُعِينُهُمْ بِهٰا عَلیٰ مَا اسْتَعٰانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ، وَتَقِيهُمْ طَوٰارِقَ اللَّيْلِ وَالنَّهِارِ اِلاّٰ طٰارِقاً يَطْرُقُ بِخَیْرٍ، وَتَبْعَثُهُمْ بِهٰا عَلَی اعْتِقٰادِ حُسْنِ الرَّجٰـاءِ لَكَ، وَالطَّمَعِ فيٖمٰا عِنْدَكَ،
خداوندا و درود فرست بر تابعین از امروز، تا روز قیامت و بر همسـران آنان و فرزندان شان و بر هر کسی که از آنان تو را فرمان برده باشند، درودی که نگهداری آنان را به وسیلۀ آن از معصیتت، و فراخی دهی آنان را در باغ‌های بهشتت، و به وسیله آن آنها را باز داری از مکر شیطان، و به وسیله آن آنان را یاری دهی بر آنچه از نیکی از تو یاری جسته باشند و محافظت کنی آنان را از حوادث ناگهانی در شب و روز مگر اتفاقی که به خیر پیش آید، و آنها را به وسیله آن برسانی به اعتقاد امید نیکو نسبت به تو و طمع به آنچه نزد تو است،
وَتَرْكِ التُّهْمَةِ فِيمٰا تَحْوِيهِ اَيْدِی الْعِبٰادِ، لِتَـرُدَّهُمْ اِلَی الرَّغْبَةِ اِلَيْكَ وَالرَّهْبَةِ مِنْكَ، وَتُزَهِّدَهُمْ فیٖ سَعَةِ العٰاجِلِ، وَتُحَبِّبَ اِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلْاٰجِلِ، وَالْاِسْتِعْدٰادَ لِمٰا بَعْدَ الْمَوْتِ، وَتُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحُلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُـرُوجِ الاَنْفُسِ مِنْ اَبْدٰانِهٰا، وَتُعٰافِيَهُمْ مِمّٰا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورٰاتِهٰا، وَكَبَّةِ النّٰارِ وَطُولِ الْخُلُودِ فيٖهٰا، وَتُصَيِّـرَهُمْ اِلیٰ أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِینَ.
و ترک تهمت در مورد آنچه وجود دارد در دست بندگان، تا آنان را به اشتیاق نسبت به آنچه نزد توست و هراس از تو بازگردانی و آنها را زاهد گردانی نسبت به فراخی دنیای گذران و محبوب نـمایی عمل برای آینده را نزد آنان، و آماده شدن برای آنچه پس از مرگ خواهد بود و بر آنها آسان سازی اندوهی را که به آنان دست می‌دهد در روز خارج شدن جان‌ها از بدن‌ها، و آنها را عافیت بخشی از آنچه فتنه، آنها را بدان گرفتار سازد، و از شدت آتش و طولانی شدن جاودانگی در آن، و آنان را به جای امنی از جای آسایش متقیان برسانی.