إِلٰهیٖ، لَوْ سَأَلْتَنِی حَسَنَاتِی لَوَهَبْتُهَا لَكَ مَعَ فَقْرِی إِلَیْهٰا وَأَنَا عَبْدٌ، فَكَیْفَ لاٰتَهَبُ لیٖ سَیِّئٰاتِی مَعَ غِنَاكَ عَنْهٰا وَأَنْتَ رَبٌّ!؟
خدای من، اگر از من بخواهی نیکی‌هایم را، آنها را به تو می‌بخشم با وجود نیازم به آنها و من بنده هستم، پس چگونه گناهانم را به من نـمی‌بخشی با وجود بی‌نیازی‌ات از آنها و تو پروردگار هستی؟!
إِلٰهیٖ، أَمَرْتَنٰا أَنْ نَعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَنَا، وَقَدْ ظَلَمْنٰا أَنْفُسَنٰا، فَاعْفُ عَنّٰا.
خدای من، ما را دستور دادی تا عفو کنیم هر کس را که به ما ستم نـموده باشد و ما بر خود ستم نـموده‌ایم، پس ما را عفو کن.
وَأَمَرْتَنٰا أَنْ نَتَصَدَّقَ عَلیٰ فُقَرَائِنٰا، وَنَحْنُ فُقَرَاؤُكَ، فَتَصَدَّقْ عَلَیْنَا،
و دستور دادی ما را که به فقیران‌مان صدقه دهیم و ما فقرای تو هستیم پس به ما صدقه بده.
وَأَمَرْتَنٰا أَنْ لاٰنَرُدَّ الْمَسَاكِینَ عَنْ أَبْوَابِنَا، وَنَحْنُ مَسَاكِینُكَ، فَلاٰ تَرُدَّنٰا عَنْ أَبْوَابِكَ.
و دستور دادی ما را که بینوایان را از در خانه‌های‌مان نرانیم، و ما بینوای تو هستیم، پس ما را برنگردان از درهایت.
إِلٰهیٖ، أَمَرْتَنٰا أَنْ نَعْتِقَ مِنْ مَمٰالِیكِنٰا مَنْ قَدْ شَابَ فیٖ مُلْكِنَا، وَقَدْ شِبْنَا فیٖ مُلْكِكَ، فَأَعْتِقْنَا مِنَ النّٰارِ.
خدای من، دستور دادی ما را که آزاد کنیم از برده‌های‌مان هر کس را که در ملک ما پیر شده باشند، و ما پیر شده‌ایم در ملک تو، پس ما را از آتش آزاد ساز.
اَللّٰهُمَّ كَمٰا حَرَّمْتَ عَلیٰ جِبَاهِنَا أَنْ تَسْجُدَ لِغَیْرِكَ، وَحَرَّمْتَ عَلیٰ أَكُفَّنٰا أَنْ تُـمَدَّ إِلیٰ سِوَاكَ، فَأَغْنِنٰا بِحَلاٰلِكَ عَنْ حَرَامِكَ، وَبِفَضْلِكَ عَمَّنْ سِوَاكَ، بِرَحْمَتِكَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ.
خداوندا آنگونه که بر پیشانی‌های‌مان حرام کردی که سجده کنند برای غیر تو، و حرام کردی بر کف دست‌های‌مان که به سوی غیر از تو دراز شوند، پس ما را بی‌نیاز کن به حلالت از حرامت، و به فضلت از غیر تو، به رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان.